ปัง!เอ็ดวิน เมนโดซาก้าวไปข้างหน้าและเหยียบหัวของสุนัขดำเอาไว้“คุณยอร์กอนุญาตให้แกออกไปได้แล้วงั้นเหรอ?” เอ็ดวินอุทานอย่างใจเย็นเห็นได้ชัดว่าในสายตาของเอ็ดวิน หากคนพวกนั้นคิดจะต่อกรกับฮาร์วีย์ ยอร์ก พวกเขาจะต้องประสบกับความพ่ายแพ้ครั้งใหญ่ไม่มีใครเข้านอกออกในได้ตามอำเภอใจสุนัขดำยังคงดิ้นรนอยู่บนพื้นในขณะที่หัวของเขาปักแน่นอยู่กับพื้น เขาพยายามเงยหน้าขึ้นเพื่อจ้องมองฮาร์วีย์ในขณะที่ตะโกนใส่อีกฝ่าย“กล้าดียังไงมาทำร้ายฉัน ไอ้เด็กเมื่อวานซืน!“แกไม่รู้หรอกว่าฉันมาจากแก๊งบรีวู้ด?!“แกไม่รู้เหรอว่าฉันเป็นลูกน้องที่แครอล ปาร์คเกอร์ไว้ใจที่สุด!“แกเคยคิดไหมว่าการไม่เคารพและทำร้ายฉันแบบนี้จะเกิดอะไรตามมา!”ฮาร์วีย์ยืนขึ้นและเดินไปหาสุนัขดำพร้อมกับแสดงความสนใจ"มีสมองหรือเปล่า? ช่วยใช้สมองสักหน่อยได้ไหม?“มาถึงขั้นนี้แล้วยังทำตัวอวดดีอีกเหรอ?“ฉันทำให้คนของนายพิการไปตั้งเท่าไหร่แล้ว นายยังกล้าถามฉันอีกเหรอ?"อะไรนะ? ถ้าฉันไม่รีบฆ่านายเสียตั้งแต่ตอนนี้ ก็เท่ากับว่าฉันไม่เคารพแก๊งนายใช่ไหม”“ฉันเคยประสบพบเจอกับผู้คนในฮ่องกงและลาสเวกัสมามากมายตลอดชีวิตการทำงานของฉัน แกเป็นคนแรกท
ยอดฝีมือของแก๊งบรีวู้ดหลายสิบคนก้าวออกมาในขณะที่เหล่ไปทางฮาร์วีย์ ยอร์กซึ่งกำลังนั่งจิบชาของเขาหากสายตาสามารถฆ่าคนได้ ฮาร์วีย์คงตายไปแล้วเป็นพัน ๆ ครั้งแครอล ปาร์คเกอร์ดูไม่แยแสอะไรเมื่อเธอส่งสัญญาณมือ ชนชั้นสูงของแก๊งบรีวู้ดก็นิ่งสงบในทันทีเมื่อพิจารณาจากสิ่งนี้ ก็เพียงพอแล้วที่จะชี้ให้เห็นถึงชื่อเสียงของแครอลในแก๊งบรีวู้ดและอำนาจที่เธอกุมอยู่เหนือลูกน้องของตัวเองแครอลก้าวไปข้างหน้าสองสามก้าวและหยิบตราไฮดราทั้งสองส่วนขึ้นมาหลังจากใช้เวลากับตราในมือของเธอแล้วเธอก็เหล่ไปที่ฮาร์วีย์ก่อนที่จะยิ้มจาง ๆ“นายเป็นคนหักตราไฮดราจนขาดครึ่งงั้นเหรอ?”รอยยิ้มของแครอลค่อนข้างดึงดูดใจ แต่จิตสังหารนั้นเร้นกายอยู่ลึกลงไปในความงามของเธอ“ถูกต้อง” ฮาร์วีย์ตอบสั้น ๆ“มันคงเป็นของปลอมล่ะสิ? ถึงได้ถูกหักครึ่งง่าย ๆ แบบนี้ เธอควรจะขอบคุณฉันนะที่ช่วยตรวจสอบให้!“เอาแบบนี้ดีไหม? คุกเข่าอ้อนวอนต่อหน้าฉันสามครั้งก็พอ ไม่ต้องพิธีรีตองอะไรมากนักหรอก”น้ำเสียงของฮาร์วีย์ฟังดูสงบ แต่ในคำพูดเหล่านั้นยังสัมผัสได้ถึงความเย่อหยิ่งอย่างที่สุดด้วยเช่นกัน ชนชั้นสูงของแก๊งบรีวู้ดต่างก็โกรธเขาไม่น้อยไปกว่า
