ฮาร์วีย์ ยอร์กขมวดคิ้วในขณะที่มองไปที่พวกอันธพาลเหล่านั้น เขาพูดอย่างเย็นชาว่า “พวกนายทุกคนมาจากประเทศ H ที่ยิ่งใหญ่ ถึงจะเป็นแค่พวกนักเลงข้างถนน แต่ก็ช่วยทำตัวให้เป็นมนุษย์หน่อยไม่ได้เหรอ?

“ชาวประเทศหมู่เกาะข่มเหงหญิงสาวคนหนึ่งจากประเทศ H แบบนี้แล้วไม่เพียงแต่พวกนายไม่หยุดพวกเขา แต่ยังช่วยพวกเขาอีก?

“ยังเป็นลูกผู้ชายอยู่หรือเปล่า?”

"ข่มเหง?" คามิชิตะพูดด้วยรอยยิ้มชั่วร้าย “การที่คนอย่างเธอได้รับใช้นายน้อยทาเคอิของเราก็ถือเป็นเกียรติอย่างสูงแล้ว!

“ผู้หญิงจากประเทศ H เหล่านี้นับว่าโชคดีที่ได้รับใช้ชนชั้นสูงของประเทศหมู่เกาะ!

“มาหาว่าเราข่มเหงพวกเธอได้ยังไง?

“แกไม่รู้หรือว่าผู้หญิงมากมายจะแห่กันมาทันทีที่ฉันบอกพวกเธอว่าฉันเป็นใคร?

“ฉันรู้ คนจากประเทศ H อย่างแกคงไม่อยากจะเชื่อ แต่นี่เป็นความจริงของโลกนี้ ผู้ที่แข็งแกร่งเท่านั้นที่จะได้เสพสุขและได้ครอบครองสิ่งต่าง ๆ!”

“แกคงไม่เคยมีอำนาจแบบนั้น อย่าว่าแต่ปกป้องพวกเธอเลย แม้แต่จะคลุกคลีกับพวกเธอแกก็ไม่มีสิทธิ์!

“ที่นี้ ฉันอยากให้แกคุกเข่า ขอโทษขอโพยและปิดปากให้สนิท!

“ไม่อย่างนั้น ฉันจะฆ่าแกเสียเดี๋ยวนี้!”

เห็นได้ชัดว่าคามิชิตะเรือ