Mundo ficciónIniciar sesión
Capítulos relacionados
บทที่ 1992
หลังจากให้คำแนะนำบางอย่างแล้วฮาร์วีย์ ยอร์กก็พูดกับเคลลี่ มาโลนว่า “กรุณารอสักครู่นะครับ คุณลุงมาโลนข้าวของเต็มห้องโถงไปหมด ดังนั้นมันจึงค่อนข้างสกปรก ให้พวกเขาจัดการสถานที่ให้เสร็จก่อนแล้วทุกคนก็เข้าไปแล้วกัน”ในขณะนี้ทางเข้าวิลล่าตกอยู่ในความเงียบสงัด ทุกคนตกตะลึงราวกับเห็นผีเมื่อมองไปที่ฮาร์วีย์เหล่าอินฟลูเอนเซอร์บางคนถึงกับตบหน้าตัวเองเพื่อให้แน่ใจว่าไม่ได้ฝันไปเพราะไม่มีใครคิดว่าฮาร์วีย์อาศัยอยู่ในวิลล่าหมายเลข 1 จริง ๆนี่เป็นทรัพย์สินของตระกูลลินช์!ฮาร์วีย์สนิทกับตระกูลลินช์ตั้งแต่เมื่อไหร่!ไม่ว่าตระกูลลินช์จะเป็นคนยกวิลล่าหลังนี้ให้ฮาร์วีย์เป็นของขวัญหรือให้เขาพักอาศัยที่นี่เป็นการชั่วคราว แต่นั่นก็พอที่จะแสดงสถานะและอำนาจที่ไม่ธรรมดาของเขาได้แล้วในขณะนั้นดวงตาของจูน ลีกระตุกอย่างรุนแรง ใบหน้าของเธอแดงก่ำราวกับถูกตบหน้าซ้ำไปซ้ำมา“วิลล่าหมายเลข 1… เป็นไปได้ยังไง? นี่ไม่ใช่…”เฮเซล มาโลนปิดริมฝีปากสีแดงน่ารักของเธอ ในขณะที่แสดงความไม่เชื่อและความไม่พอใจออกมาหลังจากกลายเป็นสตรีมเมอร์ชื่อดังบนดูริน และได้รับเงินรางวัลจากมิสเตอร์ไทคูนเป็นมูลค่าหลายล้านดอลลาร์ เฮเ
บทที่ 1993
หลังจากเคลลี่ มาโลนถามในสิ่งที่ทุกคนอยากรู้ จูน ลีและเฮเซล มาโลนก็จ้องตาฮาร์วีย์ ยอร์กมิวะ ฟูจิฮาระ และเหล่าอินฟลูเอนเซอร์คนอื่นได้แต่กลั้นใจรอฟัง ขณะที่แสดงใบหน้าที่เต็มไปด้วยความตื่นเต้นแม้แต่แกรี่ ดันเคนก็แทบยืนไม่ เขาตกอยู่ในความสับสนและงุนงงเป็นอย่างมาก พยายามรอฟังคำตอบของฮาร์วีย์ฮาร์วีย์ยิ้มและเอนกายลงบนพนักพิง“นายท่านลินช์ยกที่นี่ให้ผมเอง ตอนแรกผมก็ไม่ได้สนใจที่นี่เท่าไร” ฮาร์วีย์อธิบายอย่างเมินเฉย“แต่พอมาคิดดูแล้วว่าผมยังไม่มีที่พักในมอร์ดู ผมก็เลยรับมาส่ง ๆ“ก็อย่างที่บอก ยังจัดการเรื่องทางกฎหมายไม่เสร็จเลยด้วยซ้ำ”หลังจากได้ยินฮาร์วีย์พูดถึงเรื่องนี้ยังไม่ยี่หระกับอะไร ทุกคนก็ทำท่าราวกับจะกระอักเลือดออกมาการที่ก่อนหน้านี้ทุกคนรู้สึกว่าฮาร์วีย์ก็แค่อวดเก่ง ทุกอย่างที่เห็นตรงหน้าก็เพียงพอแล้วที่จะพิสูจน์ว่าเขาทำได้เหมือนที่พูดและเมื่อพิจารณาจากน้ำเสียงของฮาร์วีย์แล้ว เขาก็ดูไม่ได้สนใจอะไรในวิลล่าหมายเลข 1 เลยแม้แต่น้อยน้ำเสียงของเขายังแฝงไปด้วยการดูแคลนเล็ก ๆ เขายังขอให้คนมาตกแต่งมันเพิ่มอีกต่างหากฮาร์วีย์ไม่เพียงแต่เป็นคนที่รอบรู้เท่านั้น เขายังร่ำรวยอย่างน
