Mundo ficciónIniciar sesión
Capítulos relacionados
บทที่ 161
โรซาลีที่ยืนอยู่ใกล้ ๆ พูดขึ้นว่า “จู๊ด คุณล้ำเส้นเกินไปแล้ว”“โรซาลี…” จู๊ดขมวดคิ้ว เขาไม่ได้ให้ความสนใจแมนดี้ ในความจริงแล้วตระกูลซิมเมอร์ไม่ได้มีผลประโยชน์อะไรกับเขา แต่กับไนส์เวลล์ซึ่งเป็นตระกูลที่มีอิทธิพล มันจะไม่ดีกับเขาถ้าหากยังทำตัวไม่ไว้เธอจู๊ดคิดไตร่ตรองและพูดว่า “ผมไม่อยากจะพูดให้มากความในเมื่อมิสไนส์เวลล์ขอร้อง แต่คนบางคนควรจะรู้จักตัวเองและรู้จุดยืนของตัวเองให้มากกว่านี้ อย่างคำที่เขาเคยกล่าวไว้ว่า “ความมั่งคั่งของมนุษย์มักจะถูกทำลายด้วยความโลภของตัวเองที่อยากได้อยากมีในของ ๆ คนอื่น” คำพูดนี้เป็นที่นิยมมาตั้งแต่สมัยโบราณไม่ใช่หรือ?”จู๊ดจ้องไปที่ฮาร์วีย์อย่างเขือดเฉือน หลังจากนั้นก็หันหลังและจากไป เขารู้แล้วว่า “ภาพวาดยอดเขาแลนเดอร์ เทือกเขาร็อกกี” อยู่ในมือของฮาร์วีย์ แต่การที่เขาจะเอาคืนมาได้ไม่ใช่เรื่องง่ายฮาร์วีย์ขมวดคิ้วอย่างครุ่นคิด เขารู้ว่าจู๊ดกำลังคิดอะไรอยู่ แต่เขาก็ไม่กังวลว่าจู๊ดจะทำอะไรเขาได้ในเซาท์ไลท์แต่ปัญหาคือแมนดี้ ...ฮาร์วีย์หยิบโทรศัพท์ของเขาขึ้นมาและส่งข้อความถึงอีวอนน์ทันทีที่จู๊ดจากไป ไวแอตต์ก็พูดอย่างเป็นห่วงว่า “มิสไนส์เวลล์ทำไมคุณถึง
บทที่ 162
แมนดี้ โรซาลี และอีวอนน์ ผู้หญิงที่น่าทึ่งทั้งสามคนยืนอยู่รอบ ๆ ฮาร์วีย์ นั่นทำให้ผู้ชายหลายคนมองเขาอย่างอิจฉาอีวอนน์ไม่สนใจสายตาของคนอื่นและมองไปที่ฮาร์วีย์ด้วยรอยยิ้ม "มิสเตอร์ยอร์ก ฉันสนใจ ‘ภาพวาดยอดเขาแลนเดอร์ เทือกเขาร็อกกี’ ของคุณ ไม่ทราบว่าคุณพอจะส่งต่อมาให้ฉันได้ไหม”ทุกคนที่นั่นเงียบไม่ส่งเสียงทันทีที่อีวอนน์พูดอย่างนั้น หลังจากนั้นไม่นานบางคนถึงกับอ้าปากค้างและอุทานด้วยความตกใจถ้าตระกูลคลาวด์ เป็นเจ้าพ่อในเซาท์ไลท์ แล้วตระกูลยอร์กก็เป็นู้มีอำนาจเหนือเจ้าพ่อเหล่านั้นเสียอีก ผู้หญิงคนนี้ที่เป็นตัวแทนของยอร์ก ถ้าลูกเขยอย่างฮาร์วีย์ยังยืนยันยู่ที่จะปฏิเสธ เขาไม่รู้เลยว่าฮาร์วีย์จะต้องตายด้วยวิธีใดหลายคนมองฮาร์วีย์อย่างใจจดใจจ่ออยากเห็นว่าเขาจะทำอย่างไรฮาร์วีย์พูดด้วยความสนใจ “มิสซาเวียร์ งั้นคุณเชิญเสนอราคามาได้เลย”“เท่าไหร่ก็ได้ เราสามารถจ่ายได้ ท่านประธานของเราสนใจภาพวาดของคุณมาก” หลายคนอ้าปากค้างเมื่ออีวอนน์เอ่ยถึงคำว่าท่านประธานท่านประธานคนใหม่ของยอร์ก เอ็นเทอร์ไพรส์ เป็นคนลึกลับและมีอำนาจมากแมนดี้รู้สึกประหม่าเล็กน้อยต่อหน้าอีวอนน์และไม่รู้ว่าจะพูดอะไรในอีก
