ในไม่ช้า แพทย์สองคนที่แมทธิวเตรียมไว้ก็รีบเข้ามาปฐมพยาบาลลิเลียน ก่อนจะวางเธอลงบนเปลหามแมนดี้มองไปที่ฮาร์วีย์ด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความสิ้นหวัง เธออยากจะพูดอะไรบางอย่าง แต่เธอก็ทำไม่ได้เธอไม่เพียงต้องกังวลเรื่องแม่ของตัวเอง แต่เธอยังต้องแก้ไขปัญหาเกี่ยวกับคาสิโน พาเลซและสาขาที่เก้าของตระกูลฌองด้วยเธอไม่คิดว่านี่จะเป็นสิ่งแรกที่เธอจะได้เห็น เมื่อได้พบกับแม่ของเธออีกครั้งเธอรับไม่ได้!ฮาร์วีย์สูดหายใจลึกๆเข้าปอด“ฟังผมนะ แมนดี้” เขาเริ่มอย่างเงียบ ๆ“ผมทำแบบนี้ก็เพื่อช่วยแม่ของคุณ ไม่ว่าจะยังไงเธอก็เป็นแม่ยายของผม“เมื่อกี้…”ก่อนที่ฮาร์วีย์จะทันได้พูดจบประโยคแมทธิวก็เดินไปข้างหน้าด้วยรอยยิ้ม “นายนี่มันไร้ยางอายจริง ๆ เจ้าชายยอร์ก!“นายหญิงเยตส์ถูกลักพาตัวมาแบบนี้ก็เพราะนาย! แค่การที่นายไม่พยายามจะช่วยเธออย่างเต็มที่ก็แย่พอแล้ว…“แต่นี่นายยังพยายามฆ่าเธอด้วยงั้นเหรอ!“ถ้าเรามาที่นี่ไม่ทัน นายหญิงเยตส์คงตายด้วยน้ำมือนาย แล้วนายก็ป้ายความผิดไปให้พวกนั้น!“ฉันผิดหวังในตัวคุณจริง ๆ เลย ฮาร์วีย์!“ฉันไม่คิดเลยว่านายจะเป็นคนแบบนี้! ไม่คิดว่านายจะฆ่าใครตามอำเภอใจเพื่อผลประโยชน
“นั่นก็เพราะลูกสาวของฉันมาทันน่ะสิ! ถ้าเธอมาช้ากว่านี้ฉันคงตายไปแล้ว!”ลิเลียนเริ่มทำท่าทางคุกคาม“ใช่ กระเป๋าฉันอยู่ไหน! ฉันมีใบหย่าอยู่ในนั้น! เร็ว! เอาให้ฆาตกรคนนี้มาเซ็น!”“นี่เป็นคำขาดจากฉัน! ต่อให้ฉันตาย ฉันก็จะไม่ปล่อยให้เธอสองคนอยู่ด้วยกัน!”แมทธิวทำท่าทางในขณะที่ลิเลียนกำลังกรีดร้องเป็นบ้าเป็นหลัง ผู้ใต้บังคับบัญชาของเขาพบกระเป๋า แอร์เมสที่มุมห้อง และหยิบชุดกระดาษยับ ๆ ออกมาให้แมนดี้แมนดี้กำกระดาษไว้แน่น ใบหน้าของเธอดูเจ็บปวด เธอเซ็นชื่อของเธอบนนั้นตัวสั่นเธอกัดฟันก่อนจะยื่นเอกสารการหย่าร้างให้ฮาร์วีย์“เซ็นเลย ฮาร์วีย์!”ฮาร์วีย์ถอนหายใจ“คุณไม่เชื่อใจผมจริง ๆ เหรอ?“คุณไม่เอะใจบ้างเลยหรือว่า ทำไมเขาคิดจะพาคุณมาที่นี่ในเวลาที่เหมาะสมเช่นนี้ได้?“เขาพาคุณออกจากลาสเวกัสมาถึงที่นี่ พอดีกับที่เห็นผมฆ่าลิเลียน“คุณคิดจริง ๆ เหรอว่านี่เป็นเพียงเรื่องบังเอิญ?“หรือคุณกำลังจะบอกว่าคุณไม่เชื่อใจผมเลยสักนิด?!“ผมคิดว่าหลังจากสามปีที่ผ่านมา อย่างน้อยในใจคุณก็น่าจะมีที่ผมบ้าง แต่พอเห็นแบบนี้แล้วผมคิดว่าผมคงประเมินตัวเองสูงเกินไป”ฮาร์วีย์เย้ยหยัน“สำหรับคุณแล้ว ผมไม่คู่
