Mundo ficciónIniciar sesión
Capítulos relacionados
บทที่ 1712
หัวใจของซีนเธียร์เต้นข้ามจังหวะเมื่อเธอเห็นผู็ชายคนนั้นเขาไม่ใช่ใครอื่นนอกจากพี่ชายของนายพลใหญ่ของจัสติน วอล์กเกอร์ เก๊บ โบวี!เก๊บไม่เพียงเป็นนักศิลปะการต่อสู้ที่มีฝีมือเท่านั้น แต่เขายังเป็นผู้สืบทอดของผู้อาวุโสคนหนึ่งจากหลงเหมินอีกด้วย ในบรรดารุ่นน้องของหลงเหมิน เขาถือว่าเป็นศิษย์อันดับต้น ๆ รองจากเรเชลคนเดียวเท่านั้น!ด้วยภูมิหลังและความสามารถของเขา เขาถือได้ว่าเป็นผู้ทรงอิทธิพลในแวดวงชนชั้นสูงของมอร์ดูว่ากันว่าเขาชอบหาเรื่องทะเลาะวิวาทในบูโดกันด้วยอย่างไรก็ตาม เก๊บค่อนข้างจะไม่ถูกกับไบรอัน ความสัมพันธ์ของพวกเขาถือว่าไม่ดีเอาซะเลย“เก๊บ คุณคิดว่าคุณเป็นใคร? คนอย่างคุณกล้าหาเรื่องเราเหรอ?”ไบรอันยิ้มให้เขาแปลก ๆ “โอ้? แต่คุณหาเรื่องผมได้อย่างนั้นเหรอ?”เก๊บยิ้มอย่างสนุกสนาน ไบรอัน ซึ่งมักจะทะเลาะกับเขาโดยใช้ชื่อเสียงของเดนเซลเป็นเกราะกำบัง วันนี้กลับกล้าแสดงท่าทีที่ดุร้ายอย่างที่ไม่เคยกล้ามาก่อนเก๊บชำเลืองมองไบรอันและกองพลของเขา จากนั้นสายตาของเก๊บก็จับจ้องไปที่ซีนเธียร์ สายตาของเขาเปล่งประกายทันที“น่าสนใจ! วันนี้คุณมาที่นี่เพื่อมอบผู้หญิงให้ผมหรอกเหรอ?“บอกให้เธออ
บทที่ 1713
“นายน้อยโฮลท์! มีคนพยายามแอบเข้ามาทำร้ายคุณ!“นายน้อยวอล์คเกอร์ก้มลง! ทำท่าหมา!“ทามารา ตบคนทางซ้ายของคุณ! แล้วใช้หัวของคุณกระแทกหน้าเขาต่อ! สวย!”ทั้งสองฝ่ายกำลังต่อสู้กัน ทั้งบูโดกันตกอยู่ในความโกลาหล ในทางกลับกัน ฮาร์วีย์เตะผู้ชายสองสามคนอย่างสบาย ๆ และเดินไปที่ทางเข้าที่ซีนเธียร์ยืนอยู่ ทั้งคู่เฝ้าดูความโกลาหลอย่างเงียบ ๆไบรอันและผู้ติดตามของเขาเป็นมากกว่าเพลย์บอยผู้มั่งคั่งเล็กน้อย แต่พวกเขาก็ยังมีความกล้าหาญในการต่อสู้อยู่บ้างเพื่อไม่ให้โดนโจมตีอยู่ฝ่ายเดียวจนเกินไปฮาร์วีย์ให้คำแนะนำพวกเขาเพียงเล็กน้อยเท่านั้น แต่ไบรอันก็ยังสามารถจัดการกับเก๊บและคนอื่น ๆ ได้ไบรอันและผู้ติดตามของเขาอยากจะบีบคอฮาร์วีย์จนตาย แต่มันสายเกินไปแล้วพวกเขาใช้ประโยชน์จากคำแนะนำของฮาร์วีย์และในไม่ช้าก็เริ่มพึ่งพาเขาโดยไม่รู้ตัว“พี่เขย มันจะดูไม่แย่เหรอถ้าเราจะยืนดูเฉย ๆ?”“เราควรไปช่วยพวกเขาไหม?” ซีนเธียร์ถามด้วยความกังวล“เด็กบ๊องเอ๊ย”ฮาร์วีย์ดีดหน้าผากของซีนเธียร์เบา ๆ“ถึงไอ้พวกนี้จะโดนทุบหัว มันก็ไม่ใช่เรื่องของเรา”“เธอไม่ได้คิดว่าพวกเขาเป็นเพื่อนพวกเราจริง ๆ เพียงเพราะพวกเขาเรียกฉัน
