Mundo ficciónIniciar sesión
Capítulos relacionados
บทที่ 167
“พอเถอะค่ะคุณแม่! เราต้องขอบคุณฮาร์วีย์เนื่องจากเขาเป็นคนที่แนะนำหนูรู้จักกับมิสซาเวียร์ ซึ่งช่วยให้หนูได้รับเงินลงทุนนั้นมา” แมนดี้วิงวอน“จริงเหรอ?” ลิเลียนอุทานด้วยความประหลาดใจ เธอกังวลเกี่ยวกับการลงทุนมาโดยตลอด นั่นจึงทำให้เธอเลิกบ่นถึงฮาร์วีย์เนื่องจากเขาได้ช่วยเหลือพวกเขา“ค่ะคุณแม่ ไปพักผ่อนกันก่อนดีไหม? เราจะคุยเรื่องอื่น ๆ หลังจากที่หนูจัดการทุกอย่างกับยอร์ก เอ็นเทอร์ไพรส์เรียบร้อยแล้ว” แมนดี้พูดอย่างสบาย ๆ“เอาล่ะ เราจะจัดการเรื่องสำคัญก่อน” ลิเลียนเห็นด้วย“พื้นไม่ได้ถูมาหลายวันแล้ว ไปจัดการซะ! ช่วงนี้นายออกไปข้างนอกบ่อยมาก นายไม่เห็นว่าที่นี่เป็นบ้านของนายแล้วหรือไง” ลิเลียนหัวเราะเยาะและจ้องไปที่ฮาร์วีย์“ครับ เข้าใจแล้ว” ฮาร์วีย์ตอบรับ เขาชินกับท่าทีของลิเลียนเสียแล้ว เขาทำงานบ้านมาตลอดสามปีที่ผ่านมาดังนั้นมันจึงไม่ใช่ปัญหาใหญ่สำหรับเขาแมนดี้จ้องไปที่ฮาร์วีย์อย่างครุ่นคิดสักพัก จากนั้นก็ไปอาบน้ำหลังจากผ่านไปครึ่งชั่วโมง โทรศัพท์มือถือของฮาร์วีย์ก็ดังขึ้น มันคือสายจากแมนดี้“ฮาร์วีย์ คุณยังถูพื้นอยู่หรือเปล่า? คุณเหนื่อยไหม? ถ้าคุณเหนื่อยคุณสามารถ... คุณสามารถมา
บทที่ 168
“นี่เป็นของขวัญจากสามีของฉัน ฉันจะไม่ขายไม่ว่าจะยังไงก็ตาม!” แมนดี้ประท้วงในขณะที่จ้องมองไปที่คนที่เธอเรยกว่าญาติ“แมนดี้ เธอไม่มีความเห็นอกเห็นใจเอาซะเลย!”“เธออยากเห็นเราล้มละลายงั้นหรือ?”“เธอมันคนทรยศ! เราคือคนที่เลี้ยงดูเธอมตตลอด!”พวกเขาโกรธมากเพราะคิดว่ามันอาจจะมีโอกาสถ้าแมนดี้มอบแหวนให้เราฟู่ว!“แทนที่จะบอกให้ภรรยาของผมคืนแหวน ทำไมคุณไม่เอาทรัพย์สินของคุณให้กับตระกูลยอร์กล่ะ พวกเขาอาจให้โอกาสเรา ”ฮาร์วีย์พูดอย่างประชดประชันขณะที่เขาเปิดประตูและเข้าไปในห้องสมาชิกในตระกูลซิมเมอร์ดูไม่พอใจทันทีเมื่อฮาร์วีย์เข้ามา“ใครอนุญาตให้นายมาที่การประชุมของเรา นายเป็นแค่ขยะไร้ค่า!” แซ็คตะโกนใส่ฮาร์วีย์“ผมมาที่นี่เพื่อเป็นพยานให้ภรรยาของผมที่กำลังจะได้เป็นผู้จัดการโครงการคนใหม่ ผมทำให้คุณหนักใจหรือเปล่า?” ฮาร์วีย์ถามอย่างเยือกเย็น“ฮะ ฝันไปเถอะ! พวกเธอทั้งคู่จะถูกไล่ออกจากตระกูลหากเธอไม่สามารถรับข้อตกลงได้ดังนั้นอย่ามั่นใจไปเลยไอ้คนไร้ประโยชน์!” แซ็คหัวเราะอย่างเย้ยหยันตุบ!ผู้อาวุโสซิมเมอร์ปิดปากฮาร์วีย์และแซ็คด้วยวิธีกระแทกโต๊ะ “พอ! พวกนายทั้งคู่ทำตัวให้ดีไม่ได้เลยหรือไง? แ
