ในขณะที่เขาสังเกตเห็นสีหน้าที่เปลี่ยนไปของโรซาลี เลียม สโตนก็แอบดูอยู่ข้าง ๆ เขาไม่สามารถที่จะเพิกเฉยต่อความรู้สึกที่ว่าโรซาลีอาจมีความสัมพันธ์พิเศษกับผู้ชายที่เพิ่งปีนขึ้นไปบนสังเวียน เมื่อคิดเช่นนี้เขาก็เกิดความหวังที่จะได้เธอมาเป็นของตัวเองไม่มีใครสังเกตเห็นเลียม สโตนที่แอบส่งข้อความทางโทรศัพท์ของเขาอย่างรวดเร็ว เมื่อเสร็จแล้วเขาก็เหลือบมองไปที่โรซาลี หากทุกอย่างเป็นไปตามแผนคืนนี้สาวสวยคนนี้จะเป็นของเขา…นอกเวทีมวยไทสันยืนอยู่ในฝั่งผู้ชม ฮาร์วีย์คงเสียสติไปแล้ว การเผชิญหน้ากับเลียม สโตนด้วยตนเองเพื่อทำข้อตกลงเป็นตัวเลือกที่ดีกว่าสิ่งที่เขาพยายามทำในตอนนี้ บางทีฮาร์วีย์อาจไม่เข้าใจความหมายของคำว่า ‘รนหาที่ตาย’…ในเวทีมวยฮาร์วีย์พันหมัดด้วยผ้าพันสีขาว สีหน้าของเขาเป็นธรรมชาติและไม่มีความกังวลใด ๆ คู่ต่อสู้ของเขาเผยรอยยิ้มขบขัน “พี่ชาย ถ้าฉันเป็นคุณตอนนี้ฉันจะขอความเมตตาและออกไป คุณไม่ต้องมาประลองหมัดของฉันหรอก ฉันควบคุมไม่ได้หรอกนะว่าจะหมัดหนักแค่ไหน มันน่าเสียดายจริง ๆ ถ้าคุณถูกทำร้ายจนตายเพียงเพราะอยากดูดีต่อหน้าคนอื่น”ฮาร์วีย์ยิ้ม แต่ไม่พูดอะไร เขากระดิกนิ้วส่งสัญญาณ
ในขณะที่เขาพูดจบประโยค เลียม สโตนก็ไม่สามารถซ่อนความรังเกียจของเขาได้ นักมวยที่เพิ่งถูกฮาร์วีย์ล้มลงนั้นความจริงแล้วเป็นนักมวยที่มีชื่อเสียงในโรงยิมแห่งนี้เคยชนะการแข่งขันติดต่อกันถึงสิบครั้ง แม้ว่าเขาอาจจะไม่แข็งแกร่งที่สุด แต่ทักษะของเขาก็อยู่ในระดับสูงอย่างแน่นอนการเอาชนะเขาได้นั้นถือเป็นความท้าทาย“มิสไนส์เวลล์ คนต่อไปไม่ใช่นักมวยธรรมดา คุณมีอะไรจะพูดกับผมไหม?”เลียม สโตนหันไปมองโรซาลีใบหน้าของโรซาลีซีดเซียวราวกับแผ่นกระดาษ เธอเม้มปากแน่นและตอบว่า “เลียม สโตน ลูกน้องของคุณเพิ่งแพ้การแข่งขัน…”“ถูกต้อง เด็กของผมเพิ่งแพ้ไป แต่เนื่องจากผมต้องการให้คุณสนุกกับการเวทีมวยของผม ผมจะไม่ทำให้คุณผิดหวัง” เลียม สโตนยิ้มกว้าง “แล้วเรื่องนี้ล่ะ? ถ้าคุณอยากจะบอกว่าหยุดก็ควรบอกในเวลาที่เหมาะสม หรือไม่ก็ผมไม่สามารถรับประกันได้ว่าจะเกิดอะไรขึ้น…”เขาหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาและโทรออก “ไปหาคนที่มีฝีมือมา ผู้ชายคนนี้เป็นคนที่วีไอพีของเรารู้จักดังนั้นจงฉลาดให้มาก!”ในขณะที่เขาพูดสองคำสุดท้ายเขาก็ยิ้มกว้างให้กับโรซาลีอีกครั้งเธอฝืนยิ้ม แต่สายตาที่จ้องมองไปที่เวทีมวยนั้นเต็มไปด้วยความกังวลบนเวทีมวย