บทที่ 1714
“ตายซะ!”เก๊บไม่เคยแพ้มาก่อน ดวงตาของเขาแดงก่ำในขณะที่เขาทำลายทุกคนที่ขวางทาง เขากระโจนไปข้างหน้าด้วยความโกรธขณะที่ปล่อยหมัดจิตสังหารไหลออกมาจากทุกขุมขนของเขา ไบรอันต้องการที่จะหนี แต่ฮาร์วีย์ให้คำแนะนำเขาอย่างใจเย็น “ขยับไปทางซ้ายครึ่งก้าวแล้วชกหมัดขวาไปข้างหน้าตรง ๆ”คำแนะนำของฮาร์วีย์นั้นง่ายมาก ไบรอันที่กลัวจนเกือบขะเสียสติยึดมั่นในคำแนะนำของฮาร์วีย์ราวกับว่ามันเป็นหนทางเดียวที่เขาจะเอาชีวิตรอด ร่างกายของเขาเคลื่อนไหวตามคำสั่งของฮาร์วีย์โดยไม่รู้ตัวปัง!ไบรอันก้าวไปด้านข้าง เพียงพอที่จะหลบการโจมตีของเก๊บพอดี จากนั้นเขาก็ปล่อยหมัดขวาออกไป มันกระแทกหน้าอกของเก๊บโดยตรงพรวด!เก๊บสะดุดถอยหลังขณะที่พ่นเลือดที่เต็มปากออกมา เขาตกใจอย่างมากสตีเว่นและคนอื่น ๆ ต่างตกใจพอ ๆ กัน ไม่มีใครคาดคิดว่าไบรอันจะทำให้เก๊บกระอักเลือดได้ด้วยการชกเพียงครั้งเดียวด้วยความตกตะลึง พวกเขาจึงหยุดสิ่งที่พวกเขากำลังทำอยู่และเฝ้าดูด้วยกรามที่หย่อนยานนี่มันน่ากลัวจนเกินไป!สตีเว่นและคนอื่น ๆ ต่างตกใจจนพูดไม่ออกตามแผนของพวกเขาแล้วฮาร์วีย์ควรจะสู้กับเก๊บจนตายแต่ทำไมตอนนี้ถึงเป็นไบรอันที่สู้กับเก๊บ
บทที่ 1715
เมื่อทุกคนได้เห็นไบรอันอัดเขาซ้ำแล้วซ้ำเล่า เก๊บก็รู้สึกว่าศักดิ์ศรีของเขามัวหมองและถูกเหยียบย่ำท้ายที่สุด เขาได้รับการขนานนามว่าเป็นศิษย์อันดับต้น ๆ ในหลงเหมินสาขามอร์ดู ที่เป็นรองราเชลเท่านั้น!อาจารย์ของเขาเป็นหนึ่งในผู้อาวุโสในหลงเหมินสาขามอร์ดู และเป็นสามชิกในสภาผู้อาวุโส ผู้ซึ่งมีอิทธิพลและอำนาจมหาศาลเหนือกว่าหัวหน้าสาขาอีก!ถ้าเก๊บถูกเพลย์บอยคนรวยอัดจนเละ เขายอมเอาหัวโขกพื้นตายไปเลยดีกว่า!เขาไม่สามารถรับมือกับความอัปยศนี้ได้!“ไอ้สารเลว! ตายซะ!”วินาทีต่อมา เก๊บคว้าดาบยาวของประเทศหมู่เกาะจากชั้นวางและฟันมันไปทางไบรอันตอนนี้ไบรอันเต็มไปด้วยความมั่นใจ เขาไม่ต้องใช้คำแนะนำของฮาร์วีย์อีกต่อไป ไบรอันรู้ว่าเก๊บมีพลังเหลือไม่ถึง 10 เปอร์เซ็นต์เป็นอย่างมากไบรอันหมุนตัวและกระโจนใส่เก๊บก่อนที่จะคว้าดาบยาวจากมือของเก๊บจากนั้นเขาก็ตวัดดาบทันทีที่มีโอกาสพรึบ!คมดาบส่องประกายเมื่อคอของเก๊บถูกเฉือนเลือดสีแดงเข้มพุ่งออกมาจากรอยแยกขนาดใหญ่ที่คอของเขาเก๊บชะงักทันทีและทรุดลงกับพื้น“อ๊าาา!”ทามารากรีดร้องด้วยความกลัวฮาร์วีย์ปิดตาของซีนเธียร์เรียบร้อยแล้ว เขาไม่ต้องการให้เธ
