ปัง!ใครบางคนเตะไซม่อนที่ช่วงล่างของร่างกายเขา เขางอตัวและล้มลงไปนอนสั่นอยู่กับพื้นเมื่อลิเลียนพยายามจะเข้ามา เธอก็ถูกตบหลายครั้งหลังจากนั้นไม่นานชายอันธพาลก็พาตัวแมนดี้ไปเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยที่ทำงานให้เดอะการ์เดน เรสซิเด้นมาถึงที่เหตุเกิดและพยายามจะหยุดอันธพาลเหล่านั้นไว้ แต่สุดท้ายพวกเขาก็ถูกจัดการจนเรียบทาร่า ลูอิส ผู้จัดการฝ่ายขายของเดอะการ์เดน เรสซิเด้นและเป็นเพื่อนร่วมชั้นของฮาร์วีย์ได้ทราบข่าวเรื่องนี้หลังจากเกิดเรื่องไปสิบนาทีใบหน้าของเธอถอดสีทันทีที่ทราบข่าวและติดต่อฮาร์วีย์โดยเร็ว“ฮาร์วีย์ เกิดเรื่องใหญ่ขึ้นแล้ว! กลุ่มอันธพาลจากที่ไหนไม่รู้ ทำร้ายพ่อตากับแม่ยายของคุณและพาตัวภรรยาของคุณไปด้วย!”“อะไรนะ?!”ฮาร์วีย์ที่กำลังเพลิดเพลินอยู่กับการทานอาหารกับออสการ์ อาร์มสตรองอยู่ เขาลุกขึ้นยืนด้วยความโกรธ สีหน้าของเขาเปลี่ยนไปอย่างน่ากลัว‘ใครกล้าพาตัวแมนดี้ไปลับหลังฉัน?!’ในเวลาต่อมา เขาโทรหาโยเอล เกรฮัม“คุณเป็นอะไรของคุณ? ทำไมระบบความปลอดภัยในบัควู้ดถึงไร้ความสามารถขนาดนี้?!”“ผมให้เวลาคุณสิบนาที! ถ้าคุณยังตามหาว่าตอนนี้ภรรยาผมอยู่ไหนไม่ได้ เตรียมโบกมือล
แซ็คหัวเราะ“นายท่าน เธอค่อนข้างมีสถานภาพนะครับ แต่มันเป็นแสงที่ริบหรี่เมื่อเทียบกับตัวตนของคุณครับ ไม่มีการแข่งขันใด ๆ เลยครับ!”เกรย์นึกบางอย่างได้และถาม “แล้ว…?”“ผมก็เลยตัดสินใจส่งคนไปเพื่อเอาตัวเธอมาที่นี่ครับ” แซ็คพูดพร้อมกับยิ้มควินน์ผู้ที่ยืนอยู่ด้านข้างเผยรอยยิ้มจาง ๆ ออกมา“นายท่านฌองค่ะ ผู้หญิงคนนี้มีทิฐิมากนะคะ เธอคิดว่าเธออยู่เหนือทุกสิ่ง เพียงเพราะว่าเธอดูเหมาะสม เธอก็เลยไม่ใส่ใจคนอื่นอยู่เรื่อย!”“ในความเป็นจริง เธอเป็นผู้หญิงฉลาดแกมโกงที่แสร้งทำเป็นใสซื่อ!”เกรย์ตบหน้าของควินน์และดุด่า “อย่าพูดถ้าฉันไม่ได้อนุญาต! ผู้หญิงที่เป็นของเล่นของผู้ชายมากมายอย่างเธอมีสิทธิ์อะไรถึงตัดสินเธอได้?”เขาลุกขึ้นและเดินวนอยู่สองรอบ ด้วยหน้าบึ้งตึง“ถ้าเรื่องนี้เกิดขึ้นก่อนวันนี้ ฉันอาจปล่อยให้เป็นไปตามนี้”“แต่วันนี้ตัวตนของผู้หญิงคนนี้ต่างจากเดิมไปแล้ว เราเป็นตำนานที่เกิดขึ้นในอดีต ถ้าพวกเราทำแบบนี้ในบัควู้ดมันคงส่งผลทางที่แย่กับพวกเรา”“นายท่านครับ คุณจะกลัวอะไรครับ? พูดตรง ๆ ตระกูลซิมเมอร์เป็นบริวารของตระกูลฌองแห่งมอร์ดู!”“อีกอย่างนะครับ...ถ้าแมนดี้ได้มีโอกาสรับใช้คนอย่
