หัวหน้ากลุ่มมองไปทางฮาร์วีย์และไทสันด้วยท่าทางครึกครื้น“ใช่ คืนนี้พวกเราทั้งคู่มีหน้าที่รับผิดชอบด้านความปลอดภัยให้กับไซต์งานก่อสร้าง”ฮาร์วีย์ไม่ใช่ฝ่ายที่พูดก่อน แต่เป็น ไทสัน วูดส์ ที่ก้าวออกไปด้านและพูดคนพวกนี้ไม่มีคุณสมบัติพอที่จะได้พูดกับฮาร์วีย์หัวหน้ากลุ่มอันธพาลค่อย ๆ ตรวจสอบไทสันอย่างระมัดระวังพร้อมกับยิ้ม “ดูเหมือนว่าแกก็เป็นอันธพาลเหมือนกันสินะ? ฉันรู้จักผู้อาวุโสในเมืองบัควู้ด ดูเหมือนว่าแกจะยังใหม่สำหรับที่นี่และเพิ่งจะเริ่มต้น?”“รู้หรือเปล่าว่าพวกเราเป็นใคร? พวกแกอยากทำงานในวงการใต้ดิน ใช่ไหม? แกรู้หรือเปล่าว่าอะไรจะเกิดขึ้นถ้าหากว่าแกยุ่งกับพวกเรา?”รอยยิ้มของเขากว้างขึ้น“แมนดี้ ซิมเมอร์ดูถูกพวกเราเกินไป แม้ว่าเธออยากจะหาคนมาจัดการพวกเรา อย่างน้อยเธอก็ควรหาคนที่มีชื่อเสียงหน่อยสิ อย่างน้อยพวกเราจะได้นั่งและพูดคุยกันดี ๆ สักนิด”“ลูกปลาตัวเล็ก ๆ อย่างพวกแกไม่มีค่าสำหรับพวกเรา?”เขายิงสายตาดูถูกไปที่ฮาร์วีย์มีคนจำนวนไม่ต่ำกว่าร้อยคนอยู่ฝั่งพวกเขา แต่ฮาร์วีย์กลับมีแค่คนเดียว ประเด็นทั้งหมดคืออะไรกันแน่? พวกเขาสามารถจัดการคนสองคนนี้ด้วยเวลาไม่กี่วินาทีเท่านั
“ถามซิว่าพวกมันเป็นใคร”ฮาร์วีย์ ยอร์ก นั่งลงบนแท่นไม้ด้วยใบหน้าที่นิ่งเฉยหัวหน้ากลุ่มอันธพาลที่กำลังทุกข์ทรมาน แต่ในขณะที่เขาเงยหน้าขึ้นมามองที่ฮาร์วีย์ เขากลับไม่เชื่อสายตาตัวเองเขาเพิ่งนึกออกได้ว่าไทสัน วูดส์ ต้องเป็นผู้ชายที่กล้าหาญและดุร้ายที่เพิ่งย้ายเข้ามาสู่เมืองบัควู้ดเมื่อไม่นานมานี้แต่ชายที่ดุร้ายคนนี้กลับเชื่องและเชื่อฟังฮาร์วีย์‘ชายหนุ่มคนนี้ไม่ธรรมดาสุด ๆ เขามาจากไหนกันแน่?’ไทสันเดินตรงมาที่หัวหน้ากลุ่มอันธพาลและคว้าคอของเขาขึ้นจากพื้น ตัวของเขาลอยขึ้นเหนืออากาศ“ผมจะบอก ผมจะบอกคุณทุกอย่างเลย! โอลด์ ไนเนอร์ส่งพวกเรามา!”หัวหน้ากลุ่มอันธพาลกลัวจนแทบจะฉี่รดกางเกงของเขา ขาของพวกเขาหักหมด ถ้าเขากล้าที่จะพูดมากอีกล่ะก็ เขารู้ว่าเขาจะต้องตายที่นี่และตอนนี้แน่“งั้นแกก็ทำงานให้กับโอลด์ ไนเนอร์ สินะ งั้นฉันจะให้โอกาสเขาอีกครั้งแล้วกัน บอกเขาให้มาที่นี่และมาเจอฉันภายในครึ่งชั่วโมง อย่าให้ฉันต้องไปตามเขาด้วยตัวเอง” ไทสันยิ้มและพูดต่อหน้าฮาร์วีย์เขาให้เกียรติชายคนนี้มาก แต่จริง ๆ แล้วเขาก็เป็นเพียงแค่ลูกน้องคนหนึ่งของเขาก็เท่านั้นแต่ในสายตาของหัวหน้ากลุ่มอันธพาล รอ