บทที่ 163
แมนดี้ตกใจ เธอไม่คาดคิดว่าฮาร์วีย์จะปฏิเสธเงินและแลกเป็นแหวนรักนิรันดร์แทน เงินร้อยล้านดอลลาร์นั่นคงจะเป็นราคาที่ยุติธรรมเช่นกัน อย่างไรก็ตามชายคนนี้กลับนึกถึงเธอแม้จะอยู่ภายใต้สถานการณ์เช่นนี้ เขาแค่ต้องการทำให้เธอมีความสุขแมนดี้มองไปที่ฮาร์วีย์และเม้มริมฝีปากของเธอโดยไม่รู้ตัวขณะที่เธอกำลังคิดถึงเรื่องนี้ ความรู้สึกแปลก ๆ กำลังเบ่งบานเกิดขึ้นในหัวใจของเธอมิสซาเวียร์คุณจะให้เขาไม่ได้! ภาพวาดนี่อาจเป็นของปลอม!” จู่ ๆ เจคก็โพล่งออกมาอะไรนะ? ทำไมเขาถึงพูดแบบนั้น? ทุกคนหันมามองเขาทันทีอีวอนน์ถึงกับพูดไม่ออก ผู้ชายคนนี้มาจากไหน? เธอกำลังรู้สึกสนุกกับการแสดงละครร่วมกับท่านประธานของเธอ ทำไมเขาต้องโผล่มาแบบนี้?อย่างไรก็ตามอีวอนน์ยังคงแสดงท่าทางราวกับว่าเธอตกใจ เธอยิ้มอย่างลังเลและถามว่า “คุณผู้ชาย ทำไมคุณถึงพูดแบบนั้น?”เจคพูดอย่างเคร่งขรึม “มิสซาเวียร์ ฮาร์วีย์เป็นเพียงลูกเขยที่ไร้ประโยชน์ เขาไม่รู้การตรวจสอบวัตถุโบราณ แต่เขากลับบอกว่าภาพวาดนั้นเป็นของจริง คุณเชื่อเขางั้นหรือ?”อีวอนน์ยิ้มและพูดว่า “ทำไมฉันไม่ควรเชื่อเขาล่ะ? อาจารย์ไนส์เวลล์ยังบอกด้วยว่าภาพวาดนั้นเป็นของจริง ไม่
บทที่ 164
ฮาร์วีย์ดวงตาเป็นประกาย ในที่สุดเขาก็เข้าห้องนอนนั้นได้หลังจากต้องนอนในห้องทำงานมาเป็นเวลาสามปี เขาแทบรอไม่ไหวที่จะกลับบ้านแล้วในตอนนี้สำหรับความคิดเรื่องการหย่าร้าง เขาคงต้องหยุดและโยนมันออกไปจากความคิดในหัวเจคกัดฟันกรอดและอดไม่ได้ที่จะจ้องไปที่เซซิเลียเซซิเลียพยักหน้าและพูดอย่างเย็นชา “แมนดี้ เธอต้องไม่ถูกเขาหลอกน่ะ เขาเป็นแค่ผู้ชายที่ไร้ประโยชน์และไม่ได้เปลี่ยนไปจากเดิม เขาแค่โชคดีที่ได้ภาพวาดนั้นมาไม่ว่าจะเป็นของจริงหรือไม่ในราคาเพียงแค่สิบห้าดอลลาร์ เธอต้องไม่รับของขวัญจากเขา ไม่เช่นนั้นหากวันหนึ่งคนของยอร์กพบว่าภาพวาดนั้นเป็นของปลอม...”เพียะ! อีวอนน์เดินไปข้างหน้าด้วยรองเท้าส้นสูงของเธอและตบหน้าเซซิเลียก่อนที่เธอจะพูดจบ“คุณ…คุณ... ” เซซิเลียมีสีหน้าตกใจจนพูดไม่ได้เป็นเวลานาน“อะไร?” ใบหน้าของอีวอนน์เย็นชา “ฉันไม่สนว่าคุณทั้งคู่จะมีความสัมพันธ์แบบไหนและฉันไม่สนใจว่าคุณจะล้อเล่นหรือประชดประชัน อย่างไรก็ตามฉันไม่อนุญาตให้ใครดูถูกชื่อเสียงของยอร์ก พวกเราตระกูลยอร์กทำธุรกิจอย่างยุติธรรม ไม่ต้องพูดถึงว่าภาพวาดนี้จะเป็นของจริงและแม้ว่าจะเป็นของปลอมเราก็ได้ตัดสินใจซื้อมันแล้
