Mundo ficciónIniciar sesión
Capítulos relacionados
บทที่ 1655
ฮาร์วีย์มองดูทิโมธีอย่างใจเย็น ไม่กระวนกระวายแม้แต่น้อย “ผมไม่สู้กับคุณแค่เพราะผู้หญิงคนเดียวหรอก”ทิโมธีเย้ยหยันใส่ฮาร์วีย์ด้วยความภาคภูมิใจกับคำพูดของอีกฝ่าย เขาคิดว่าคำพูดของฮาร์วีย์เป็นสัญญาณของการยอมจำนน และตอนนี้ฮาร์วีย์ก็ตกอยู่ภายใต้การควบคุมของเขาแล้วแน่นอน ทว่าก่อนที่เขาจะได้ตอบโต้ ฮาร์วีย์ก็พูดต่อ“คุณไม่มีสิทธิ์มาต่อสู้กับผม และคุณก็ไม่คู่ควรด้วย”“ผมม่คู่ควร?!”ทิโมธีตัวแข็งทื่อ วินาทีต่อมา เขาก็คำรามด้วยเสียงหัวเราะที่ดูถูกดูแคลน“ฮาร์วีย์ ยอร์ก คุณคิดว่ายิ่งใหญ่มากนักหรือ?”“คุณคิดว่าการหลอกพี่เขยของผมให้ชอบคุณได้ จะทำให้คุณได้รับอำนาจบางอย่างที่นี่งั้นสิ? คุณคิดว่าคุณจะดูถูกผมเพราะเรื่องนี้ใช่ไหม?”“ใช่ พี่เขยของผมชอบคุณ เขายังอนุญาตให้โยนามาดูแลคุณด้วยซ้ำ แต่หลังจากเหตุการณ์ก่อนหน้านี้คุณคิดว่าคุณจะยังมีค่าในสายตาของเขาอยู่อีกหรือ?”“ผมจะบอกให้เอาบุญ! ถึงผมะหักแขนหักขาของคุณจนหมด เขาก็ไม่สนใจด้วยซ้ำ!”“สำหรับผม คุณมันก็แค่ขยะโสโครกที่มาเกาะตระกูลลินช์ก็เท่านั้น!”ขณะที่เขาพูด ทิโมธีก็พ่นควันออกมา ความเย่อหยิ่งถูกเขียนทั่วใบหน้าทิโมธีก้าวไปข้างหน้าสองสามก้าวแ
บทที่ 1656
เสียงดังตูมดังตามมาทิโมธีถูกส่งตัวให้ลอยขึ้นไป ก่อนร่วงใส่รถคันหนึ่งที่จอดอยู่ใกล้ ๆ ไฟหน้าของรถแตกเป็นเสี่ยง ๆ ในขณะที่ร่างของเขากระแทกเข้ากับรถหน้าผากของทิโมธีมีเลือดไหลออกมา ซิการ์ที่เขากำลังคีบอยู่ระหว่างนิ้วตกลงบนพื้นจี่!ฮาร์วีย์ไม่ได้หยุดเพียงแค่นั้น เขาหยิบซิการ์ขึ้นมาจากพื้น แล้วกดมันลงบนหน้าผากที่มีเลือดไหลของทิโมธี“อ๊ากกกกกกก!”ทิโมธีกรีดร้องด้วยความเจ็บปวด เสียงของเขาดังราวกับหมูถูกเชือดซิการ์นั้นร้อนมาก อาจร้อนได้ถึงสองร้อยองศา ถ้าทิโมธีไม่กรีดร้อง เขาคงไม่ใช่มนุษย์ร่างของทิโมธีกระตุกด้วยความทรมาน เขาเงยหน้าขึ้นโดยไม่รู้ตัว พยายามขยับออกห่างจากปลายซิการ์สีแดงสดแต่ในขณะที่เขาเงยหน้าขึ้น ฮาร์วีย์ก็ยัดซิการ์เข้าไปในปากของเขาทันทีเสียงร้องด้วยความเจ็บปวดของทิโมธีดังกว่าที่เคยฝูงชนทั้งหมดตกตะลึงพลึงเพลิดทุกคนตกตะลึง ภายใต้สถานการณ์เช่นนี้ ไม่มีใครคาดคิดว่าฮาร์วีย์จะกล้าทรมานทิโมธีถึงขนาดนี้ผู้ติดตามของทิโมธีตกอยู่ในภวังค์ นี่เป็นครั้งแรกที่พวกเขาได้เห็นคนที่กล้าปฏิบัติต่อทิโมธีเช่นนี้ในมอร์ดูแม้แต่พวกบ้าไร้ยางอายจากโลกใต้ดินก็ยังจากไปด้วยความยำเกรงหลัง