บทที่ 169
"คุณปู่ หลานอยากจะขอบางอย่าง เนื่องจากเรามีเวลาเหลือไม่มากหลานจึงวางแผนที่จะเริ่มการก่อสร้างในวันพรุ่งนี้ ดังนั้นหลานจึงต้องการเลือกคนที่น่าเชื่อถือเพื่อคอยควบคุมดูกระบวนการก่อสร้าง” แมนดี้กล่าวกับผู้อาวุโสซิมเมอร์“ได้สิ เลือกใครก็ได้ที่หลานชอบ” ผู้อาวุโสซิมเมอร์ตอบอย่างสบาย ๆ “คุณปู่ หลานเลือกฮาร์วีย์…” แมนดี้ตอบอย่างลังเลขณะที่เธอมองไปที่ฮาร์วีย์แมนดี้คิดว่าฮาร์วีย์มีความน่าเชื่อถือพอ ดังนั้นเธอจึงอยากให้โอกาสฮาร์วีย์ได้เรียนรู้ว่าการทำงานหน้างานเป็นอย่างไรผู้อาวุโสซิมเมอร์ขมวดคิ้วตามคำขอของแมนดี้“แมนดี้ เธอคิดว่าเธอสามารถควบคุมทุกอย่างเกี่ยวกับโครงการนี้ได้จริงหรือ? มันไม่ใช่ทรัพย์สินของเธอที่เริ่มสร้างมาด้วยซ้ำ! เธอต้องการให้คนไร้ค่าคนนี้ดูแลการก่อสร้างงั้นหรือ? ใครจะรับผิดชอบถ้าเขาทำผิดพลาด” แซ็คตะคอกด้วยความไม่พอใจที่บ่งบอกชัดเจนในน้ำเสียงของเขา“คุณปู่บอกแล้วว่าฉันเป็นผู้รับผิดชอบโครงการทั้งหมด นายเป็นใครถึงมาคัดค้าน?” แมนดี้ตอบพร้อมกับขมวดคิ้ว“แมนดี้ อย่าบอกนะว่าเธอกำลังวางแผนที่จะทำลายทรัพย์สินของเรา คนหนึ่งเป็นผู้จัดการโครงการและอีกคนหนึ่งเป็นหัวหน้างานโครงการง
บทที่ 170
ไม่นานข่าวก็แพร่กระจายไปทั่วเมืองนิอัมมี่ว่าตระกูลซิมเมอรืได้รับเงินห้าสิบล้านดอลลาร์จากยอร์ก“ฉันได้ยินมาว่าพวกเขาได้เงินลงทุนนั่นเพราะผู้หญิงคนหนึ่ง!”“คนที่มีสามีไร้ประโยชน์คนนั้นหรือเปล่า?”“ฉันได้ยินว่าสามีคนนั้นประมูลภาพวาด ‘ภาพวาดยอดเขาแลนเดอร์ เทือกเขาร็อกกี’ มาได้ในราคาเพียงสิบห้าดอลลาร์และมอบให้กับท่านประธานของยอร์ก เอ็นทอร์ไพรส์”“ไม่แปลกใจ!”“เป็นไปได้ไหมที่ท่านประธานยอร์กสนใจแมนดี้?”คนนอกเริ่มซุบซิบกัน แต่นั่นก็ไม่ได้หยุดความนิยมของตระกูลซิมเมอร์ที่มีมากขึ้นเพราะมีตระกูลจำนวนมากมาเข้พบตลอดทั้งช่วงบ่ายคฤหาสน์ซิมเมอร์แออัดไปด้วยผู้คนและทุกคนอยู่ที่นั่นยกเว้นฮาร์วีย์และแมนดี้ระกูลอื่น ๆ มาเพื่ออยากจะได้เคล็ดลับเพื่อพวกเขาได้รับเงินลงทุน แต่ไม่เป็นอย่างนั้นเมื่อแมนดี้ไม่ได้อยู่ที่นั่นเพื่อแบ่งปันเกร็ดความรู้***ณ โรงแรมแพลตตินั่ม.ฮาร์วีย์ต้องการมาพบกับไทสันและบังเอิญได้พบกับเจคระหว่างทางเจคประหลาดใจที่เห็นฮาร์วีย์ที่นั่น ในขณะที่เขามาที่นี้เพื่อที่จะขอให้ไทสันกำจัดฮาร์วีย์“ช่างบังเอิญเสียจริงฮาร์วีย์” เจคยิ้มเยาะ เขายังคงไม่ลืมความอัปยศอดสูที่เขาเผชิญในงานป
