เช้าตรู่วันรุ่งขึ้น แมนดี้และครอบครัวของเธอขับรถไปที่คฤหาสน์ซิมเมอร์พวกซิมเมอร์ทั้งหมดรวมตัวกันที่ห้องโถงของคฤหาสน์ พวกเขาได้รับข่าวเมื่อวานนี้ในวันนี้สกายคอร์ปอเรชั่นจะถึงหน้าประตูบ้าน พวกเขากังวลจนนอนไม่หลับ“จบแล้ว! วันนี้สกายคอร์ ปอเรชั่นคงเสียบหัวประจานเราแน่!”“เฮ้อ ตรรกะบ้าบออะไรเนี่ยที่จะให้เราคืนของขวัญทั้งหมด?! มันก็แค่ของขวัญ! มันสมควรที่จะเป็นของ ๆ เราแล้ว นั่นเพราะเขามอบให้เรา!”“ใช่! เราไม่ได้ขอด้วยซ้ำ พวกเขาส่งมาให้เราเอง! ใจร้ายเกินเหลือเกินที่จะเอาของขวัญทั้งหมดนี้กลับคืนไปตอนนี้!”พวกซิมเมอร์ทุกคนรู้ว่าเหตุผลอะไรที่สกาย คอร์ปอเรชั่นมาในวันนี้ แต่พวกเขาไม่รู็สึกเต็มใจเลยสักนิดตระกูลพวกเขาคงจะพังทลายลงทันทีถ้าพวกเขาพยายามคืนของขวัญกลับไปของขวัญบางชิ้นถูกขายไปแล้วในราคาถูก ๆ พวกเขาจะต้องจ่ายเงินสิบเท่าของราคาที่ขายได้เพื่อซื้อของขวัญเหล่านั้นกลับมาในขณะนั้นควินน์เดินเข้ามาทางประตูด้านข้างอย่างเงียบ ๆ ใบหน้าของเธอปูดบวมเหมือนหมูผู้คนต่างตะโกนใส่เธออย่างเย็นชาเมื่อสังเกตเห็นว่าเธอกำลังย่างกรายเข้ามา“มันเป็นความผิดของเธอควินน์! ถ้าเธอไม่พูดว่าของขวัญนั้น
แมนดี้สงบสติอารมณ์ของเธอ และไม่พูดอะไรออกมาสักคำถึงแม้เกือบจะทนไม่ไหว แต่เธอก็ไม่แสดงอารมณ์ออกมาให้เห็นแต่ลิเลียนยังคงจดจำช่วงเวลาที่เธอถูกไล่ออกจากตระกูลซิมเมอร์ไปพร้อมกับครอบครัวของเธอได้เธอหัวเราะอย่างเย็นชาและพูดขึ้นมาว่า “ทุกคนคะ ฉันไม่คิดเลยว่าหนังหน้าของทุกคนจะหนากว่ากำแพงปราสาทเสียอีก!”“จำสิ่งที่ทุกคนพูดเมื่อวานนี้ได้ไหม?”“อยากให้ฉันพูดย้ำเตือนไหม?”“เวลาผ่านไปเพียงแค่วันเดียว กลับทำเหมือนสิ่งที่ทุกคนพูดเหมือนตดในสายลม ช่างไร้ยางอายจริง ๆ !”สีหน้าของพวกซิมเมอร์ดูแย่ลงทันทีก่อนหน้านี้พวกเขาบังคับให้แมนดี้และครอบครัวของเธอต้องเซ็นสัญญาเพื่อยุติความสัมพันธ์ทั้งหมด แต่ตอนนี้พวกเขาเสียใจกับการกระทำในครั้งนั้นผู้อาวุโสซิมเมอร์ถอนหายใจเฮือกใหญ่และพูดว่า “ไซม่อน ลิเลียน ฉันขอร้องพวกเธอล่ะ!”“ทำเหมือนว่าที่นี่พวกเธอคนใหญ่!”“ใจของพวกเธอเปิดกว้างพอสำหรับครอบครัว!”“ก่อนหน้านี้ฉันเคยตาบอดเพราะคำพูดของคนอื่น!”“ในที่สุดฉันก็ได้รู้แล้วว่าใครคือคนสำคัญที่สุดสำหรับตระกูลของเรา!”“ฉันสาบานว่าถ้าครอบครัวของเธอยอมกลับมาในครั้งนี้ ทุกคนจะสนับสนุนการดำเนินธุรกิจของแมนดี้!”“