“นั่นก็เป็นไปได้ ย้อนกลับไปตอนที่ผมอยู่ในเมืองหลวง ผมเคยเห็นอะไรแบบนี้มาก่อน ปรมาจารย์ด้านนี้ต้องได้คลุกคลีอยู่ในโลกแห่งศิลปะการต่อสู้มาเป็นเวลานาน” เชนตอบพร้อมหัวเราะเบา ๆ “พวกเขาอาจจะไม่ดีเท่าที่ได้ระบุไว้ในนิยายศิลปะการต่อสู้ แต่การที่คน ๆ หนึ่งฆ่าผู้ชายเป็นร้อยได้นั้นไม่ใช่แค่ตำนาน”ใบหน้าของเลียม สโตน เปลี่ยนเป็นสีเข้มขึ้น ยิ่งความสนใจของเชนเพิ่มขึ้นเลียม สโตน ก็ยิ่งอับอายมากขึ้นเท่านั้นโรซาลีไม่สามารถจดจ่อกับสิ่งที่ทั้งสองพูดได้ จิตใจของเธอปลิวล่องลอยออกไปแล้วผู้ชายคนนี้ไม่ธรรมดา! แม้แต่นักมวยที่น่ากลัวทั้งสองคนก็ไม่สามารถเอาชนะเขาได้ เขาไม่ใช่คนที่ไร้ความสามารถอย่างแน่นอน ถึงกระนั้นเขาก็เต็มใจที่จะกลายเป็นลูกเขยที่ไร้ประโยชน์และปล่อยให้ทุกคนในเมืองเย้ยหยันเขา ทำไมกัน?เป็นเพราะผู้หญิงจริง ๆ หรือ? แต่เขาไม่ได้สัมผัสมือภรรยาเลยแม้จะแต่งงานกันมาสามปีแล้วไม่ใช่หรือ?ความคิดของโรซาลีสับสนวุ่นวาย เธอไม่เข้าใจตัวเองเมื่อสังเกตเห็นความเขินอายที่เพิ่มขึ้นของเธอและหน้าแดง ๆ บนใบหน้าของเธอ เลียม สโตนก็เดือดดาลด้วยความโกรธ ในตอนแรกเขาต้องการโอ้อวดเธอจนถึงขั้นขู่ว่าจะเอาชีวิตของฮาร
ภายใต้สถานการณ์ปกติดาริโอ มัวร์ จะปรากฏตัวเพียงสองหรือสามครั้งต่อสัปดาห์ นับว่าเป็นโอกาสที่โชคดีสำหรับทุกคนที่จะได้เห็นเขาโชว์ฝีมือ หลายคนเข้ามาทุกวันเพียงเพื่อมีโอกาสเห็นเขาต่อสู้เหตุผลนั้นง่ายมาก การต่อสู้ของดาริโอนั้นรุนแรงมากและฝ่ายตรงข้ามของเขามักจะลงเอยด้วยการจมกองเลือดของพวกเขาเอง การต่อสู้ของเขายังมีความสง่างาม ช่วงแรก ๆ บ่อยครั้งที่การต่อสู้ของเขาดูเหมือนจะเป็นการแข่งขันกระชับมิตร แต่หลังจากนั้นก้าวไปสู่การต่อสู้นองเลือดที่แท้จริง ทุกการแข่งขันของเขาไม่เคยที่จะทำให้ประหลาดใจ“ดาริโอปรากฏตัวจริงหรือ?”“วันนี้ไม่ใช่โอกาสพิเศษและมีผู้คนไม่มากนัก ทำไมโรงยิมถึงจัดคู่ต่อสู้แบบนี้?”“เป็นไปได้ไหมว่าสิ่งนี้ไม่ได้วางแผนไว้? บางทีชายสวมหน้ากากคนนั้นกำลังพยายามก่อปัญหา?”“ถ้าผู้ชายคนนั้นไม่ได้เป็นคนของโรงยิม เขาจะมีปัญหาแน่นอนถ้าดาริโอออกมาต่อขึ้นชก มีข่าวลือว่าครั้งหนึ่งดาริโอเคยบดขยี้นิ้วของคู่ต่อสู้ จนผู้ชายคนนั้นต้องกลายเป็นคนพิการ!”“ฉันไม่ได้คาดคิดว่าฉันจะได้ชมการแสดงที่สนุกสนานเช่นนี้ในวันนี้ การมาที่นี่ไม่ได้สูญเปล่า!”ฝูงชนลุกขึ้นด้วยความคึกคะนองมากขึ้น พวกเขาตั้งหน้าตั
