“พวกอันธพาลจากไทยมันโหดร้ายมาก ๆ ในเมื่อฮาร์วีย์ทำให้พวกมันโกรธจนถึงขั้นมาจับตัวไป เจ้าขยะนั่นก็สมควรตายน่ะถูกแล้ว” “ส่วนเธอก็เตรียมตัวหาสามีมาแต่งงานใหม่ซะ!” ฟินน์ยิ้ม เขาแทบจะอดรนทนรอไม่ไหวเสียแล้วสิ ตามข้อตกลงแล้ว เจ้าขยะฮาร์วีย์กำลังจะตายในไม่ช้าใช่ไหมนะ? เจ้าขยะนั่นกล้าดีมากที่ให้ฟินน์คุกเข่าต่อหน้ามัน! มันสมควรตายด้วยน้ำมือของพวกอันธพาลนั่น! เมื่อเห็นการเยาะเย้ยถากถางของทุกคนแล้ว แมนดี้ก็เริ่มสิ้นหวัง จากนั้นเธอก็คุกเข่าลงต่อหน้าคุณย่าเยตส์และร้องไห้อย่างน่าสงสาร “คุณย่าคะ! ไม่ว่าจะยังไง ฮาร์วีย์ก็ยังคงเป็นหลานเขยของคุณย่านะคะ!” “คุณย่าลืมไปแล้วเหรอคะ? ก่อนหน้านี้ในวันเกิดของคุณย่า เขาก็ได้พยายามอย่างดีที่สุดที่จะหาของขวัญสุดล้ำค่ามามอบเป็นของขวัญให้กับคุณย่า!” “แม้ว่าจะเป็นเพียงเพราะแค่เหตุผลนั้น แต่ได้โปรดช่วยพูดให้คุณลุงยอมช่วยเขาด้วยเถอะนะคะ!” คุณย่าเยตส์เย้ยหยัน “ทวงบุญคุณคนอื่นด้วยเม็ดยาธรรมดา ๆ นั่นนะเหรอ? ฝันไปเถอะย่ะ!” “แมนดี้! หากเธอยังคงยอมรับพวกเราชาวตระกูลเยตส์เป็นครอบครัวเดียวกันกับเธออยู่ ก็จงลืม ๆ เรื่องนี้ไปซะเถอะ” “รอจนกว่าข่าวการเสียชีวิตข
พวกตระกูลเยตส์รอคอยวันนี้มานานมากแล้ว! พวกเขาเป็นตระกูลของข้าราชการ พวกเขาไม่มีความรู้และไม่สามารถก้าวหน้าได้มากนักในวงการอุตสาหกรรมธุรกิจ เนื่องจากขาดเงินทุนและความสามารถในการก่อตั้งธุรกิจ พวกเขาจึงไม่สามารถขึ้นเป็นตระกูลระดับแนวหน้าได้สักทีแม้ว่าจะใช้เวลามาเนิ่นนานหลายปีแล้วก็ตาม ตอนนี้พวกเขามีหุ้นส่วนของซิลเวอร์นิมบัส เอ็นเทอร์ไพรส์อยู่ในกำมือแล้ว มันเท่ากับว่าพวกเขาเข้าใกล้การเติบโตไปเป็นตระกูลระดับแนวหน้าอีกก้าวหนึ่งแล้ว สำหรับชาวตระกูลเยตส์บางคน ตอนนี้มันเท่ากับว่าครอบครัวของพวกเขาได้เลื่อนไปอยู่ในระดับที่สูงขึ้นแล้ว เมื่อคีธเห็นว่าแมนดี้ลงนามในข้อตกลงแล้ว เขาก็กดโทรศัพท์โทรออกทันที “ใช่คุณยานนิค บิสสันหัวหน้าสารวัตรของกรมตำรวจบัควู้ดหรือเปล่าครับ? ผมชื่อคีธ เยตส์” “หลานเขยของผม ฮาร์วีย์ ยอร์ก เขาได้ถูกกลุ่มอันธพาลจากไทยลักพาตัวไป ผมอยากจะขอฝากเรื่องนี้ไว้กับคุณ และผมคาดหวังผลลัพธ์ความคืบหน้าภายในยี่สิบสี่ชั่วโมง!” "ครับท่าน!" อีกด้านหนึ่งของโทรศัพท์ ยานนิคตอบกลับด้วยความเคารพและรีบไปจัดการสิ่งต่าง ๆ ที่ได้รับมอบหมายอย่างรวดเร็วทันที หลังจากวางสาย คีธก็พูดอย่างไ
