หลังจากได้ยินคำพูดของแฮนเดล ดวงตาของมิเชลก็กระตุกพร้อมกับคนอื่น ๆ อีกสองสามคนที่มองคนทั้งสอง

'เขายอมแพ้?'

'เขาเข้าใจแล้ว?'

'นี่ใช่ฮันเดลคนที่เรารู้จักงั้นเหรอ!'

'ชายผู้แข็งแกร่งคนนี้มาจากตระกูลสมิธแห่งมอร์ดู เขาคือผู้คุ้มกันของมิเชล!'

'ก่อนหน้านี้เขาไม่ตอบโต้ เพราะเกรงใจอีวอนน์ ซาเวียร์ไม่ใช่หรือ?'

'แล้วทำไมเขาถึงยอมรับความพ่ายแพ้แบบนั้น?'

มิเชลและคนอื่น ๆ รู้ดีถึงความแข็งแกร่งของฮันเดล

คนที่ทัดเทียมฮันเดลยังหาได้ยาก ไม่ใช่แค่ในตระกูลสมิธเท่านั้น ยังรวมไปถึงมอร์ดูด้วย

แต่คนยิ่งใหญ่อย่างเขาหลังโดนฮาร์วีย์ ยอร์กตบไปมาหลายหนกลับบวมอย่างกับหมูและยังร้องขอความเมตตาอีก!

สายตานั้นดูเครียดแค้น ทุกคนไม่อยากจะเชื่อในสิ่งที่พวกเขาเห็น

ครั้งแรกฮันเดลโดนโจมตีเพราะเขาประมาท

แต่หลังจากโดนโจมตีติดต่อกันถึงห้าครั้ง มันก็เพียงพอแล้วที่จะพิสูจน์ความแข็งแกร่งที่น่ากลัวของฮาร์วีย์

เมื่อรู้เรื่องนี้ ใบหน้าของมิเชลก็เปลี่ยนไปอย่างน่ากลัว

เธอจ้องมองฮันเดลอย่างเย็นชาและตวาดด้วยน้ำเสียงไม่สบอารมณ์ “โสโครก! คุณมันไร้ประโยชน์!”

ฮันเดลแสดงสีหน้าสยดสยอง เขาไม่กล้าแม้แต่จะเอามือกุมใบหน้าตัวเอง

เขาไม่