เมื่อเขาพันผ้าในมือเสร็จแล้ว ดาริโอมัวร์ก็ขยับตัวและพุ่งไปข้างหน้า เขาพุ่งเข้ามาด้วยความเร็วที่เหลือเชื่อเทียบได้กับนักวิ่งเข้าเส้นชัยฮาร์วีย์กดเท้าซ้ายลงบนพื้นอย่างมั่นคงโดยใช้โมเมนตัมผลักร่างของเขาขณะที่เขากระโจนเข้าหาดาริโอคนดูที่เฝ้าดูการต่อสู้หายใจเข้าฟึดฟัดเชนนั่งยิ้มอยู่ในห้องวีไอพี โรซาลีอยู่ข้าง ๆ ด้วยอาการประหม่า ใบหน้าที่ยิ้มก่อนหน้านี้ของเลียมถูกแทนที่ด้วยใบหน้าที่หม่นหมองนักสู้ทั้งสองปะทะกันทั้งต่างมีทักษะสูงในทักษะตัวเอง สำหรับดาริโอนี่เป็นครั้งแรกของเขาที่ต้องปะทะกับคู่ต่อสู้ที่มีความสามารถเท่ากันนับตั้งแต่เขาเข้ามาที่นี่การแข่งขันดังกล่าวเป็นเรื่องที่น่าตื่นเต้นอย่างยิ่งที่ได้รับชมพลั่ก!หมัดสองหมัดกระแทกเข้าหากันด้วยจังหวะการเต้นของหัวใจเดียวกัน การชกต่อยปะทะกันอย่างรวดเร็ว มีเพียงการเปลี่ยนหมัดโจมตีด้วยความรุนแรงความเจ็บปวดที่เสียดแทงเข้ามาที่ฮาร์วีย์ขณะที่มือขวาเริ่มสั่น เขาไม่ได้ฝึกฝนมาเป็นเวลาสามปีดังนั้นจึงทำได้ไม่ดีที่สุด ถ้าเขาฝึกฝนมาตลอด ดาริโอจะไม่สามารถทำร้ายเขาได้แน่นอนความเจ็บปวดที่มือขวาของเขาไม่สามารถทำอะไรฮาร์วีย์ได้ เขามีสีหน้าไม่เปลี่ย
“ไม่เลว การชกของดาริโอมีระดับเทียบเท่าแชมป์โลกมวยสากล” เชนลูบเคราของเขา “แรงที่เหวี่ยงหมัดออกไปคงมีน้ำหนักประมาณหนึ่งพันปอนด์”“คุณมีแววตาที่เฉียบคมจริง ๆ มิสเตอร์ไนส์เวลล์” เลียมพูดกล่าวอย่างเยาะเย้ย “หมัดของเขาสามารถทำให้คนทั่ว ๆ ไปกระดูกหักได้อย่างง่ายดาย พวกเขาต้องนอนโรงพยาบาลครึ่งเดือน! ไ้อ้สวะคนนี้ช่างกล้าที่ไปท้าทายและใช้แขนปกป้องการโจมตีของดาริโอ ถ้าผมพูดไม่ผิดตอนนี้แขนทั้งสองข้างของเขาคงจะหักแหลกละเอียดไปแล้ว!”เลียมมั่นใจ แต่ในวินาทีถัดมาสีหน้าของเขาก็เปลี่ยนไป ฮาร์วีย์ค่อย ๆ คลี่กางแขนแขนของเขาออก แม้ว่าเขาจะมีอาการเนื้อตัวสั่น แต่ก็เห็นได้ชัดว่าแขนของเขาไม่ได้หักใบหน้าของเลียมเปลี่ยนสี ริมฝีปากของเผยอค้างพร้อมขมวดคิ้วด้วยความหงุดหงดในสภาพที่ฮาร์วีย์ได้รับบาดเจ็บใด ๆ เชนพูดอย่างเฉยชาว่า “มิสเตอร์สโตน ดูเหมือนว่าคุณจะคิดผิด ผู้ชายคนนี้เกินความคาดหมายของเราทั้งคู่จริง ๆ ดูเหมือนว่าเขาจะตั้งรับต่อแรงหมัดของดาริโอนั้นได้อย่าง นั่นเป็นทักษะที่ดีทีเดียว”เลียมกัดฟันกรอด “แม้ว่าเขาจะสามารถตั้งรับการโจมตีนั้นได้ แต่ตอนนี้เขาก็คงเสียพละกำลังไปมากอย่างแน่นอน…”“อาจจะเป็นแบบนั้
