Mundo ficciónIniciar sesión
Capítulos relacionados
บทที่ 2696
พลั่ก!ฮาร์วีย์กระทืบมือขวาของมิยาตะ ขยี้มันทันที“นี่นายโง่ขนาดนั้นเลยเหรอ มิยาตะ?” ฮาร์วีย์ถามด้วยรอยยิ้มบนใบหน้า“โดนตีหัวแรงไปหรือไง“ถ้านายร้องขอความเมตตา ฉันอาจจะยอมปล่อยนายไปจริง ๆ ก็ได้“แต่นี่นายกลับมาขู่ฉันเนี่ยนะ? อยากให้ฉันฆ่านายจริง ๆ ใช่ไหม?”"นาย!"สีหน้าของมิยาตะเปลี่ยนไปอย่างลนลาน หลังจากได้ยินคำพูดของฮาร์วีย์เขารู้สึกได้ถึงเจตนาสังหารที่มาจากฮาร์วีย์อย่างชัดเจน จากนั้นสายตาของฮาร์วีย์ก็จับจ้องไปที่สการ์เลตต์ และเขาก็ส่งยิ้มขี้เล่นให้เธอคนเหล่านี้ต้องการให้ฮาร์วีย์ตาย แต่พอมิยาตะพ่ายแพ้ เขาก็หยิบยกเรื่องความสัมพันธ์ทางการทูตมาพูดทันที...ช่างน่าขันจริง ๆ!เขาหรี่ตาลงมองไปยังสการ์เลตต์ซึ่งเต็มไปด้วยความชอบธรรม และพูดอย่างใจเย็นว่า “หัวหน้ากองบังคับคดีแห่งหลงเหมินนำโลงศพมา แล้วบอกว่าแม้แต่หมาของฉันเขาก็จะไม่เว้น“แต่พอเริ่มกลับตาลปัตรเป็นแบบนี้ เธอกลับบอกให้ฉันมองภาพกว้าง ๆ?“นี่มันไม่ตลกไปหน่อยเหรอ?“แล้วเธอจะบอกว่าการที่มิยาตะจะฆ่าฉันนั้นนับว่าเหมาะสม แต่ถ้าฉันแตะต้องเขา แปลว่าฉันกำลังก่ออาชญากรรมอันเลวร้าย!”สการ์เลตต์หัวเราะอย่างเย็นชากับคำพูดของฮา
บทที่ 2697
ชาวประเทศหมู่เกาะรวมถึงไดโตะรู้สึกหดหู่และหวาดกลัวในเวลาเดียวกันพวกเขาต้องการพุ่งเข้าใส่ฮาร์วีย์แต่มีบางสิ่งที่ไม่สามารถบรรยายได้ที่ทำให้หัวใจของพวกเขาแตกเป็นเสี่ยง ๆพวกเขาจ้องไปที่ฮาร์วีย์ ตัวสั่นอย่างห้ามไม่ได้ต่อหน้าชายหนุ่มคนนี้ ความโหดเหี้ยมของชาวประเทศหมู่เกาะนั้นไร้ความหมายโดยสิ้นเชิงสาวกของชินคาเงะเวย์รู้สึกหนาวเข้ากระดูก พวกเขาไม่อาจแม้แต่จะถือดาบยาวได้อย่างถูกต้องสการ์เลตต์และมิทเชลฟื้นคืนสติกลับมาได้หลังจากนั้นไม่นานในที่สุดพวกเขาก็กระหนักได้ว่าฮาร์วีย์เป็นคนฆ่ามิยาตะแม้จะถูกเตือนแต่เขาก็ยังกล้าทำมัน!เขากล้าดียังไง!เขาไปเอาความกล้ามาจากไหน?!ใครเป็นคนสนับสนุนเขา!แคร์รี่ซึ่งนั่งอยู่บนรถเข็นรู้สึกตกใจเป็นอย่างมาก เธอไม่เชื่ออย่างที่สุด“ฆ่ามัน! แก้แค้นให้คุณชิโนะสุเกะ!”ในขณะที่สการ์เลตต์กำลังสั่นด้วยความโกรธและความกลัว ไดโตะก็ตวาดอย่างโกรธเกรี้ยว“ฆ่าเขาเลย! ฆ่าเขาเดี๋ยวนี้!”ยอดฝีมือของชินคาเงะเวย์ดึงสติกลับมา ก่อนที่จะพุ่งไปข้างหน้ากู่ร้องก้องตะโกนด้วยความโกรธดาบยาวของพวกเขาถูกปลดออกจากฝักในทันที พวกเขาพร้อมที่จะต่อสู้กับฮาร์วีย์ชนิดตายกันไปข้างหน
