คาร์ลถอยหลังด้วยสัญชาตญาณ แต่เป็นไปไม่ได้ที่เขาจะเร็วกว่าฮาร์วีย์

ก่อนที่เขาจะทันได้ปัดป้อง ฮาร์วีย์ก็อยู่ตรงหน้าเขาแล้ว

เขาโพล่งออกมาด้วยความตื่นตระหนก “ฮาร์วีย์ เราทุกคนเป็นคนมีอารยะ นาย…!"

แกร๊ก!

มือซ้ายของฮาร์วีย์จับเข้าที่ลำคอของคาร์ล ในจังหวะที่คาร์ลเอ่ยปากพูด ทันใดนั้นคาร์ลก็สัมผัสได้ถึงเส้นตายของตัวเอง

คาร์ลรู้ดีว่าเพียงฮาร์วีย์ออกแรงที่มือเขาแม้เพียงเล็กน้อย คาร์ลก็คงตาย

คาร์ลไม่อยากตายด้วยถูกชายที่กำลังจะถูกโค่นลง

ดวงตาของเขากระตุก แต่เขายังคงฝืนยิ้มและพูดออกมา “อะไรกัน? นี่นายจะฆ่าฉันเหรอ? เจ้าชายยอร์ก”

คาร์ลหัวเราะอย่างเย็นชา

“เอาสิ! ฉันแน่ใจว่านายสามารถฆ่าฉันได้ด้วยการออกแรงบีบที่มือเท่านั้น”

“แต่ถ้าฉันตาย ตระกูลควินแลนแห่งจอร์เจียจะไม่มีวันปล่อยให้นายรอดไปได้หรอก!”

“ถ้านายไม่ฆ่าฉันเสียงตั้งแต่ตอนนี้ ไม่ช้าก็เร็วฉันจะไปจัดการกับคนรอบตัวแกให้หมด!”

“ฉันได้ยินมาว่าทั้งภรรยาและน้องภรรยาของนายเป็นสาวสวยนี่นา”

“ช่วงนี้ฉันค่อนข้างสนใจพวกสาว ๆ เสียด้วยสิ!”

“ถ้านายไม่ฆ่าฉันตั้งแต่ตอนนี้ คืนนี้ฉันจะส่งคนไปเล่นงานแกแน่!”

“ฉันจะกินไวอาก้าสักร้อยเม็ดและทำให้พวกเธอตกนรกทั