Lumingon si Sabrina upang tumingin kay Sebastian na nanlaki ang mga mata sa pagkamangha.

Nanatiling hindi maiwan ang malamig expression ni Sebastian. ‘Walang posibleng paraan upang magaral magmaneho para sa isang tao na kasindak-sindak katulad mo, di ba? Ang isang simpleng aralin sa pagmamaneho ay maaari kang sumisigaw sa tuktok ng iyong baga, maaari ba kang managot kung nahuhuli ka sa isang tao o tinatakot mga tao sa paligid mo? Ang iyong buhay ay hindi gaanong nagkakahalaga, ngunit ang aking anak na babae ay hindi maaaring maging walang ina!’

Alam ni Sabrina na ang tao ay walang awa ngunit hindi niya talaga inaasahan na siya ang ganito. Sumuko siya sa paniwala upang makipagtalo dahil alam niyang hindi siya mananalo laban sa lalaki, at sa halip ay binago ang paksa. ‘So ... sino sa mga trainer na ito ang magsasanay sa akin?’

‘Ako!’ kinutya niya.

Muli, natagpuan ni Sabrina ang kanyang sarili na walang imik habang tahimik niyang hinuhusgahan ang lalaki sa harap niya, iniisip, 'Ang taong