“เยี่ยมมาก! ขอบคุณ นายน้อยดันเคน”

เฮเซล มาโลนเต็มไปด้วยความตื่นเต้น ใบหน้าของเหล่าอินฟลูเอนเซอร์คนอื่น ๆ ก็ขึ้นสีเช่นกัน

หากพวกเขาสามารถถ่ายทอดสดในสถานที่ชั้นสูงเช่นนี้ได้ พวกเขาจะทำเงินมากมายจนไม่รู้ด้วยซ้ำว่าใช้อย่างไรให้หมด!

จากนั้นเคลลี่ มาโลนก็พูดต่อด้วยรอยยิ้มอันอบอุ่นบนใบหน้าของเขา

“ถ้าเป็นอย่างนั้น คุณจะพาคนไปเพิ่มอีกคนหนึ่งได้หรือเปล่า? หลานชายของผมเอง…”

ในทันใดนั้นฮาร์วีย์ถึงกับตัวแข็งทื่อ เขาไม่คิดว่าเคลลี่จะยังนึกถึงเขาด้วยซ้ำ ฮาร์วีย์หายหน้าแล้วพูดว่า “ผมไม่อยากไปครับ คุณลุงมาโลน”

“ไม่อยากไปเหรอ?”

แกรี่ ดันเคนมองฮาร์วีย์ในขณะที่หัวเราะเบา ๆ

“ตอนที่เฮซี่บอกว่านายชอบขี้โม้ฉันก็ไม่เชื่อหรอกนะ แต่ตอนนี้ฉันเชื่อแล้ว

“ฟังจากน้ำเสียงของนายแล้ว กำลังจะบอกว่าถ้านายคิดที่จะไปงานเลี้ยงนั่น นายก็จะได้รับคำเชิญถูกไหม?

“จำไว้นะ ฮาร์วีย์ ฉันจะพาทุกคนไปด้วย ยกเว้นนายคนเดียว

“เพราะอย่างนั้นอย่าได้บังอาจแอบอ้างชื่อของฉันเพื่อเข้าไปในงานล่ะ

“พวกคุณก็ต้องจำเรื่องนี้ไว้ให้ขึ้นใจ! ถ้าเด็กคนนี้พยายามแอบอ้างชื่อของผมเมื่อไหร่ ไม่ว่าจะยังไงคุณก็ต้องไล่เขาออกไป!”

แกรี่ไม่ลืมที่จะเตือน