“ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป ตระกูลซิมเมอร์จะเข้าสู่ธรณีประตูของตระกูลชนชั้นหนึ่ง!” “ทุก ๆ คน ขอเชิญมาร่วมดื่มเฉลิมฉลองกับพวกเราตระกูลซิมเมอร์…!” เหล่าคนรวยก็มักที่จะฉลาดแกมโกง เมื่อพวกเขาได้ยินเช่นนี้ พวกเขาก็พาครอบครัวทั้งหมดของตัวเองมาร่วมแสดงความยินดีกับควินน์และตระกูลซิมเมอร์ทั้งหมด ทุกคนต่างชื่นชมยินดี พวกเขาทั้งหมดต่างก็รู้เกี่ยวกับการสู่ขอของเจ้าชายยอร์ก พวกเขาต่างก็เต็มไปด้วยความอิจฉาริษยาและชื่นชมเมื่อมองไปที่ควินน์ตัวเอกของค่ำคืนนี้ นี่มันเทียบเท่ากับการบรรลุตำแหน่งสูงสุดด้วยการทำงานเพียงน้อยนิดและไปถึงจุดสูงสุดได้อย่างง่ายดายราวกับปลอกกล้วยเข้าปาก! ด้วยภายใต้สถานการณ์เช่นนี้ ที่นี่จึงเต็มไปด้วยผู้คนมากมายราวกับว่าพวกเขาเป็นคนดังที่เพิ่งออกจากบ้านของพวกเขามา จากนั้น เหล่าตระกูลซิมเมอร์ทั้งหมดก็เริ่มที่จะเข้าใกล้รถเล็กซัสที่จอดอยู่... รถทุกคันเริ่มหันไปทางซ้าย "เกิดอะไรขึ้น?!" “บอกให้พวกเขาหยุดที!” “ไม่เห็นเหรอไงว่าเจ้าสาวยังไม่ทันได้ขึ้นรถ!” เหล่าตระกูลซิมเมอร์ต่างตกตะลึงจนแทบไม่อยากที่จะเชื่อ หลังจากนั้นอีกครู่หนึ่ง พวกเขาก็สะดุ้งตกใจเป็นอย่างม
เดิมทีพวกเขาต้องการใช้ชื่อของแมนดี้ ซิมเมอร์เพื่อเข้าร่วมพิธี แต่ทว่าทันทีที่พวกเขาลงจากรถ ก็มีคนยื่นการ์ดเชิญให้กับพวกเขา? นี่มันเกิดอะไรขึ้น? แมนดี้มองไปที่ฮาร์วีย์ด้วยท่าทางงุนงง “คุณไม่ได้เป็นคนที่จัดการเรื่องนี้ใช่ไหม?” ฮาร์วีย์ขมวดคิ้ว เขาไม่ได้ขอให้ใครมาส่งคำเชิญให้กับพวกเขา แต่เขาก็แค่ส่ายหัวแล้วพูดว่า “ไม่ใช่ผมหรอก แต่นอกจากนั้นนะ เราไม่จำเป็นต้องมีใครเข้าไปด้วยซ้ำ” ไซม่อนและลิเลียนที่มองฮาร์วีย์ด้วยความเบิกบานใจก่อนหน้านี้ เมื่อได้ยินในสิ่งที่เขาเพิ่งพูดออกมา พวกเขาทั้งสองก็ถอนหายใจออกอย่างรุนแรง 'แน่นอน!' 'แค่พูดว่าไม่ใช่แกและหยุดพูดเรื่องไร้สาระ!' “เฮ้ แน่นอน มันต้องไม่ใช่เป็นเพราะเจ้าสิ่งโสโครกนี้อยู่แล้ว” มีเสียงหัวเราะดังกึกก้องในขณะนั้น ชายร่างท้วมมีใบหูที่ใหญ่ออกจากรถเมอร์เซเดส-เบนซ์ และเดินไปหาครอบครัวของแมนดี้ เมื่อเห็นเขา แมนดี้ก็ขมวดคิ้วทันที เขาไม่ใช่แค่ใครที่ไหน เขาเป็นคนที่เฟลิกซ์ ฮาวเวิร์ดเคยแนะนำให้รู้จักกับเธอ สแตนลีย์ ร็อบบินส์จากตระกูลร็อบบินส์ "นี่คือ…" ดวงตาของลิเลียนเป็นประกายหลังจากที่รู้ว่าชายคนนั้นออกมาจากรถเมอร์เซเดส-เบน
“ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป ปัญหาครอบครัวของคุณก็คือปัญหาของครอบครัวผมด้วยเช่นกัน!” “ตระกูลร็อบบินส์อาจเป็นแค่ตระกูลชนชั้นหนึ่ง แต่ว่าแม้แต่ตระกูลระดับแนวหน้าก็ยังต้องคิดให้ดีก่อนที่จะมายุ่มย่ามกับพวกเรา!” “เอาล่ะ เราไปเข้าร่วมพิธียิ่งใหญ่กันเถอะ!” “แต่…การ์ดเชิญมีเพียงสามใบเท่านั้น ผมเกรงว่าขอทานจะไม่มีสิทธิ์เข้าไปข้างใน” สแตนลีย์ชี้ไปที่ฮาร์วีย์ แล้วกอดแขนตัวเองราวกับว่าเขาชนะการต่อสู้ ลิเลียนพูดขึ้นอย่างเย็นชาว่า “เขาเป็นแค่สิ่งสกปรกโสโครก เขานี่ล่ะคนลงมือเอง ลงนามในกระดาษ และลากทั้งครอบครัวเราต่ำลงไปกับเขา!” “เราควรปล่อยให้คนอย่างเขาเน่าเฟะไป! ไม่ต้องไปชายตามองเขาหรอก!” “แมนดี้! ไปกันเถอะ เราควรเข้าไปข้างในกันได้แล้ว!” ไซม่อนและลิเลียนดูเหมือนพวกเขาพร้อมที่จะทิ้งฮาร์วีย์ไว้ ภาพเหตุการณ์นั้นทำให้แมนดี้ถึงกับขมวดคิ้วอย่างหนัก "คุณพ่อ คุณแม่คะ พวกคุณสามารถเข้าไปได้เลยถ้าพวกคุณต้องการ หนูจะไม่ไปไหนทั้งนั้นค่ะ หนูจะอยู่กับฮาร์วีย์” สแตนลีย์ยิ้มแล้วกล่าวว่า “คุณหนุซิมเมอร์ ผมรู้ดีว่าคุณนั้นมีจิตใจที่ดีงามราวกับนางฟ้า คุณจะไม่ยอมทิ้งผู้ชายคนนั้นไว้ข้างหลัง” “แล้วถ
สักพักต่อมา แมนดี้ก็พึมพำด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความผิดหวัง “กลับบ้านกันเถอะค่ะ” เธอไม่คาดคิดมาก่อนว่าฮาร์วีย์จะยังคงพูดจาโอ้อวดใหญ่โตอยู่หลังจากที่สิ่งต่าง ๆ นั้นได้มาถึงจุดนี้แล้ว เขาไม่ได้อยู่บนพื้นฐานของความเป็นจริงเลยสักนิด ตอนแรกแมนดี้สงสารเขา แต่ตอนนี้เธอรู้สึกผิดหวังมาก สามีของเธอไม่สามารถทำอะไรได้นอกจากการคุยโวโอ้อวดอย่างนั้นหรือ? อย่างไรก็ตาม ฮาร์วีย์มองไปที่ลานซิลเวอร์นิมบัสข้างหลังเขาและพูดว่า “เรายังไปไม่ได้ คุณพ่อกับคุณแม่ยังต้องการเราหลังจากนี้” แมนดี้พยักหน้าและถอนหายใจเฮือกใหญ่ “ฮาร์วีย์…คุณไปเอาความมั่นใจพวกนี้มาจากไหน?” “ตอนนี้คุณกำลังวางแผนที่จะทำอะไรอยู่? คุณจะขอความช่วยเหลือจากคุณซาเวียร์อีกครั้งหรือเปล่า?” “คุณรู้ใช่ไหมว่าคุณไม่สามารถขอความเมตตากจากเธอได้ตลอด?” “แล้วคุณเคยคิดถึงหัวอกของฉันบ้างไหม เวลาที่คุณเอาแต่ไปหาผู้หญิงคนอื่นในยามที่คุณมีปัญหา?” “ไม่คิดจะอายบ้างหรือไง?” “อะ เอาอย่างนั้นก็ได้! อะไรก็ได้แล้วตอนนี้ งั้นรออยู่ที่นี่ก่อน เพราะว่าคุณบอกว่าคุณพ่อกับคุณแม่กำลังจะลำบากในไม่ช้านี้” อีกด้านหนึ่ง ณ ทางเข้าลานซิลเวอร์นิมบัส สแต