บทที่ 1657
ทิโมธีไม่ใช่เจ้าชายหรือแม้แต่นายท่านที่ไหน แต่พี่สาวของเขาใจดีกับเขาเกินไปและทำให้เขาเสียนิสัยนั่นเป็นเหตุผลที่เขากล้าใช้ชื่อของเบนจามินโอ้อวดอำนาจของเขาไปทุกที่และทุกอย่างที่เขาต้องการอย่างโจ่งแจ้ง เขาอยากจะทำให้โยนาเป็นของเขาด้วยซ้ำเมื่อคนนอกพยายามที่จะปรากฏตัวในมอร์ดู ทิโมธีจะไม่ปรานีพวกเขาและบดขยี้พวกเขาทุกคนเมื่อไม่นานมานี้ นายน้อยผู้เย่อหยิ่งจากตระกูลร่ำรวยในโวลซิ่งต้องการต่อกรกับทิโมธีเพื่อผู้หญิงคนหนึ่ง แต่พวกเขาล้วนจบลงด้วยความพ่ายแพ้อย่างอัปยศทิโมธีเป็นใคร?เขาไม่จำเป็นต้องกลัวใคร!ถึงกระนั้น คนบ้านนอกตัวเหม็นฉึ่งกลับเตะเขาลงไปกองกับพื้นและทุบตีเขาอีกด้วยทิโมธีเดือดดาลด้วยความโกรธไอ้บ้านนอกนี่ทำร้ายเขาอย่างหนักโดยไม่คำนึงถึงผลที่ตามมา ไม่เพียงแค่นั้น เขายังเอ่ยปากอย่างหยิ่งยโสว่าทิโมธีได้รับอนุญาตให้โทรหาใครก็ตามที่เป็นเพื่อนของเขาทิโมธีโกรธมาก เขามองข้ามความเจ็บปวดในร่างกายของเขาเขาและผู้ติดตามรีบโทรศัพท์ในทางกลับกัน ฮาร์วีย์ก็เริ่มเล่นโทรศัพท์รออย่างไม่ไยดีเขาไม่คิดจะโทรหาใคร เขาจึงยืนรออยู่อย่างไม่สนใจโลกท่าทางสาบย ๆ ของเขาทำให้ทิโมธียิ่งโกรธมากยิ่ง
บทที่ 1658
"ผมของการกระตุกหนวดเสือ?!"ฮาร์วีย์หัวเราะอย่างไม่มีท่าทีสะทกสะท้าน“ผลที่ตามมาไม่ใช่แค่การที่คุณจะโดนเตะและตบใช่ไหม?”"แกมันเลว! จองหองอะไรขนาดนี้?!”“ฉันขอเตือนไว้เลยว่า ฉันได้เชิญนายน้อยไอเดน บาวเออร์จากหลงเหมินมาที่นี่ด้วย! มาดูกันว่าเมื่อเขามาถึงทัศนคติของแกจะยังเหมือนเดิมอยู่หรือเปล่า!”ทิโมธีโกรธมาก เขาไม่อาจทนอยู่กับความจริงที่ว่าไอ้บ้านนอกโง่เง่าตรงหน้านี้กล้าที่จะก่อกวนเขาได้ถึงเพียงนี้ฮาร์วีย์ยิ้ม“อย่างนั้นเหรอ?”“น่าเสียดายที่ไอเดนจะทำให้คุณผิดหวัง”บรืน!ในขณะที่ทั้งสองยังอยู่ระหว่างการเจรจา รถแลนด์ครุยเซอร์สีเขียวเข้มหลายคันขับมาด้วยความเร็วคงที่ ภาพที่เห็นทำให้ทุกคนตกใจมากแลนด์ครุยเซอร์พุ่งตัวไปตามถนนและหยุดลงตรงหน้าทิโมธีเสียงของประตูรถที่ถูกถีบให้เปิดออกดังตามมา ชายฉกรรจ์สิบแปดคนในชุดสูทปรากฏตัวขึ้น ที่รอบเอวของพวกเขาดูค่อนข้างผิดรูปเพราะเต็มไปด้วยอาวุธปืน พวกเขามีรัศมีน่ากลัวซึ่งสูงกว่าเหล่ามิตรสหายคนอื่น ๆ ของทิโมธีไอเดนซึ่งสวมชุดสูทและร่างกายเต็มไปด้วยเฝือกก้าวออกจากรถแขนและขาซ้ายของเขาหัก แต่เขาก็ยังดูมีพลังอยู่ แม้ว่าเขาจะใช้ไม้ค้ำในการเคลื่อนไ