“แก…”พวกซิมเมอร์เดือดดาลด้วยความโกรธหลังจากถูกฮาร์วีย์ดูถูกแซ็คชี้มาที่เขาและตะโกนออกมาอย่างโกรธแค้น “แล้วยังไง แล้วถ้าเราใช้ไปหมดล่ะ?! ลูกเขยอย่างแกมาตั้งคำถามกับการตัดสินใจของเรางั้นเหรอ! หยุดล้อเล่นบ้า ๆ สักที!”“แกกินอาหารของเรา ดื่มน้ำของเรา แล้วแกยังพ่นเรื่องไร้บ้า ๆ ออกมาแบบนี้ ไม่มีความละอายใจบ้างเลยหรือไง?”แซ็คทำราวกับว่าเขาไม่มีอะไรจะเสียแล้ว ยังไงก็หาเงินมาไม่ได้ แต่ชีวิตก็พร้อมจะเผชิญหน้าผู้เฒ่าซิมเมอร์ก็คือผู้อาวุโสซิมเมอร์ แน่นอนว่าเขาแบกรับปัญหาได้ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นเขาไม่กลัวเลยแม้แต่น้อย“ฉันหวังว่าแกคงรู้สึกแย่บ้างนะ”ฮาร์วีย์ยิ้ม“เหอะ ฮาร์วีย์ แกมาที่นี่เพื่อจะรอดูฉันหลอกตัวเองงั้นเหรอ? ฝันไปเถอะ!”“แกคิดว่าฉันเป็นใคร? ฉันไม่ยอมตกต่ำเพราะเงินใช้จ่ายเพียงเล็กน้อยหรอกนะ กล้าเล่นตลกกับฉันได้ยังไง?”“แกคิดว่าฉันสกปรกเหมือนแกเหรอไง?!”ผู้อาวุโสซิมเมอร์รู้สึกพอใจ ดูเหมือนว่าคนที่ทะเยอทะยานที่สุดก็ยังคงเป็นแซ็คตระกูลซิมเมอเจอะเจอปัญหาที่แก้ไม่ตก แต่เขายังคงมั่นใจสูงในเวลานั้นเองขบวนรถเล็กซัส เอสยูวีจอดอยู่บริเวณทางเข้าคฤหาสน์ เรย์ ฮาทเป็นผู้นำในกลุ่มค
เรย์ ฮาทที่แสดงความเคารพออกมาในตอนแรกนั่นเพราะเขามองเห็นเจ้านายของเขาแต่ตอนนี้คำพูดของเขาออกมาเปล่งออกมาตรงไปตรงมาอย่างไร้ความปราณีแน่นอนว่าพวกซิมเมอร์ไม่รู้เลยว่าที่เรย์ให้เกียรติก่อนหน้านี้นั่นเพราะฮาร์วีย์อยู่ที่นี่ถ้าไม่ใช่เพราะเขา เขาจะแสดงมารยาทดีขนาดนี้ไปทำไม?ผู้อาวุโสซิมเมอร์ฝืนยิ้มและพูดว่า “คุณเรย์ คุณต้องล้อเล่นอยู่แน่ ๆ เลย! ให้ของขวัญแล้วจะขอคืนได้ยังไง?”“เป็นเพราะแมนดี้ปฏิเสธเจ้าชายยอร์กเมื่อวันก่อน เขาจึงอยากได้ของขวัญคืนหรือครับ?”“ถ้าเป็นแบบนั้น ให้เวลาเราสามวัน ไม่ ไม่ ไม่สิ หนึ่งวัน! หนึ่งวัน เราจะทำให้เธอตอบรับคำขอแต่งงาน!”“ไม่จำเป็น!” เรย์ตอบอย่างเย็นชา“เจ้าชายบอกว่าผู้หญิงของเขาและการแต่งงานของเขาเป็นเรื่องส่วนตัว ไม่มีใครได้รับอนุญาตให้เข้าไปยุ่งเกี่ยว!”“เพราะตระกูลซิมเมอร์ได้ยุติความสัมพันธ์ทั้งหมดกับผู้หญิงของเขาแล้ว ของขวัญจึงไม่เกี่ยวอะไรกับคุณอีกต่อไป”“และผมมาที่นี่เพื่อเอาของขวัญกลับคืนไปนั่นเพราะเป็นคำสั่งของเจ้าชายยอร์ก”กายของผู้อาวุโสซิมเมอร์สั่น เขาเหมือนกำลังจะเป็นลม สีหน้าของเขาไร้สีเลือดทันทีเขาคิดว่าเรย์เป็นคนที่น่านับถือ ถ้าเ
