“Wala akong pakialam sa bata na dinadala mo! Dahil may lakas ka nang loob na pumunta rito, dapat mong harapin ang resulta nang ginawa mo. Kung hinihiling mo na sabihin sa lahat ng mga tao na buntis ka sa anak natin para matanggap ka rin ng pamilya ko, hindi mangyayari ‘yon!” tumalikod siya at umalis.

Natakot si Sabrina at napaupo siya sa sahig, hindi matigil ang kanyang pag-iyak nang matagal.

Bumalik lang siya sa ulirat noong may tumawag sa telepono niya.

Luma na ang telepono niya, nasakanya na ito noong nasa kulungan pa siya. Sira na ang screen kaya naman hindi na kayang kumuha ito ng litrato. Kaya naman nanghiram siya ng camera para rito.

Pero, hindi niya mahanap kung nasaan ang camera pero nalaman ni Sebastian na buntis siya.

Sinagot ni Sabrina ang tawag, “Hello?”

“Sabrina, nasaan ka? Sabi ko wag kang umalis. Narito na lahat ng katulong. Bakit ka nagtatago? Pumunta ka na rito. Narito na lahat ng panauhin, kailangan mo silang pagsilbihan ng mga pagkain.” Sabi ng head ng mga kat