ขณะเดียวกัน ณ คฤหาสน์ วอล์คเกอร์…มีคนประมาณสามสิบคนกำลังนั่งอยู่ภายในห้องโถงที่งดงามของวิลล่า ทั้งชายและหญิง ทั้งเด็กและผู้ใหญ่ ทุกคนต่างดูสง่างามและประณีตพวกเขาเป็นสมาชิกของครอบครัววอล์คเกอร์แห่งมอร์ดูแม้ว่าตระกูลวอล์คเกอร์จะไม่ได้เป็นหนึ่งในสิบตระกูลอันดับแรก แต่พวกเขาก็ยังคงเป็นตระกูลที่มีสถานะสูงและมีภูมิหลังอันยิ่งใหญ่ในมอร์ดูสายเลือดของจัสตินเป็นเพียงหนึ่งในห้าของตระกูลเท่านั้นวันนี้ จัสตินขอให้พ่อของเขา ผู้อาวุโสของตระกูลวอล์คเกอร์ แอนตัน วอล์คเกอร์มาที่บ้านพักของครอบครัวเพื่อร่วมเป็นพยานในการชี้แจงเรื่องของแม่ไคท์แอนตันยังดูอ่อนกว่าไวมากแม้ว่าผมของเขาจะขาวโพลนไปหมด เขาแต่งกายด้วยเสื้อผ้าท้องถิ่นขณะที่นั่งอยู่บนเก้าอี้ไม้กลางห้องโถง เขาดูค่อนข้างจะดุร้ายถัดจากเขา จัสตินกำลังคีบซิการ์และค่อย ๆ จุดไฟขณะที่พ่นควันออกมาสองสามครั้งด้วยสีหน้าเซ็ง ๆทุกคนที่นี่ล้วนมาจากสายเลือดของจัสติน ในขณะนี้พวกเขากำลังจ้องไคท์ด้วยสายตาที่ดูถูกตอนนี้ไคท์เป็นเจ้าของหุ้นขององค์กรวอล์คเกอร์และครอบครองทั้งตำแหน่งซีอีโอและประธานในเวลาเดียวกัน แค่นี้ก็สามารถทำให้เธอถูกอิจฉาและเกลียดชังไ
ในชั่วพริบตา ชายในชุดสูทที่แข็งแกร่งหลายคนก็ปรากฏตัวขึ้นทุกที่ พวกเขาไม่ได้เป็นสมาชิกครอบครัววอล์คเกอร์ ทันทีที่พวกเขาเข้ามา พวกเขาก็ปิดกั้นทางออกจากห้องโถงทุกทางสมาชิกคนอื่น ๆ ในครอบครัวค่อนข้างจะเฉยเมยราวกับว่าสิ่งที่กำลังเกิดขึ้นนั้นไม่มีอะไรผิดปกติขณะที่สีหน้าของไคท์เปลี่ยนไปเล็กน้อย เพียงครู่เดียวห้องโถงก็กลายเป็นสถานที่อันตรายอย่างยิ่ง หากใครจะเข้าหรือออกจากสถานที่นั้นก็จะต้องจ่ายอย่างมหาศาลไคท์หันกลับไป สีหน้าของเธอเต็มไปด้วยความสงสัยลูคัส ซึ่งสวมชุดสูท กอดอกเดินเข้ามาเรื่อย ๆ ผ่านทางเข้าของห้องโถงแม้ว่าลูคัสผู้หล่อเหลาและมีความสามารถมากจะยิ้มอย่างอบอุ่น แต่เขาก็ยังเผยความห่างเหินที่ไม่สามารถบรรยายได้ออกมาจากตัวเขาราวกับว่าเขาเป็นงูพิษที่พร้อมจะจู่โจมได้ทุกเมื่อข้างหลังเขามีอีกสองคนเดินตามมาหนึ่งในนั้นคือผู้จัดการของโรงแรมพาราเมาท์ เลนนี่ ทอมป์สัน หลังจากที่ลูกน้องที่ลูคัสไว้ใจที่สุดเสียชีวิตไป เลนนี่ก็เข้ามาแทนที่ สถานะและตัวตนของเขา ณ ตอนนี้แตกต่างจากเมื่อก่อนโดยสิ้นเชิงอีกคนคือเมซี่ ฮาเวิร์ด เธอไม่เพียงแต่เป็นเลขาส่วนตัวของลูคัสเท่านั้น แต่เธอยังเป็นบอดี้การ