บทที่ 1716
“และตอนนี้ สมาชิกของหลงเหมินสาขามอร์ก็ดูได้เริ่มประท้วงต่อต้านรัฐบาลแล้ว พวกเขาต้องการให้แกไปมอบตัว!“เนื่องจากหลงเหมินมีส่วนเกี่ยวข้อง เรเชลจึงตัดสินใจที่จะไปร่วมมือกับจัสติน พูดง่าย ๆ ก็คือถ้าฉันไม่ส่งตัวแกไป พาราเมาท์จะต้องสูญเสียอย่างมหาศาล!“พวกเขาจะแก้แค้นฉันด้วย!“ฉันบอกกี่ครั้งแล้ว?! แกทะเลาะกับคนอย่างเก๊บได้ แต่อย่าฆ่าเขา!“หากไม่มีชีวิตใครเข้ามาเกี่ยวข้อง ปัญหาจะใหญ่แค่ไหนก็สามารถแก้ไขได้! แต่ถ้ามีคนตาย มันจะเป็นเรื่องใหญ่! ไม่เข้าใจหรือไง?!“ฮาร์วีย์ควรจะเป็นคนที่ทำงานสกปรก ๆ นั้น แต่แกกลับทำทุกอย่างแทนเขา! แกโง่เหรอ?!“ไม่เต็มหรือไง?!”ในตอนนี้เดนเซลอยากจะตบไบรอันให้ตายเขาอาศัยอยู่ในมอร์ดูมานานหลายปีแล้ว เขาจำเป็นต้องกลัวหลงเหมินสาขามอร์ดูด้วยเหรอ?ไม่ต้องพูดถึงจัสตินเลย ต่อให้โอลิเวอร์ เบาเวอร์ยังมีชีวิตอยู่ เดนเซลก็จะไม่สนใจอย่างไรก็ตามสภาผู้อาวุโสเป็นเรื่องที่แตกต่างกันโดยสิ้นเชิงผู้อาวุโสประกอบไปด้วยกลุ่มคนที่น่าเกรงขามและมีประสบการณ์ ลูคัส ฌองเองยังต้องระมัดระวังเมื่อเผชิญหน้ากับพวกเขาและไม่ว่าเดนเซลจะแข็งแกร่งแค่ไหน เขาเทียบอะไรกับลูคัสไม่ได้เลยเดนเซ
บทที่ 1717
“อันนี้ก็ไม่ได้ อันนั้นก็ไม่ได้ ทำไมไม่บอกมาเลยล่ะว่าจะให้ฉันทำยังไง?!” เดนเซลตะคอกอย่างร้อนรนไบรอันยังคงคร่ำครวญต่อไป“ได้โปรด พี่เดนเซล! ช่วยผมคิดหาทางอออกด้วย! ถ้าพี่ช่วยผมได้ ผมจะมอบทรัพย์สินทุกอย่างของตระกูลโฮลท์ให้พี่!“มันอาจจะไม่เยอะ แต่อย่างน้อยก็ล้านดอลลาร์! ตราบใดที่พี่รักษาชีวิตผมได้…!“พี่เดนเซล พวกเราเป็นพี่น้องร่วมสาบานกันนะ พี่จะปล่อยให้ผมไปตายไม่ได้!”ทามาร่าก็คร่ำครวญเช่นกัน เธออยู่ที่นั่นขณะที่เกิดเหตุ แม้ว่าหลงเหมินจะไม่ฆ่าเธอ แต่เธอก็รู้ดีว่าชะตากรรมของเธออาจเลวร้ายยิ่งกว่าความตายเดนเซลเสริมด้วยความใจเย็น “ถ้าฉันจำไม่ผิด สตีเว่นก็ไปที่นั่นด้วยใช่ไหม?“เขาเป็นหลานของจัสตินไม่ใช่เหรอ? ทำไมไม่ให้เขาช่วยแกล่ะ?ไบรอันตอบอย่างเหยียดหยามว่า “เขาโกหก เขาเป็นเพียงญาติห่าง ๆ กับครอบครัววอล์คเกอร์เท่านั้น ตอนนี้เขาเองก็กำลังคุกเข่าอยู่หน้าบ้านครอบครัววอล์คเกอร์“พวกเขาอาจจะไม่ฆ่าเขาเพราะเขาใช้ชื่อวอล์คเกอร์ แต่ถึงเขาจะพยายามช่วยผม มันก็จะเป็นไปไม่ได้อยู่ดี”เดนเซลขมวดคิ้ว“ตามที่แกเล่าให้ฉันฟัง แกไม่น่าจะเอาชนะเก๊บได้ด้วยซ้ำ แต่หลังจากที่ได้คำแนะนำของฮาร์วีย์ แกก
บทที่ 1718