บทที่ 171
“ผมไม่ได้หมายความอย่างนั้นบราเทอร์ไทสัน ผมหมายถึงกำจัดคนโง่คนนี้…” เจครู้สึกสับสนกับท่าทีที่เปลี่ยนไปอย่างกะทันหันของไทสัน เขารู้สึกว่าไทสันกำลังรู้สึกขุ่นเคืองจากการพูดของเขา แต่ใครเล่าจะต้านทานเงินที่มากขนาดนั้นได้?“คุณจะบอกว่าผมโง่อีกแล้วเหรอ?” ไทสันร้องเสียงหลงขณะที่เขาเตะเจคให้ล้มลงกับพื้น“เจ้าเซอร์เรย์คนนี้บอกฉันว่าเป็นคนโง่ ฉันจะจัดการแยกขามันออกจากกันซะ!” ไทสันตะโกนสั่งลูกน้องของเขาเขาจัดการเจค“บราเทอร์ไทสัน ผมไม่ได้บอกว่าคุณโง่! ผมมาที่นี่เพื่อให้เงินคุณจริง ๆ !”“บราเทอร์ไทสัน ผมจะให้มากกว่านี้!”“ทำไม บราเทอร์ไทสัน? ทำไมกัน?!"“อ้ากก!”เจคกรีดร้องขณะที่เขารู้สึกเจ็บขาอย่างรุนแรง เขาเป็นเด็กร่ำรวยที่ได้รับการปรนนิบัติอย่างดี เขาไม่รู้เลยว่าจะต้องเจอกับเรื่องแบบนี้เจคเป็นลมหลังจากนั้นไม่กี่วินาที“ท่านครับ เขาหมดสติไปแล้ว” ไทสันบอกด้วยความเคารพขณะที่เขาเดินไปหาฮาร์วีย์“ตอนนี้คุณรับงานจากใครก็ได้อีกแล้วเหรอ? ผมทำให้คุณเป็นคุณในวันนี้เพื่อช่วยผมจัดเตรียมทรัพยากร ไม่ใช่ให้ไปรังแกคนอื่น หากคุณยังไม่เข้าใจ ผมก็ไม่คิดที่จะแลกเปลี่ยนกับคุณ” ฮาร์วีย์เตือนอย่างจริงจัง“
บทที่ 172
“ตระกูลบรู๊คมีส่วนร่วมทั้งในธุรกิจที่ถูกกฎหมายและผิดกฎหมาย ผมได้ยินมาว่าพวกเขาเป็นบริษัทรักษาความปลอดภัยซึ่งครอบคลุมพื้นที่เกือบครึ่งหนึ่งของเมืองนิอัมมี่” ไทสันพูดอย่างคลุมเครือจากนั้นก็พูดว่า “พนักงานของเราสองคนถูกทุบตีหลังจากที่พวกเขาไปบอกเรื่องการเรียกเงินทุนคืน มันเป็นเรื่องที่เราควรเข้าไปจัดการหรือตอนนี้ควรให้พวกเขาหายไป”“คิดจะล้อเล่นกับยอร์กงั้นหรือ? พวกเขากล้าดีแค่ไหนกัน” ฮาร์วีย์หัวเราะดวงตาฉายแววสนใจ“ตระกูลยอร์กไม่ใช่เรื่องใหญ่ที่จะจัดการ ผมได้ยินมาว่าเด็กที่ร่ำรวยจากตระกูลของพวกเขาสนิทกับ เลียม สโตน นั่นอาจเป็นเหตุผลว่าทำไมพวกเขาถึงกล้าทำตัวอวดดีนัก” ไทสันเย้ยหยันเลียม สโตน เป็นอีกหนึ่งอันธพาลในเมืองนิอัมมี่ อำนาจของทั้งเลียมและไทสันนั้นเท่ากัน แต่ก็ไม่สามารถทำอะไรซึ่งกันและกันได้“คุณหมายความว่าเลียมเป็นเบื้องหลังของบรู๊คส์ใช่ไหม? คุณกำลังพยายามบอกผมว่าคุณไม่สามารถจัดการเรื่องนี้ได้ใช่ไหม?” ฮาร์วีย์ถามพลางหรี่ตา“ไม่ใช่อย่างนั้นแน่นอน แต่เราอาจสูญเสียกำลังคนจำนวนมากถ้าเราเลือกที่จะต่อกรกับพวกเขา ผมจะไม่ลงมือทำหากไม่ได้รับอนุญาตจากคุณ” ไทสันตอบอย่างประหม่า“สำนักง