“ผมมีเหตุผลอยู่สองเหตุผลที่มาที่นี่ในวันนี้“หนึ่งคือ ผมมาที่นี่เพื่อเป็นพยานให้คุณและทวงคืนความยุติธรรมให้แม่สะใภ้ของผม“สอง ผมมาที่นี่เพื่อทำให้การแต่งงานของเราสมบูรณ์ ปู่ของคุณ พ่อของคุณ ป้าของคุณ ลุงของคุณ สมาชิกทุกคนในครอบครัวของคุณจะตกลงให้ผมแต่งงานกับคุณในวันนี้”“แต่งงานกับคุณเหรอ?!”ไคท์หัวเราะเบา ๆ ท่ามกลางความโกรธ“ลูคัส คุณไม่ได้ยินที่ฉันเพิ่งพูดไปเหรอ?!“ฉันขอยอมตายและเอาหัวโขกพื้นตอนนี้ยังดีซะกว่าที่จะยอมแต่งงานกับคุณ!”ทว่า ลูคัสยังคงสงบนิ่ง “ถึงจะทำอย่างนั้น ยังไงคุณก็ต้องแต่งงานกับผมอยู่ดี“คุณจะเป็นส่วนหนึ่งของครอบครัวฌอง“ไม่ว่าคุณจะเป็นหรือตายก็ตาม“ท้ายที่สุด ยังไงคุณก็ต้องเชื่อฟังคำสั่งของพ่อแม่ของคุณ!“คำสั่งของผู้ที่จับคู่คุณ!“คุณจะแต่งงานกับผม...“ไม่ว่าคุณจะชอบหรือไม่!”น้ำเสียงของไคท์เย็นชา “ทำไมคุณไม่ลองดูล่ะ? ฉันรับประกันได้เลยว่าแม้แต่ศพของฉันก็จะไม่ยอมแต่งงานกับคุณ!”ทว่า ลูคัสไม่ได้โกรธกับคำพูดเหล่านั้น เขาเพียงแต่ตอบเธอด้วยรอยยิ้มอันอบอุ่นแทน“นี่คุณกำลังจะบอกว่า ไม่ว่าจะอย่างไรคุณก็จะไม่แต่งงานกับผมอย่างนั้นเหรอ?“คุณดูถูกผมขนาดนั้นเล
ขณะที่เหล่าสมาชิกตระกูลวอล์กเกอร์เดินออกไป ลูคัสก็โบกมือขวาของเขา ลูกน้องของเขานำเตียงไม้แบบดั้งเดิมออกมาจากมุมห้องโถงหลังจากนั้นไม่นานไฟหลากสีและของประดับตกแต่งก็สว่างไสวไปทั่วห้องโถงด้วยบรรยากาศที่สนุกสนานภาพนั้นทำให้ไคท์ตกใจ เธอพยายามที่จะหนีโดยไม่รู้ตัวแปะ!อย่างไรก็ตาม เมซี่กางแขนของเธอออกและขวางทางไคท์ด้วยรอยยิ้ม“ผมเกรงว่าวันนี้คุณคงจะไปไหนไม่ได้แล้วล่ะครับคุณผู้หญิง”“ว่าไงนะ?”ไคท์จ้องเขม็งใส่ลูคัสพลางกัดฟัน“คุณจะทำอะไรลูคัส?”“ผมกำลังจะทำอะไรงั้นเหรอ?”ลูคัสหัวเราะเบา ๆ“ผมมาเพราะต้องการดูการแถลงการณ์ที่ครอบครัววอล์คเกอร์บอกจะให้คุณ“แต่ปู่ของคุณไม่ได้ทำอย่างนั้น แถมยังมอบภารกิจให้ผมด้วย“คุณก็น่าจะรู้ว่าผมเคารพผู้อาวุโสเสมอ…“ตอนนี้ผมเลยจะทำภารกิจที่คุณปู่มอบให้ให้สำเร็จ“ไม่ต้องรีบร้อนเรื่องเอาหุ้นคืนหรอก ตอนนี้เรามาเริ่มพิธีแต่งงานกันก่อนดีกว่า…”ลูคัสยื่นมือออกและยกคางของไคท์เพี้ยะ!ไคท์เหวี่ยงหลังมือของเธอไปที่ใบหน้าของลูคัส เสียงตบดังก้องไปทั่วห้องโถง“น่าขยะแขยง!“ไร้ยางอาย!“น่ารังเกียจ!”เมซี่และเลนนี่โกรธจัดและต้องการที่จะลงมือ แต่ลูคัสกลั
