“เกิดอะไรขึ้น? ขับรถไม่เป็นหรือไงฮะ?! ฉันจะฆ่าแก!”

พ่อบ้านกำลังเดือดดาลด้วยความโกรธ

สีหน้าของนายใหญ่เยตส์นั้นดูแย่มาก คนขับเบรกกะทันหันแบบนี้ อาจมีบางอย่างผิดปกติ

คนขับคนนี้ไม่รู้หรือไงกำลังทำให้คนกลัว?

คนขับตอบกลับด้วยท่าทางที่หวาดกลัว “นายท่าน มีคนขวางหน้ารถ”

“อะไรนะ? ใครจะกล้าขวางทางฉัน?”

นายใหญ่เยตส์เปิดกระจกรถและมองดู

มีคนสองสามคนเดินออกมาจากด้านหลังสิ่งกีดขวาง และคนที่เป็นหัวโจกของกลุ่มก็ไม่ใช่ใครอื่นนอกจากฮาร์วีย์

“นาย นายแพ้แล้วยังต้องการอะไรอีก?”

นายใหญ่เยตส์ถอนหายใจเฮือกใหญ่เมื่อเห็นว่าเป็นฮาร์วีย์

ตอนนี้เขากลัวเจ้าชายยอร์กมากที่สุด ไม่ใช่ฮาร์วีย์

“ในเมื่อคุณมาที่นี่แล้ว งั้นคุณควรจะอยู่ที่บัควู้ดตลอดไป ทำไมคุณถึงกลับออกไปล่ะ?” ฮาร์วีย์ถามอย่างใจเย็นพลางพับแขนเสื้อของเขา

“ไม่มีมารยาท! จัดการพวกมันซะ!”

นายใหญ่เยตส์จ้องมองอย่างเย็นชา เขาไม่รู้ว่าไอ้ลูกเขยคนนี้รู้ได้ยังไงว่าเขากำลังจะไปไหน แต่นั่นก็จะมาหยุดเขาไม่ได้

พวกบอดี้การ์ดของตระกูลเยตส์รีบพุ่งไปข้างหน้าทันที

ไทสันซึ่งยืนอยู่ข้างหลังฮาร์วีย์โบกมือ นักเลงตามท้องถนนก็ปรากฏตัวขึ้นรอบตัวเขา

ตุบ พลัก ปัก!

พวกบอ