งานวาดพู่กันถือเป็นงานศิลปะทั่วไป แต่ภาพวาดดูมีชีวิตชีวา สิ่งนี้ทำให้ผู้คนตระหนักว่าพอล เมนโดซา ผู้บัญชาการสูงสุดของลาสเวกัสคนนี้ค่อนข้างทะเยอทะยานพูดง่าย ๆ ก็คือ คนที่ไม่ทะเยอทะยานเท่านี้จะไม่มีทางวาดภาพแบบนี้ได้นี่เป็นเพราะรังสียิ่งใหญ่นี้แผ่ออกมาจากส่วนลึกภายในตัวเขาโดยธรรมชาติการวาดภาพทิวทัศน์เกือบจะเสร็จสิ้น เมื่อจังหวะตวัดพู่กันครั้งสุดท้ายกำลังจะมาถึงแต่ขณะที่เขากำลังจะวาดภาพให้เสร็จ พอลก็เหลือบไปเห็นร่างของฮาร์วีย์ ยอร์กแต่การเหลือบมองในครั้งนี้ทำให้พอลตะลึงเล็กน้อยหัวใจที่ทะเยอทะยานของเขาดูคล้ายจะได้รับผลกระทบจากรังสีของฮาร์วีย์ในขณะนี้ เมื่อเขาต้องการจรดพู่กันครั้งสุดท้ายลงไป เขาตระหนักได้ว่าไม่ว่าอย่างไร เขาก็ไม่สามารถวาดมันให้เสร็จได้พอลขมวดคิ้วเล็กน้อย ปึก! พู่กันหักครึ่งหลังจากผ่านไประยะหนึ่ง จากนั้นเขาก็หันไปมองฮาร์วีย์หลังจากที่เขากวาดสายตามองฮาร์วีย์อย่างไม่แยแส พอลก็ยื่นมือขวาออกไป “ฉันพอล เมนโดซา”ทั้งโยอาน่า เมนโดซาและเอ็ดวิน เมนโดซาที่ตามหลังมา ต่างตกตะลึงเล็กน้อยกับภาพที่เห็นเป็นเพราะนี่เป็นครั้งแรกที่พวกเขาเห็นชายชราทำตัวสุภาพกับคนที่หนุ่มกว่าเ
ตกตะลึง!เปลือกตาของทั้งเอ็ดวิน เมนโดซาและโยอาน่า เมนโดซา กระตุกทันทีที่พวกเขาได้ยินคำพูดเหล่านั้นในลาสเวกัส ใบอนุญาตคาสิโนถือเป็นตัวแทนของอำนาจ เส้นสาย เงิน หรือแม้แต่ทุกสิ่งเหตุผลที่ตระกูลแฮมิลตันแห่งลาสเวกัสได้รับการขนานนามว่าเป็นราชาแห่งลาสเวกัสก็เพราะสายที่สี่ของตระกูลแฮมิลตันมีใบอนุญาตคาสิโนในครอบครองอย่างไรก็ตามฮาร์วีย์ ยอร์กพูดและกล่าวออกมาว่าเขาต้องการใบอนุญาตคาสิโนที่สายที่สี่ของแฮมิลตันมี เขาต้องการทำลายรากฐานของพวกนั้น!ขณะที่โยอาน่าและคนอื่น ๆ กังวลว่าพอล เมนโดซาจะระเบิดอารมณ์ ผู้บัญชาการสูงสุดของลาสเวกัสในขณะนี้ไม่ได้โกรธ แต่เขากลับถามด้วยความสนใจแทน “ซีอีโอยอร์ก เจ้าชายยอร์ก หัวหน้าสาขายอร์ก ด้วยตัวตนของคุณ ใบอนุญาตคาสิโนมันคุ้มที่คุณจะต้องมาสนใจจริง ๆ หรือ? “ในลาสเวกัสสิ่งนี้อาจดูมีลับลมคมใน แต่ในสายตาของคุณมันคงไม่มีค่าอะไรหรอกใช่หรือเปล่า?”“แน่นอนว่ามันมีคุณค่า”น้ำเสียงของฮาร์วีย์สงบ“ใบอนุญาตคาสิโนฉบับนี้แสดงถึงสิทธิ์ที่จะมีปากมีเสียงในขอบเขตของสองสิ่งในประเทศ H ที่ยิ่งใหญ่ นอกจากนี้ยังแสดงถึงความสามารถในการตั้งหลักในลาสเวกัสและยังรวมไปถึงผลประกอบการปร