บทที่ 165
"ฮ่า ๆ ๆ ๆ ฮาร์วีย์ คุณคิดว่าตัวเองสูงส่งมากนักเหรอ?” เจคหัวเราะ “ถ้าคุณเก่งจริง แล้วทำไมไม่ขอเธอตอนนี้เลยล่ะ? ทำไมไม่ให้เธอไปส่งคุณที่บ้าน? ถ้าคุณทำได้ละก็ พบจะคุกเข่าให้คุณเดี๋ยวนี้!”อีวอนน์รีบเดินเข้าไปหาฮาร์วีย์ไปขณะที่เจคกำลังพูด“มิสเตอร์ยอร์ก ฉันได้แจ้งให้ท่านประธานของเราทราบเกี่ยวกับการแลกเปลี่ยนภาพวาดแล้ว เขาขอให้ฉันบอกคุณว่าดูเหมือนเราจะเอาเปรียบคุณ เพื่อแสดงความขอโทษเราจะร่วมลงทุนที่มิซิมเมอร์เสนอมา เธอสามารถไปที่บริษัทและเซ็นเอกสารได้เลยในวันพรุ่งนี้” อีวอนน์พูดต่อ “นอกจากนี้ถ้าคุณไม่รังเกียจฉันอยากจะไปส่งคุณกลับบ้าน เราเพิ่งเสร็จสิ้นการเรจาธุรกิจกัน ฉันควรที่จะต้องไปส่งคุณกลับบ้านอย่างปลอดภัย”“ตกลงครับ ขอบคุณแล้วมิสซาเวียร์ ผมตอบรับคำเชิญนี้” ฮาร์วีย์ยิ้มแล้วมองไปที่เจคอะไรนะ? อีวอนน์มาบอกว่าจะไปส่งเขางั้นหรือ? ท่านประธานของยอร์ก เอ็นเทอร์ไพรส์ต้องการแสดงความขอบคุณเขางั้นหรือ? ในที่สุดเขาก็สามารถพลิกสถานการณ์ได้อีกแล้วงั้นหรือ?เจครู้สึกหัวหมุนทั้งยังมีสีหน้าบูดบึ้งเป็นไปได้อย่างไร? เหตุใดเจ้าลูกเขยคนนี้ถึงโชคดีเสมอ นี่มันไม่ใช่เรื่องจริง!“มิสเตอร์เซอร์เรย์ คุณ
บทที่ 166
ฮาร์วีย์พูดไม่ออกเมื่อเห็นร่างกายของโรซาลีสั่น ‘มิสโรซาลีโปรดอย่าทำตัวแบบนี้ได้ไหม? คนอื่นอาจจะคิดว่าผมแกล้งคุณ'‘ผมมีภรรยาแล้ว ผมไม่ใช่คนแบบนั้น!’โรซาลีเม้ปากและพูดเบา ๆ ก่อนที่ฮาร์วีย์จะพูด “ฉันได้ยินมา... แม้ว่าคุณจะแต่งงานกับภรรยาของคุณมาสามปีแล้ว... คุณทั้งสองยังไม่เคยทำแบบนั้นมาก่อนและคุณไม่เคยสัมผัสมือเธอเลยด้วยซ้ำ... จริงหรือ?"“ทำอะไร” ฮาร์วีย์ถามออกมาแก้มของโรซาลีเป็นสีแดง “ก็สิ่งที่เกิดขึ้นระหว่างสามีภรรยา!”ฮาร์วีย์ยิ่งพูดไม่ออก ‘เธอ ช่างเป็นหญิงสาวที่บริสุทธิ์และไร้เดียงสากำลังมองมาที่ผมด้วยดวงตากลมโตคู่นั้นและถามคำถามแบบนั้นกับผม ผมไม่รู้จะตอบยังไง!อย่างไรก็ตามฮาร์วีย์รู้สึกหมดหนทางหลังจากถูกโรซาลีจ้องมองมาเป็นเวลานาน ในที่สุดเขาก็ถอนหายใจและพูดว่า “อืม คุณไม่ผิด…”“ดีจริง!” โรซาลีอุทานเบา ๆ“ฮะ?” ฮาร์วีย์ขมวดคิ้ว ‘มันดียังไงที่เธอรู้เรื่องที่น่าอับอายของผม? อย่าเป็นแบบนี้ได้มั้ย?’“ฉันจะติดต่อคุณล่วงหน้าเมื่อคุณปู่ของฉันมา ถ้าคุณมีเวลาเราอาจจะทานอาหารด้วยกัน คุณจะไม่ปฏิเสธใช่ไหม?” ในตอนนี้โรซาลีมีความสุขมากและไม่ใช่จิ้งจอกจอมเย็นชาอีกต่อไปฮาร์วีย์คิดสักพั
