Mundo de ficçãoIniciar sessão
Capítulos relacionados
บทที่ 414
ถึงจะดึกดื่นแค่ไหน ที่แผนกฉุกเฉินก็เต็มไปด้วยผู้คนมากมายเอลล่าเป็นผู้หญิงที่สวย ในขณะที่เจนเซ่นเป็นผู้ชายที่หล่อเหลา ทั้งคู่เป็นคู่ที่สะดุดตา และในตอนนี้เจนเซ่นกำลังคุกเข่าอยู่บนพื้น ซึ่งดึงดูดความสนใจจากผู้คนมากมายเอลล่าไม่มีทางอื่นนอกจากถอนหายใจเมื่อเห็นผู้คนมากมายมามุงดู “รุ่นพี่คะ ลุกขึ้นเถอะค่ะ ฉันจะไปพบอาจารย์กับคุณเดี๋ยวนี้ ฉันจะขอร้องพวกเขาให้คุณ แต่ฉันไม่รู้ว่าอาจารย์จะเห็นด้วยหรือไม่”เจนเซ่นพยักหน้าอย่างรวดเร็ว “ต้องสำเร็จแน่นอนตราบใดที่คุณช่วยผม เพราะอาจารย์โปรดปรานคุณที่สุด!”หลังจากส่งเรื่องแผนกฉุกเฉินแล้ว เอลล่าก็เปลี่ยนชุดลำลองก่อนจะขึ้นรถของเจนเซ่นออกไปในรถ เอลล่ารู้สึกเหนื่อยเล็กน้อยครึ่งชั่วโมงต่อมา ในบ้านพักในเขตชานเมือง เอลล่าเดินเข้าไปและมองดูฝุ่นบนพื้น จากนั้นเธอก็ขมวดคิ้วและพูดว่า “รุ่นพี่คะ คุณมาผิดที่หรือเปล่า? อาจารย์อยู่ที่นี่จริงเหรอ?”คลิก…เจนเซ่นหันกลับมาและล็อคประตูวิลล่า จากนั้นเขาก็เดินไปที่โซฟาและนั่งลง เขายิ้มและพูดว่า “รุ่นน้องที่รัก คุณยังไร้เดียงสาเหมือนเมื่อก่อน เกรกอรี่ชื่นชอบความมั่งคั่งและสมบูรณ์แบบ เขาจะอาศัยอยู่ในที่ห่างไกลแบบนี
บทที่ 415
ในวิลล่า เอลล่าพยายามอย่างเต็มที่เพื่อขัดขืนเจนเซ่นอย่างไรก็ตามเธอก็แค่เป็นผู้หญิงตัวเล็กๆ เธอไม่มีกำลังจะสู้ได้ โทรศัพท์ของเธอถูกเจนเซ่นแย่งไปโชคดีที่เป้าหมายของเจนเซ่นคือฮาร์วีย์ เขาจึงไม่ได้แตะต้องเธอหลังจากปลดล็อกโทรศัพท์แล้ว เจนเซ่นก็ถ่ายรูปเอลล่า จากนั้นเขาก็ใช้โทรศัพท์ของเธอส่งข้อความถึงฮาร์วีย์“เอลล่าอยู่กับฉัน มาหาฉัน ไม่อย่างนั้นเธอจะต้องตาย!”หลังจากนั้น เจนเซ่นส่งตำแหน่งพิกัดไปให้ฮาร์วีย์ จากนั้นเขาก็มองไม้เบสบอลที่ตั้งบนโซฟาแผนของเขาง่ายมาก เขาแค่ต้องการใช้เอลล่าเป็นตัวประกันและบังคับให้ฮาร์วีย์ปฏิบัติตามคำสั่งให้พาเขากลับไปที่บัควู้ดงานของเขาจบสิ้นเพียงแค่ส่งฮาร์วีย์ให้ควินตัน จากนั้นเขาก็สามารถเพลิดเพลินไปกับความรุ่งโรจน์และความมั่งคั่งของเขาต่อไป***ในอพาร์ตเมนต์ของอีวอนน์ ฮาร์วีย์เพิ่งอาบน้ำเสร็จและกำลังเตรียมตัวเข้านอน หน้าจอโทรศัพท์ก็สว่างขึ้นมาอีกครั้งฮาร์วีย์ถึงกับพูดไม่ออกเมื่อมองโทรศัพท์ของเขาเอลล่ากำลังทำอะไรอยู่ดึก ๆ ดื่น ๆ ?ทำไมเธอถึงส่งข้อความเล่นตลกแบบนี้ถึงเขา?แต่เขาตระหนักได้ทันทีว่าเอลล่าไม่ใช่คนแบบนั้น จากเนื้อหาของข้อความ เอลล่าน