“แก…ไอ้สารเลว!”อันธพาลรีบตรงมาข้างหน้าด้วยความโกรธ ไทสัน วูดส์ เหวี่ยงมีดออกไปโดยการสะบัดข้อมือเล็กน้อย ทำให้มีดเล่มนั้นถูกปักเข้าไปที่หน้าของอันธพาลคนหนึ่งอันธพาลคนนั้นเริ่มร้องโหยหวนด้วยความเจ็บปวดพร้อมกับนำมือมากุมหน้าของเขาไว้ ในขณะเดียวกับ ไทสันก็เหวี่ยงแขนของเขาอีกครั้ง พร้อมด้วยมีดขนาดเล็กที่อยู่ในมือของเขา และจ่อลำคอของโอลด์ ไนเนอร์โอลด์ ไนเนอร์รีบดึงสติของตัวเองกลับมาทันทีชายที่อยู่ตรงหน้าของเขาโหดเหี้ยมมากจน ถ้าเขาสามารถจบชีวิตโอลด์ ไรเนอร์ ได้เขาคงจะทำไปแล้วโอลด์ไนเนอร์ ชูมือขึ้นอย่างไม่ลังเลพร้อมกับพูด “ไทสัน เรามาคุยกันก่อนเถอะนะ เราเคยอยู่ตามท้องถนนด้วยกันมาก่อนนะ เราเจอกันแทบทุกวันเลย อ่อนข้อให้ฉันหน่อยนะ ได้ไหม?”โอลด์ ไนเนอร์ไม่ใช่อันธพาลที่ไร้เหตุผล แต่ถ้าเขาไม่ยอมแพ้ในตอนนี้ เขาจะต้องตายแน่ ๆ!ไทสันไม่ได้เอ่ยปากพูดอีกแม้แต่คำเดียว เขายังยิ้มกว้าง จากนั้นเขาโบกมือเพื่อส่งสัญญาณในเวลาต่อมา ฝูงคนเร่งฝีเท้าออกมาจากในเงามืด ด้วยเวลาเพื่อไม่นาน อันธพาลกว่าร้อยคนที่มาปรากฎตัวโดนจัดการล้มลงกับพื้นในทันทีมันรวดเร็วอย่างน่ากลัวความกลัวที่ไม่เคยมีมาก่อน ปรากฎข
ฮาร์วีย์รับโทรศัพท์ไว้และมองไปที่รายชื่อปรากฎอยู่บนหน้าจอโทรศัพท์มันเป็นเบอร์ต่างประเทศ แต่มันกลับมีชื่อของภารกิจอยู่ด้านล่างของหมายเลขโทรศัพท์ภารกิจที่คน ๆ นั้นมอบหมายให้กัลโอล์ด ไนเนอร์เป็นภารกิจง่าย ๆ คือการทำให้โครงการเดอะ ซิลเวอร์ นิมบัส เมาท์เท้น รีสอร์ตสิ้นสุดลง พร้อมกันกับที่ทำให้แมนดี้ ซิมเมอร์พ้นสภาพจากการเป็นประธานบริษัทฮาร์วีย์ใช้โทรศัพท์ของโอล์ด ไนเนอร์โทรออกหาคน ๆ นั้นทันทีหลังจากนั้นไม่นาน น้ำเสียงทุ้มแต่ไพเราะดังขึ้นมาจากปลายสาย“โอลด์ ไนเนอร์ ฉันไม่ได้บอกเหรอ ว่าไม่ให้ติดต่อฉันโดยตรง?“ภารกิจของเจ้าชายเป็นยังไงบ้าง?”ฮาร์วีย์ค่อย ๆ ตอบกลับ “คิดว่ายังไงล่ะ?”คลิ้ก…ปล่ายสายได้วางสายไปอย่างรวดเร็ว“คุณชายยอร์ก คน ๆ นั้นคือ…”ฮาร์วีย์ไม่ได้ที่จะต้องโทรกลับไปหาคน ๆ นั้น และจากนั้นเขาจึงปาโทรศัพท์ลงกับพื้น“ตระกูลซิลวา” ฮาร์วีย์พูดอย่างใจเย็นไทสัน วูดส์ ถามด้วยความสงสัย “คุณชายยอร์ก คุณแน่ใจได้ยังไง?”“เพราะมีเพียงแค่สองคนในเมืองบัควู้ดที่กล้าเรียกตัวว่าเจ้าชาย”“เจ้าชายยอร์ก…”“และที่อีกคนที่เรียกว่า เจ้าชายซิลวา…”ไทสันก้มหน้าลงและไม่กล้าปริปากพูดต่อ
