Mundo ficciónIniciar sesión
Capítulos relacionados
บทที่ 2701
ชายผู้นั้นสวมเสื้อคลุมจากหนานยางและเปล่งออร่าแห่งความสง่างามที่ไม่อาจบรรยายได้เขากอดอกและมองไปรอบ ๆ อย่างเย็นชา“หักแขนตัวเองข้างหนึ่งแล้วออกไปจากที่นี่ซะถ้าพวกคุณรักชีวีตตัวเอง” เขาสั่งด้วยน้ำเสียงที่เย็นชาเขาไม่ใช่ใครอื่นนอกจากเทพสงครามของหนานหยาง ดีน คอบบ์!“ดีน คอบบ์?!”แขกจากฮ่องกงหลายคนตัวสั่นทันทีที่เห็นชายชราคนนั้น‘เทพสงครามของหนานหยางในตำนานน่ะเหรอ?’‘เขามาทำอะไรที่นี่?’‘ดูจากรูปร่างหน้าตาของเขา เขาคงจะหายดีแล้ว!’‘เทพสงครามผู้อยู่ยงคงกระพันแห่งน่านน้ำตะวันออกเฉียงใต้มาที่นี่จริง ๆ ด้วย... ฉันไม่อยากจะเชื่อเลย...!’บรรดาผู้ที่รู้จักเขาต่างก็ไม่อยากจะเชื่อสายตาตนเอง “ดีน คอบบ์? เทพสงครามของหนานหยางเหรอ?”มิทเชลหัวเราะอย่างเย็นชาและไม่สะทกสะท้าน“ฉันจำได้แล้ว! คุณคือคนที่อัมพาตคนนั้นใช่ไหม?”“คนอัมพาตอย่างคุณจะยืนหยัดเพื่อฮาร์วีย์ได้ยังไง? คุณอยากตายหรือไง?”“ใช่! คนนอกอย่างคุณไม่มีสิทธิ์ที่จะเข้ามาเกี่ยวข้องในธุระของกองบังคับคดีของหลงเหมิน!”“ไปไหนก็ไปซะ! ไม่อย่างนั้นหัวหน้าบาวเออร์ไม่ปล่อยคุณไว้แน่!”เหล่าชนชั้นสูงของกองบังคับคดีของหลงเหมินเริ่มตะโกนพร้อม
บทที่ 2702
ไดโตะดูถูกผู้คนจากหนานหยางสุดหัวใจในขณะที่ดีนได้รับสมญานามว่าเทพสงคราม ไดโตะกลับปฏิเสธที่จะเชื่อว่าชายชราและหมดสภาพผู้นี้จะไม่มีอะไรพิเศษอย่างไรก็ตาม ดีนยิ้มอย่างอ่อนโยน“ดูเหมือนว่าระหว่างที่ฉันเก็บตัวมาสิบปี ทุกคนก็ลืมไปแล้วว่าเทพสงครามแห่งหนานหยางหมายถึงอะไร” เขากล่าวอย่างเยือกเย็นตูม!ดีนก้าวไปข้างหน้า หลังจากที่ได้พักผ่อนมาตลอดทั้งคืน เขาก็ได้ฟื้นฟูพละกำลังสูงสุดของเขากลับคืนมาในช่วงเวลาเพียงครู่เดียวออร่าอันทรงพลังที่น่ากลัวยิ่งกว่าของนักดาบก็ไหลออกมาจากร่างกายของเขารอยแตกคล้ายใยแมงมุมก่อตัวขึ้นบนพื้นทันทีกล่าวได้ว่าภาพที่เห็นนั้นน่ากลัวมากหลายคนสีหน้าเปลี่ยนทันทีที่เห็นสิ่งที่เกิดขึ้นเสียงกระเซ็นดังขึ้นแล้วองเมียวจิที่ลอยอยู่กลางอากาศก็ไอเป็นเลือดทันทีที่เขารู้สึกถึงแรงกดดันของออร่า วินาทีต่อมาเขาก็หมดสติและดิ่งลงพื้นโดยไม่แม้แต่จะมีโอกาสได้ตอบโต้กลับ ไม่มีใครแน่ใจได้ว่าเขายังมีชีวิตอยู่หรือไม่ออร่าที่น่าสะพรึงกลัวนั้นทำให้เหล่านินจาต้องเปิดเผยตนเอง ในชั่วพริบตาพวกเขาทั้งหมดก็ปลิวออกไปในทันที เลือดกระฉูดออกจากปากของพวกเขาเมื่อพวกเขาตกลงพื้นและไม่มีแรงที่จะลุก