บทที่ 416
ฮาร์วีย์เดินไปที่ประตูวิลล่าด้วยท่าทางเยาะเย้ยในห้องนั่งเล่นของวิลล่า เอลล่ามองดูเหตุการณ์ตรงหน้า โดยไม่รู้ว่าเธอควรทำตัวยังไงเหตุการณ์ตรงหน้าเหมือนในภาพยนตร์ และเป็นเพียงแค่การแสดงละครเท่านั้น เธอไม่เคยคิดว่าฮาร์วีย์จะทำเพื่อเธอในวันนี้ประตูที่ล็อกในตอนแรกเริ่มเปิดออก ฮาร์วีย์เดินเข้ามาแคร็ก แคร็ก…ไม้เบสบอลในมือของเจนเซ่นกระแทกพื้นเบา ๆ จากนั้นเขาก็ยกมันขึ้นและชี้ไปทางที่ฮาร์วีย์“ฉันอยู่นี่แล้ว ปล่อยเธอไปซะ!” ฮาร์วีย์พูดอย่างเย็นชา“ใครบอกว่าฉันจะปล่อยเธอไปถ้าแกมาที่นี่?”“ฮาร์วีย์ แกยังไม่รู้สถานการณ์ตรงหน้าแกอีกงั้นเหรอ? ฉันไม่รู้จะพูดอะไรเลยจริง ๆ”เจนเซ่นมองฮาร์วีย์ด้วยใบหน้าเย็นชาเขาไม่เข้าใจได้ว่าทำไมผู้ชายคนนี้ที่อยู่ข้างหน้าเขาถึงทำให้ควินตัน ยอร์ก สนใจคืนนี้เขาเพิ่งได้รู้ว่าฮาร์วีย์เป็นแค่ลูกเขยของตระกูลชนชั้นสองในนิอัมมี่คน ๆ นี้ดึงดูดความสนใจของตระกูลยอร์กได้ยังไง?“แล้วคุณต้องการอะไร?”ฮาร์วีย์ขมวดคิ้ว มันจะง่ายสำหรับเขาที่จะจัดการถ้าเจนเซ่นอยู่คนเดียวที่นี่แต่ตอนนี้เอลล่าก็อยู่ที่นี่ด้วย เขากลัวว่าเขาจะพลาดพลั้งเผลอทำร้ายผู้หญิงไร้เดียงสาคนนี้“ฉ
บทที่ 417
“แน่นอนว่าฉันไม่ใช่พวกเขา” ฮาร์วีย์หัวเราะ “แต่คนที่อยู่เบื้องหลังคุณปล่อยให้ขยะอย่างคุณมาทดสอบฉัน เขาไม่ดูถูกฉันไปหน่อยเหรอ?”“รู้เหรอว่าใครอยู่เบื้องหลังฉัน?” เจนเซ่น คาร์ลสัน อ้าปากค้าง“ในบรรดาผู้มีชื่อเสียงทั้งสี่คนแห่งตระกูลยอร์ก คนที่หัวแข็งที่สุดคือควินตัน แถมยังเป็นคนที่กลัวฉันมากที่สุด ถ้าเดาไม่ผิด เขาคือคนที่ส่งคุณมา” ฮาร์วีย์ตอบออกไปเจนเซ่นเกิดอาการสั่น มือข้างขวาของเขาสั่นเกินควบคุมได้ คนตรงหน้านี้เป็นใครกันแน่? ทำไมเขาถึงสามารถเดาทุกอย่างได้ถูกต้อง?ยิ่งไปกว่านั้น ตอนนี้เขาสัมผัสได้ถึงความอดทนอดกลั้นในตัวฮาร์วีย์ได้แม้แต่ควินตันก็ไม่เคยมีความอดทนได้แบบนี้ดูเหมือนว่าเขาจะยั่วยุคนที่ไม่ควรเข้าเสียแล้วคนที่แม้แต่ควินตันคิดที่จะทดสอบอยู่ห่าง ๆ แต่ไม่ยอมเผชิญหน้ากับเขาโดยตรงเหงื่อเย็น ๆ ออกทั่วทั้งหลังของเขาเปียกชุ่มในทันทีเจนเซ่นรับรู้ได้ตามสัญชาตญาณถ้าเขาทำให้ควินตันขุ่นเคือง ตระกูลคาร์ลสันคงจะล้มละลายทันที ถ้าเขาทำให้คนผู้นี้ขุ่นเคือง ชะตากรรมของตระกูลคาร์ลสันก็ยังไม่สามารถจินตนาการถึงมันได้“ฉันรู้ว่าตัวตนของแกไม่ธรรมดา และแกอาจมีความเกี่ยวข้องกับพวกตระกู