“ฉันขอเตือนพวกคุณเอาไว้ก่อนเลยนะ! ไอ้สารเลวฮ่องกงเป็นคนลักพาตัวฉันมาทำให้ฉันเป็นแบบนี้! พวกคุณต้องจ่ายค่ารักษาพยาบาลให้ฉันและจ่ายค่าทำขวัญให้ฉันด้วย!“คุณควรชดใช้เงินให้ฉันมากกว่าหนึ่งร้อยห้าสิบล้านดอลลาร์เป็นอย่างน้อยที่สุด!”แมนดี้ไม่ได้พูดอะไร เธอแค่ดีใจที่แม่ของเธอปลอดภัยและนั่นก็เพราะเธอยังคงมึนงงกับการหย่าร้างกับฮาร์วีย์ผู้ตรวจการตัดบทลิเลียนทันที เขาไม่อยากจะให้ลิเลียนพูดอะไรให้มากความ“ไม่ต้องห่วงครับคุณผู้หญิง ทุกอย่างจะถูกดำเนินการตามกฎหมาย โจรลักพาตัวจะถูกลงโทษโดยชอบธรรม และคุณจะได้รับค่าชดเชยตามกฎหมาย…"มีอีกเรื่อง เราต้องการติดต่อคุณฮาร์วีย์ ยอร์ก ตอนนี้โทรศัพท์ของเขาปิดอยู่ เราจึงติดต่อเขาไม่ได้ มีใครรู้ไหมว่าเขาอยู่ที่ไหน?“ผมได้ยินมาว่าเขาเป็นสามีของนายหญิงซิมเมอร์…”“อดีตสามี!”ลิเลียนพูดแทรกผู้ตรวจการอย่างฉุนเฉียว“ถ้าเขาเป็นอาชญากร เราก็ไม่เกี่ยวอะไรกับเขา! ลูกสาวของฉันหย่ากับเขาแล้ว!“เขาเป็นคนทำให้ฉันเป็นแบบนี้! เขานั่นแหละเป็นคนที่ต้องรับผิดชอบเรื่องนี้มากที่สุด!”"อาชญากร?"ผู้ตรวจการตัวแข็ง"ไม่ไม่ไม่! เรากำลังตามหาเขาเพื่อที่จะแสดงความขอบคุณ“ค
ลิเลียนเข้าใจสิ่งที่เกิดขึ้น แต่เธอไม่ยอมรับความจริงมันคงน่าอายเกินไปที่จะยอมรับว่าฮาร์วีย์ช่วยเธอไว้!เธอพยายามบังคับให้ฮาร์วีย์หย่ากับแมนดี้มาตั้งแต่ไหนแต่ไรแล้ว เพราะส้มหล่นเรื่องนี้ ในที่สุดเธอก็ได้สิ่งที่ต้องการ ไม่มีทางที่เธอจะพยายามแก้ไขความเข้าใจผิดนี้เธอต้องการให้ฮาร์วีย์จากไปและไม่ต้องโผล่หน้ามาให้แมนดี้เห็นอีก!สำหรับเธอ เธอยินดีที่จะไม่รับรู้เรื่องนี้“พอได้แล้ว แม่…”แมนดี้ส่ายหน้าด้วยความเสียใจ“หยุดพูดถึงฮาร์วีย์แบบนั้นได้แล้ว เขาทำทุกอย่างเพื่อเรา…”แมนดี้กำลังสิ้นหวัง และเจ็บปวดจากความเสียใจ เธอไม่เคยคาดคิดว่าฮาร์วีย์กำลังพยายามช่วยลิเลียนเธอไม่เพียงเข้าใจเขาผิดเท่านั้น เธอยังบังคับให้เขาเซ็นใบหย่าให้อีกด้วยโอกาสที่เธอจะไม่ได้พบกับฮาร์วีย์อีกแล้ว ทำให้เธอตกใจกลัวยิ่งกว่าเดิม"อะไรกัน?! เขาพยายามจะฆ่าฉัน! ฉันผิดตรงไหน?!”ลิเลียนส่งสายตาโกรธเกรี้ยวใส่เธอ“ความจริงก็คือเขาพยายามจะฆ่าฉันเพื่อที่เขาจะได้อยู่กับแกและกอดสมบัติของแกไว้! นั่นเป็นเหตุผลเดียวที่เขารั้งแกไว้!“เขาทิ้งแกไปแล้วจะทำไมล่ะ! เขาไม่มีค่าอะไรสักนิด!“แน่นอน แกก็ไม่ควรเสียใจที่เสียเขาไ