เพียะ!แมนดี้ตบฌองทันทีและดุด่า “เลว! ไอ้โรคจิต!”บรรยากาศรอบตัวของพวกเขานิ่งในขณะที่เสียงตบของเธอดังก้องขึ้น“เธอกล้าตบฉันได้ยังไง?”เกรย์เอามือกุมหน้าของเขาไว้ ไม่อยากจะเชื่อในสิ่งที่เกิดขึ้น “แม้แต่พ่อของฉันยังไม่เคยตบหน้าฉันเลยนะ! เธอกล้ามาตอบฉันได้ยังไง?!”“แกกล้าดียังไง?!”ในระหว่างที่เขาตะโกนอย่างนี้ เขายกเท้าของเขาขึ้นและถีบแมนดี้เข้าที่ท้องของเธอ เธอลอยออกไปไกลจนหลังของเธอกระแทกกับผนังจากนั้นเกรย์เดินตรงไปหาแมนดี้และตบเธออย่างแรงจนหน้าของเธอช้ำราวกับหมู มุมปากของเธอมีเลือดไหลออกมาแต่แมนดี้ไม่ได้ยอมแพ้ เธอเงยหน้าของเธอขึ้นและจ้องตรงไปที่เกรย์“เธอยังกล้ามองหน้าฉันอีกเหรอ?! เธอจะเชื่อหรือเปล่าว่าฉันทำให้เธอตาบอดได้?!”เกรย์แสยะยิ้มเตรียมที่จะลงมือ แต่ในตอนนั้น แซ็คหยุดเกรย์ไว้โดยการพูดว่า “นายท่านครับ ใจเย็นเถอะครับ ถ้าคุณจัดการเธอ คืนนี้นายท่านจะเล่นกับใครล่ะครับ?”“จัดการเธอหลังจากที่คุณเสร็จธุระกับเธอเถอะครับ อย่าเพิ่งรีบเลยครับ!”เกรย์ค่อย ๆ ใจเย็นลงหลังจากที่ได้ยินคำพูดของเกรย์เขาเตะแมนดี้อีกครั้ง แรงเตะทำให้เธอลงไปนอนขดตัวอยู่กับพื้น เขาเดินกลับไปที่เก้
“เธอบอกว่าฉันจะเจอปัญหาใหญ่เหรอ? ฉัน เกรย์ ฌอง อยากจะเห็นว่าปัญหาใหญ่ยังไงที่จะเจอหลังจากที่ฉันเล่นกับเธอ” เกรย์พูดอย่างเยือกเย็นเขาคุ้นเคยกับความหยิ่งผยองและมักจะถูกทำให้พึงพอใจในมอร์ดูแต่ท่าทางดื้อรั้นของแมนดี้ในสายตาของเขาเป็นราวกับของเผ็ดร้อน ราวกับม้าที่บ้าคลั่ง ที่จุดประกายความสนใจในตัวเธอแมนดี้สูดหายใจเข้าลึกและพยายามสงบสติตัวเองให้ใจเย็นลง“คุณ ฉันไม่สนใจหรอกว่าคุณจะถูกแซ็คและควินน์ยุให้ทำแบบนี้”“แต่ฉันแนะนำให้คุณส่งฉันกลับไป ไม่อย่างนั้น ต้องเกิดปัญหาใหญ่แน่ถ้าคุณไม่ทำ!”“เมื่อมันเกิดขึ้น แม้แต่ฉันไม่สามารถควบคุมสิ่งที่จะเกิดขึ้นต่อไปได้!”แมนดี้กำลังพูดถึงเจ้าชายยอร์ก ในสายตาของเธอ ชายคนเดียวที่มีความสามารถช่วยเธอได้จะต้องเป็นตัวของเจ้าชายยอร์กเองเท่านั้นแต่เมื่อเจ้าชายยอร์กยื่นมือเข้ามา มีเพียงแค่พระเจ้าเท่านั้นที่จะรู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นต่อไป“ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า!”“แซ็ค พวกนายตระกูลซิมเมอร์น่าตลกจริง ๆ ! ฉันอยากรู้จริง ๆ ว่าคนแบบไหนจะเอาปัญหามาให้ฉันได้”ความสนใจของเกรย์เพิ่มพูนขึ้นมากมันแตกต่างจากก่อนหน้านี้ที่เขาสนใจแค่ในร่างกายของแมนดี้แต่ตอนนี้เขาอยากจะกำราบ