หลังจากการค้นพบนั้น เดนเซลก็ได้หารือกับไบรอันและผู้ติดตามของเขาเกี่ยวกับวิธีจัดการกับฮาร์วีย์ในขณะเดียวกัน ผู้หญิงในชุดทำงานก็หยุดฮาร์วีย์ขณะที่เขากำลังจะออกจากบ้านของเขาที่แฟรเกรินท์ ฮิลล์ วิลล่า เธอกล่าวอย่างสุภาพว่า “คุณยอร์ก คุณวอล์คเกอร์ต้องการพบคุณค่ะ”เธออายุประมาณสามสิบปี แต่งหน้าสวยสง่าและรูปร่างผอมเพรียว ถึงอย่างนั้นเธอมีออร่าที่ค่อนข้างดุร้าย“คุณวอล์คเกอร์บอกว่าเขาต้องการคุยกับคุณเกี่ยวกับเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อวานนี้“เขาหวังว่าคุณจะหาเวลาไปพบเขาได้บ้างนะคะ“เมื่อวานงั้นเหรอ?”ฮาร์วีย์หัวเราะเบา ๆ“คุณกำลังพูดถึงเรื่องที่บูโดกันของหลงเหมินใช่ไหม?“ผมไม่ได้ทำอะไรนอกจากจะยืนดูตลอดเวลา ผมเกี่ยวอะไรด้วยเหรอ?”ผู้หญิงคนนั้นตอบอย่างใจเย็นว่า “ไปเถอะค่ะคุณยอร์ก คุณวอล์คเกอร์ขอพบคุณด้วยตัวของเขาเอง คุยกับฉันไม่มีประโยชน์อะไรของค่ะ”ฮาร์วีย์ครุ่นคิดเรื่องนี้แล้วจึงตัดสินใจที่จะเดินตามผู้หญิงคนนั้นเข้าไปในรถโตโยต้า อัลฟาร์ดรถแล่นไปบนถนนอย่างราบรื่นและไม่นานก็ไปถึงที่บูโดกันของหลงเหมินผู้หญิงคนนั้นไม่ได้พาฮาร์วีย์ไปที่ทางเข้า แต่เธอเดินไปที่สวนหลังบ้านของบูโดกันแทนสนา
บทที่ 1719
“ฉันได้ยินมาว่าคุณมาจากบัควู้ด ใช่ไหมคุณยอร์ก ขอถามได้ไหมว่าอาจารย์ของคุณมาจากไหน?”จัสตินจ้องฮาร์วีย์ด้วยท่าทางแปลก ๆ“คุณมาจากเชื้อสายหวิงชุน หรือฮงกวน?”สำหรับจัสติน บัควู้ดมีผู้เชี่ยวชาญตัวจริงอยู่ในศิลปะการต่อสู้เพียงสองสายนี้“ไม่ทั้งคู่”ฮาร์วีย์ไม่แสดงอารมณ์ใด ๆ เขาได้เรียนรู้กลยุทธ์นักฆ่าและการเคลื่อนไหวเชิงรุกจากโรงเรียนอื่น ๆ หลายร้อยแห่ง และเขาไม่ได้ใช้ศิลปะการต่อสู้แค่สายเดียว“คุณไม่ได้เรียนมาจากโรงเรียนเหรอ? คุณเรียนรู้ทุกอย่างด้วยตัวเองอย่างนั้นเหรอ?”จัสตินชะงักก่อนที่จะหัวเราะออกมา“คุณมาถึงจุดนี้ได้ด้วยการเรียนรู้ด้วยตัวเองเหรอ? คุณคงจะอัจฉริยะ!”“ก็มีอยู่ ตอนนี้ผมได้เรียนรู้จากโรงเรียนหลายร้อยแห่งแล้ว”ฮาร์วีย์มองจัสตินอย่างไม่แยแส“ถ้าคุณอยากรู้จริง ๆ ว่าผมเรียนรู้ทุกอย่างได้อย่างไร ผมซื้อความลับมากมายทางออนไลน์ ผมส่งสำเนาให้คุณได้ถ้าคุณต้องการ”“อย่างนั้นเหรอ...”ฮาร์วีย์ดูเหมือนเขากำลังพูดความจริง จัสตินจึงไม่กดดันเขาอีกต่อไป“คุณไม่เพียงแต่มีฝีมือที่ยอดเยี่ยมเท่านั้น คุณยังมีรูปลักษณ์ที่น่าประทับใจอีกด้วย ลูกสาวของฉันวางเดิมพันไว้ที่ 1.5 ล้านดอลลาร
Último capítulo