เห็นได้ชัดว่าชายในชุดสูทสีขาวเป็นหัวหน้ากลุ่ม สี่นายน้อยตระกูลยอร์ก ที่มีชื่อเสียงและเป็นหนึ่งใน นายน้อยทั้งสี่แห่งฮ่องกงควินตัน ยอร์กในขณะนี้สีหน้าของเขาดูไม่แยแสอะไร เขาไม่ยิ้มเพราะคำพูดของแมทธิว ฟลินน์ เขากลับถามอย่างแนบเนียนว่า “คุณแน่ใจหรือว่าฮาร์วีย์ ยอร์กลงนามเอกสารการหย่าร้างด้วยความสิ้นหวังแล้วอย่างแน่นอน”"ผมแน่ใจ! ยิ่งไปกว่านั้น เมื่อพิจารณาจากทัศนคติของแมนดี้ ซิมเมอร์แล้ว จากนี้ไปฮาร์วีย์จะไม่สามารถใช้สายสัมพันธ์ใด ๆ กับสาขาที่เก้าของตระกูลฌองได้อีก!“ทุกอย่างเป็นไปที่ผมคาดการณ์ไว้ทั้งหมด!”ควินตันขมวดคิ้วเล็กน้อยและหลังจากนั้นไม่นานก็พูด “นายน้อยฟลินน์ อย่าประเมินฮาร์วีย์ต่ำไปนะ“ย้อนกลับไปตอนอยู่ที่บัควู้ด คนในตระกูลยอร์กถูกเขาขับไล่ไปยังฮ่องกงเพราะเราประเมินเขาต่ำไป“ครั้งก่อนเราก็ล้มเหลวเพราะเราประเมินเขาต่ำเกินไป“หากครั้งนี้เราต้องการฆ่าเขา เราต้องระวังมากกว่านี้“ถ้าเจ้าชายยอร์กคนนี้รับมือได้ง่ายขนาดนั้น แล้วคงไม่ต้องทำอะไรมากมาย และทำทุกอย่างอย่างสุดความสามารถเพื่อพาเขามาฮ่องกงหรอก”แมทธิวยิ้มกว้างและพูดว่า “แน่นอนว่าเจ้าชายยอร์กไม่ใช่คนที่จะรับมือได้ง่าย
งานวาดพู่กันถือเป็นงานศิลปะทั่วไป แต่ภาพวาดดูมีชีวิตชีวา สิ่งนี้ทำให้ผู้คนตระหนักว่าพอล เมนโดซา ผู้บัญชาการสูงสุดของลาสเวกัสคนนี้ค่อนข้างทะเยอทะยานพูดง่าย ๆ ก็คือ คนที่ไม่ทะเยอทะยานเท่านี้จะไม่มีทางวาดภาพแบบนี้ได้นี่เป็นเพราะรังสียิ่งใหญ่นี้แผ่ออกมาจากส่วนลึกภายในตัวเขาโดยธรรมชาติการวาดภาพทิวทัศน์เกือบจะเสร็จสิ้น เมื่อจังหวะตวัดพู่กันครั้งสุดท้ายกำลังจะมาถึงแต่ขณะที่เขากำลังจะวาดภาพให้เสร็จ พอลก็เหลือบไปเห็นร่างของฮาร์วีย์ ยอร์กแต่การเหลือบมองในครั้งนี้ทำให้พอลตะลึงเล็กน้อยหัวใจที่ทะเยอทะยานของเขาดูคล้ายจะได้รับผลกระทบจากรังสีของฮาร์วีย์ในขณะนี้ เมื่อเขาต้องการจรดพู่กันครั้งสุดท้ายลงไป เขาตระหนักได้ว่าไม่ว่าอย่างไร เขาก็ไม่สามารถวาดมันให้เสร็จได้พอลขมวดคิ้วเล็กน้อย ปึก! พู่กันหักครึ่งหลังจากผ่านไประยะหนึ่ง จากนั้นเขาก็หันไปมองฮาร์วีย์หลังจากที่เขากวาดสายตามองฮาร์วีย์อย่างไม่แยแส พอลก็ยื่นมือขวาออกไป “ฉันพอล เมนโดซา”ทั้งโยอาน่า เมนโดซาและเอ็ดวิน เมนโดซาที่ตามหลังมา ต่างตกตะลึงเล็กน้อยกับภาพที่เห็นเป็นเพราะนี่เป็นครั้งแรกที่พวกเขาเห็นชายชราทำตัวสุภาพกับคนที่หนุ่มกว่าเ