บทที่ 1994
ที่วิลล่าหมายเลข 11 ของครอบครัวมาโลนทุกคนยังคงเคอะเขินผิดปกติ ไม่มีใครพูดอะไรสักคำเคลลี่ มาโลนรีบจัดเตรียมห้องพักวีไอพีให้ฮาร์วีย์ ยอร์กอีวอนน์ ซาเวียร์และคนอื่น ๆ ได้รับเชิญให้อยู่บนชั้นสองอย่างถือเป็นการให้เกียรติแกรี่ ดันเคนก็อยู่ในชั้นนี้ด้วยเช่นกันและในขณะที่มิวะมีห้องพักเป็นของตัวเอง กลับมีห้องไม่เพียงพอให้เหล่าอินฟลูเอนเซอร์คนอื่น ๆ ได้เข้าพัก พวกเขาจึงทำได้เพียงจากไปอย่างหัวเสียเท่านั้นฮาร์วีย์เข้าไปในห้องของเขาเพื่อพักผ่อน หลังจากทำงานมาทั้งวันเขาก็เหนื่อยจนสายตัวแทบขาดแต่เมื่อเขานอนลงราเชล ฮาร์ดีก็โทรมา“หัวหน้าสาขา รองหัวหน้าสาขาวอล์คเกอร์ โทรหาคุณหรือเปล่า?“เขาบอกคุณเรื่องงานเลี้ยงตอนเย็นแล้วใช่ไหม?”ในอีกด้านหนึ่งของโทรศัพท์ น้ำเสียงแสดงความเคารพของราเชลก็ดังออกมา ฮาร์วีย์ยิ้ม“เขาส่งข้อความมาบอกฉันแล้วว่าจะบอกว่าจะมีงานเลี้ยงอาหารค่ำซึ่งเขาต้องการให้ฉันไปร่วมงานในสัปดาห์หน้า”“เขาบอกว่างานนี้จะถือเป็นการซ่อมรอยร้าวของสาขาหลงเหมินแห่งมอร์ดูหลังจากความวุ่นวายทั้งหมด“เมื่อทุกอย่างพร้อมเพรียงกันแล้ว ทุกตระกูลและทุกธุรกิจที่เกี่ยวข้องกับหลงเหมินย่อมได้ร
บทที่ 1995
หลังจากนั้น ฮาร์วีย์ ยอร์กก็ขอคนงานเพิ่มเพื่อเร่งกระบวนการปรับปรุงใหม่เมื่อพูดถึงเรื่องนี้ มีเพียงส่วนเล็ก ๆ ของวิลล่าเท่านั้นที่ยังต้องปรับปรุง หากจัดการอย่างง่าย ๆ เพียงสองสามวันก็คงเสร็จแต่ราเชลยืนกรานที่จะติดตั้งกระจกและประตูกันกระสุนในกรณีที่มีการบุกรุกเข้ามาอีกหลังจากได้ยินเรื่องทั้งหมดนี้ ฮาร์วีย์ก็ถึงกับพูดไม่ออกเลยจริง ๆวิลล่าหมายเลข 1 ได้รับความเสียหายอย่างหนักในทันทีที่ฮาร์วีย์เริ่มเข้ามาอยู่อาศัย ในช่วงสองสามวันที่ผ่านมามันก็พังไปแล้วนับครั้งไม่ถ้วนวิลล่าจำเป็นต้องได้รับการปรับปรุงใหม่ด้วยวัสดุคุณภาพสูง มันคงจะน่ารำคาญไม่น้อยหากต้องมานั่งปรับปรุงใหม่ทุกครั้งที่ได้รับความเสียหายและเนื่องจากชินดัน เวย์ออกคำสั่งล่าค่าหัวฮาร์วีย์ เขาจึงอาจไม่สามารถมีชีวิตที่สุขสบายได้อีกต่อไปฮาร์วีย์อยากที่จะท้าทายวิชาเคนโด้ของชินดัน เวย์ในมอร์ดูสักหน่อยแต่หลังจากพิจารณาแล้วว่าการฆ่าไม่ได้ช่วยแก้ปัญหาไปเสียทุกเรื่อง ฮาร์วีย์ก็ยั้งตัวเองไว้ฮาร์วีย์ถอนหายใจเฮือกใหญ่หลังจากจัดการกับเรื่องต่าง ๆ ในมือ หลังจากอาบน้ำเสร็จ และเปลี่ยนมาใส่ชุดนอนก็มีคนมาเคาะประตูห้องของเขาฮาร์วีย์ตัว