ร่างที่ล้มลงบนพื้นหายใจถี่ ใบหน้าสวยของเธอแดงก่ำ และร่างกายของเธอก็สั่นตลอดเวลาราวกับว่าเธอไม่มีแรงที่จะลุกขึ้นอีกต่อไปเสื้อผ้าของเธอฉีกขาดหลายแห่ง เธอดูคล้ายจะทรมานฮาร์วีย์ ยอร์กซึ่งกำลังดื่มชาอยู่ในขณะนั้น หันมามองและสีหน้าของเขาเปลี่ยนไปทันทีเทเรซ่า ทอมป์สัน?!เธอไม่ได้กลับไปที่โวลซิ่งแล้วเหรอ? ทำไมเธอถึงมาปรากฏตัวที่นี่!“อย่ามายุ่งเรื่องนี้จะดีกว่า”ก่อนที่ฮาร์วีย์จะลุกขึ้นยืน ก็มีเสียงหัวเราะอันน่าสยดสยองพร้อมคำใบ้ของความโหดเหี้ยมเล็กน้อยดังมาจากนอกลาน “เจ้าชายแห่งบรีวู้ด เดนนิส ปาร์คเกอร์เพ้อฝันถึงผู้หญิงคนนี้...“เทเรซ่า!”ฮาร์วีย์โยนถ้วยชาทิ้ง รีบเข้าไปช่วยเธอลุกขึ้น เขาถามอย่างเคร่งขรึมว่า “เกิดอะไรขึ้น?”ฮาร์วีย์ตรวจชีพจรของเธอขณะพูด จากนั้นใบหน้าของเขาก็เปลี่ยนไปเล็กน้อยเทเรซ่าถูกวางยาด้วยฮอร์โมนเอสโตรเจน ไม่ใช่ยาพิษ ในขณะนั้นร่างกายของเทเรซ่ากำลังร้อนระอุ และดูเหมือนเธอจะงุนงงเล็กน้อยเทเรซ่าตัวสั่นขณะถูกฮาร์วีย์คว้าตัวเอาไว้เธอพยายามดิ้นรนโดยไม่รู้ตัว แต่ในไม่ช้าก็พบกับใบหน้าที่คุ้นเคย“ฮาร์วีย์…”เทเรซ่าหอบหายใจและปากของเธอก็ขมเล็กน้อย“อย่าเพิ่งพูด ดื่
เห็นได้ชัดว่าแจ็กซ์ แฮมิลตันและเดนเวอร์ แฮมิลตัน ไม่ได้แย่แสต่อเอ็ดวิน เมนโดซาเลยเนื่องจากพวกเขามีเจ้าชายปาร์คเกอร์ เป็นผู้สนับสนุนเอ็ดวินถูกตบหน้า และสีหน้าของเขาก็เปลี่ยนไปอย่างฉับพลันครั้งแล้วครั้งเล่า แต่เห็นได้ชัดว่าเขารู้เกี่ยวกับตัวตนของเดนนิส ขณะนี้เขาไม่ได้ตอบโต้กลับและพูดอย่างเคร่งขรึมว่า “เจ้าชายปาร์คเกอร์ เราได้จองสถานที่ไว้สำหรับวันนี้แล้ว โปรดช่วยผมเพื่อเห็นแก่พ่อของผมด้วย”ผู้ใต้บังคับบัญชาของเขาอีกสองสามคนยืนสงบปากสงบคำอยู่ที่เดิม โดยไม่ก้าวไปข้างหน้าหลังจากเห็นท่าทีของเอ็ดวิน“เอ็ดวิน ไม่ได้ยินที่ฉันพูดเหรอ?“ไอ้เวรนี่!"ออกไปเดี๋ยวนี้!"แจ็กซ์กำลังจะตบเอ็ดวินอีกครั้งทันทีที่เขาพูดจบสีหน้าของเอ็ดวินเปลี่ยนไป และเขาก็ถอยห่าง ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความรำคาญ แต่เขาไม่กล้าแสดงออกมาแจ็กซ์มีท่าทางหยิ่งยโสบนใบหน้าของเขา ทำไมเขาต้องกลัวฮาร์วีย์ ยอร์ก ในเมื่อเขาได้รับการสนับสนุนจากเดนนิส?อันธพาลหลายคนจากตระกูลแฮมิลตันเตรียมที่จะก้าวไปข้างหน้าและยับยั้งเอ็ดวินเพื่อให้แจ็กซ์สามารถเอาชนะเขาได้อย่างง่ายดายเดนนิสผู้หยิ่งยโสยืนนิ่ง จากนั้นเขาก็พ่นควันเป็นวงออกมาในขณะที่