ในวันถัดมา แมนดี้ ซิมเมอร์ เดินทางมาที่ไซต์งานก่อสร้างพร้อมกันกับไซม่อน ซิมเมอร์และคนงานก่อสร้างคนอื่น ๆ เมื่อพวกเขาเห็นภาพตรงหน้า พวกเขาต่างตกตะลึงภาพที่เห็นคือการทำงานภานในไซต์งานก่อสร้างกำลังคึกคักตึกที่ถูกทำลาย พังลงเมื่อสองวันที่แล้ว ถูกสร้างขึ้นใหม่ในวันนั้นสิ่งที่น่าหวาดกลัวคือ ผู้คนที่แบกอิฐอย่างอึกอัก ก็คืออันธพาลที่เต็มไปด้วยรอยสักอันน่าสะพรึงกลัว“พวกนี้คือ อันธพาลที่มาวันก่อนไม่ใช่เหรอ?”แมนดี้ไม่อยากจะเชื่อสิ่งที่เธอเห็นในตอนนี้ มันเป็นสิ่งที่ดีถ้าอันธพาลพวกนี้หยุดสร้างปัญหา แต่พวกเขากลับมาช่วยขนย้ายก้อนอิฐบริเวณไซต์งานก่อสร้างอีก“เกิดอะไรขึ้นที่นี่?”แมนดี้และคนอื่น ๆ ต่างใจเต้นแรงในตอนนั้น ชายสวมสูทสีดำวิ่งตรงมาหาแมนดี้พร้อมกับคนของเขาภาพที่พวกเขาวิ่งตรงมาหาแมนดี้และคนอื่น ๆ เป็นภาพที่น่าสะพรึงกลัวอย่างมากก่อนที่แมนดี้จะโทรหาตำรวจ โอลด์ ไนเนอร์ที่นำพวกของเขาหัวเราะอย่างเงียบ ๆ “สวัสดีครับ ท่านประธานซิมเมอร์ ผมคือ โอลด์ ไนเนอร์ครับ!”“ลูกน้องของผมโง่มาก ที่สร้างปัญหาให้กับคุณวันก่อน! พวกเรามาเพื่อขอโทษครับ!”“ผมตำหนิเกี่ยวกับพฤติกรรมของพวกเขาเมื่อวานแ
ในตอนนั้น มีฝูงชนขนาดใหญ่กำลังนั่งคุกเข่าบนหาดด้านหลังของลีออน ซิลวาพวกเขาสวมชุดยุคกลาง ค่อนข้างโบราณและดูฟุ่มเฟือยในยุคนี้ การเห็นภาพเหตุการณ์แบบนี้ค่อนข้างจะดูแปลกและลึกลับหลังจากเวลาผ่านไปนานพอสมควร ด้วยการโบกมีของเขา หนึ่งในคนของลีออนได้ยื่นธนูโบราณส่งให้กับเขาเขาแอ่นอกและยิงธนูของเขาออกไป แต่ที่ยิงออกไปกลับไม่ใช่ลูกธนู มันคือฉมวกแทงปลาด้วยเสียงที่คล้ายกับฟ้าผ่า หลังจากนั้นครู่หนึ่ง เลือดได้ลอยออกมาเป็นสายบนพื้นผิวมหาสมุทรการล่าสุดพิเศษของเจ้าชายซิลวาได้จบลงเขาวางคันธนูของเขาลงและเช็ดฝ่ามือของเขาด้วยผ้าเช็ดหน้าผ้าไหมที่ถูกปักมือบรรจงอย่างประณีตทั้งหมดสี่สิบเก้าครั้ง จากนั้น เขาเงยหน้าของเขาขึ้นและมองไปที่ฝูงชนพร้อมกับพูด “ลุกขึ้น”“คำนับแด่เจ้าชาย!”ฝูงชนลุกขึ้นยืนตามคำสั่ง ในขณะที่มือเขาพวกเขาต่างยังอยู่ด้านข้างกายของพวกเขา ภาพที่เห็นดูยิ่งใหญ่มากกว่ากับควินตัน ยอน์ก ในขณะเดียวกัน ผู้คนต่างเข้าแถวเพื่อรายงานเกี่ยวกับข่าวของตระกูลซิลวา แม้กระทั่งเรื่องเล็กน้อย ทุกสิ่งทุกอย่างจะเกี่ยวข้องกับทุนจำนวนมากและทรัพย์สินต่าง ๆ ที่พวกเขาได้รับไปในด้านนี้ แม้กระทั่งตระกูล