ไคท์กัดฟันและตอบอย่างหนักแน่น “ฉันจะบอกคุณเป็นครั้งสุดท้าย!“ต่อให้ฉันตาย ฉันก็จะไม่แต่งงานกับคุณ!”ปัง!ลูคัสไม่สามารถยับยั้งตัวเองได้อีกต่อไป เขาเตะไคท์ลอยไปชนกับเตียงไม้สีแดงไคท์ร้องด้วยความเจ็บปวด เลือดไหลออกจากปากของเธอและเปื้อนผ้าห่มด้วยสีแดงเข้มเลือดที่หยดลงเหมือนดั่งขนมฤดูหนาวสีแดง มันเป็นภาพที่อนาถใจ“แก!”ไคท์เงยหน้าขึ้นสุดกำลังและจ้องลูคัส แต่สายตาของลูคัสเต็มไปด้วยความหลงใหลที่ชั่วร้ายดูเหมือนว่าการทรมานผู้หญิงที่เขาชอบจะเป็นงานอดิเรกของเขาเมื่อเผชิญกับสายตาเช่นนั้น ไคท์ก็ขนลุกวาบเธอนึกถึงข่าวลือเมื่อนานมาแล้ว ลูคัสเป็นโรคจิตที่ชั่วร้ายงานอดิเรกของเขาคือการทรมานและฆ่าผู้หญิง ในความเป็นจริง ผู้หญิงหลายร้อยคนได้เสียชีวิตไปด้วยน้ำมือของเขาในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา“แก้ผ้าสิไคท์”ลูคัสหายใจเข้าลึก ๆ แล้วเช็ดมือด้วยกระดาษทิชชู่ เขากำลังระงับความปรารถนาอันยิ่งใหญ่ของเขา“ถ้าเธอยังขัดขืน ฉันอาจจะไม่สามารถยับยั้งตัวเองและบดขยี้เธอได้!”สีหน้าของลูคัสแสดงถึงความสงสารราวกับว่าเขากำลังชื่นชมสิ่งประดิษฐ์ที่หายากก่อนที่มันจะสูญพันธุ์ไปปัง!ทันใดนั้นเสียงร้องด้วยควา
ชายฉกรรจ์ในชุดสูทแสยะยิ้มร้ายกาจให้ฮาร์วีย์ น่าเสียดายที่ฮาร์วีย์ส่งลูกเตะอันทรงพลังให้พวกเขาแต่ละคนก่อนที่พวกเขาจะทันได้ตั้งตัวเหนือชั้น!ผู้ชายคนนั้นเหนือชั้นมาก!“ฮาร์วีย์ ไอ้สารเลว! ฉันจะฆ่าแก!”เลนนี่ดึงปืนออกมาและเล็งไปที่ฮาร์วีย์ขณะที่เหนี่ยวไกปืนไคท์กรีดร้อง “ฮาร์วีย์ระวัง!”ปัง!ฮาร์วีย์ไม่แม้แต่จะเหลียวมองเลนนี่ ผู้จัดการโรงแรม ด้วยการเตะเพียงครั้งเดียว เลนนี่ก็ปลิวไป กระสุนจากปืนโดนบอดี้การ์ดคนหนึ่งที่ยืนอยู่ด้านข้าง หลังจากนั้น ชายอีกสองคนก็ถูกส่งลงไปนอนกับพื้น“ตระกูลฌองแห่งมอร์ดูทำได้แค่นี้เหรอ?“ไม่แปลกใจเลยที่พวกแกจะอยู่ได้แค่อันดับที่สิบจากสิบตระกูล”ใบหน้าของฮาร์วีย์ไม่แสดงอารมณ์ใด ๆ แต่คำพูดของเขาดูตั้งใจเสียดสีย่างโจ่งแจ้ง“ในฐานะหนึ่งในหกเจ้าชายแห่งมอร์ดู แกไม่มีอะไรให้ฉันได้ประหลาดเลย”สีหน้าของลูคัสและคนอื่น ๆ แย่มากลูคัสภูมิใจอย่างมากที่เขาได้รับเลือกให้เป็นหนึ่งในหกเจ้าชายแห่งมอร์ดู เขาเป็นตัวแทนของคนที่ยอดเยี่ยมที่สุดคนหนึ่งในแวดวงสังคมชั้นสูงของมอร์ดูด้วยความมั่นใจของเขา เขาจึงต้องการบีบคอฮาร์วีย์จนตายหลังจากที่ฮาร์วีย์ดูหมิ่นเขา“ฉันจะฆ่าแ
