Biglang sumabog si Selene at napaiyak.

Humagulgol siya na parang baliw habang tumatakbo palabas ng architecture design firm. Ang hindi niya alam, meron nang kotse na nakaparada sa labas.

Si Marcus at Ryan ay nakaupo sa loob, pinapanood si Selene.

"Lumabas nang umiiyak ang pinsan mo na may marumi at lumang sapatos na nakasabit sa leeg niya, haha!" Inasar ni Ryan si Marcus.

"Ano, pinsan mo kaya siya!" Ni minsan ay hindi naman talaga kinilala ni Marcus si Selene bilang sarili niyang kamag-anak.

"Pinsan mo siya! Gago, kung magkaroon ako ng pinsan na ganyan kapangit ang mukha at naniniwalang siya ay napakaganda. Siguradong mamamatay ako sa pandidiri. Marcus, hindi mo dapat iparamdam sakin na tinataboy mo ako ng ganito," sabi ni Ryan sa seryosong tono.

Hindi niya pinansin ang mga sinabi nito, at nagtanong si Marcus, "Sabihin mo, Ryan! Wala ka na bang ibang kayang gawin bukod sa saktan si Sebastian?"

Sumagot si Ryan nang may ngiti, "Alam mo ba kung bakit biglang umalis si Uncle Sebast