บทที่ 2703
“ผมขอโทษครับเทพสงคราม!” ไดโตะตอบอย่างร้อนรน“ผมขอโทษที่ทำให้คุณขุ่นเคือง! โปรดยกโทษให้ผมด้วย คิดซะว่าเห็นแก่ชินดัน เวย์!”“พวกเราจะไปเดี๋ยวนี้! เดี๋ยวนี้เลย!”ไดโตะพยายามที่จะเอาใจดีนอย่างยิ่งตอนแรกเขาคิดว่าเทพสงครามที่พิการนั้นจะดูดุร้ายเพียงจากภายนอกเท่านั้น…แต่เมื่อเขาอยู่ต่อหน้าดีน เขาก็ได้ตระหนักว่าดีนอยู่ในอีกระดับหนึ่งแม้กระทั่งในหมู่เทพสงครามคนอื่น ๆมีเพียงพ่อของไดโตะเท่านั้นที่จะสู้กับดีนได้...ไดโตะจะต้องเจอกับปัญหาอย่างท่วมท้นหากเขาสู้กับดีน มันจะไม่ต่างอะไรกับการรนหาที่ตายไดโตะเหย่อหยิ่ง แต่เขาไม่ได้โง่ เขาจะไม่ทำอะไรที่บุ่มบ่ามขนาดนั้น“มันไม่สายไปหน่อยเหรอที่จะขอโทษ?”ดีนเย้ยหยันอย่างเย็นชาก่อนจะก้าวไปข้างหน้าครืด!ก้อนหินบนพื้นลอยไปข้างหน้าในทันที มันเป็นภาพที่น่าหวาดเสียว!ตุบ ตุบ ตุบ!เหล่ามืออาชีพของชินดัน เวย์ต่างล้มลงในกองเลือด ไม่มีใครได้มีโอกาสที่จะตอบสนองต่อการโจมตีของดีนสการ์เลตต์และคนอื่น ๆ ตัวสั่นโดยสัญชาตญาณขณะที่เห็นความสยดสยองทั้งหมดเทพสงครามในตำนานแห่งหนานหยางน่ากลัวกว่าที่พวกเขาคิดไว้ในตอนแรก…!การที่เขาสามารถฆ่าคนจำนวนมากได้ในชั่ว
บทที่ 2704
เปรี้ยง!ดีนเดินไปข้างหน้าและเตะไดโตะลงกับพื้นด้วยสีหน้านิ่งเฉย“บอกอากิโอะด้วยว่าต่อจากนี้ไปฉันจะสนับสนุนนายน้อยยอร์ก!“ถ้าเขาแตะต้องนายน้อยยอร์กก็เท่ากับว่าเขาหาเรื่องฉัน!“เข้าใจไหม?!”หยดเหงื่อหยดลงศีรษะของไดโตะที่จนเปียกโชกไปด้วยเหงื่อ เขาเดินสะดุดออกไปด้วยความกลัวเขารู้ดีว่าเขายังมีชีวิตอยู่เพียงเพราะดีนต้องการคนส่งสารหากเขาไม่ออกไปจากที่นี่โดยทันที ดีนอาจเปลี่ยนใจและจบชีวิตของไดโตะในตอนนั้นและที่นั่นสำหรับวิธีการจัดการกับฮาร์วีย์ เขาจะต้องอธิบายเหตุการณ์ทั้งหมดให้พ่อของเขาฟังก่อนเขาเชื่อว่าอากิโอะ ยาชิโระ พ่อของเขา จะแข็งแกร่งพอที่จะกอบกู้ศักดิ์ศรีของพวกเขากลับคืนมาได้อย่างแน่นอนในขณะเดียวกันเขาก็ฉวยโอกาสที่จะจ้องเขม็งฮาร์วีย์อย่างเย็นชาความแค้นที่เขามีต่อฮาร์วีย์ทำให้ใจของเขาเต็มไปด้วยความเกลียดชังเมื่อชาวเกาะจากไป คนกลุ่มใหญ่ก็ปรากฏตัวที่ทางเข้าสมาชิกของสาขาวังมังกร แก๊งหนานหยาง และสมาชิกหลงเหมินสาขาฮ่องกงและลาสเวกัสอยู่ที่นั่นกันหมดโยอาน่า เคธี่ เลสลี่ และไอรีนก็มาเช่นกันพวกเธอต่างรู้สึกโล่งอกเมื่อเห็นว่าฮาร์วีย์ปลอดภัยดีแต่ทันทีที่พวกเธอมองหน้ากันพ
บทที่ 2705