บทที่ 418
ณ ลานซิลเวอร์นิมบัสในเมืองบัควู้ดนี่คือการประชุมประจำเดือนของตระกูลยอร์กทุกสิ้นเดือนทุกคนที่อยู่กระจัดกระจายที่ถูกส่งไปยังที่ต่าง ๆ ของเซาท์ไลท์จะมารวมตัวกันที่ลานซิลเวอร์นิมบัสลานซิลเวอร์นิมบัสเป็นที่ ๆ ทายาทที่แท้จริงของตระกูลยอร์กเท่านั้นที่สามารถอยู่ที่นี่ได้เครือญาติคนอื่น ๆ ที่ต้องการเข้ามาที่นี่ต้องผ่านการอนุมัติหลายขั้นตอนผู้ที่มีสถานะต่ำและมีอิทธิพลน้อยจะไม่มีคุณสมบัติที่จะเข้ามาที่นี่ได้ในวันนี้มีรถหรูหลายคันจอดอยู่ที่ลานจอดรถข้างลานทุกคันล้วนเป็นรถ Lexus ที่ผลิตในประเทศญี่ปุ่นนี่เป็นแบรนด์รถธรรมดา ไม่เหมาะกับตระกูลชั้นนำอย่างตระกูลยอร์กดังคำกล่าวของบรรพบุรุษของตระกูยอร์กที่ว่า “ดวงจันทร์จะขึ้นเพียงเพื่อจะจางหาย และน้ำจะเอ่อขึ้นเพียงเพื่อจะล้นออกมา” พวกเขาเชื่อเสมอว่าสิ่งต่าง ๆ จะเปลี่ยนไปเมื่อพวกเขามาถึงจุดสูงสุดและตระกูลยอร์กยังคงยึดมั่นคำขวัญนี้เสมอแม้ว่าทายาทรุ่นใหม่ของตระกูลยอร์กจะชื่นชอบรถหรูหราและรถสปอร์ต แต่ผู้นำหลายคนในตระกูลยอร์กก็ยังขับรถ Lexus อยู่บางคนใช้มามาหลายสิบปีแล้ว ไม่เคยเปลี่ยนสำหรับบางตระกูล รถยนต์หรูหราที่ใช้ถือว่าเป็นภาพลักษณ์ขอ
บทที่ 419
ผู้นำตระกูลคาร์ลสันทำราวกับว่าเขาได้ยินเสียงราชโองการศักดิ์สิทธิ์ เขาถึงกับถอนหายใจออกมาและพูดว่า “ใช่ ใช่ คุณชายรองมีเมตตาต่อตระกูลคาร์ลสันมาก มันเป็นโชคดีของเรา เราจะระลึกถึงความกรุณาและจะจงรักภักดีต่อคุณชายรอง เราจะไม่นำความยุ่งยากมาให้คุณชายรอง…”ตอนนี้ผู้นำตระกูลคาร์ลสันตัวสั่นไปทั้งตัวทันใดนั้น ก็มีเลือดไหลออกมาทางมุมปากของเขาดูน่ากลัว จากนั้นเขาก็ทรุดตัวลงกับพื้นอย่างช้า ๆ ตะเกียกตะกายเหมือนหายใจไม่ออกเขาถูกสั่งให้กินยาพิษเข้าไปก่อนที่จะมาที่นี่!ในฐานะผู้นำตระกูลด้านการแพทย์ เขาควบคุมปริมาณยาพิษที่กินเข้าไปได้เหมาะสมกับเวลาผู้จัดการยอร์กพูดอย่างไม่สนใจว่า “ส่งศพนี้กลับไปหาพวกคาร์ลสันเพื่อทำพิธีฝังให้เหมาะสม”“แล้วสั่งให้ตระกูลคาร์ลสันแต่งตั้งผู้นำคนใหม่ด้วยตัวเอง”ผู้จัดการยอร์กหันหลังเดินจากไปคุณชายรองให้โอกาสเสมอ แต่พวกคาร์ลสันทำงานล้มเหลวและทำให้แผนของคุณชายรองเสียหาย นี่ถือเป็นการลงโทษที่เบาที่สุดแล้ว***ที่โถงบริเวณด้านข้างของลานซิลเวอร์นิมบัส สถานที่แห่งนี้ดูธรรมดา สวยงาม และมีสไตล์ของศตวรรษที่ 18 และ 19 ผสมผสานเข้าด้วยกันทุกคนมารวมตัวกันที่นี่ แต่ในตอนนี