“น่าเสียดายที่ฉันไม่สนใจที่จะตอบคำถามของเธอหรอกนะ”ฮาร์วีย์ ยอร์กจิบชาของเขาอย่างไม่ตั้งใจในขณะที่เขายื่นถ้วยชาให้เอ็ดวิน เมนโดซาด้วย“ฉันก็แค่อยากรู้ว่าเธอจะอธิบายเรื่องที่วางยาเพื่อนฉันยังไงก็เท่านั้น“จะยอมคุกเข่าขอโทษ หรืออยากตายกันแน่ล่ะ?”"คุกเข่า?"ตาย?"แครอล ปาร์คเกอร์ยิ้มหวานในขณะที่มองลงมาที่ฮาร์วีย์และพูดด้วยน้ำเสียงขี้เล่น“เข้าใจอะไรผิดไปหรือเปล่าเด็กน้อย?“ใครวางยาเพื่อนของนายกัน?“การที่นายน้อยทาเคอิสนใจผู้หญิงของนายคือเป็นเกียรติอย่างสูงต่างหากล่ะ!“ผู้หญิงคนนี้ได้รับพรจากพระเจ้าเชียวนะ! เข้าใจหรือเปล่า?!“นายควรจะขอบคุณนายน้อยทาเคอิที่ได้มอบโอกาสให้เธอได้รับใช้เขา! นายควรก้มหัวขอบคุณเขาด้วยความจริงใจต่างหาก!“นั่นคือสิ่งที่ควรทำ!“นายไม่ควรทำตัวเหมือนไม่อยากมีชีวิตอยู่ต่อไปแบบนี้ เข้าใจไหม?"แครอลมองไปรอบ ๆ หลังจากที่เธอพูดจบ"จริงสิ ผู้หญิงคนนั้นอยู่ที่ไหน?“พาเธอมา หลังจากที่ฉันหักแขนขาของนายแล้ว ฉันจะให้เธอมารับใช้นายน้อยทาเคอิต่อหน้านาย“นั่นคงจะเป็นภาพที่น่าดูมากทีเดียว”หลังจากได้ยินประโยคนั้น ฮาร์วีย์หรี่ตามองนาโอโตะ ทาเคอิหลังจากได้ยินเรื่อ
พ่อบ้านอาวุโสซุมโม่เดินไปข้างหน้าอย่างเฉยเมยก่อนที่จะเหล่ไปที่แครอล ปาร์คเกอร์"คุณปาร์คเกอร์ คุณจะต้องให้คำชี้แจงที่เป็นธรรมแก่ตระกูลแฮมิลตันเกี่ยวกับเหตุการณ์นี้“ไม่อย่างนั้น เราไม่รังเกียจที่จะก่อสงครามกับแก๊งบรีวู้ด”นาโอโตะ ทาเคอิเดินเข้าไปหาแครอลและกระซิบถามเงียบ ๆ ว่า “คุณปาร์คเกอร์ ผู้หญิงคนนี้มีสถานะพิเศษงั้นเหรอ?”"พิเศษ?"รอยยิ้มลึกซึ้งเผยออกมาจากมุมปากของแครอล“แน่นอนว่าใช่ เธอเป็นสมาชิกของตระกูลแฮมิลตัน”'บุตรสาวจากตระกูลแฮมิลตัน?!'นอกจะได้ยินคำพูดนั้นนาโอโตะก็ไม่รู้สึกกลัวเลยสักนิด เขากลับรู้สึกเบิกบานใจแทนในขณะนี้ เขาต้องการที่จะกระโจนใส่ซีน่า แฮมิลตันและกลืนกินเธอเข้าไปทั้งตัว"คุณหนูแฮมิลตัน พ่อบ้านซุมโม่ ทั้งหมดนี้เป็นเพียงเรื่องเข้าใจผิด”แครอลเหล่ไปที่ซีน่าและพ่อบ้านอาวุโสซุมโม่ที่ดูมุ่งร้ายในขณะที่ฉีกยิ้มจาง ๆ“นายน้อยทาเคอิดื่มมากเกินไปหลังจากได้เห็นรูปลักษณ์ที่สวยงามของซีน่าเขาจะอดไม่ได้ที่จะชื่นชม “ลูกน้องของเขาก็แค่เข้าใจอะไรผิดไป“ไม่คิดเลยว่าทุกอย่างจะกลับกลายเป็นแบบนี้! ช่างโชคร้ายเสียจริง!“แต่การที่คุณคามิชิตะเอวหักและอาการบาดเจ็บของคนอื