ถ้าแมนดี้แค่เปรียบเทียบสแตนลีย์กับฮาร์วีย์ เธอก็สามารถตัดสินใจได้ง่าย ๆ ไซม่อนกล่าวว่า “อันที่จริง เรากำลังคิดที่จะไล่ฮาร์วีย์ออกจากครอบครัวของเรา!” “สามปีเต็มแล้วที่พวกเขาแต่งงานกัน การแต่งงานของพวกเขานั้นไร้ซึ่งสาระ!” “นานมากแล้วที่เหตุการณ์ร้าย ๆ หลายอย่างหยุดพวกเขาจากการหย่าร้างกัน! มันช่างเป็นความอัปยศอดสูมากนัก” “แต่ครั้งนี้ฉันจะไม่ยอมปล่อยมันไปง่าย ๆ แน่!” สแตนลีย์สบายใจหลังจากที่ได้ยินเช่นนั้น เหตุผลของเขาที่ต้องการแต่งงานกับแมนดี้นั้นไม่ใช่เพียงเพราะหน้าตาที่งดงามของเธออย่างเดียวเท่านั้น เขาต้องการทำความคุ้นเคยกับพวกตระกูลเยตส์ด้วย เป็นความจริงที่ว่าในแง่ของอำนาจ ตระกูลเยตส์อาจอ่อนแอที่สุดในตระกูลห้าอันดับแรกของบัควู้ด อย่างไรก็ตาม ความจริงคือพวกเขาเป็นตระกูลของข้าราชการ สำหรับสแตนลีย์ อันดับของเขาในสายตาของร็อบบินส์คนอื่น ๆ จะเพิ่มขึ้นอย่างแน่นอนถ้าเขาสามารถเป็นหลานเขยของตระกูลเยตส์ได้ และนี่ก็คือเหตุผลหลักที่อยู่เบื้องหลังความมุ่งมั่นของเขา ขณะที่ทั้งสามกำลังยุ่งอยู่กับการหัวเราะและซุบซิบกัน ในไม่ช้าพวกเขาก็มาถึงประตูทางเข้าลานซิลเวอร์นิมบัส ที่นี่เต็
ทั้งสามถูกล้อมรอบเอาไว้อย่างแน่นหนา เจ้าหน้าที่คนหนึ่งวางมือบนด้ามดาบที่ห้อยอยู่ที่เอวของเขา ราวกับว่าเขากำลังเผชิญหน้ากับศัตรู “ในเมื่อนายกล้าที่จะปลอมการ์ดเชิญ ฉันจะถือว่านายมีแรงจูงใจซ่อนเร้น นายจะถูกส่งตัวไปยังผู้มีอำนาจ!” เมื่อสัมผัสได้ถึงเจตนาฆ่าที่เล็ดลอดออกมาจากเจ้าหน้าที่ สแตนลีย์และคนอื่น ๆ แทบจะไม่สามารถควบคุมลำไส้ของพวกเขาเอาไว้ได้ และดูเหมือนว่าชายเหล่านี้ใกล้จะดึงดาบออกมาแล้ว สแตนลีย์ที่เกิดมาพร้อมกับช้อนเงินช้อนทอง เขาไม่เคยเจอเหตุการณ์แบบนี้มาก่อน เขาจึงยอมแพ้ในทันที “มันเป็นความผิดของฉัน มันเป็นความผิดของฉัน! เราจะรีบออกไปจากที่นี่เดี๋ยวนี้!” เจ้าหน้าที่ทำได้เพียงหัวเราะอย่างตลกขบขัน "ออกไปเหรอ? นี่คือสถานที่จัดงานหมั้นของเจ้าชายยอร์ก! แน่นอนว่าการรักษาความปลอดภัยที่นี่ย่อมอยู่ในระดับสูงสุด!” “นายส่งการ์ดคำเชิญปลอม ๆ และก่อให้เกิดความวุ่นวายครั้งใหญ่ที่นี่ แต่ตอนนี้นายยังกำลังพยายามที่จะหลบหนีอีกเหรอ? ฉันคงจะต้องถามเป้าหมายที่แท้จริงของนายเสียหน่อย!” “ให้ฉันพูดอย่างตรงไปตรงมา พวกเราทุกคนที่นี่เป็นทหารจากค่ายศัสตราวุธ พันโทอีธานส่งเรามาที่นี่เพื่อช่ว