หลังจากเวลาผ่านไปครึ่งชั่วโมง…ตระกูลใหญ่ ๆ และบริษัทในบัควู้ดได้ตรวจสอบโดยละเอียดแมนดี้ ซิมเมอร์อยู่ภายในคฤหาสน์ไนน์ที่โกลด์โคสต์ที่ตั้งอยู่บริเวณชานเมืองชายที่ลักพาตัวเธอไปต้องเป็นใครบางคนจากตระกูลฌองแห่งมอร์ดู!ข่าวนี้สร้างความประหลาดใจให้กับใครหลาย ๆ คนเป็นอย่างมากตระกูลฌองจากมอร์ดูจัดเป็นตระกูลที่คนธรรมดา ๆ ไม่สามารถยั่วยุได้อันที่จริงแล้วตระกูลและบริษัทเหล่านั้นไม่ได้อยู่ในมอร์ดู หลังจากที่ลังเล หลาย ๆ คนก็ได้ตัดสินใจก้าวออกมาจากเรื่องนี้ในระหว่างนั้น ที่คฤหาสน์ของตระกูลเยตส์... คีธ เยตส์เปลี่ยนเสื้อผ้าของเขาและพูดด้วยเสียงต่ำ “ไปเถอะ ไปโกลด์โคสต์กัน”“ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าโอกาสเกิดขึ้นเองโดยที่เราไม่ต้องลงมือทำอะไรเลย! ถ้าเราช่วยแมนดี้ได้ เธอต้องโอนสิทธิ์ในธุรกิจของเธอให้กับตระกูลเยตส์ฟรี ๆ เพื่อเป็นการตอบแทน!”ไม่นาน รถของตระกูลเยตส์ก็ได้เดินทางมาถึงที่โกลด์โคสต์และจอดหน้าทางเข้าของคฤหาสน์ไนน์ในตอนนั้น มีหลาย ๆ คนได้เดินทางไปถึงแล้วเช่นกันคริส ลีโอ จากตระกูลลีโอในฮ่องกงผู้นำของตระกูลร็อบบินส์อย่างคัลลัม ร็อบบินส์ผู้นำของตระกูลคลาวด์อย่างคาร์สัน คลาวด์และต
ใบหน้าของฟินน์ค่อย ๆ บึ้งตึง เขามองดูแซ็ตและเย้ยหยัน“นายคือแซ็ค ซิมเมอร์ไม่ใช่เหรอ? นายกลายเป็นบริวารของคนอื่นไปตั้งแต่เมื่อไหร่?”สายตาของแซ็คเย็นชาลง แต่เขาไม่ได้ตอบกลับก่อนที่ฟินน์จะได้ถามอะไรไปมากกว่านี้ คีธยกมือของเขาขึ้น “แซ็ค ซิมเมอร์ นายคงรู้ว่าฉันเป็นใคร! ไปบอกนายท่านฌองของนายว่าวันนี้ฉันมาที่นี่เพราะมีเรื่องสำคัญ!”แซ็คตอบกลับ “นายท่านของผมบอกว่าถ้าคุณยังยั่วยุตะกูลฌองอยู่ คุณคิดว่าคุณจะยังรักษาตำแหน่งหน้าที่การงานของคุณไว้ได้หรือเปล่า?”“คีธ เยตส์! ตระกูลเยตส์สูงส่งขึ้นจากตระกูลระดับสองมาเป็นตระกูลระดับสูงสุดได้ก็เพราะตำแหน่งของคุณ!”“ถ้าไม่มีตำแหน่งของคุณ คุณก็คงจะรู้ดีมากกว่าผมว่าครอบครัวของคุณจะจบลงยังไง!”ใบหน้าของคีธหมองลงหลังจากที่ได้ยินคำพูดของแซ็คแต่เขารู้ว่าแซ็คไม่ได้แค่ขู่ถ้าตระกูลฌองต้องการ มันย่อมเป็นเรื่องง่ายสำหรับเขาที่จะถอดคีธออกจากตำแหน่งของเขามากกว่าการกินและการดื่มหลายปีที่ผ่านมาหน้าที่การงานของเขาไม่ค่อยราบรื่นมาเท่าไหร่ เขาจึงไม่ได้ตอบอะไรเพื่อรักษาตำแหน่งของเขาไว้ด้วยการเข้าใจขอบเขตของส่วนได้ส่วนเสียของเขาคีธรีบตอบกลับโดยไม่ลังเล “ในเมื