เรย์ ฮาทเป็นคนแบบไหนกันแน่?เมื่อก่อนเรย์ ฮาทเป็นบอดี้การ์ดส่วนตัวของฮาร์วีย์ เขาเข้าร่วมรบกับเหล่าทหารนับล้านคนจากห้าประเทศที่แข็งแกร่งที่สุดแม้ว่าฝ่ายตรงข้ามจะมีอาวุธทรงพลังแค่ไหน เขาก็สู้ไม่แม้แต่จะกระพริบตาผู้ชายอย่างเขาจะกลัววิธีการข่มขู่จากคนของซิมเมอร์ได้อย่างไร?เรย์ ฮาทยืดตัวตรง รัศมีน่าสะพรึงกลัวแผ่ออกมาจากกายของเขาเขาพยายามสะกดกลั้นตัวเองเมื่อเขาอยู่ต่อหน้าฮาร์วีย์แต่ในตอนนี้เขาไม่สามารถควบคุมอารมณ์ของเขาได้อีกต่อไป แม้แต่ผู้เฒ่าของตระกูลอันดับหนึ่งก็ไม่สามารถเทียบตนเองกับรัศมีที่ทรงพลังเช่นนี้ได้ฮาร์วีย์ที่อยู่ข้าง ๆ พยักหน้าเรย์ ฮาทนั้นเก่งกาจมาก เขาเป็นคนมีกิริยามารยาทมากในสมัยที่เขาอยู่ในศัสตราวุธคนธรรมดาทั่ว ๆ ไป จะรู้สึกเต็มไปด้วยความเสียใจเมื่อเห็นกิริยาท่าทางของเรย์ ฮาท แต่ฮาร์วีย์ยังคงนิ่งเฉยเมยแน่นอนว่าทหารของค่ายศัสตราวุธจะต้องคล้ายคลึงกับเขาเรย์ ฮาทพูดอย่างใจเย็นว่า “งั้นคุณกำลังบอกว่าคุณจะไม่คืนของขวัญให้เจ้าชายยอร์ก”“ให้เหตุผลที่เราพอใจ ไม่งั้นเราจะไม่คืนของขวัญ!”แซ็คชะงักเล็กน้อย แต่เขาระงับความหวาดกลัวเอาไว้เรย์ ฮาทหัวเราะ“น่าสนใจจ
ควินน์เริ่มเกิดอาการตื่นตระหนก“คุณปู่ หนูใช้เงินไปหมดแล้ว ของก็ขายออกไปหลายชิ้นแล้วด้วย”แซ็คกัดฟันแน่น“คุณปู่ คุณปู่ก็รู้ว่าเราใช้เงินในแต่ละวันเท่าไหร่ เงินมันหมดไปนานแล้ว”“และไม่มีทางที่จะเอาของพวกนั้นกลับคืนมาได้”คนอื่น ๆ ในซิมเมอร์ต่างก็ยอมบอกความจริงแต่แน่นอนว่าพวกเขาคงจะไม่บอกว่าพวกเขาไปผลาญเงินที่ไหนจะเกิดอะไรขึ้นถ้าหากพวกเขาถูกบังคับให้ขายบ้านและรถที่พวกเขาซื้อมาล่ะ?ตระกูลซิมเมอร์อาจล้มลงอีกครั้งได้ แต่จะไม่สามารถล้มละลายได้!“ตระกูลซิมเมอร์กล้าที่จะทำอะไรลงไปแบบนั้นได้ยังไง?!” เรย์ ฮาทตะคอกใส่“แต่บางอย่างอาจหามาคืนได้”“ผมไม่สนหรอกว่าคุณจะขายทรัพย์สินหรือขายหุ้นของบริษัทเพื่อใช้หนี้ แต่ผมรับประกันได้เลยว่าพวกคุณจะได้ใช้ชีวิตที่เหลืออยู่ในคุกแน่นอนถ้าคืนขาดไปแม้แต่ดอลลาร์เดียว”ใจของพวกซิมเมอร์ต่างจมดิ่งลงสู่ก้นบึ้งอำนาจของเรย์ ฮาทนั้นแข็งแกร่งกว่าเดิมนั่นเพราะเขาได้รับการสนับสนุนจากเจ้าชายยอร์ก ยอดบุรุษแห่งเซาท์ไลท์!ถ้าเขาอยากจะให้คนของซิมเมอร์เข้าคุก เขาสามารถทำได้เพียงแค่ดีดนิ้วสั่งแต่นี่เขากลับรวบรวมหลักฐานไว้มากมายแล้ว ไม่จำเป็นต้องไปสืบหาเพิ่มเต