“เธอคิดว่าเธอจะทำอะไรก็ได้เพียงเพราะเธอมาจากวิหารคุณธรรมทั้งห้างั้นเหรอ?!“พระเจ้าเฝ้าดูเธออยู่เสมอนะ!”สีหน้าของสการ์เลตต์สยดสยองยิ่งขึ้น เธอเริ่มกรีดร้อง“แต่ยังไงนี่มันก็ไม่ใช่ธุระของคุณ!“คุณอาจจะเป็นเทพสงคราม แต่คุณมาจากหนานหยาง!“คนนอกอย่างคุณจะเข้ามายุ่งเกี่ยวกับเรื่องของประเทศ H ทำไม?!”“ฉันไม่สนหรอกว่าเธอจะทำให้ใครหน้าไหนอับอาย!” ดีนตะโกนกลับ“ฉันไม่สนด้วยว่าเธอจะจัดการใคร!“แต่ถ้าเธอพยายามใส่ร้ายและทำให้ฮาร์วีย์ต้องอับอาย ฉันจะเข้าไปยุ่งด้วยแน่นอน!”“คุณจะมายุ่งกับเรื่องของฉันเพื่อจัดการกับปัญหาของประเทศ H เหรอ?!” สการ์เลตต์ถามขณะที่กัดฟันของเธอ“คุณจะต่อต้านวิหารคุณธรรมทั้งห้าและคนทั้งประเทศจริง ๆ เหรอ?!”“เธอประเมินตัวเองสูงเกินไป สการ์เลตต์“คนที่สมรู้ร่วมคิดกับกองกำลังจากภายนอกเพื่อทำให้ใครบางคนในประเทศอับอายไม่มีสิทธิ์เป็นตัวแทนของวิหารคุณธรรมทั้งห้า นับประสาอะไรกับทั้งประเทศ!“เธอไม่ละอายใจที่พล่ามไร้สาระแบบนั้นเลยเหรอ?!“ในฐานะศิษย์จากสนามฝึกศิลปะการต่อสู้อันศักดิ์สิทธิ์ เธอได้ละเลยคนของตัวเองอย่างต่อเนื่องในขณะที่เอาแต่เลียแข้งเลียขาของศัตรู!“หลังจากที
บทที่ 2706
“กล้าดียังไงฮาร์วีย์?!“คุณกล้าดูถูกวิหารคุณธรรมทั้งห้าแบบนั้นได้อย่างไร?!”สการ์เลตต์เต็มไปด้วยความโกรธ“คุณเตร่ไปมาและใช้อุบายสกปรกเพื่อเอาชนะการต่อสู้ของคุณ! คุณคิดว่าเพราะแบบนั้นคุณก็เลยแข็งแกร่งงั้นเหรอ?!“คุณคิดว่าคุณอยู่ยงคงกระพันเหรอ?!“ไปเอาชนะเทพสงครามแห่งประเทศหมู่เกาะมาให้ได้ก่อนแล้วค่อยมาพูด!”ฮาร์วีย์ชำเลืองมองสการ์เลตต์และยิ้มอ่อน ๆ“นี่เธอไม่มีสมองหรือยังไง สการ์เลตต์?“ใครตั้งกฎเหรอว่าฉันสามารถสู้ได้แบบตัวต่อตัวเท่านั้น?“ใครกันที่บอกว่าการหลบไม่ใช่ทักษะ?“ถ้าเราทำตามที่เธอบอกแล้วฉันเอาปืนนี้จ่อหัวพวกเขา พวกเขาก็ห้ามหลบ! ถูกไหม?“เพราะถ้าพวกเขาทำแบบนั้นก็จะถือว่าโกงใช่ไหม? และด้วยเหตุผลบางอย่าง นี่เป็นกลยุทธ์ที่ชั่วร้ายสำหรับเธองั้นเหรอ?!“นี่เธอกำลังดูถูกสติปัญญาของตัวเองหรือชาวประเทศหมู่เกาะเหรอถึงได้พูดอะไรไร้สาระแบบนั้น?!“ในฐานะตัวแทนของวิหารคุณธรรมทั้งห้า เธอไม่เข้าใจว่าความเร็วมักจะชนะศิลปะการต่อสู้ทุกรูปแบบได้อย่างไร?“ความเร็วเป็นพื้นฐานของศิลปะการต่อสู้! นั่นคือความสามารถของฉัน!“แล้วทำไมเธอถึงได้มองว่ามันเป็นการโกง?“เธอฝึกศิลปะการต่อสู้มาหลา
บทที่ 2707