“ถ้าเป็นเมื่อก่อน เขาเป็นคนที่น่าประทับใจไม่น้อย…”“แต่ตอนนี้ไม่สำคัญ…”“ท่านหมายถึง…” เบรนท์ถาม ขณะโน้มตัวก้มลงลีออนมีประกายอาฆาตในแววตาของเขา แล้วพูดอย่างใจเย็นว่า “บัควู้ดต้องการเจ้าชายเพียงคนเดียวเท่านั้น”“ในเมื่อฉันกลับมาแล้ว ไม่จำเป็นต้องมีเจ้าชายยอร์กอีกต่อไป”ทุกคนในตระกูลซิลวามีแววตาตื่นเต้นพวกเขาหลับใหลมานานหลายปี ในที่สุดเจ้าชายของพวกเขาก็พร้อมที่จะเคลื่อนไหวแล้วลีออนไม่พูดอะไรอีก เขาหันกลับไปมองยังทิศทางของภูเขาซิลเวอร์นิมบัสคนที่มีความทะเยอทะยานมักจะประสบความสำเร็จในสิ่งที่พวกเขาได้ลงมือทำหากพยายามอย่างเต็มที่แล้ว แม้แต่สวรรค์ก็จะไม่ทำให้พวกเขาผิดหวัง***วันรุ่งขึ้น ในสำนักงานชั่วคราวของ ซิลเวอร์นิมบัส เมาท์เทนรีสอร์ต แซ็คและควินน์มารวมตัวกันเพื่อตามหาแมนดี้แมนดี้มองดูทั้งสองคนและถามว่า “มีอะไรหรือเปล่า?”“ฉันได้ยินมาว่ามีหัวหน้าแก๊งสร้างปัญหาในไซต์งานก่อสร้าง ฉันสงสัยว่าเธอจะจัดการกับมันได้ไหม ฉันมาที่นี่เพื่อดูว่ามีอะไรให้ฉันหรือเปล่า” แซ็คพูดด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม“คนที่มีความสามารถจะจัดการกับเรื่องต่าง ๆ ได้ราบรื่น! เธอตักเตือนพวกอันธพาลเล็ก ๆ น้อย ๆ
เพียะ!โอลด์ ไนเนอร์ ฟาดหลังมือไปที่ใบหน้าของแซ็ค จนแซ็คเกิดอาการสับสนแต่เขาไม่กล้าที่จะตอบโต้ และไม่กล้าพูดเรื่องไร้สาระไปมากกว่านี้ เขาพูดอย่างจำนน “นายใหญ่ไนเนอร์ มันเป็นความผิดของผมเอง… ผมตาบอด…”“ได้โปรดสั่งสอนผมด้วย...”แซ็ครู้สึกกลัวมันคงง่ายสำหรับคนอย่างโอลด์ ไนเนอร์ ที่จะกำจัดคนอย่างเขาเขาทำตัวโอ้อวดต่อหน้าควินน์ก่อนหน้านี้ แต่ทันทีที่เขารู้ตัวตนของโอลด์ ไนเนอร์ เขาก็ไม่กล้าที่จะผายลมออกมาควินน์เงียบไป ทั้ง ๆ ที่เธอกำลังจะแต่งงานกับตระกูลซิลวา สถานะของเธอจะไม่ธรรมดาอีกต่อไปแต่เธอก็ยังกลัวเหมือนเดิม!จะเกิดอะไรขึ้นถ้าพวกอันธพาลที่นี่จะทำให้เธอมีมลทิน? แล้วเธอจะมีสิทธิ์อะไรที่จะไปแต่งงานกับตระกูลซิลวาอีก?นั่นเป็นเหตุผลหลักที่ทำให้เธอรู้สึกกลัวมากกว่าแซ็คโอลด์ ไนเนอร์ ไม่ได้แม้แต่จะสบตาแซ็ค และก้มหน้าให้แมนดี้ แล้วพูดอย่างสุภาพว่า “ท่านประธานซิมเมอร์ สองคนนี้กำลังรบกวนคุณอยู่หรือเปล่า? ถ้าใช่ ตอนนี้ผมจะรีบจับพวกเขาโดนไปเป็นอาหารปลาได้เลย”แซ็คและควินน์เกือบจะจะร้องไห้ออกมาทันทีที่ได้ยินเขาพูดหัวหน้าแก๊งคนนี้สามารถทำได้จริงอย่างที่เขาพูดแซ็คแทบไม่มีสติหลงเหล