บทที่ 1996
ฮาร์วีย์ ยอร์กถึงกับพูดไม่ออก ใครต้องการการดูแลพิเศษที่แม้แต่พี่ชายตัวยงบนลีดเดอร์บอร์ดก็ไม่ได้รับจากเธอกันล่ะ?ดูเหมือนว่ามิวะ ฟุจิฮาระจะรู้สึกได้ถึงความเคอะเขินของฮาร์วีย์ เธอยังคงโยกย้ายร่างกายของเธอต่อไปพร้อมกับหัวเราะอย่างเอียงอาย“โถ่ คุณยอร์ก คุณก็น่าจะรู้ว่าอะไรเป็นอะไรนี่นา ในขณะที่ผู้ชายกำลังเสพสุข ผู้หญิงมักเป็นฝ่ายที่ต้องยอมรับความทุกข์ระทมเอาไว้เอง"คุณกลัวงั้นเหรอ? หรืออาจเพราะ…“คุณไม่มีน้ำยา?!” มิวะพูดด้วยน้ำเสียงยั่วยุเห็นได้ชัดว่าเธอรู้ว่าบางครั้งการยั่วยุอาจได้ผลดีกว่าการล่อลวงผู้ชายบางคนมักอดไม่ได้ที่จะสอนบทเรียนให้สาว ๆ หลังจากถูกยั่วยุเพื่อแสดงให้เห็นว่าใครที่อยู่เหนือกว่า!ฮาร์วีย์ถอนหายใจเฮือกใหญ่แล้วขมวดคิ้ว“ผมไม่ได้หมายความแบบนั้น แต่คุณลืมอะไรไปหรือเปล่า? ผมเป็นผู้คุ้มกันของอีวอนน์ ซาเวียร์“ผมมาที่นี่ตามหน้าที่ของผม ก็แค่นั้น”มิวะหัวเราะเบา ๆ“ผู้คุ้มกัน? ฉันไม่คิดว่างานของคุณจะมีความจำเป็นกับเธออีกต่อไปแล้ว“ก่อนที่ฉันจะไปอาบน้ำ ฉันเห็นแกรี่ ดันเคนมาเคาะประตู“ยามดึกดื่นที่ยากจะหลับได้ลง ชายและหญิงย่อมเกิดความหลงใหลในกันและกันเป็นธรรมดา คุณ
บทที่ 1997
ฮาร์วีย์ ยอร์กรู้สึกอายที่จะอธิบายว่าเขาบุกเข้าไปในห้องเพราะเขาเป็นห่วงอีวอนน์ ซาเวียร์จริง ๆ เขาทำได้เพียงยิ้มอย่างเคอะเขินออกมาเท่านั้น“ถ้าไม่มีอะไรแล้ว ผมจะไปก่อน”อีวอนน์ส่ายหน้า“ฉันว่าจะบอกคุณพรุ่งนี้ ซีอีโอยอร์ก แต่ไหน ๆ ตอนนี้คุณอยู่ที่นี่แล้ว ฉันว่าฉันน่าจะบอกคุณตอนนี้เลย”"เรื่องอะไร?"ฮาร์วีย์รู้ว่าอีวอนน์จะไม่พูดอะไรที่ไม่สำคัญ ดังนั้นในตอนนี้ความสนใจของเขาจึงพุ่งทะยานถึงขีดสุดอีวอนน์หยิบเอกสารออกมาจากกระเป๋าถือของเธอและส่งมันให้ฮาร์วีย์“นี่คือที่ดินเชิงพาณิชย์บริเวณหาดมอร์ดู ก่อนหน้านี้มันเคยอยู่ภายใต้การควบคุมของตระกูลใหญ่จากฮ่องกง“แต่เนื่องจากที่ดินบริเวณนี้ไม่มีการพัฒนามาสามสิบปีแล้ว ที่ดินจึงตกอยู่ภายใต้การควบคุมของรัฐบาลอีกครั้ง“รัฐบาลของมอร์ดูตัดสินใจจะเปิดประมูลที่ดิน“ซึ่งจะมีขึ้นที่เพอร์ดูในวันพรุ่งนี้“มูลค่าของที่ดินนั้นเรียกได้ว่ามีมูลค่ามหาศาล หากเราสามารถรักษาความปลอดภัยและสร้างศูนย์กลางการค้าที่นั่นได้ มันจะเป็นประโยชน์ต่อทั้งการขยายตัวของสกาย คอร์ปอเรชั่นในมอร์ดูและอาจรวมไปถึงกังนัมด้วย“นั่นคือเหตุผลที่ฉันแนะนำให้คุณได้ครอบครองที่ดินผืนนี้