บทที่ 2698
ฮาร์วีย์มองไปรอบ ๆ ตัว นิ่งสงบและไม่สะทกสะท้านกับความโกรธของคนอื่น ๆ“ชินคาเงะเวย์ตามล่าฉันเพื่อแก้แค้น และฉันก็ให้โอกาสพวกเขาในการต่อสู้เพื่อสิ่งนั้น“แต่หมอนั่นไม่แข็งแกร่งพอ เขาถึงได้ตาย“ถ้าพวกนายต้องการแก้แค้นแทนเขา ฉันก็ไม่ค้านหรอกนะ“เพราะฉันจะฆ่าพวกนายทุกคน“เดิมทีพวกนายทุกคนก็ไม่ใช่พวกมีประโยชน์อะไรอยู่แล้ว”“ไอ้เวรฮาร์วีย์!”ยอดฝีมือของชินคาเงะเวย์ก่นด่าสาปแช่งฮาร์วีย์อย่างโกรธเกรี้ยว ผู้ชายคนนั้นดูเหมือนพละกำลังสูงสุดจะเทียบเท่ากับทหารชั้นสูง เขาวิ่งเข้าใส่ฮาร์วีย์อย่างไม่รีรอก่อนที่จะฟันดาบออกไปเซเฟอร์ สแลช!เขาขยับตัวราวกับนักฆ่าทันทีที่เขาเริ่มโจมตี นี่เป็นเครื่องพิสูจน์ถึงความแข็งแกร่งของเขาในฐานะทหารชั้นสูงฮาร์วีย์โยนดาบที่หักไปแล้วในมือออกไปอย่างใจเย็น เขาเหวี่ยงมันไปข้างหน้าปึก!คมดาบไม่ได้แทงเข้าที่หัวใจของชายคนนั้น แต่เขาก็กระเด็นออกไปในทันทีเลือดพุ่งออกมาจากตัวเขาทันทีที่เขากระแทกลงกับพื้น เขาเองก็ได้แต่ไม่เชื่อ“เทพสงคราม!”เขารู้สึกได้ว่าฮาร์วีย์ต้องเป็นเทพสงครามอย่างแน่นอน เมื่อพิจารณาได้ว่าเขาพ่ายแพ้อย่างง่ายดายหากอีกฝ่ายไม่ใช่เทพสงคราม ในฐ
บทที่ 2699
“จรรยาบรรณ?“มีเมตตาต่อพวกคลั่งแค้นเนี่ยนะ?!“มีกฎแบบนี้ด้วยเหรอ?”ฮาร์วีย์มองพวกเขาด้วยสายตาเหยียดหยาม“เธอคิดว่าตัวเองมีศีลธรรมสูงส่งแค่พอพูดจาไร้สาระอยู่ทุกเมื่อเชื่อวันนั้นเหรอ!“แล้วอีกอย่าง ความสัมพันธ์ฉันท์ศิษย์อาจารย์ของพวกเขาไม่ใช่ธุระกงการอะไรของฉัน“ไม่มีใครรอดไปจากเงื้อมมือของฉันได้!“ฉันจะฆ่าใครก็ตามที่มาตามล่าฉัน แต่จะไม่ยุ่งกับครอบครัวของพวกเขา ถ้าพวกเขาอยากจะกลับตัวกลับใจเสียใหม่ก็ทำได้”ฮาร์วีย์ชำเลืองมองไดโตะก่อนจะปล่อยออร่าอันทรงพลังออกมาอย่างเต็มที่การแสดงออกของไดโตะเปลี่ยนไปอย่างลนลานก่อนที่เขาจะกวัดแกว่งดาบยาวของเขาอย่างรวดเร็วอย่างต้องการป้องกันตัวเอง เห็นได้ชัดว่าเขาหวาดกลัวพลังของฮาร์วีย์ในขณะนั้นฮาร์วีย์กระทืบขาขวาของเขา ใบมีดที่หักไปแล้วบินออกไปอีกครั้งชวิ้ง ชวิ้ง ชวิ้ง ชวิ้ง!ใบมีดแทงทะลุหน้าผาก ลำคอ หัวใจ และจุดอื่น ๆ ของทหารชั้นสูง ความเกลียดชังที่เหลืออยู่บนใบหน้าของเขาเปลี่ยนเป็นสีดำในทันทีไม่คิดเลยว่าภายใต้สถานการณ์เช่นนี้ ฮาร์วีย์จะยังมีโอกาสได้ลงมือเขาจ้องมองฮาร์วีย์ด้วยความเกลียดชังเล็กน้อยในดวงตา ก่อนพึมพำคำพูดสุดท้ายของเขา...“
