“เลิกพล่ามได้แล้ว!”แครอลก้าวไปข้างหน้าหลังจากสัมผัสได้ถึงความสงสัยของมาโกโตะที่เบนสายตามายังเธอ“อย่าพยายามมาพูดเรื่องไร้สาระอะไรที่นี่ ฮาร์วีย์! ทุกคนรู้ว่านายร่วมมือกับตระกูลคลาร์ก! เลสลี่เป็นผู้บัญชาการสูงสุดของฮ่องกง! การตัดต่อวีดีโอสำหรับเขามันจะยากแค่ไหนกัน? ฉันจะบอกอะไรนายให้นะ หลักฐานที่นายพูดถึงลวงสายตาของคุณทาเคอิไม่ได้หรอก! ทำไมนายไม่ถามคุณทาเคอิดูล่ะว่าเธอเชื่อทุกอย่างที่เธอเห็นจริง ๆ หรือเปล่า ทำไมแก๊งบรีวู้ดถึงต้องโกหกแขกคนสำคัญของเราในสถานการณ์เช่นนี้ด้วย?”หลังจากได้ยินคำพูดของแครอล มาโกโตะก็เปลี่ยนสายตาไปที่รูมิโกะซึ่งไม่ได้พูดอะไรเลยแม้แต่คำเดียว “ฉันไม่รู้ว่านายบีบบังคับรูมิโกะได้ยังไงหรอกนะ ฮาร์วีย์” มาโกโตะขู่ฟ่อ “แต่ตระกูลทาเคอิและชินคาเงะเวย์ไม่ใช่คนที่จะถูกหลอกได้ง่ายแบบนั้น!”เขาดูค่อนข้างภูมิใจในตัวเองในขณะที่เขาพูด“ถ้าแกอยากจะพิสูจน์ความบริสุทธิ์ของตัวเอง แกต้องให้หลักฐานที่เป็นที่ประจักษ์แก่เรา! เราไม่เชื่อภาพตัดต่อที่แกเอามาให้ดูหรอก! แล้วถ้าแกไม่มีหลักฐานอะไรจะพิสูจน์เรื่องนี้ได้ คืนนี้เราจะฝังแกไว้ใต้โลงศพของน้องชายฉัน!”มาโกโตะโบกมือหลังจากพูดจ
หลังจากได้ยินคำพูดของมาโกโตะ รูมิโกะก็ตัวแข็งทื่อ"ฉันเข้าใจแล้ว!" เธออุทานด้วยเสียงสั่นเครือ “เหตุผลที่ฮาร์วีย์ให้ฉันดูวิดีโอและพาฉันมาที่นี่ก็เพื่อให้ตัวเองพ้นจากอาชญากรรมที่เขาก่อ! นายหญิงวอล์คเกอร์ได้บอกความจริงกับเราแล้ว! ฮาร์วีย์คือฆาตกร!”รูมิโกะสัมผัสได้ถึงโอกาสที่ชินคาเงะเวย์จะบุกฮ่องกงได้เมื่อได้ยินเรื่องที่ดินบริเวณวงแหวนรอบนอกภายใต้สถานการณ์เหล่านี้ ความจริงจะสำคัญอะไร? เห็นได้ชัดว่ามาโกโตะพยายามจะสื่อถึงเรื่องนั้นให้รูมิโกะฟังฮาร์วีย์หรี่ตามองรูมิโกะซึ่งยังคงนอนอยู่บนพื้น"คุณทาเคอิ แน่ใจนะว่าจะหันหลังให้กับมโนธรรมในใจของตัวเองแบบนี้? คุณอยากให้ผมเป็นแพะรับบาปจริง ๆ หรือ?”รูมิโกะยังคงเงียบ มาโกโตะสูดลมหายใจลึก ดวงตาของเขาจ้องเขม็งอยู่ก่อนแล้ว เขาก้าวไปข้างหน้าและจ้องมองฮาร์วีย์อย่างเย็นชา“เธอไม่ได้หันหลังให้มโนธรรมของตัวเอง และแน่นอนว่าแกไม่ใช่แพะรับบาป! แกเป็นคนทำเรื่องนี้! และในเมื่อจะเป็นฆาตกร แกก็ต้องชดใช้! คืนนี้แกจะถูกฝังไปพร้อมกับน้องชายของฉัน!”ไม่มีใครประหลาดใจหลังจากได้ยินคำพูดเหล่านั้นแครอลดูเย็นชาอย่างไม่น่าเชื่อ ทันทีที่เธอทำสัญญาฮาร์วีย์ก็ถูกกำห
