"Hahaha! Ikaw pangit na nilalang ka! Pumunta ka na naman para gumawa ng gulo." Nung sandaling yun, si Aino, na nakahiga sa mga braso ng nanay niya, ay humagalpak ang tawa.

Ang taong biglang pumasok ay walang iba kundi si Selene Lynn.

Ang mga puting benda ay nakabalot pa rin sa ulo niya, at nagmukha siya talagang isang payaso. Bukod dito, siya ay sobrang payat, at walang bahid ng kulay o buhay sa mga pisngi niya.

Totoo nga ang mga salita ni Aino. Mukha siyang pinaghalong multo at payaso.

Pero, walang pakialam si Selene kahit tawagin pa siya ni Aino bilang payaso o multo nung oras na yun.

Ang gusto niya lang talaga ay makasigurado na hindi siya papatayin ni Sebastian at ipapadala pa siya nang ligtas pauwi ng South City.

Ang lolo niya ay tumawag kanina at kinumpirma ito. Si Selene ay natuwa. Hindi niya pinansin ang mga pang-aasar ni Aino at tumingin lang kay Sebastian nang may mukhang puno ng masayang pagkatuwa.

Tinaas ni Sebastian ang ulo niya at siya ay tiningnan nito, tapos ay