ปัง!ร่างหนึ่งลอยมาจนปะทะเข้ากับกำแพงตรงหน้าของเอริคเดิมทีใบหน้าของเอริคที่มีรอยยิ้ม แต่ทันใดนั้นใบหน้าของเขากลับหมองลงและหันกลับมาอย่างอัตโนมัติเมื่อเขาเห็นภาพที่เกิดขึ้นต่อหน้าเขา ทั่วทั้งร่างกายของเขาเริ่มสั่นด้วยความหวาดกลัวเกิดอะไรขึ้น?ทหารรับจ้างทั้งหมดล้มพับลงไปง่าย ๆ เลยเหรอ?“นาย...นายเป็นใคร?!” เอริคตะโกน“ฉันเป็นใครเหรอ? ฉันคือใครบางคนที่นายยั่วยุไม่ได้ยังไงล่ะ”“ช่วยส่งของขวัญพวกนี้ให้คนที่อยู่หลังนายหน่อย บอกพวกเขาว่านี่คือผลที่ตามมาจากการทำให้ฉันโกรธ”ฮาร์วีย์เดินเข้าหาเอริคเอริคก้าวถอยหลังด้วยความกลัว ร่างกายของเขาแข็งทื่อและพูดขึ้นด้วยเสียงที่ตะกุกตะกัก “อย่าเข้ามานะ!”แคร๊ก!ฮาร์วีย์ไม่สนใจที่จะพูดคุยเรื่องไร้สาระกับเอริค เขาก้าวตรงไปและเตะเข้าไปที่ขาข้างขวาของเอริค“อ๊าก!”ขาข้างขวาของเอริคหักจนนอนลงไปกลิ้งกับพื้น แต่ฮาร์วีย์กลับเมินเฉยและกระทืบเอริคอีกหลายครั้งจนแขนกับขาของเขาทั้งหมดหักทำไมเอริคผู้ที่ใช้ชีวิตอย่างฟุ่มเฟือยจะต้องมาเผชิญหน้ากับสถานการณ์อย่างนี้ด้วย?ไม่นานหลังจากนั้น เนื่องด้วยความเจ็บปวดทำให้เขาได้สลบไปฮาร์วีย์โทรศัพท์หาไทสัน ว
“ฮาร์วีย์ คุณเป็นอะไรหรือเปล่า? พวกเขาไม่ได้ทำอะไรคุณใช่ไหม?” แมนดี้ไม่ได้สนใจอย่างอื่นและเข้าไปกอดฮาร์วีย์และค่อย ๆ ตรวจดูเขาเธอกังวลมากจนเธอเกือบเป็นลม ถ้าเธอไม่แข็งแรงพอ ป่านนี้เธอคงจะได้นอนอยู่ที่โรงพยาบาลแล้ว“ผมไม่เป็นอะไรที่รัก อย่าร้องไห้เลย กลับกันเถอะ” ฮาร์วีย์ปาดน้ำตาที่หางตาของเธออย่างอ่อนโยนเขาจะตามสืบเรื่องนี้จนจบอย่างแน่นอน แต่ตอนนี้ไม่เหมาะที่จะพูดอย่างนี้ต่อหน้าแมนดี้“คุณควรไปส่งฮาลซีย์ที่สนามบินก่อน เธอเกือบตกเครื่องเพราะคุณแล้ว”“ฉันมีเรื่องต้องคุยกับคุณลุงและคนอื่น ๆ หน่อย”แมนดี้พูดพร้อมกับสูดหายใจเข้าลึกฮาร์วีย์ค่อนข้างสับสนแต่เขาไม่ได้เก็บมาใส่ใจ เขาพาฮาลซีย์ออกไปและพาเธอไปส่งที่สนามบินนานาชาติบัควู้ดขณะเดียวกัน คีธขอให้ทนายมาเพื่อเป็นพยานในการทำข้อตกลง“ตามข้อตกลง จากเวลานี้เป็นต้นไป ทุนทั้งหมดที่อยู่ในมือของมิสแมนดี้ ซิมเมอร์จะถูกโอนย้ายไปให้กับตระกูลเยตส์”ในขณะที่คีธพูด ทนายหยิบเอกสารออกมาให้ทั้งสองฝ่ายเซ็น“ค่ะ เข้าใจแล้ว”แมนดี้อดกลั้นความเจ็บปวดที่อยู่เต็มอกของเธอและเซ็นชื่อของเธอลงไปนี่เป็นบริษัทที่เธอทำงานมาเป็นเวลานาน แต่ในวันนี้เธอถู