“ปล่อยเจ้าชายแล้วเราค่อยคุยกันฮาร์วีย์ ถ้าไม่อย่างนั้นแกได้ตายโดยไม่มีที่ฝังศพแน่!”เมซี่ไม่สนใจความเจ็บบนใบหน้าของเธอและดึงปืนของเธอออกมาเล็งไปที่ฮาร์วีย์เพี๊ยะ!ฮาร์วีย์ตบหน้าลูคัส จากนั้นก็ออกแรงบีบคอลูคัสอีกเล็กน้อยขณะนี้มีปืนประมาณสิบกระบอกเล็งไปทางฮาร์วีย์ แต่เขาก็ยังคงยืนอยู่ตรงนั้นอย่างเฉยเมย“อยากลองดูไหมล่ะว่าปืนของพวกแกจะเร็วกว่ามือของฉันไหม?”ฮาร์วีย์ออกแรงบีบคอลูคัสมากขึ้น ใบหน้าของลูคัสที่ซีดไปหมดแล้วบวมแดงทันที เส้นเลือดแดงก่อตัวขึ้นในดวงตาของเขา และทำให้ดูราวกับว่าพวกมันกำลังจะหลุดออกมาจากเบ้าเมซี่และคนอื่น ๆ ต่างหวาดกลัวทันที พวกเขาต้องการที่จะยิงฮาร์วีย์แต่ลัวว่าลูคัสจะโดนลูกหลงไปด้วยเบรนแนนรีบไปที่ที่เกิดเหตุทันทีที่ได้รับข้อความ เขาเองก็ถือปืนเมื่อรีบเข้าไปปกป้องไคท์“วางอาวุธลงซะ” ฮาร์วีย์ออกคำสั่ง“เราทุกคนอาจจบลงอย่างเลวร้ายหากฉันเผลอบีบคอเจ้าชายพวกแกจนตาย”อาร์วีย์พูดอย่างสงบ แต่จิตสังหารของเขาชัดเจนเมซี่และคนอื่น ๆ ต่างถือปืน แต่พวกเขากลัวว่าพวกเขาจะทำร้ายเจ้าชายของพวกเขาไปด้วย พวกเขาจึงไม่มีใครกล้าที่จะออกหน้าในที่สุดลูคัสก็ตั้งสติได้หลังจาก
เพี๊ยะ!ฮาร์วีย์ตบหน้าลูคัสอีกครั้งและขู่ว่า “ลองเห่าอีกครั้งสิ“ทุกครั้งที่แกพูดเรื่องไร้สาระ ฉันจะตีเจ้านายของแก“จะลองดูไหมล่ะว่าการเห่าของแกหรือการตบของฉัน ใครจะเก่งกว่ากัน”เมซี่กัดฟันด้วยความโกรธ เธออยากจะถลกหนังฮาร์วีย์ทั้งเป็น แต่เธอไม่กล้าที่จะพูดอะไรอีกเธอสามารถบอกได้ว่าชายตรงหน้าเธอเป็นคนที่โหดเหี้ยม เพียงพระเจ้าเท่านั้นที่จะรู้ว่าอะไรจะเกิดขึ้นถ้าเขาใช้แรงทั้งหมด “ไคท์ คุณสองคนไปก่อนเลย“ไปรอผมที่วิลล่า”ฮาร์วีย์ชำเลืองมองไคท์และเบรนแนนไคท์ตัวสั่นและตอบเบา ๆ ว่า “ไม่ ฮาร์วีย์ จะเกิดอะไรขึ้นกับคุณถ้าฉันไป?”ฮาร์วีย์ยิ้ม“ไม่ต้องห่วง ผมจะไม่เป็นอะไรหรอก“ผมคงทำอะไรกับคุณที่นี่ไม่ได้มากอยู่ดี และหากเป็นเช่นนั้นเราอาจออกไปจากที่นี่ไม่ได้ด้วย”ฮาร์วีย์จ้องเบรนแนนเขม็งก่อนที่ไคท์จะทันได้พูดอะไร เบรนแนนเข้าใจทันที จากนั้นเขาจึงเริ่มดึงไคท์ออกไปชายในชุดสูทหลายคนขวางทางของพวกเขาด้วยเจตนาที่จะไม่ปล่อยให้ไคท์ได้ออกไปเพี๊ยะ!“ปล่อยไคท์ไป“ได้ยินไหม?"ฮาร์วีย์ตบหน้าลูคัสอีกครั้ง สีหน้าของเขาไร้อารมณ์ใด ๆลูคัสแสดงสีหน้าที่ชั่วร้ายและถอนหายใจก่อนจะออกคำสั่ง“ป