‘เขาเรียกพวกเราว่าคนโง่หรือเปล่า? เขาหาว่าเราไม่มีเหตุผลงั้นเหรอ?! แถมยังบอกว่าอยากจะฆ่าพวกเราทุกคนอีกด้วย?!'คำพูดเย็นชาของฮาร์วีย์เพียงพอที่จะทำให้ชาวประเทศหมู่เกาะคลุ้มคลั่งชายที่อยู่ข้างหน้าพวกเขาถูกล้อมรอบไปทุกด้าน เขาคือหมูในอวย! กล้าดียังไงมาทำตัวหยิ่งยโสและเจ้าเล่ห์ทั้งยังพ่นเรื่องไร้สาระออกมาอย่างหน้าด้าน ๆ แบบนี้? เขาอยากตายขนาดนั้นเลยเหรอ?ท่าทีที่ข่มขู่ทำให้ทุกคนประหลาดใจราวกับว่าพวกเขาเป็นคนที่ถูกล้อมเอาไว้นักรบชาวประเทศหมู่เกาะถึงกับตบหน้าตัวเองเพื่อให้แน่ใจว่าเขาไม่ได้ฝันไปผู้หญิงสองสามคนในชุดยูกาตะจ้องมองฮาร์วีย์ราวกับว่าพวกเธอกำลังดูตัวตลก พวกเธอติดตามตระกูลทาเคอิมาเป็นเวลาหลายปี ไม่ง่ายเลยที่จะได้พบกับผู้เย่อหยิ่งอย่างฮาร์วีย์ตัวเป็น ๆ แบบนี้ มาโกโตะเกือบจะเสียสติไปแล้ว เขาเป็นคนที่ค่อนข้างพิเศษไม่เหมือนใคร ทั้งที่น้องชายของเขาเสียชีวิตในขณะที่น้องสาวของเขาพิการ แต่ถึงแบบนั้น เขาก็ยังละทิ้งความจริงตรงหน้าและก้าวไปยังเป้าหมายที่วาดเอาไว้อยู่ดี มาโกโตะกัดฟันอย่างโกรธเกรี้ยวขณะจ้องมองฮาร์วีย์ราวกับจะจ้องเขาให้พรุน เขารู้สึกเหมือนตระกูลของเขาและชินคาเงะเวย์ทั้งห
ก่อนที่ฮาร์วีย์จะทันได้ลงมือ ประตูหลังของ โตโยต้า พราโด้ก็ถูกเปิดออก เอ็ดวินที่เตรียมการมาเป็นเวลานานก็ก้าวออกมาดาบยาวในมือของเขาถูกปลดออกจากฝักแล้ว เขาเหวี่ยงมันทันทีชวิ้ง!ใบมีดส่องประกายเมื่อเฉือนร่างของเป้าหมาย นักรบชาวประเทศหมู่เกาะสามคนที่ใกล้ชิดกับฮาร์วีย์ที่สุดกุมลำคอของพวกเขาและทรุดตัวลงกับพื้นด้วยความไม่เชื่อในวินาทีต่อมาเอ็ดวินไม่ละสายตาจากพวกเขา เขาก้าวไปข้างหน้าและฟาดฟันไปรอบตัวนักรบคนหนึ่งจะลดจำนวนลงจากการฟันแต่ละครั้ง ในชั่วพริบตา เอ็ดวินได้สังหารนักรบชาวประเทศหมู่เกาะหลายคนติดต่อกัน“ชายคนนั้นเป็นทหารชั้นสูงใช่หรือเปล่า?”มาโกโตะอึ้งไปครู่หนึ่ง เขารู้ว่าเมื่อคืนก่อนเกิดอะไรขึ้น เขาจึงจำเอ็ดวินได้ทันทีว่าอีกฝ่ายเป็นทหารชั้นสูงที่คอยปกป้องฮาร์วีย์ในขณะเดียวกัน แครอลก็กัดฟันอย่างโกรธจัด เธอไม่เคยคิดว่าเอ็ดวินจะออกมาปกป้องฮาร์วีย์ในช่วงเวลาวิกฤตเช่นนี้ได้ตระกูลเมนโดซาตั้งใจที่จะเคียงข้างเขาไปจนสุดหล้าฟ้าเขียวและตายไปพร้อมกับเขาจริงหรือ?หวืด!ในขณะนี้ นินจาชาวประเทศหมู่เกาะปรากฏตัวขึ้นข้างหลังเอ็ดวินราวกับเงา แต่เขาได้ยินคำพูดเย็นชาของฮาร์วีย์ก่อนที่เขาจะชั