“หมายความว่ายังไง…?” คุณย่าเยตส์ค่อย ๆ คิด“แม่ครับ เราจะต้องทำสำเร็จครับ วันนี้เราเพิ่งได้ซิลเวอร์นิมบัส เอ็นเทอร์ไพรส์มา แล้วถ้าเกิดว่าฮาร์วีย์ถูกฆ่าภายในสองวันนี้ แมนดี้อาจสงสัยเราได้”“ถึงแม้ว่าผมจะไม่กลัวว่าถ้าพวกเขาสืบรู้เรื่องเกี่ยวกับเรา แต่มันคงเป็นปัญหาใหญ่แน่!”“แต่ครั้งนี้ตระกูลเยตส์ได้กำไรมหาศาล เราจะต้องระมัดระวังทุกเรื่อง”คีธไม่ได้ใจแค่เพียงเพราะได้เขาซิลเวอร์ นิมบัส เอ็นเทอร์ไพรส์มาครอบครอง แต่ตรงกันข้ามเขายังคงสงบอยู่คุณย่าเยตส์พูดขึ้น “เราไม่เป็นไรหรอก แต่ตระกูลร็อบบินส์กับตระกูลคลาวด์จะยอมรับเรื่องนี้เหรอ?”“แล้ว เราจะอธิบายเรื่องนี้กับนายน้อยที่สองได้ยังไง?”คีธครุ่นคิดอยู่ชั่วครู่ก่อนที่จะสบตาอย่างเจ้าเล่ห์ “ผมจะให้กรมตำรวจบัควู้ดเพิ่มกำลังการลาดตระเวนและเผยแพร่เรื่องนี้ออกไป ด้วยการอ้างเรื่องการเตรียมการพิธีการปรับเปลี่ยนระบบการป้องกันของเซาท์ไลท์”“ในส่วนของนายน้อยที่สอง เราจะบอกว่าเป็นความผิดของตระกูลคลาวด์ ทำให้ระบบการรักษาความปลอดภัยจะเพิ่มกำลังความหนาแน่นขึ้น ดังนั้น ตอนนี้ยังไม่เหมาะสมที่จะลงมือทำ เราจะคุยเรื่องนี้ทีหลังหลังจากที่พิธีเปลี่ยนเปลี่ยน
หลังจากที่ช่วงนี้เข้ากันดีกับฮาร์วีย์ แมนดี้ได้พบว่าจริง ๆ แล้วเธอได้ยอมรับฮาร์วีย์จากก้นบึ้งหัวใจของเธอแล้วมันมีเพียงแค่บางอย่างที่ยังขวางกั้นระหว่างทั้งสองคนและขัดขวางพวกเขาการจากใช้ชีวิตอยู่อย่างคู่แต่งงานทั่วไป หลังจากเรื่องนี้ แมนดี้พบว่าเธอไม่ทิ้งฮาร์วีย์ไปไม่ได้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งตอนที่เธอเห็นเขาถูกอันธพาลพาตัวไปและแมนดี้ก็ไม่ต้องการที่จะพบเจอกับความรู้สึกสะเทือนใจอย่างนี้อีกถ้าคืนนี้จะใช้โอกาสนี้ให้เต็มที่เลยล่ะ?คิดเสียว่าเป็นความทรงจำสุดท้ายในบ้านหลังนี้…?ความเขินอายปรากฏขึ้นบนใบหน้าของแมนดี้ฮาร์วีย์ที่อยู่ข้าง ๆ ดูงงงวย เกิดอะไรขึ้นกับผู้หญิงคนนี้นะ?ช่วงหนึ่งเธอร้องไห้ ต่อไปเธอก็หัวเราะขึ้นมาและเขินอายอีกครั้ง“ที่รัก คุณเป็นอะไร? ผมไม่เป็นอะไร ไม่ใช่เหรอ?” ฮาร์วีย์ปลอบโยนเธอ“ไม่มีอะไรหรอก ฉันแค่อยากร้องไห้ จริงสิ” แมนดี้เริ่มคิดที่จะเปลี่ยนเรื่อง “คืนนี้คุณอยากกินอะไร? ฉันจะทำอาหารให้คุณเอง”“อะไรก็ได้ครับ เพราะไม่ว่าคุณจะทำอะไรผมก็ชอบอยู่ดี” ฮาร์วีย์ยิ้มถึงแม้ว่าทักษะการทำอาหารของเธอจะอยู่ในระดับแห่งหายนะ แต่อย่างไรฮาร์วีย์ก็ได้ตัดสินใจไปกับมันในขณะที