บทที่ 1659
ผู้ที่ไม่รู้เรื่องราวทั้งหมดจ้องมองฮาร์วีย์ด้วยความดูถูกเหยียดหยามสาว ๆ เหล่านี้จ้องมองด้วยสายตารังเกียจอย่างที่สุด พวกเธอดูแคลนฮาร์วีย์จนสุดหัวใจ สำหรับพวกเธอแล้ว ฮาร์วีย์เป็นพวกไม่รู้จักที่ต่ำที่สูงเท่านั้น"แกมันสารเลว! กล้าดียังไงมายั่วโมโหไอเดน บาวเออร์? แกไม่รู้เหรอว่า…”ไอเดนเต็มไปด้วยความโกรธและก้าวไปข้างหน้าอย่างเกรี้ยวกราดเพื่อมาเผชิญหน้ากับฮาร์วีย์อย่างใกล้ชิดวินาทีต่อมา ทั้งสองสบตากันในเสี้ยววินาทีที่เขาได้เห็นใบหน้าของฮาร์วีย์ ไอเดน บาวเออร์ผู้เย่อหยิ่งอย่างที่สุดตกอยู่ในภวังค์แห่งความหวาดกลัวจิตใจของเขาว่างเปล่าลงราวกับถูกฟ้าผ่าในช่วงเวลาสั้น ๆ เขาไม่เคยคิดว่าเจ้านายใหม่ของเขาคือไอ้บ้านนอกที่ทุกคนพูดถึง“คุณ…ยอร์ก…”ร่างของไอเดนเดินโซเซไปพร้อมกับสองเท้าของเขา สัญชาตญาณทำให้เขาอยากจะคุกเข่าลงแต่เนื่องจากขาซ้ายของเขาถูกใส่เฝือกเอาไว้ เขาจึงทำไม่ได้ ถ้าไม่ใช่เพราะเฝือก เขาคงลงไปกองกับพื้นในไม่กี่วินาที“นายน้อยบาวเออร์! เขานั่นแหละ! ฮาร์วีย์ ยอร์ก!”ทิโมธีหันหน้าไปชี้ที่ฮาร์วีย์“เขาไม่เพียงแต่เตะและตบผม แต่เขายังเอาอิฐทุบหัวผมด้วย!”“และเขายังเรียกคุณว่า
บทที่ 1660
ตู้ม!จิตใจของทิโมธีและทุกคนที่เฝ้าดูตกอยู่ในความโกลาหลอย่างหนักหน่วงเพียงแค่ฮาร์วีย์เอ่ยปาก นายน้อยตระกูลบาวเออร์ ชายผู้เข้าใกล้ตำแหน่งรองหัวหน้าสาขาของหลงเหมิน ในมอร์ดู และเป็นถึงซีอีโอของไคเซ็น กรุ๊ปก็ยอมคุกเข่าลงแค่คุกเข่าอย่างเดียวนั้นไม่เท่าไหร่หรอก...แต่เขายังเห่าต่อหน้าทุกคนอย่างกับหมาจรจัด!ฝูงชนยังคงตกอยู่ในภวังค์ พวกเขาไม่อาจเรียกสติกลับมาได้“คุกเข่าแล้วยืดหลังให้ตรง”ฮาร์วีย์สั่งด้วยน้ำเสียงเฉยเมย“โฮ่ง!”ไอเดนพยักหน้าอย่างยำเกรงและยืดหลังจนตรง จากนั้นจึงโน้มใบหน้าไปทางฮาร์วีย์เพี๊ยะ!ฮาร์วีย์ตบปากของไอเดนนั่นทำให้หัวของไอเดนสะบัดไปอย่างแรง“ไม่เพียงแต่คุณจะไม่ทำตามที่ผมสั่งไว้ก่อนหน้านี้เท่านั้น แต่คุณยังช่วยทิโมธีแก้แค้นด้วยงั้นเหรอ?”ไอเดนไม่กล้าอธิบายตัวเองเพี๊ยะ!ฮาร์วีย์ตบหน้าไอเดนอีกครั้ง“คุณคิดว่าผมเลี้ยงคุณไว้เพื่อให้มารังแกคนอื่นงั้นหรือ?”ไอเดนไม่กล้าเปิดปากตอบโต้ จะขยับหนีก็ไม่กล้าเช่นกันเพี๊ยะ!ฮาร์วีย์ตบหน้าไอเดนอีกครั้ง“เป็นเพราะคุณไม่รู้วิธีคว้าโอกาสที่ผมมอบให้คุณใช่ไหม?”ไอเดนตัวสั่นด้วยความหวาดกลัว เขาไม่กล้าแม้แต่จะขยับริมฝีป