แครอลอาจดูโกรธจัด แต่เธอไม่อาจยับยั้งอาการสั่นในมือขวาได้ ในที่สุดเธอก็ไม่กล้าสั่งคนของเธอไปมากกว่านี้ ผู้หญิงคนนั้นปฏิเสธที่จะยอมรับว่าฮาร์วีย์ข่มขู่เธอ แต่ความจริงที่ว่ามือขวาของเธอยังคงสั่นเทาได้ทรยศต่อความรู้สึกที่แท้จริงของเธอไปแล้ว“นายช้าไปแล้ว เคลื่อนที่ให้เร็วขึ้นอีก ทำอย่างกับว่าวันนี้ไม่ได้กินข้าวอย่างนั้นแหละ”ฮาร์วีย์มองดูสนามรบอีกครั้งโดยไม่สนใจแครอล และเริ่มสั่งเอ็ดวินว่าต้องทำอะไรต่อไปชวิ้ง ชวิ้ง ชวิ้ง!ในขณะเดียวกันการต่อสู้ระหว่างทั้งสองฝ่ายก็ทวีความรุนแรงขึ้น เอ็ดวินได้รับบาดแผลที่มือซ้ายโดยบังเอิญ นักรบชาวประเทศหมู่เกาะหลายสิบคนฉวยโอกาสนี้โจมตี ดาบยาวของพวกเขาพุ่งไปทุกทิศทางราวกับฝนดาวตก คมดาบที่ส่องประกายเย็นยะเยือกและเจตนาสังหารที่เปี่ยมล้นอัดแน่นอยู่ทั่วสนามรบขณะที่พวกเขาล้อมเอ็ดวินไว้ราวกับลูกไก่ในกำมือความเย้ยหยันปรากฏบนใบหน้าของแครอลเมื่อเห็นฉากนี้ มาโกโตะมีรอยยิ้มที่โหดร้ายปรากฏบนริมฝีปากของเขา รูมิโกะซึ่งยังคงอยู่บนพื้นตั้งหน้าตั้งตารอสิ่งที่จะเกิดขึ้นต่อไป“วิชาดาบ” ฮาร์วีย์เตือนดวงตาของเอ็ดวินเป็นประกาย ในช่วงเวลาต่อมา เขาเก็บดาบของเขาไว้แม้ว่าจะ
แครอลกำลังจะเล็งปืนไปที่ฮาร์วีย์ ในตอนที่มาโกโตะถูกตบลงกับพื้น เธอดึงอาวุธออกมาด้วยมือที่สั่นคลอนทันทีเดิมทีเธอคิดว่าเอ็ดวินคือตัวต้นเหตุที่ทำให้ฮาร์วีย์มั่นใจได้ถึงขนาดนั้น แต่ในขณะนี้เธอกลับรู้สึกได้เพียงความสิ้นหวังมาโกโตะกุมใบหน้าของเขาอย่างแผ่วเบา รู้สึกว่าแก้มของเขาแดงก่ำด้วยความเจ็บปวด ความหยิ่งยโส ศักดิ์ศรีและจิตวิญญาณซามูไรของเขาก็ถูกการตบครั้งนี้ทำลายลงเช่นกันฮาร์วีย์หยิบทิชชู่ออกมาเช็ดนิ้วอย่างระมัดระวัง“นายไม่มีปัญญาทำแบบนั้นหรอก” เขาสรุปเบา ๆคำพูดประโยคนั้นทำให้มาโกโตะแขนขาอ่อนแรงทรุดฮวบลงกับพื้น เขาประเมินความแข็งแกร่งของฮาร์วีย์ต่ำไป แถมยังคิดว่าเขาบดขยี้อีกฝ่ายได้แม้ว่าฮาร์วีย์จะได้รับการคุ้มครองจากทหารชั้นสูง แต่ตอนนี้เขาเขาเพิ่งเข้าใจว่าฮาร์วีย์สามารถโค่นเขาลงได้ด้วยการตบเพียงครั้งเดียวเท่านั้นชินคาเงะเวย์ ตระกูลทาเคอิ และยอดฝีมือด้านการต่อสู้คนอื่น ๆ… เมื่ออยู่ต่อหน้าฮาร์วีย์แล้วก็เทียบอะไรไม่ได้เลยแม้ใกล้จะพังทลาย แต่มาโกโตะก็ยังคงยึดมั่นในความภาคภูมิใจเฮือกสุดท้ายของตัวเอง เขาปฏิเสธที่จะก้มศีรษะ และหันกลับไปจ้องมองฮาร์วีย์พร้อมกับกัดฟันอย่างโกรธเกรี้ย