“คุณแพ้แล้ว” ฮาร์วีย์พูดอย่างธรรมดา แม้ว่าดาริโอจะไม่กระเด็นออกไปและยังมีสติอยู่ แต่ก็เห็นได้ชัดว่าเขาเป็นผู้แพ้ในการต่อสู้ครั้งนี้การเคลื่อนไหวที่แข็งแกร่งที่สุดของดาริโอยังไม่สามารถทำให้ฮาร์วีย์ถอยหลังได้แม้แต่ครึ่งก้าวในขณะที่การโจมตีของฮาร์วีย์ทำให้ดาริโอต้องถอยหลังไปสามก้าว ความแตกต่างของทักษะนั้นเห็นชัดดาริโอตกอยู่ในสถานการณ์ที่ย่ำแย่ เขาหันไปพูดกับผู้ตัดสินทันทีว่า “ฉันแพ้แล้ว ฉันจะไม่รับเงินสำหรับการแข่งขันครั้งนี้”กรรมการหน้าซีดเหมือนคนตาย ดาริโอเพิ่งยอมรับความพ่ายแพ้ของเขาใช่หรือไม่? ในโรงยิมทั้งหมดมีใครอีกที่สามารถต่อกรกกับไอ้สวะนั่น คนนั้นที่สามารถขัดขวางเพื่อหยุดยั้งความโกลาหลได้?ใบหน้าของฮาร์วีย์ดูผ่อนคลาย เขาจับลูบคลำมือเขาแล้วพูดว่า “คุณมีคนที่แข็งแกร่งกว่าเขาอีกไหม? ถ้าไม่มีบอกเลียม สโตนให้มาหาผม”“ทำไมคุณ…!” หางตาของกรรมการกระตุก ไอ้สารเลวคนนี้ทำตัวอวดดีเกินไป อย่างไรก็ตามเขาก็มีวิธีการที่หยิ่งผยองตอบกลับเช่นกันพรึบ!ในห้องวีไอพีเลียมลุกขึ้นอย่างรวดเร็ว แก้วคริสตัลในมือของเขาบีบจนแตกออกเป็นชิ้น ๆ และเลือดสดไหลออกมาจากฝ่ามือของเขา เขาไม่ได้สังเกตเห็นมันเพรา
เลียม สโตน โบกมือเป็นสัญญาณ ชายคนหนึ่งของเขาที่ถือท่อนเหล็กอยู่ข้างหลังเขาพูด “เจ้านายครับ เคยมีคนมาที่ยิมชกมวยของเราด้วยการชนะติดต่อกันสิบครั้ง เขาคิดว่าเขาจะได้รับเงินมหาศาล แต่เขาไม่เข้าใจหลักการพื้นฐานอย่างหนึ่ง หลักการนั้นคือการใช้สองมือเพื่อเอาชนะสี่มือนั้นเป็นเรื่องยาก ผู้ชนะที่ไม่สามารถจัดการพวกเราทุกคนได้และถูกทุบตีจนเละ และนั่นเขารู้แล้วว่าเขา ‘ยอดเยี่ยม’ แค่ไหน!”“คุณได้ยินแล้วใช่ไหม? ผมยอมรับว่าคุณค่อนข้างมีทักษะที่สามารถทำให้ดาริโอ มัวร์ ล่าถอยได้ คุณยังยอดเยี่ยมมากเพราะคุณสามารถทำให้ไทสันยืนอยู่ข้างหลังคุณได้” เลียมหัวเราะอย่างเย็นชา “ปัญหาคือตอนนี้คุณทั้งคู่อยู่ในอาณาเขตของผม นี่เป็นเวลาที่จะอวดดีอยู่อีกงั้นเหรอ?”ฮาร์วีย์อดไม่ได้ที่จะโพร่งถามตรง ๆ ว่า “ผมได้ยินมาว่าคุณให้การสนับสนุนครอบครัวบรู๊คและทำให้ชีวิตเราเกิดความยากลำบาก?”เลียมขมวดคิ้ว เขาหัวเราะเบา ๆ “พี่ชาย คุณจำเป็นต้องเริ่มสงครามครั้งใหญ่เพียงเพื่อประโยชน์ของลูกน้องสองคนงั้นหรือ? ไป เอาเงินมา มาจ่ายค่ารักษาพยาบาลให้พวกเขากัน”"ครับ เจ้านาย!" ลูกน้องคนหนึ่งของเขานำกระเป๋าเงินสองใบออกมาและเปิดมันต่อหน้าเลีย