การแสดงออกของเอ็ดวิน เมนโดซาแปลเปลี่ยนเป็นเคร่งขรึมและหวาดวัน ซึ่งแสดงให้เห็นอำนาจของบรีวู้ดแบบอ้อม ๆแจ็กซ์ แฮมิลตันจ้องมองไปที่ฮาร์วีย์ ยอร์กในขณะนี้ แม้ว่าจะมีความกลัวในดวงตาของเขา แต่พวกมันก็เต็มไปด้วยความเย็นชามากขึ้นในเวลาเพียงชั่วพริบตา“ไอ้สารเลว! ครั้งที่แล้วฉันแพ้นาย ครั้งนี้นายไม่โชคดีแบบนั้นแน่!“แจ้งตำรวจเลย! โทรแจ้งตำรวจ แจ้งว่ามีคนกำลังทำร้ายคนอื่นในที่สาธารณะ แถมยังใช้ถ้วยน้ำชาตีฉันอีกด้วย!”แจ็กซ์จ้องมองที่ฮาร์วีย์และเริ่มตะโกน “นายยอร์ก ที่นี่ในตอนนี้มีเจ้าชายปาร์คเกอร์อยู่ด้วย แม้แต่ตระกูลเมนโดซาก็ปกป้องนายไม่ได้!”“ก็ลองโทรแจ้งตำรวจดูสิ ลองดูว่าข้อหาไหนจะหนักหนากว่ากัน? ระหว่างวางยาคนอื่นหรือการที่ผมตบคุณ?!“แน่นอน ถ้าคุณอยากลองดูว่าใครจะมีอำนาจมากกว่ากัน หรือใครมีสายสัมพันธ์ที่แข็งแกร่งกว่ากันผมก็ไม่รังเกียจ”ฮาร์วีย์มองแจ็กซ์ด้วยความเย้ยหยัน“ครั้งที่แล้วผมช่วยอะไรคุณไปนิดหน่อย และดูเหมือนว่านั่นจะทำให้คุณมองตัวเองสูงเกินไป“เกรงว่าคราวนี้ผมคงต้องฆ่าคุณแล้ว!”“วางยา? ฉันไม่รู้ด้วยซ้ำว่านายกำลังพูดเรื่องอะไร” เปลือกตาของแจ็กซ์กระตุกอย่างรุนแรง แต่เขายังคง
"อะไรกัน?!"ฝูงชนทั้งหมดอ้าปากค้างไม่ใช่เพราะการตบของฮาร์วีย์ ยอร์กเกิดขึ้นอย่างกะทันหันเท่านั้น แต่มันยังเร็วเกินไปอีกด้วย นั่นทำให้ไม่มีใครสามารถตอบโต้ได้ทันเดนนิส ปาร์คเกอร์คือใคร?เจ้าชายแห่งบรีวู้ด ฮ่องกงเชียวนะ!สถานะของเขาสูงเป็นอันดับสองบนถนนของฮ่องกง!ผู้คนอย่างแจ็กซ์ แฮมิลตันทำได้แค่เลียแข้งเลียขาเขาได้เท่านั้นคนอย่างแมทธิว ฟลินน์เมื่ออยู่ต่อหน้าเขาแล้วก็เทียบอะไรไม่ได้เลยแต่เดนนิสเซกลับถูกฮาร์วีย์ตบเอาในขณะนี้ทุกคนตกอยู่ในภวังค์ขณะมองดูเหตุการณ์ตรงหน้า และรู้สึกได้เลยว่าเห็นทุกอย่างที่เกิดขึ้นจริงๆเหล่าสาวสวยไม่อาจแม้แต่จะกรีดร้องออกมา พวกเธอปิดปากด้วยความนิ่งเงียบแทนเปลือกตาของเอ็ดวินกระตุกอย่างบ้าคลั่ง แม้ว่าเขาจะคุ้นกับพฤติกรรมของฮาร์วีย์ แต่เขาก็ไม่เคยคาดคิดมาก่อนว่าฮาร์วีย์จะไม่ยำเกรงต่ออะไรเลย ในขณะที่เผชิญหน้ากับคนใหญ่คนโตอย่างเดนนิสถ้ามีคนบอกว่าเดนนิสหยิ่งยโสและเผด็จการ ฮาร์วีย์ก็หยิ่งยโสและเผด็จการยิ่งกว่าเขาเสียอีก“ไอ้สารเลว! ไอ้ลูกหมา!“แกกล้าดียังไงมาตบเจ้าชายปาร์คเกอร์?!“แกไม่รู้สถานะของเจ้าชายปาร์คเกอร์เหรอ?!”แจ็กซ์เป็นคนแรกที่ตอบสนอง