บทที่ 420
ควินตันยกมือซ้ายขึ้นและมองมัน เส้นโชคชะตาไคว้สลับกันและอัดแน่นยุ่งเหยิงเหมือนกระดานหมากรุกแม้ดูเหมือนว่าเขาจะมองเห็นชะตากรรมของเขา ควินตันยังคงยิ้มและพูดว่า “ฉันรู้ว่าที่ผ่านมาคน ๆ นั้นได้คอยให้ความช่วยเหลือพวกคุณหลายคน และในช่วงสามปีที่ผ่านมา แม้ว่าพวกคุณจะย้ายฝั่งมาเป็นคนของฉัน ทว่ามีแต่พวกคุณเท่านั้นที่รู้ว่าตัวเองกำลังคิดอะไรอยู่…”“พวกคุณรู้ว่าฉันปฏิบัติต่อคุณยังไง สิ่งที่เขาสามารถให้พวกคุณได้ ฉันสามารถให้พวกคุณได้มากกว่านั้น…”“ถ้าใครยังต้องการช่วยเขาอีกล่ะก็ ฉันจะให้โอกาสพวกคุณบอกฉันมาตอนนี้ ฉันจะไม่ไล่ตามล่าพวกคุณ และจะปล่อยคุณไป…”“แต่คิดให้รอบคอบก่อนนะ ทุกคนมีส่วนในการขับไล่เขาออกไปเมื่อสามปีที่แล้ว…”ประโยคสุดท้ายกระแทกพวกเขาเหมือนฟ้าผ่าเข้าอย่างจัง คนที่ลังเลในตอนแรกก็ตัดสินใจได้ทันทีบางคนถึงกับคุกเข่าลงบนพื้นแล้วส่งเสียงอ้อนวอนว่า “คุณชายรอง เราจะรับใช้คุณอย่างซื่อสัตย์ เราอยู่เคียงข้างคุณเสมอ!“เราขอสาบานว่าจะจงรักภักดีต่อคุณ!”เจ้าพ่อวงการธุรกิจเหล่านั้นซึ่งปกติแล้วจะทรงอำนาจมาก แต่กลับกลายเป็นเหมือนลูกน้องที่ซื่อสัตย์พวกเขากำลังปฏิบัติต่อควินตันราวกับว่าเขาเ
บทที่ 421
“อย่าคิดว่าฉันไม่รู้ว่าเธอก็แค่กลัวสูญเสียตำแหน่งตอนนี้ไป!”“แต่เธอคิดดีแล้วหรือยัง? ตระกูลซิมเมอร์กำลังจะขยับขยายไปที่เมืองบัควู้ด!”“เมื่อฉันได้เป็นลูกสะใภ้ นั่นก็จะได้การสนับสนุนจากตระกูลซิลวา พวกเราซิมเมอร์จะเจริญรุ่งเรืองมากยิ่งขึ้น!”“ถ้าเธอยอมเชื่อฟังดี ๆ ฉันอาจจะเลี้ยงดูเธอสักนิดในขณะที่ฉันได้รับการดูแลเยี่ยงเจ้าหญิง...”ควินน์กอดอกของเธอแน่นอย่างมั่นอกมั่นใจ เชิดหน้าอกผ่ายไหล่ผึ่งทำท่าทางเย่อหยิ่ง“ใช่! พ่อของเธอเอาความคิดดี ๆ แบบนี้มาเสนอเอง เธอจะต่อต้านพ่อตัวเองหรือไง เธอจะขัดขวางแผนการของเราที่จะขยับขยายไปที่บัควู้ดใช่ไหม?”“ถ้าไม่ใช่เพราะพ่อของเธอ เราก็ไม่จำเป็นต้องขายทรัพย์สินของเราด้วยซ้ำ!”“ใช่ ทั้งหมดนี้เป็นเพราะเธอและครอบครัวของเธอ ไม่อยากเชื่อเลยว่าเธอยังคงทำตัวเหมือนเป็นตกเป็นเหยื่อ แม้ว่าเธอจะเป็นคนที่ได้ผลประโยชน์มากที่สุดก็ตาม!”“ถ้าถามฉัน เราไม่จำเป็นต้องขายทรัพย์สินทั้งหมดของเราก็จริง แต่โครงการของแมนดี้จะต้องขายโดยเร็วที่สุด!”“...”สมาชิกในตระกูลซิมเมอร์พูดแสดงความคิดเห็นของพวกเขาเสียงดังพวกเขาแทบรอไม่ไหวที่จะมุ่งหน้าไปยังบัควู้ดเพื่อไปเป็นยักษ์ให
Último capítulo