ฮาร์วีย์พูดอย่างเยือกเย็น “คุณกำลังแนะนำไม่ให้ผมช่วยภรรยาของผมเหรอ?”ออสการ์ส่ายหน้า“ไม่มีทาง!”“แต่ผู้บัญชาการสูงสุดแห่งกองทัพเซาท์ไลท์กำลังมีการปรับเปลี่ยนระบบการป้องกัน ผู้คนจากทั้งในและนอกประเทศกำลังจับตามองบัควู้ดอยู่”“ภายใต้สถานการณ์เหล่านี้ มันคงไม่ดีแน่ถ้าเราเคลื่อนตัวครั้งใหญ่ ถ้านายเปิดเผยตัวตนของนายตอนนี้ นายอาจทำให้ภรรยาของนายมีภัยก็ได้”“เมื่อถึงเวลา มันคงไม่ใช่แค่ตระกูลฌอง แต่อาจมีผู้มีอิทธิพลจากภายนอกคนอื่น ๆ อีก..”“เพราะแบบนี้เราเลยต้องรับมือกับเรื่องวันนี้อย่างสมเหตุสมผลและเงียบสงบ”“มันคงไม่ฉลาดถ้าหากเราเลือกที่จะสู้”ฮาร์วีย์ตอบกลับ “แล้วสิ่งที่คุณพูดมาหมายความว่า…”“ฉันได้ยินมาว่ามีชายที่เป็นเจ้าพ่อแห่งพวกนักเลงท้องถนนในเซาท์ไลท์ ชื่อของเขาคือ ไรอัน ก็อตติ เขาเคยเป็นลูกสมุนของตระกูลฌอง เรียกเขามาและให้เขาไปบอกให้เกรย์ ฌองส่งตัวภรรยาของนายกลับมาและขอโทษ ฟังดูเป็นยังไงบ้าง?” ออสการ์ถามฮาร์วีย์ครุ่นคิด“ก็ได้ ผมจะทำตามที่คุณพูด”“ถ้าเกรย์ ฌองส่งตัวภรรยาของผมกลับมาอย่างปลอดภัยและก้มหัวขอโทษผม ผมจะปล่อยไป”“แต่ถ้าเขาไม่ ตระกูลฌองจะถูกลบออกจากประวัติศาสตร
ภาพที่เห็นทำให้เกรย์ตกใจ“คุณก็อตติ ทำไมคุณถึงทำแบบนี้ล่ะ?”ขาของไรอันอ่อนปวกเปียกจนทรุดลงกับพื้น ตอนนี้เขาไม่กล้าที่จะมองหน้าของแมนดี้ เขาพูดเสียงสั่น “นายท่านฌอง ผมมาที่นี่เพื่อจะขอบางอย่างกับคุณ เห็นแก่ความสัมพันธ์ในอดีตของพวกเรา ผมอยากให้คุณตกลงทำทุกอย่างที่ผมขอให้คุณทำไม่ว่าอย่างไรก็ตาม!”“อะไรครับ? ผมจะทำให้ดีที่สุดครับ”เกรย์ยังนึกว่าไรอันยังคงเป็นเจ้าพ่อแห่งพวกนักเลงท้องถนนในเซาท์ไลท์อยู่ ดังนั้นเขาจึงไม่ยอมทิ้งโอกาสที่จะทำสิ่งที่ไรอันต้องการแซ็คและควินน์จ้องมองไรอันด้วยความสงสัยเช่นเดียวกันชายผู้เป็นที่ลือชื่ออย่างเขามีสิ่งที่ต้องกลัวด้วยเหรอ?ไรอันที่ยังคงตัวสั่นตอบกลับ “นายท่านฌอง มีใครบางคนขอให้ผมมาส่งสารให้”“เขาบอกว่าให้คุณส่งตัวแมนดี้ ซิมเมอร์คืนและก้มขอโทษครับ”“และเขาอยากให้คุณตัดมือของคนที่ทำร้ายแมนดี้และพ่อแม่ของเธอด้วย!”“อะไรนะ?! กล้าดียังไง! พวกเขาไม่รู้หรือยังไงว่าเราคือตระกูลฌองจากมอร์ดู?!”แซ็คสะดุ้งด้วยความโกรธควินน์พูดเสริมอย่างเย็นชา “ตาเฒ่า อย่าคิดว่าคุณจะพูดเรื่องไร้สาระออกมาได้แค่เพียงเพราะนายท่านฌองให้เกียรติคุณ คุณก็แค่อันธพาล การพูดคำเหล