บทที่ 2700
มิทเชลมั่นใจว่า ไม่ว่าฮาร์วีย์จะแข็งแกร่งแค่ไหน หลังจากต่อสู้กับมิยาตะพลังของเขาก็คงจะถูกใช้ไปจนหมดแล้ว ตอนนี้เป็นเวลาที่ดีที่สุดที่จะจัดการกับฮาร์วีย์ลงได้เสียทีหากพวกเขาพลาดโอกาสนี้ไป ก็คงไม่มีโอกาสอื่นอีกแล้วไดโตะที่กำลังหวาดกลัวอย่างมากก็สงบสติอารมณ์ลงสายตาของเขาเต็มไปด้วยเจตนาสังหาร ขณะที่เขาจ้องไปยังฮาร์วีย์“เพื่อประโยชน์ของหัวหน้ากองบังคับคดีแห่งหลงเหมิน ฉันจะไม่ฆ่านาย ถ้านายยอมแพ้เสียตั้งแต่ตอนนี้!“ฉันจะพานายกลับไปยังประเทศหมู่เกาะเพื่อรับการพิจารณาคดี!“หลังจากนายตาย ศพของนายอาจจะพอดูได้!“แต่หากนายยังขัดขืน ฉันกล้าพูดได้เลยว่านายไม่มีทางจะหนีออกไปจากที่นี่ทั้งที่ยังมีลมหายใจอยู่ได้!”ไดโตะรู้สึกว่าทุกอย่างจะง่ายขึ้นหากฮาร์วีย์ยอมแพ้หากฮาร์วีย์ถูกพาตัวกลับไปยังประเทศหมู่เกาะ เขาจะถูกบังคับให้สารภาพโดยยอมรับว่าเขาใช้กลยุทธ์ลึกลับอะไรกับมิยาตะด้วยวิธีนี้ ความพ่ายแพ้ของมิยาตะจะกลายเป็นความอัปยศของประเทศ H ไม่ใช่ประเทศหมู่เกาะ!หลังจากได้ยินคำพูดของไดโตะ มิทเชลก็หัวเราะอย่างเย็นชา“ได้ยินไหม? คุกเข่าได้แล้วฮาร์วีย์!"ตอนนี้คุณยาชิโระใจกว้างมากทีเดียวนะ ไขว่คว
บทที่ 2701
ชายผู้นั้นสวมเสื้อคลุมจากหนานยางและเปล่งออร่าแห่งความสง่างามที่ไม่อาจบรรยายได้เขากอดอกและมองไปรอบ ๆ อย่างเย็นชา“หักแขนตัวเองข้างหนึ่งแล้วออกไปจากที่นี่ซะถ้าพวกคุณรักชีวีตตัวเอง” เขาสั่งด้วยน้ำเสียงที่เย็นชาเขาไม่ใช่ใครอื่นนอกจากเทพสงครามของหนานหยาง ดีน คอบบ์!“ดีน คอบบ์?!”แขกจากฮ่องกงหลายคนตัวสั่นทันทีที่เห็นชายชราคนนั้น‘เทพสงครามของหนานหยางในตำนานน่ะเหรอ?’‘เขามาทำอะไรที่นี่?’‘ดูจากรูปร่างหน้าตาของเขา เขาคงจะหายดีแล้ว!’‘เทพสงครามผู้อยู่ยงคงกระพันแห่งน่านน้ำตะวันออกเฉียงใต้มาที่นี่จริง ๆ ด้วย... ฉันไม่อยากจะเชื่อเลย...!’บรรดาผู้ที่รู้จักเขาต่างก็ไม่อยากจะเชื่อสายตาตนเอง “ดีน คอบบ์? เทพสงครามของหนานหยางเหรอ?”มิทเชลหัวเราะอย่างเย็นชาและไม่สะทกสะท้าน“ฉันจำได้แล้ว! คุณคือคนที่อัมพาตคนนั้นใช่ไหม?”“คนอัมพาตอย่างคุณจะยืนหยัดเพื่อฮาร์วีย์ได้ยังไง? คุณอยากตายหรือไง?”“ใช่! คนนอกอย่างคุณไม่มีสิทธิ์ที่จะเข้ามาเกี่ยวข้องในธุระของกองบังคับคดีของหลงเหมิน!”“ไปไหนก็ไปซะ! ไม่อย่างนั้นหัวหน้าบาวเออร์ไม่ปล่อยคุณไว้แน่!”เหล่าชนชั้นสูงของกองบังคับคดีของหลงเหมินเริ่มตะโกนพร้อม