ลิเลียนชี้ไปที่สแตนลีย์แต่ไร้ชึ่งคำพูดหลุดออกมาจากปากของเธอถึงกับพูดอะไรไม่ออก ไซม่อนหายใจเร็วและถี่ ทุกอย่างชัดเจนถึงความรุนแรงของสถานการณ์ตอนนี้ ใครหน้าไหนก็ตามที่กล้าใช้การ์ดเชิญปลอมในพิธีที่จัดขึ้นโดยเจ้าชายยอร์ก มันก็เท่ากับว่ากำลังรนหาที่ตายอยู่! “พอได้แล้ว หยุดทะเลาะกัน!” เจ้าหน้าที่ทำหน้าถมึงทึง “ถ้าพวกนายไม่สามารถบอกเราได้ว่าได้รับการ์ดเชิญจอมปลอมนี้มาจากที่ใด เราจะกักขังพวกนายเอาไว้!” “ฉัน… ฉัน… ฉัน…!” ลิเลียนไม่สามารถรวบรวมคำพูดที่จะตอบคำถามนั้นได้ และไซม่อนเองสีหน้าของเขาก้ดูราวกับว่าเขาได้กินมะระที่ขมปี๋เข้าไป พวกเขาไม่เคยคาดฝันมาก่อนว่าจะเกิดเหตุการณ์เช่นนี้ขึ้นกับพวกเขา พวกเขาไม่ได้เตรียมข้อแก้ตัวใด ๆ เพื่อที่จะหนีออกจากเหตุการณ์ความยุ่งเหยิงนี้ พวกเขาไม่รู้ว่าจะอธิบายสถานการณ์ของพวกเขาอย่างไรดี เจ้าหน้าที่เริ่มที่จะอดทนไม่ได้แล้ว เพราะทุกสิ่งที่เกิดขึ้นในพิธีของหัวหน้าผู้ฝึกสอนครั้งนี้ ท้ายที่สุดแล้วมันก็จะเป็นความรับผิดชอบของพวกเขา! เขาต้องการจัดการกับปัญหาโดยเร็วที่สุด ในขณะนั้น ความคิดหนึ่งก็แวบเข้ามาในหัวของสแตนลีย์ เขาเหลือบมองที่ไซม่อนและ
แมนดี้รู้สึกปลื้มปิติยินดี เธอไม่เคยคาดหวังว่าพ่อแม่ของเธอจะมีความยุติธรรมและมีเหตุผล พวกเขาถึงขั้นช่วยฮาร์วีย์ให้ได้เข้าร่วมพิธี! ไม่นานทั้งสองก็มาถึงที่ประตูทางเข้า ฮาร์วีย์ยิ้มอ่อน ๆ ในทางกลับกัน แมนดี้ไม่สามารถซ่อนความสุขบนใบหน้าของเธอได้ สำหรับเธอ การที่พ่อแม่ยอมรับในตัวฮาร์วีย์แม้เพียงแค่น้อยนิด มันก็พอที่จะทำให้เธอรู้สึกมีความสุขอย่างเหลือล้นแล้ว เมื่อฮาร์วีย์และแมนดี้มาถึง ไซม่อนและลิเลียนก็ถอนหายใจเฮือกใหญ่ด้วยความโล่งอก พวกเขากลัวว่าเจ้าลูกเขยขยะของเขาจะไม่มา ถ้าเป็นเช่นนั้นจริง พวกเขาก็ไม่รู้ว่าจะไปโทษใครได้อีกเลย ไซม่อนชำเลืองมองไปที่สแตนลีย์ จากนั้นเขาก็ชี้ไปที่ฮาร์วีย์และตะโกนว่า “เขาเป็นคนที่ให้การ์ดเชิญปลอมนั่นมา! จับเขาไปขังไว้ในคุกเลย!” เมื่อแมนดี้ได้ยินพ่อของเธอตะโกนออกมาเช่นนั้น เธอก็ถึงกับหยุดนิ่งทันที เธอเข้าใจทุกอย่างอย่างได้อย่างรวดเร็ว การ์ดเชิญของสแตนลีย์มันถูกปลอมขึ้นมาและเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยก็ค้นพบมันได้อย่างรวดเร็ว ไซม่อนจึงเรียกฮาร์วีย์มาเพื่อหลอกให้เขารับผิดครั้งนี้ หัวของแมนดี้หนักอึ้งราวกับมีหินก้อนโตมาวางอยู่บนนั้น 'พ