ตกตะลึง!เปลือกตาของทั้งเอ็ดวิน เมนโดซาและโยอาน่า เมนโดซา กระตุกทันทีที่พวกเขาได้ยินคำพูดเหล่านั้นในลาสเวกัส ใบอนุญาตคาสิโนถือเป็นตัวแทนของอำนาจ เส้นสาย เงิน หรือแม้แต่ทุกสิ่งเหตุผลที่ตระกูลแฮมิลตันแห่งลาสเวกัสได้รับการขนานนามว่าเป็นราชาแห่งลาสเวกัสก็เพราะสายที่สี่ของตระกูลแฮมิลตันมีใบอนุญาตคาสิโนในครอบครองอย่างไรก็ตามฮาร์วีย์ ยอร์กพูดและกล่าวออกมาว่าเขาต้องการใบอนุญาตคาสิโนที่สายที่สี่ของแฮมิลตันมี เขาต้องการทำลายรากฐานของพวกนั้น!ขณะที่โยอาน่าและคนอื่น ๆ กังวลว่าพอล เมนโดซาจะระเบิดอารมณ์ ผู้บัญชาการสูงสุดของลาสเวกัสในขณะนี้ไม่ได้โกรธ แต่เขากลับถามด้วยความสนใจแทน “ซีอีโอยอร์ก เจ้าชายยอร์ก หัวหน้าสาขายอร์ก ด้วยตัวตนของคุณ ใบอนุญาตคาสิโนมันคุ้มที่คุณจะต้องมาสนใจจริง ๆ หรือ? “ในลาสเวกัสสิ่งนี้อาจดูมีลับลมคมใน แต่ในสายตาของคุณมันคงไม่มีค่าอะไรหรอกใช่หรือเปล่า?”“แน่นอนว่ามันมีคุณค่า”น้ำเสียงของฮาร์วีย์สงบ“ใบอนุญาตคาสิโนฉบับนี้แสดงถึงสิทธิ์ที่จะมีปากมีเสียงในขอบเขตของสองสิ่งในประเทศ H ที่ยิ่งใหญ่ นอกจากนี้ยังแสดงถึงความสามารถในการตั้งหลักในลาสเวกัสและยังรวมไปถึงผลประกอบการปร
ร่างที่ล้มลงบนพื้นหายใจถี่ ใบหน้าสวยของเธอแดงก่ำ และร่างกายของเธอก็สั่นตลอดเวลาราวกับว่าเธอไม่มีแรงที่จะลุกขึ้นอีกต่อไปเสื้อผ้าของเธอฉีกขาดหลายแห่ง เธอดูคล้ายจะทรมานฮาร์วีย์ ยอร์กซึ่งกำลังดื่มชาอยู่ในขณะนั้น หันมามองและสีหน้าของเขาเปลี่ยนไปทันทีเทเรซ่า ทอมป์สัน?!เธอไม่ได้กลับไปที่โวลซิ่งแล้วเหรอ? ทำไมเธอถึงมาปรากฏตัวที่นี่!“อย่ามายุ่งเรื่องนี้จะดีกว่า”ก่อนที่ฮาร์วีย์จะลุกขึ้นยืน ก็มีเสียงหัวเราะอันน่าสยดสยองพร้อมคำใบ้ของความโหดเหี้ยมเล็กน้อยดังมาจากนอกลาน “เจ้าชายแห่งบรีวู้ด เดนนิส ปาร์คเกอร์เพ้อฝันถึงผู้หญิงคนนี้...“เทเรซ่า!”ฮาร์วีย์โยนถ้วยชาทิ้ง รีบเข้าไปช่วยเธอลุกขึ้น เขาถามอย่างเคร่งขรึมว่า “เกิดอะไรขึ้น?”ฮาร์วีย์ตรวจชีพจรของเธอขณะพูด จากนั้นใบหน้าของเขาก็เปลี่ยนไปเล็กน้อยเทเรซ่าถูกวางยาด้วยฮอร์โมนเอสโตรเจน ไม่ใช่ยาพิษ ในขณะนั้นร่างกายของเทเรซ่ากำลังร้อนระอุ และดูเหมือนเธอจะงุนงงเล็กน้อยเทเรซ่าตัวสั่นขณะถูกฮาร์วีย์คว้าตัวเอาไว้เธอพยายามดิ้นรนโดยไม่รู้ตัว แต่ในไม่ช้าก็พบกับใบหน้าที่คุ้นเคย“ฮาร์วีย์…”เทเรซ่าหอบหายใจและปากของเธอก็ขมเล็กน้อย“อย่าเพิ่งพูด ดื่