หลังจากเห็นฮาร์วีย์ ยอร์กเตะแจ็กซ์ แฮมิลตันลงไปที่พื้นอีกครั้ง เหล่าอันธพาลแห่งตระกูลแฮมิลตันที่อยู่ที่นั่นโกรธมาก และพวกเขากำลังจะพุ่งไปหาฮาร์วีย์ในทันที"หยุด!"ในขณะที่ทั้งสองฝ่ายกำลังจะต่อสู้กัน จู่ ๆ เดนนิส ปาร์คเกอร์ก็ตะโกนขึ้นอย่างเย็นชาจากนั้นเขาก็โบกมือและสั่งให้ลูกน้องเหล่านั้นหยุดจากนั้น เดนนิสค่อย ๆ เดินไปหาฮาร์วีย์โดยเอามือไพล่หลัง พร้อมกันนั้นก็ยื่นมือขวาลูบแก้มซ้ายของตัวเอง“ตบนี้ไม่ธรรมดาเลย ไม่เพียงเร็วเท่านั้น แต่ยังทรงพลังมากอีกด้วย“ถ้าฉันไม่ได้ผ่านการฝึกมาสองสามปี ป่านนี้ฉันคงสลบไปเพราะการตบของนายแล้วใช่ไหม?“เจ้าชายยอร์กสมคำร่ำลือจริง ๆ สมแล้วที่เป็นคนที่ทำให้แมทธิว ฟลินน์หวาดกลัวได้ น่าทึ่งมาก…”เดนนิสยกนิ้วให้ฮาร์วีย์“ในสายตาของฉันนายก็เป็นแค่คนธรรมดา ๆ ที่ไม่มีอะไรดีเลย และนายไม่มีทางทำการใหญ่อะไรได้!“แต่ตอนนี้ฉันต้องขอบอกนายไว้เลยว่าฉันจะตามล่านาย!“ถ้าแน่จริงก็อย่าหนีล่ะ เชื่อฉันเถอะ อีกไม่นานฉันจะตอบแทนตบนี้ของนายแน่!”เห็นได้ชัดว่าตั้งแต่เขาเติบโตขึ้นและเปิดเผยตัวต่อสาธารณะเมื่อหลายปีก่อน ในฐานะเจ้าชายแห่งบรีวู้ด เขาไม่เคยต้องประสบกับความพ่า
แต่แม้ว่าเดนนิส ปาร์คเกอร์จะไม่ได้ล้มลงกับพื้น แต่สีหน้าของเขาก็สลดลงอย่างมากในขณะนี้เขาไม่เคยคาดคิดว่าฮาร์วีย์ ยอร์กจะทำตัวบุ่มบ่ามต่อหน้าเขาขนาดนี้หลังจากถูกตบสองครั้ง ใบหน้าของเจ้าชายแห่งบรีวู้ดก็บวมไม่ต่างจากหมู“เดนนิส เลิกยั่วโมโหผมสักที“สำหรับวันนี้ เห็นได้ชัดว่าคุณวางยาเทเรซ่าและพยายามข่มขืนเธอด้วยซ้ำ“หลังจากที่คุณหมดสนุกและโดนผมตบหน้า ตอนนี้คุณก็กำลังอ้างว่าผมใช้ตัวตนในฐานะหัวหน้าสาขาหลงเหมินแห่งมอร์ดูเพื่อหาเรื่องคุณ?"ทำไม? คุณกำลังพยายามสร้างแรงกดดันต่อสาธารณะและขอให้นายท่านบาวเออร์ไล่ผมออกงั้นเหรอ?”ฮาร์วีย์ก้าวไปข้างหน้าโดยเอามือไพล่หลัง ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความดูถูกเหยียดหยาม และเขาไม่มีความตั้งใจที่จะเอาจริงเอาจังกับเจ้าชายปาร์คเกอร์คนนี้เลยแม้แต่น้อย“คุณบอกว่าผมบุ่มบ่ามและรังแกคนอื่น!“เอาล่ะ วันนี้ผมจะสนองสิ่งที่คุณต้องการให้ ผมจะทำให้คุณรู้ว่าการรังแกผู้อื่นมันเป็นยังไง!“เดนนิส ปาร์คเกอร์ วันนี้ผมจะเล่นงานคุณสถานะของผมในฐานะหัวหน้าสาขาหลงเหมินแห่งมอร์ดู“ผมจะให้เวลาคุณหนึ่งนาที คุกเข่าขอโทษคุณทอมป์สัน จากนั้นตบตัวเองสองครั้ง ไม่อย่างนั้นผมจะหักมือแล