“แขนขาทั้งห้า? หมายความว่าเธอต้องการให้เจ้าโลกของเขาหักด้วยงั้นเหรอ?”สีหน้าขี้เล่นเผยออกมาจากใบหน้าของแครอล ปาร์คเกอร์ในขณะนี้ “ไม่เห็นต้องทำอะไรรุนแรงขนาดนั้นเลยนี่ ซีน่า แฮมิลตัน“เลิกแกล้งทำตัวเป็นเหยื่อได้แล้ว! เธอคิดว่าตัวเองไม่มีส่วนผิดในเรื่องนี้เลย?!“เธอคิดว่าการที่เธอก้าวร้าวแบบนี้แล้วฉันจะกลัวตระกูลแฮมิลตันของเธออย่างนั้นหรือไง?!“เธอจะได้อะไรจากการมีเรื่องกับฉัน?!”การแสดงออกของแครอลเย็นชาราวกับน้ำแข็งในขณะนี้“ฉันให้เวลาเธอหนึ่งนาที!”ซีน่าเมินเฉยต่อความเป็นปรปักษ์ของแครอลโดยสิ้นเชิง“ถ้าเธอไม่จัดการเรื่องนี้ด้วยตัวเองฉันจะให้คนของฉันจัดการ!” ซีน่าเอ่ยปากอย่างเย็นชาใบหน้าของแครอลมืดลงทันที เธอไม่คาดคิดว่าซีน่าจะไม่เกรงใจเธอเลยแม้แต่น้อย“เธอรู้ไหมว่านายน้อยทาเคอิคือใคร! เขาเป็นยอดฝีมือแห่งชินคาเงะเวย์เชียวนะ!” แครอลกล่าว“เธอรู้ไหมว่าชินคาเงะเวย์หมายถึงอะไร!“พวกเขาเป็นหนึ่งในหกโรงเรียนศิลปะการต่อสู้จากประเทศหมู่เกาะ สถานะของพวกเขาเทียบเท่ากับห้าตระกูลลับของประเทศ H!“เธอต้องการทำให้แขนขาของนายน้อยทาเคอิพิการงั้นหรือ?! คิดจะต่อกรกับชินคาเงะเวย์จนตายกันไปข้
ในขณะนี้แครอล ปาร์คเกอร์กลับมามีสติสัมปชัญญะอีกครั้ง ดวงตาของเธอกระตุกอย่างเมามันในขณะที่มองไปยังภาพที่น่าสยดสยอง“นี่มันหมายความว่ายังไง ซีน่า แฮมิลตัน?!” เธออุทาน“ไม่คิดจะเปลี่ยนใจหน่อยเหรอ!“อยากสู้มากหรือไง!“อยากเป็นศัตรูกับเรามากขนาดนั้นเลยเหรอ?!”ซีน่ายังคงสงบสติอารมณ์“พ่อบ้านอาวุโสซุมโม่ทำให้นาโอโตะ ทาเคอิพิการได้เลย” ซีน่าพูดอย่างเย็นชาพ่อบ้านอาวุโสซุมโม่พยักหน้าเล็กน้อยและโบกมือ นักสู้ของตระกูลแฮมิลตันก็กระโจนไปข้างหน้าทันทีหลังจากนั้นความสัมพันธ์ของทั้งสองฝ่ายเดินทางมาถึงทางแยกและพร้อมที่จะต่อสู้กันได้ทุกเมื่อ"หยุด!"เมื่อการต่อสู้กำลังจะจบลง ที่ทางเข้าก็มีเสียงร้องตะโกน“หยุดเดี๋ยวนี้!”ใครบางคนปลดเซฟตี้ของปืนออกแล้วยิงขึ้นฟ้าฝูงชนตกใจอย่างมากกลุ่มคนในชุดพื้นเมืองเดินวางมาดเข้ามาภายในบาร์ชายผู้นำคนนั้นหล่อมากฮาร์วีย์หรี่ตามองชายคนนั้นก่อนจะหยิบโทรศัพท์ออกมาดูภาพดอกไม้ไฟที่อ่าววิคตอเรียมีผู้ชายยืนอยู่ข้างสการ์เลตต์ ลีโฮลด์เขาคือวินซ์ ยอร์กจากตระกูลยอร์กแห่งฮ่องกงฮาร์วีย์หรี่ตาเล็กน้อย เขาไม่คิดว่าจะเจอวินซ์ในโอกาสแบบนี้ชินคาเงะเวย์?ซีน่า แฮ