บทที่ 1998
หลังจากทั้งสองคุยกันเสร็จ บรรยากาศก็เปลี่ยนไปในทางพิลึกพิลั่นทั้งสองไม่รู้ด้วยซ้ำว่าจะพูดอะไรกันต่อไปดีอีวอนน์ ซาเวียร์เริ่มกระพริบตาสองสามหน“ซีอีโอยอร์ก คุณมาถีบประตูห้องฉันอย่างนี้ แล้วฉันจะนอนได้ยังไง?”ฮาร์วีย์ครุ่นคิดแล้วตอบว่า “เอาแบบนี้ดีไหม? คุณไปนอนห้องผม แล้วผมจะนอนห้องคุณแทน“ไม่ใช่แค่ปลอดภัยกว่าเท่านั้น แต่การสลับห้องของเรา จะทำให้คนอื่น ๆ สับสนด้วย แม้ว่าคืนนี้จะมีอะไรเกิดขึ้น ไม่ว่าอย่างไรคุณก็จะปลอดภัยอย่างที่สุด”ฮาร์วีย์ ยอร์กเก็บข้าวของของอีวอนน์ให้เธอ ก่อนที่ทั้งสองจะมุ่งหน้าไปยังห้องของฮาร์วีย์"หืม?"อีวอนน์ยืนตัวแข็งอยู่ในห้องของฮาร์วีย์ฮาร์วีย์รู้สึกสับสน“มีอะไรเหรอ?”"ไม่มีอะไรหรอก!"อีวอนน์งุนงง เธอได้กลิ่นหอมบางอย่าง แต่มันไม่ใช่กลิ่นของผู้ชายบ้านหลังนี้ยังใหม่ มีกลิ่นหอมแบบนี้ได้ยังไง?หลังจากเห็นสีหน้าสับสนของอีวอนน์ ฮาร์วีย์ก็หัวเราะออกมา"อะไร? คุณคิดว่าผมซ่อนผู้หญิงไว้ที่นี่งั้นหรอ?”อีวอนน์ขมวดคิ้ว“ซีอีโอยอร์ก ถึงคุณจะทำอย่างนั้น มันก็ไม่ใช่เรื่องของฉันอยู่ดี” อีวอนน์กล่าวฮาร์วีย์พูดไม่ออก เขานึกอยากจะถามว่าอีวอนน์เธออยากจะมีควา
บทที่ 1999
“บอกมาตามตรงเลยดีกว่า คุณจงใจอวดวิลล่าหมายเลข 1 ของคุณให้มิวะ ฟูจิฮาระเห็นล่ะสิท่า เพราะคุณต้องการให้เหล่าอินฟลูเอนเซอร์ก็มีชื่อเสียงมากมายยอมพลีกายให้คุณ ใช่ไหม?”“แถมคุณยังบอกว่าจะขึ้นบัญชีดำเธออีก! คุณอยากให้เธอเข้าหาคุณและมาพูดคุยกับคุณใช่หรือเปล่า!”อีวอนน์หรี่ตาและเดินไปรอบ ๆ ห้องราวกับว่าเธอกำลังค้นหาหลักฐานของอาชญากรรมฮาร์วีย์รู้สึกว่าสิ่งที่เธอทำนั้นไร้สาระสิ้นดี ถ้าแมนดี้มาและพยายามตรวจสอบหา "หลักฐานทางคดี" ของเขาก็ดูสมเหตุสมผลอยู่ แต่อีวอนน์กำลังทำอะไรอยู่กันแน่?เขาถอนหายใจและพูดทันทีว่า “อีวอนน์ คุณก็รู้จักผมดี ผมเกลียดคนต่างชาติที่สุด แล้วผมจะสนใจมิวะ ฟูจิฮาระได้ยังไง?”"ไม่ต้องห่วงหรอกนะ ระหว่างเราไม่มีอะไรเกิดขึ้นแน่นอน”“หยุดทำเรื่องเล็กให้เป็นเรื่องใหญ่ได้แล้ว”ฮาร์วีย์รู้ดีว่าอีวอนน์รู้อยู่เต็มอกในความจริงที่ว่าเขาจะไม่มีวันคบหากับมิวะ ฟูจิฮาระอีวอนน์ค่อนข้างหึงหวงเพราะมิวะ แต่ถึงอย่างนั้นคน ๆ นั้นกลับไม่ได้สังเกตเห็นความหึงหวงของเธอเลยดังนั้นความขุ่นข้องหมองใจระหว่างอีวอนน์และฮาร์วีย์ก็ยิ่งน่าอึดอัดมากขึ้นไปอีกอีวอนน์ย่นจมูกด้วยความไม่พอใจ “ซีอีโอยอร์ก
Último capítulo