บทที่ 173
บ่ายวันนั้นฮาร์วีย์ได้รับโทรศัพท์จากแมนดี้“ฮาร์วีย์ เพิ่งได้รับเงินโอนงวดแรกของจากยอร์ก เอ็นเทอร์ไพรส์ ฝากขอบคุณมิสซาเวียร์ด้วยนะคะ” แมนดี้ร้องขอด้วยน้ำเสียงของเธอที่มีความสุข“ฮะ?” ฮาร์วีย์แทบจะกระโดดออกจากที่นั่ง แมนดี้รู้ตัวตนที่แท้จริงของเขาแล้วงั้นหรือ?!“เธอไม่ใช่เพื่อนร่วมชั้นของคุณเหรอ? ฉันอยากจะเลี้ยงอาหารเธอสักมื้อหากเธอว่าง” แมนดี้พูดต่ออย่างร่าเริง“เอาล่ะ เรามาดูว่ามันจะเป็นอย่างไร ผมได้ยินมาว่าปกติแล้วเธอจะค่อนข้างยุ่งมาก” ฮาร์วีย์รู้สึกโล่งใจที่ควาามลับของเขาไม่ถูกเปิดเผยออกมาและปฏิเสธข้อเสนอของแมนดี้อย่างระมัดระวัง พระเจ้าเท่านั้นที่รู้ดีว่าจะเกิดอะไรขึ้นถ้าผู้หญิงสองคนนั้นกลายมาเป็นเพื่อนกัน“โอ้ คืนนี้ผมคงจะกลับบ้านดึกนะครับ ผมมีบางอย่างที่ต้องจัดการก่อน” ฮาร์วีย์บอกกับแมนดี้ในขณะที่เขาวางแผนที่จะไปพบเลียม สโตนในคืนนี้“โอเค… แต่ฉันจะไม่ล็อค…ประตู…” แมนดี้พูดอย่างเขินอายหลังจากเงียบไปครู่หนึ่งติ๊ด…ติ๊ด…ติ๊ด…แมนดี้วางสายทันทีฮาร์วีย์รู้สึกตื่นเต้นหลังจากได้ยินสิ่งที่แมนดี้พูดและหวังว่าเขาจะกลับไปให้เร็วกว่านี้เลียม สโตน เป็นหนึ่งในอันธพาลที่ใหญ่ในเมือง
บทที่ 174
ในขณะเดียวกันชายสูงวัยที่แต่งกายด้วยชุดพื้นเมืองยืนรออยู่ในโรงยิมมวยใต้ดิน เขามองสำรวจโดยรอบด้วยสายตาที่ไม่มีความสุข สายตาที่บ่งบอกถึงความไม่พอใจที่มีต่อสถานที่นั้นใครก็ตามที่เคยดูรายการโทรทัศน์เกี่ยวกับการพิสูจน์วัตถุโบราณจะจำชายคนนี้ได้ เขาไม่ใช่ใครอื่นนอกซะจากเชน ไนส์เวลล์ ปรมาจารย์ด้านการตรวจสอบวัตถุโบราณเหตุผลที่เขามาถึงเมืองนิอัมมี่ก็เพื่อให้ฮาร์วีย์พิสูจน์ศิลปวัตถุที่มีค่าอย่างไรก็ตามการปรากฏตัวของเขาในโรงยิมคืนนี้มีจุดประสงค์เพื่อพบปะกับเพื่อนเก่ามากกว่าที่จะมาทำงานโรซาลีซึ่งยืนอยู่ข้าง ๆ เขาตลอดเวลามีสีหน้าไม่พอใจเหมือนกันจากห้องที่พวกเขาอยู่พวกเขาสามารถมองเห็นการแข่งขันชกมวยที่จัดขึ้นบนสังเวียนได้อย่างชัดเจนแม้ว่าพวกเขาจะได้รับการยกย่องว่าเป็นตระกูลที่น่านับถือ แต่โอกาสเช่นนี้ก็ไม่ใช่เรื่องแปลกสำหรับพวกเขา ในฐานะที่เป็นตระกูลที่รู้จักกันดีในด้านของวัตถุโบราณจึงมีบ้างที่จะต้องเกี่ยวข้องคนที่ค่อนข้างไร้ศีลธรรมเมื่อต้องถูกบังคับให้รอเป็นเวลานาน ความโกรธของผู้อาวุโสไนส์เวลล์ค่อย ๆ เพิ่มขึ้นเอี๊ยด…ประตูห้องวีไอพีเปิดออกเลียม สโตน เข้ามาในห้องด้วยรอยยิ้มประจบ ดว
Último capítulo