“พี่ยอร์ก!”ซีน่า แฮมิลตันดูค่อนข้างจะสนิทสนมกับวินซ์ ยอร์ก“ฉันไม่ได้จะสร้างปัญหา แต่ไอ้หน้าด้าน นาโอโตะ ทาเคอิ วางยาฉัน!” ซีน่าพูดขณะที่กัดริมฝีปากตนเอง“แครอล ปาร์คเกอร์ก็เข้าข้างเขาอีก!“ผิดเหรอที่ฉันจะเรียกร้องความเป็นธรรม?”สีหน้าของแครอลเปลี่ยนไปอย่างลนลานก่อนที่เธอจะโค้งคำนับ“นายน้อยยอร์ก ทั้งหมดนี้เป็นเพียงการเข้าใจผิด“เพื่อแสดงความจริงใจของเรา นายน้อยทาเคอิและฉันยินดีที่จะขอโทษและชดเชยค่าเสียหายของผู้หญิงคนนี้ แต่เธอถึงขั้นพยายามตัดตอนนายน้อยทาเคอิโดยอ้างอิทธิพลของตระกูลเธอ!“คุณก็น่าจะรู้ว่านี่เป็นวิธีที่โหดร้ายที่สุดสำหรับผู้ชายคนหนึ่ง!“ฉันก็เลย…”“เอาล่ะ ทั้งคู่หุบปากซะ”วินซ์โบกมือด้วยใบหน้าที่ดูสงบในขณะที่ปล่อยออร่าที่กดดันออกมา“มีคนแจ้งฉันแล้วว่าเกิดอะไรขึ้น“ทั้งเธอและนาโอโตะต่างก็ผิด แครอล“ถ้าเธอทำให้ซีน่าเสื่อมเสีย เธอจะก่อให้เกิดสงครามระหว่างสามตระกูล และทำให้ฮ่องกงและลาสเวกัสต้องวุ่นวายอย่างหนัก“ไม่ว่าเธอจะมาจากแก๊งบรีวู้ดหรือเชนดัน เวย์ ไม่ว่าเธอจะมีภูมิหลังอย่างไรหรือมีใครสนับสนุนอยู่เบื้องหลัง เธอก็ยังต้องรับผิดชอบต่อสิ่งที่เกิดขึ้น!“แต่โช
ใบหน้าของซีน่า แฮมิลตันถอดสี เธอมองตาวินซ์ ยอร์กด้วยความเหลือเชื่อ เธอไม่คิดว่าผู้ชายที่เธอรู้จักมาตั้งแต่เด็กจะปฏิบัติกับเธอแบบนี้ซีน่ากัดฟันด้วยความโกรธ“ฉันมี!“ทั้งบาร์ เงิน 15 ล้านดอลลาร์ หรือคำขอโทษ ไม่ได้มีความหมายอะไรสำหรับฉัน!“ตระกูลของฉันไม่ต้องการสิ่งเหล่านี้เลย!“อีกอย่าง คุณได้คิดไหมว่าอะไรจะเกิดขึ้นกับฉันหากฉันไม่ได้โชคช่วยไว้?!“ฉันต้องการเพียงอย่างเดียว คือการหักแขนขาของนาโอโตะ!“ฉันต้องการตัดตอนเขาด้วย!”ในตอนนั้นซีน่ากัดฟันตัวเองจนฟันแทบหักสีหน้าของเธอน่ากลัวพอจนทำให้ผู้ชายที่อยู่รอบ ๆ รู้สึกเสียววาบใต้กางเกง“ซีน่า!”วินซ์ขมวดคิ้วเล็กน้อย“เธอจะไม่เคารพแม้แต่คำตัดสินของฉันเหรอ?!“อีกอย่าง ที่นี่ไม่ใช่ที่ที่เธอจะเอาแต่ใจตัวเองได้นะ!“ต่อให้นาโอโตะจะผิด เขาก็ไม่ควรที่จะถูกลงโทษแบบนั้น!“เธอได้คิดถึงผลที่จะตามมาของการตัดตอนเขาไหม?!“ฉันกำลังช่วยตระกูลแฮมิลตันอยู่นะ ไม่เห็นหรือไง?”ตาของซีน่าเริ่มแดง“ฉันไม่ได้ต้องการให้คุณช่วย! ฉันต้องการให้คุณคืนความเป็นธรรมให้ฉัน!”“ที่นี่ คำพูดของฉันคือความยุติธรรม” วินซ์กล่าวอย่างเย็นชาจากนั้นเขาก็มองซุมโม่แล