“รอก่อนเถอะ ฮาร์วีย์! เรื่องนี้จะไม่จบเพียงแค่นี้!”“กองบังคับคดีของหลงเหมินจะตอบโต้!”“เมื่อฉันรายงานเรื่องนี้กับกลุ่มผู้อาวุโส เราจะทำให้นายต้องชดใช้สำหรับการทรยศประเทศของนาย!”เหล่าชนชั้นสูงเตรียมพร้อมที่จะจากไปขณะที่ทำตัวสูงส่งและยิ่งใหญ่แม้จะสูญเสียก็ตามฮาร์วีย์หรี่ตามองพวกเขาอย่างเย็นชาจากนั้นเขาก็ก้าวไปข้างหน้าก่อนที่จะปรากฏตัวต่อหน้ามิทเชล ฮาร์วีย์เหวี่ยงฝ่ามือไปข้างหน้าโดยไม่ลังเลเพี๊ยะ!มิทเชลไม่มีเวลาแม้จะโต้ตอบหรือหลบการโจมตี เขาปลิวไปในทันทีและร้องลั่นด้วยความเจ็บปวดตลอดทาง“ผมบอกเมื่อไหร่ว่าคุณสามารถกลับไปได้?”ฮาร์วีย์กอดอกอย่างไม่แยแส สีหน้าของเขาเย็นชาสีหน้าของมิทเชลผันผวนไปตามอารมณ์ต่าง ๆ ในที่สุดเขาก็ดิ้นรนลุกกลับขึ้นมาขณะที่กัดฟันด้วยความโกรธ“นายคิดว่านายเป็นใครฮาร์วีย์?!” เขาถามอย่างเดือดดาล“นายคิดว่านายจะสามารถทำอะไรก็ได้เพียงเพราะได้รับการสนับสนุนจากดีนงั้นเหรอ?!“ฉันจะบอกอะไรให้นะ!“ฉันปล่อยนายไปเพราะเห็นแก่เทพสงคราม!“นายคิดว่านายจะชนะฉันได้จริง ๆ เหรอ?!”เพี๊ยะ!ฮาร์วีย์ก้าวไปข้างหน้าอีกก้าวก่อนจะตบหน้ามิทเชลอีกครั้ง“ร้อยเปอร์เซ็นต์เลย
บทที่ 2708
ปัง!ขาของมิทเชลยอมแพ้และกระแทกเข่าลงกับพื้นฮาร์วีย์เดินเข้าไปหาเขาอย่างใจเย็นก่อนที่จะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาตรงหน้าเขา จากนั้นเขาก็เอื้อมมือไปแตะที่ใบหน้าของมิทเชล“ดูเหมือนว่าคุณจะไม่ได้รับการสนับสนุนของคุณ“ในฐานะหัวหน้ากองบังคับคดีของหลงเหมิน ผมขอคืนคำตัดสินของผมเมื่อก่อนหน้านี้ ท้ายที่สุดผมก็ได้รับการอนุญาตเป็นพิเศษแล้ว“คุณจะต้องตายที่นี่”ฮาร์วีย์คว้าคอของมิทเชลด้วยมือขวาอย่างใจเย็นนี่เป็นการแสดงความเมตตาครั้งสุดท้ายของเขาต่อมิทเชล เพื่อรักษาศพของเขาให้สมบูรณ์…มิทเชลมาที่ฮ่องกงพร้อมกับนักดาบแห่งชินดัน เวย์เพื่อแก้แค้นเขาอย่างไรก็ตาม เหตุการณ์นั้นจบลงอย่างเงียบ ๆ และทุกคนก็ทำราวกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้นหลังจากที่เข้าควบคุมกองบังคับคดีของหลงเหมินแล้ว องค์กรก็เริ่มปฏิรูปตามคำสั่งของฮาร์วีย์ทันทีแม้ว่าเขาจะยังอยู่ในฮ่องกง แต่การโทรเพียงอย่างเดียวก็เพียงพอที่จะโอนย้ายลูกน้องที่ไว้ใจได้ที่สุดของเขาจากหลงเหมินสาขามอร์ดูไปยังกองบังคับคดีของหลงเหมินเพื่อให้แน่ใจว่าการปฏิรูปจะประสบความสำเร็จ ทุกอย่างจึงถูกดำเนินการอย่างเป็นความลับที่หลงเหมินสาขามอร์ดู ในที่สุดจัสตินก็มีโอ
Último capítulo