บทที่ 167
“พอเถอะค่ะคุณแม่! เราต้องขอบคุณฮาร์วีย์เนื่องจากเขาเป็นคนที่แนะนำหนูรู้จักกับมิสซาเวียร์ ซึ่งช่วยให้หนูได้รับเงินลงทุนนั้นมา” แมนดี้วิงวอน“จริงเหรอ?” ลิเลียนอุทานด้วยความประหลาดใจ เธอกังวลเกี่ยวกับการลงทุนมาโดยตลอด นั่นจึงทำให้เธอเลิกบ่นถึงฮาร์วีย์เนื่องจากเขาได้ช่วยเหลือพวกเขา“ค่ะคุณแม่ ไปพักผ่อนกันก่อนดีไหม? เราจะคุยเรื่องอื่น ๆ หลังจากที่หนูจัดการทุกอย่างกับยอร์ก เอ็นเทอร์ไพรส์เรียบร้อยแล้ว” แมนดี้พูดอย่างสบาย ๆ“เอาล่ะ เราจะจัดการเรื่องสำคัญก่อน” ลิเลียนเห็นด้วย“พื้นไม่ได้ถูมาหลายวันแล้ว ไปจัดการซะ! ช่วงนี้นายออกไปข้างนอกบ่อยมาก นายไม่เห็นว่าที่นี่เป็นบ้านของนายแล้วหรือไง” ลิเลียนหัวเราะเยาะและจ้องไปที่ฮาร์วีย์“ครับ เข้าใจแล้ว” ฮาร์วีย์ตอบรับ เขาชินกับท่าทีของลิเลียนเสียแล้ว เขาทำงานบ้านมาตลอดสามปีที่ผ่านมาดังนั้นมันจึงไม่ใช่ปัญหาใหญ่สำหรับเขาแมนดี้จ้องไปที่ฮาร์วีย์อย่างครุ่นคิดสักพัก จากนั้นก็ไปอาบน้ำหลังจากผ่านไปครึ่งชั่วโมง โทรศัพท์มือถือของฮาร์วีย์ก็ดังขึ้น มันคือสายจากแมนดี้“ฮาร์วีย์ คุณยังถูพื้นอยู่หรือเปล่า? คุณเหนื่อยไหม? ถ้าคุณเหนื่อยคุณสามารถ... คุณสามารถมา
บทที่ 168
“นี่เป็นของขวัญจากสามีของฉัน ฉันจะไม่ขายไม่ว่าจะยังไงก็ตาม!” แมนดี้ประท้วงในขณะที่จ้องมองไปที่คนที่เธอเรยกว่าญาติ“แมนดี้ เธอไม่มีความเห็นอกเห็นใจเอาซะเลย!”“เธออยากเห็นเราล้มละลายงั้นหรือ?”“เธอมันคนทรยศ! เราคือคนที่เลี้ยงดูเธอมตตลอด!”พวกเขาโกรธมากเพราะคิดว่ามันอาจจะมีโอกาสถ้าแมนดี้มอบแหวนให้เราฟู่ว!“แทนที่จะบอกให้ภรรยาของผมคืนแหวน ทำไมคุณไม่เอาทรัพย์สินของคุณให้กับตระกูลยอร์กล่ะ พวกเขาอาจให้โอกาสเรา ”ฮาร์วีย์พูดอย่างประชดประชันขณะที่เขาเปิดประตูและเข้าไปในห้องสมาชิกในตระกูลซิมเมอร์ดูไม่พอใจทันทีเมื่อฮาร์วีย์เข้ามา“ใครอนุญาตให้นายมาที่การประชุมของเรา นายเป็นแค่ขยะไร้ค่า!” แซ็คตะโกนใส่ฮาร์วีย์“ผมมาที่นี่เพื่อเป็นพยานให้ภรรยาของผมที่กำลังจะได้เป็นผู้จัดการโครงการคนใหม่ ผมทำให้คุณหนักใจหรือเปล่า?” ฮาร์วีย์ถามอย่างเยือกเย็น“ฮะ ฝันไปเถอะ! พวกเธอทั้งคู่จะถูกไล่ออกจากตระกูลหากเธอไม่สามารถรับข้อตกลงได้ดังนั้นอย่ามั่นใจไปเลยไอ้คนไร้ประโยชน์!” แซ็คหัวเราะอย่างเย้ยหยันตุบ!ผู้อาวุโสซิมเมอร์ปิดปากฮาร์วีย์และแซ็คด้วยวิธีกระแทกโต๊ะ “พอ! พวกนายทั้งคู่ทำตัวให้ดีไม่ได้เลยหรือไง? แ
Último capítulo