ตระกูลทาเคอิที่เหลืออาจไม่รู้จักฮาร์วีย์ดีนัก แต่มากิคิดว่าเขาเข้าใจดีว่าฮาร์วีย์เป็นใครตัวอย่างเช่นฮาร์วีย์เป็นหัวหน้าสาขาของหลงเหมินผู้ซึ่งเอาชนะชินคาเงะเวย์ในมอร์ดูได้ ย้อนกลับไปในตอนนั้น ไม่มีสมาชิกชินคาเงะเวย์คนใดในมอร์ดูที่บรรลุได้ถึงระดับเทพสงคราม ดังนั้นมากิจึงคิดว่าฮาร์วีย์ไม่ได้แข็งแกร่งขนาดที่เขาจำเป็นต้องหงอให้นั่นเป็นเหตุผลที่ชายสูงอายุดูเมินเฉย ในตอนที่ฮาร์วีย์ตบมาโกโตะและปฏิบัติต่อลูกชายของเขาเรากับเด็กไม่มีสมอง แทนที่จะเสียอารมณ์ เขาบังคับตัวเองให้สงบลงในขณะเดียวกัน ฮาร์วีย์ก็มองไปที่มากิด้วยความสนใจอย่างมาก เขาไม่ได้ข่มขู่หัวหน้าทาเคอิเลย อันที่จริงเขารู้สึกสงสัยเกี่ยวกับตัวของชายชราเล็กน้อยเสียมากกว่า อย่างมากที่สุด มากิก็เป็นเพียงทหารชั้นสูง ฮาร์วีย์ล่ะสงสัยจริง ๆ ว่าใครที่ทำให้เขากล้ามาสร้างความโกลาหลบนแผ่นดินของประเทศ H แบบนี้“พ่อหนุ่ม วันนี้ทุกอย่างจบลงแล้ว! ฉันรับรู้ถึงเหตุการณ์ของนาโอโตะแล้ว ฉันจะให้สถานทูตของประเทศหมู่เกาะให้ความร่วมมือกับสถานีตำรวจฮ่องกงและลาสเวกัสในการสอบสวนเรื่องนี้อย่างรอบคอบ ถ้าสิ่งที่นายพูดเป็นเรื่องจริง ในนามของตระกูลทาเคอิ เรา
ไม่ว่าในกรณีใดมากิก็ยังคงเป็นยอดฝีมืออันดับต้น ๆ ที่ผ่านความยากเย็นและความทรหดมาพอสมควร และถึงกระนั้นทันทีที่เขาได้เห็นมาโกโตะ ลูกชายของเขาถูกฆ่าตายต่อหน้าเขา… ความอดทน ความสงบ และความนิ่งเฉยของมากิก็เหือดหายไปทันที มันถูกแทนที่ด้วยความโกรธที่เอ่อล้นออกมาเช่นเดียวกับมาโกโตะ ชายชราเองก็ไม่เคยคิดเลยว่าฮาร์วีย์จะเพิกเฉยต่อเขาและฆ่าลูกชายของเขา หลังจากที่เขาเปิดเผยตัวตนออกมาแบบนี้ในขณะนั้นมากิรู้สึกได้ว่าเลือดของเขากำลังเดือด เขาหายใจไม่ออกในขณะที่ร่างกายของเขาสั่นอย่างรุนแรง เขานึกอยากเพียงจะบีบคอฮาร์วีย์ให้ตายชาวประเทศหมู่เกาะที่เหลือคำรามเหมือนสัตว์ร้าย พวกเขาชักดาบยาวออกจากฝัก ดูคล้ายกำลังจะกระโจนใส่ฮาร์วีย์ในทุกวินาทีฮาร์วีย์ยังคงเมินเฉยอยู่ตลอด ในทางกลับกัน เอ็ดวินวางตำแหน่งตัวเองไว้ด้านหน้ามาตั้งแต่แรก และเตรียมพร้อมที่จะต่อสู้แล้วแครอลอดไม่ได้ที่จะตัวสั่นด้วยความหวาดกลัว เธอหนีออกจากโถงไว้ทุกข์ราวกับชีวิตของเธอขึ้นอยู่กับการหนีอีกครั้งนี้ ไม่กล้าที่จะย่างกรายเข้ามาในที่แบบนี้อีกเป็นหนที่สอง ชนชั้นสูงของบรีวู้ดก็ซีดเผือดเช่นกัน เพราะเขาไม่ควรจะรู้สึกกลัวแบบนี้ แต่สิ่งที่เก