บทที่ 2702
ไดโตะดูถูกผู้คนจากหนานหยางสุดหัวใจในขณะที่ดีนได้รับสมญานามว่าเทพสงคราม ไดโตะกลับปฏิเสธที่จะเชื่อว่าชายชราและหมดสภาพผู้นี้จะไม่มีอะไรพิเศษอย่างไรก็ตาม ดีนยิ้มอย่างอ่อนโยน“ดูเหมือนว่าระหว่างที่ฉันเก็บตัวมาสิบปี ทุกคนก็ลืมไปแล้วว่าเทพสงครามแห่งหนานหยางหมายถึงอะไร” เขากล่าวอย่างเยือกเย็นตูม!ดีนก้าวไปข้างหน้า หลังจากที่ได้พักผ่อนมาตลอดทั้งคืน เขาก็ได้ฟื้นฟูพละกำลังสูงสุดของเขากลับคืนมาในช่วงเวลาเพียงครู่เดียวออร่าอันทรงพลังที่น่ากลัวยิ่งกว่าของนักดาบก็ไหลออกมาจากร่างกายของเขารอยแตกคล้ายใยแมงมุมก่อตัวขึ้นบนพื้นทันทีกล่าวได้ว่าภาพที่เห็นนั้นน่ากลัวมากหลายคนสีหน้าเปลี่ยนทันทีที่เห็นสิ่งที่เกิดขึ้นเสียงกระเซ็นดังขึ้นแล้วองเมียวจิที่ลอยอยู่กลางอากาศก็ไอเป็นเลือดทันทีที่เขารู้สึกถึงแรงกดดันของออร่า วินาทีต่อมาเขาก็หมดสติและดิ่งลงพื้นโดยไม่แม้แต่จะมีโอกาสได้ตอบโต้กลับ ไม่มีใครแน่ใจได้ว่าเขายังมีชีวิตอยู่หรือไม่ออร่าที่น่าสะพรึงกลัวนั้นทำให้เหล่านินจาต้องเปิดเผยตนเอง ในชั่วพริบตาพวกเขาทั้งหมดก็ปลิวออกไปในทันที เลือดกระฉูดออกจากปากของพวกเขาเมื่อพวกเขาตกลงพื้นและไม่มีแรงที่จะลุก
บทที่ 2703
“ผมขอโทษครับเทพสงคราม!” ไดโตะตอบอย่างร้อนรน“ผมขอโทษที่ทำให้คุณขุ่นเคือง! โปรดยกโทษให้ผมด้วย คิดซะว่าเห็นแก่ชินดัน เวย์!”“พวกเราจะไปเดี๋ยวนี้! เดี๋ยวนี้เลย!”ไดโตะพยายามที่จะเอาใจดีนอย่างยิ่งตอนแรกเขาคิดว่าเทพสงครามที่พิการนั้นจะดูดุร้ายเพียงจากภายนอกเท่านั้น…แต่เมื่อเขาอยู่ต่อหน้าดีน เขาก็ได้ตระหนักว่าดีนอยู่ในอีกระดับหนึ่งแม้กระทั่งในหมู่เทพสงครามคนอื่น ๆมีเพียงพ่อของไดโตะเท่านั้นที่จะสู้กับดีนได้...ไดโตะจะต้องเจอกับปัญหาอย่างท่วมท้นหากเขาสู้กับดีน มันจะไม่ต่างอะไรกับการรนหาที่ตายไดโตะเหย่อหยิ่ง แต่เขาไม่ได้โง่ เขาจะไม่ทำอะไรที่บุ่มบ่ามขนาดนั้น“มันไม่สายไปหน่อยเหรอที่จะขอโทษ?”ดีนเย้ยหยันอย่างเย็นชาก่อนจะก้าวไปข้างหน้าครืด!ก้อนหินบนพื้นลอยไปข้างหน้าในทันที มันเป็นภาพที่น่าหวาดเสียว!ตุบ ตุบ ตุบ!เหล่ามืออาชีพของชินดัน เวย์ต่างล้มลงในกองเลือด ไม่มีใครได้มีโอกาสที่จะตอบสนองต่อการโจมตีของดีนสการ์เลตต์และคนอื่น ๆ ตัวสั่นโดยสัญชาตญาณขณะที่เห็นความสยดสยองทั้งหมดเทพสงครามในตำนานแห่งหนานหยางน่ากลัวกว่าที่พวกเขาคิดไว้ในตอนแรก…!การที่เขาสามารถฆ่าคนจำนวนมากได้ในชั่ว
Último capítulo