สีหน้าของเรย์ ฮาทเยือกเย็นดุจน้ำแข็งทันที‘เจ้าชายก็อยู่ที่นี่ด้วย ผู้หญิงไร้ยางอายคนนี้กล้าดียังไงมาเรียกแมนดี้ว่าเป็นผู้หญิงใจง่ายได้ยังไง?’เรย์ ฮาทเดินเข้าไปหาควินน์ทันที ใช้มือซ้ายจับคอเธอ แล้วตบหน้าเธอด้วยมืออีกข้างที่ว่างอยู่การตบของเรย์ ฮาทนั้นรุนแรงกว่าเมื่อเทียบกับผู้อาวุโสซิมเมอร์เมื่อวันก่อนการตบของเขารุนแรงที่จะทำให้ฟันหลุดออกจากปากของเธอสองสามซี่หลงจากนั้นเขาก็ผลักเธอลงกับพื้นแล้วพูดด้วยความรังเกียจว่า “ผมรู้สึกว่ามือของผมต้องมาสกปรกเพียงแค่ต้องมาสัมผัสคุณ คุณยังกล้าพูดเรื่องบ้า ๆ เกี่ยวกับเจ้าชายยอร์กได้ยังไง?”“คุณมีค่าขนาดนั้นเลยหรือไง?”“คุณมันไม่มีค่าอะไรเลย!”ควินน์ถูกทิ้งให้อยู่กับความงุนงงเธอมักจะปากคอเราะร้ายและเย่อหยิ่ง แต่ตอนนี้เธอกลับไม่สามารถพูดอะไรออกมาได้แม้แต่คำเดียว“ถ้าผมยังไม่เห็นของขวัญที่ส่งไปยังเดอะ การ์เด้น เรสซิเด้นท์ในวันพรุ่งนี้เวลานี้ หลักฐานทั้งหมดที่คุณเห็นก่อนหน้าจะถูกส่งไปให้ตำรวจที่สถานีตำรวจบัควู้ด”“ผมรับประกันได้เลยว่าความเร็วในการดำเนินการของพวกเขานั่นเกินจินตนาการของคุณแน่นอน!”หลังจากที่เขาพูดจบเขาก็ออกไปพร้อมกับผู้ติ
ในที่สุดผู้อาวุโสซิมเมอร์ก็พูดออกมาอย่างลังเลว่า “แมนดี้ เราบอกเธอไปก่อนหน้านี้ว่าเธอไม่มีความสัมพันกับตระกูลเราอีกต่อไป แต่ถึงแม้เราจะเย็นชากับเธออย่างนั้น ฉันหวังว่าคุณจะช่วยเราเป็นครั้งสุดท้าย!”“หลังจากนี้พวกเราจะไม่ไปยุ่งวุ่นวายทะเลาะกับเธออีกต่อไป!”แน่นอนว่าผู้อาวุโสซิมเมอร์พยายามหลอกล่อใช้ความกตัญญูของเธอแมนดี้ไม่อยากแม้แต่จะสบตากับพวกเขา แต่เธอก็ดูอ่อนลงหลังจากได้เห็นท่าทางที่น่าสงสารของผู้อาวุโสซิมเมอร์“หนูช่วยคิดหาทางออกให้ได้ แต่ขึ้นอยู่กับคุณปู่ว่าคุณปู่จะทำตามไหม”“ดี บอกมาสิ!”ดวงตาของผู้อาวุโสซิมเมอร์เป็นประกายจากนั้นเธอก็หายใจเข้าลึก ๆ แล้วตอบว่า “ทุกคนขายของขวัญทุกอย่างแล้วเอาเงินมาแบ่งแล้วใช้มันซื้อรถซื้อบ้าน ใช่ไหมคะ?”“ขายทุกอย่างที่ซื้อมาซะ แล้วดูว่ารวบรวมเงินได้ทั้งหมดเท่าไหร่ เราไว้หาวิธีหาเงินส่วนที่เหลือกันอีกที!”ควินน์เป็นคนแรกที่เดือดดาลด้วยความโกรธออกมาทันทีที่เธอได้ยินคำแนะนำนั้น“แมนดี้ เธอหมายความว่ายังไง? อยากให้พวกเราออกไปนอนข้างถนนงั้นเหรอ?!”“เธอรู้ดีกว่าฉันว่าเธอได้รถและบ้านมาจากที่ไหน มันไม่ได้เป็นของเธอมาตั้งแต่แรก เป็นเรื่องปกติอยู