แมนดี้รู้สึกมึนงงหลังที่เธอได้ยินสิ่งที่ฮาร์วีย์พูดจริงเหรอที่เธอถูกหลอก? ฮาร์วีย์หนีออกมาได้ด้วยตัวเองเหรอ?เมื่อนึกถึงเรื่องนี้ดี ๆ ช่วงเวลาไม่ได้มีมากนัก คีธได้พูดขึ้นว่าจะรู้ผลการสืบสวนหลังจากผ่านไปยี่สิบสองชั่วโมงแต่ฮาร์วีย์กลับปรากฏตัวขึ้นภายในหนึ่งชั่วโมง“ฮาร์วีย์ นายคิดอะไรอยู่? นายยังจะโม้อีก!”“นายรู้ไหมว่าใครเอาตัวนายไป? คนพวกนั้นเป็นนักเลงจากชายแดนโอไฮโอ! คนพวกนั้นลงมือฆ่าได้ภายในพริบตาเดียว!”“ถ้าไม่ใช่ตระกูลเยตส์ที่ควบคุมตำรวจทั้งหมดในเซาท์ไลท์ได้ด้วยการส่งคนออกไปหานายและแรงกดดันมหาศาลใส่นักเลงพวกนั้น นายจะยังมีชีวิตอยู่ได้ยังไง?!”“นายคงได้ตายไปแล้ว!”“นายไม่เห็นเหรอว่าคนบนถนนมาจากกรมตำรวจ? ความปลอดภัยของบัควู้ดหนาแน่นขึ้นเพราะนาย!”ทั้งไซม่อนและลิเลียนทำราวกับว่าพวกเขารู้เรื่องทั้งหมด ทำให้ตอนนี้พวกเขาหน้าซีดลงทันทีด้วยความคิดเห็นของพวกเขา การโอ้อวดที่เป็นความเคยชินของฮาร์วีย์มันสิ้นหวังทั้งหมดเป็นเพราะแมนดี้ที่เสียสละทุกอย่างเพื่อให้เขาปลอดภัย แต่เขากลับอ้างว่าเขาทำทั้งหมดด้วยตัวของเขาเองในตอนนั้นแมนดี้พูดขึ้น “พ่อคะ แม่คะ ความจริงไม่ได้สำคัญเลยค่ะ สิ
คำพูดที่กล้าหาญของฮาร์วีย์สร้างความมึนงงให้กับไซม่อนและลิเลียนหลังจากเวลาผ่านไป ไซม่อนถอนหายใจและคร่ำครวญ “ลืมไปเถอะ ตอนนี้เราจะไม่พูดอะไรอีกแล้ว”“วันนี้ไม่ใช่วันของนาย พักผ่อนเถอะ”หลังจากนั้น ไซม่อนได้พาตัวลิเลียนออกไปด้วยความผิดหวัง!ในใจของพวกเขาเต็มไปด้วยความผิดหวัง!แม้กระทั่งในสถานการณ์อย่างนี้ ฮาร์วีย์ยังคงพูดโม้อีก พวกเขาไม่สามารถทนพูดอะไรต่ออีกได้แล้วสำหรับพวกเขา คนอย่างฮาร์วีย์เป็นความสิ้นหวังอย่างมากแมนดี้ยิ้ม “ที่รัก อย่ามาแกล้งฉันเล่นสิ”“ในอนาคต เรามาหาทางสร้างธุรกิจเล็ก ๆ กันเถอะ มันคงไม่ยากที่จะเอาตัวรอดได้ถ้าเราทำหน้าที่ของเราได้ดี”“ถ้ามันไม่ได้ผล เราจะคงจะต้องไปขายของตามท้องถนนแล้ว เราไม่ได้มีส่วนร่วมกับผู้ขายของแผงลอยเร็ว ๆ นี้เหรอ? เราเริ่มคืนนี้กันเลยไหม?”แมนดี้ย่อมทำทุกอย่างที่เธอพูดตลอดและมีแรงขับเคลื่อนที่แข็งแกร่งจากนั้นเธอจึงไปค้นหาข้อมูลทางอินเทอร์เน็ตเพื่อหาสินค้าขนาดเล็กจากตลาดใกล้เคียงและพาฮาร์วีย์ไปคลังสินค้าด้วยความสนใจฮาร์วีย์พูดไม่ออกไม่นาน แมนดี้ก็ได้เตรียมบางอย่างที่จะขายได้และเจอแผงลอยบนถนนคนเดินตามที่เธอพูดว่าแผงลอยของพวก