บทที่ 1661
เพี๊ยะ!“ใครใช้ให้แกมาก่อกวนคุณยอร์ก!”เพี๊ยะ!“ใครให้แกกล้าท้าทายเขา?!”เพี๊ยะ!“ใครทำให้แกรังแกชาวบ้าน?!”ไอเดนตบหน้าทิโมธีอย่างไร้ความปราณี จากบาดแผลของทิโมธีเริ่มมีเลือดไหลซึมออกมา เขามีรอยฟกช้ำอย่างหนักทั่วใบหน้าทิโมธียกมือกุมแก้มที่บาดเจ็บของเขาและพึมพำอย่างไม่พอใจ “นายน้อยบาวเออร์ คุณตีผมทำไม?!”“คุณควรช่วยผมฆ่าฮาร์วีย์!”“คุณควรเล่นงานผู้ชายคนนั้น!”ทิโมธีโกรธมาก เขาไม่พอใจ เขาไม่รู้ว่าทำไมเศรษฐีเสเพลเลื่องชื่ออย่างไอเดนถึงยอมคุกเข่าและยอมแม้กระทั่งเห่าเหมือนหมาตัวหนึ่งต่อหน้าฮาร์วีย์ต่อให้อย่างน้อย ฮาร์วีย์จะมีฝีมืออยู่บ้าง แต่ก็ไม่มีเหตุผลอะไรที่คนอย่างไอเดนจะโจมตีทิโมธีเพื่อพยายามเอาใจฮาร์วีย์พอใจทิโมธียังถูกสั่งให้คุกเข่าและขอโทษฮาร์วีย์อีกต่างหาก!ทิโมธีไม่กลัวคนที่ไอเดนกลัวหรอก ทิโมธีเป็นถึงน้องภรรยาของเบนจามิน เพราะฉนั้นแล้วเขาจึงอยู่ภายใต้การคุ้มครองของตระกูลลินช์!“แกยังดื้ออยู่อีกหรือ?”“แกไม่เข้าใจหรือว่าคุณยอร์กเป็นเจ้านายของฉัน?!”ไอเดนตบหน้าทิโมธีอีกหลายครั้ง"เลิกทำตัวไร้สาระ! คุกเข่าขอโทษเดี๋ยวนี้!”ทิโมธีโซซัดโซเซ ยกมือขึ้นกอบกุมใบหน้า เขาย
บทที่ 1662
เคลลี่มีทาวน์เฮาส์วิลล่าใจกลางเมืองมอร์ดูแม้ว่าวิลล่านี้จะค่อนข้างทรุดโทรม แต่ถือว่าตั้งอยู่ในทำเลที่ค่อนข้างดี มีลานด้านหน้าและด้านหลังวิลล่า รวมถึงจุดจอดรถที่กำหนดไว้ให้ วิลล่าของเคลลี่แห่งนี้มีราคาหลายล้านดอลลาร์นี่ก็เพียงพอแล้วที่จะพิสูจน์ได้ว่า เคลลี่ประสบความสำเร็จเพียงใดแถมยังจะใช้จ่ายได้อย่างฟุ่มเฟือยได้สบาย ๆ ในบางครั้งอีกด้วย“หลานมาแล้วเหรอฮาร์วีย์?”เมื่อฮาร์วีย์กดกริ่งที่ประตูบ้าน เคลลี่ก็ปรากฏตัวขึ้นด้วยรอยยิ้มและพาฮาร์วีย์เข้าไปในห้องนั่งเล่น“โธ่เอ๊ย ทำไมหลานสุภาพกับลุงจัง? เอาของขวัญมาฝากเสียด้วย!”ขณะที่เขาพูด เคลลี่ก็วางกล่องของขวัญลงบนโต๊ะน้ำชาอย่างไม่แยแส เขาฉายรอยยิ้มอบอุ่นตามแบบฉบับของญาติผู้ใหญ่ส่งมายังฮาร์วีย์“จูน เฮเซลในเมื่อฮาร์วีย์มาถึงแล้ว ทำอาหารให้เขาเพิ่มอีกสักสองสามอย่างสิ”จูนกับเฮเซลซึ่งดูยุ่งมากเดินผ่านฮาร์วีย์ไป พวกเธอมองไปที่ฮาร์วีย์ซึ่งกำลังเล่นโทรศัพท์อยู่บนโซฟา สายตาของพวกเธอก็เปลี่ยนไป กลับกลายเป็นสายตาแห่งความดูถูกเหยียดหยามจากนั้นพวกเธอก็หันไปมองกล่องของขวัญที่ดูชำรุดเล็กน้อยที่ฮาร์วีย์ซื้อมาและหัวเราะคิกคัก'คนบ้านนอกก็แบบนี้แห
Último capítulo