อีวอนน์ เบื่อเกินไปที่จะมองเซซิเลีย แต่แล้วเธอกลับจ้องไปที่ไวแอตต์ อย่างเย็นชาและพูดว่า “ใครจะสนถ้าฉันจะตบคุณ? เป็นแค่พนักงานเสิร์ฟของร้านอาหารที่คุยโวอยู่ตรงหน้าฉัน? ปากของคุณสกปรกพอ ๆ กับห้องน้ำ ฉันจะตบใครถ้าไม่ใช่คุณ?”

ในตอนนี้ อีวอนน์กลับมามีอารมณ์ใจเย็นขึ้นตามปกติแล้ว เพียงแค่แวบเดียวทำให้เธอมองและพูดหนึ่งประโยคกับไวแอตต์

ความตะลึงของฝูงชนลดลงด้วยความหวาดกลัว

“บ้าเอ้ย อารมณ์ของสาวสวยคนนี้ร้อนแรง!”

“เธอเป็นเทพธิดาของผม ผมชอบบุคลิกนี้มากที่สุด!”

“คนปกติไม่คู่ควรกับผู้หญิงอย่างเธอ คนอย่างเราทำได้แค่ฝันถึงมัน!”

พวกเขาหลายคนเริ่มนินทา แต่พวกเขาไม่กล้าที่จะพูดออกมาเสียงดัง เห็นได้ชัดว่าพวกเขากลัวว่าอีวอนน์จะตบถ้าเธอได้ยินและพวกเขาจะไม่มีสิทธิ์โต้แย้ง

เมื่อไม่มีใครสังเกตเห็น อีวอนน์ก็แอบเหลือบไปมองฮาร์วีย์ ที่ยืนพิงรถเฟอร์รารี เธอรู้สึกโล่งใจเล็กน้อยเมื่อเห็นมุมปากของฮาร์วีย์โค้งขึ้นและยกยิ้มอย่างน่าชื่นชม

“ไอ้บ้าสารเลว ใครจะสนใจถ้าฉันไปซื้อของกับเพื่อน? ระฆังปากแตกมักจะไม่สามารถส่งเสียงได้ดี! ถ้าฉันได้ยินอีกหนึ่งคำจากคุณ ฉันจะฉีกปากของคุณ!” อีวอนน์ยังคงตำหนิต่อไป

ไวแอตต์เอามือป