Habang narinig ni Sebastian ang pagtawa ng bata na nagmula sa hapag-kainan, na sinamahan ng mainit na tinig ni Sabrina na napuno ng pagmamahal ng ina, pati na rin ang walang pag-asa na pagtawa ni Kingston, naramdaman niya na ang malaking bahay na kanyang tinutuluyan sa loob ng maraming taon ay biglang nakakuha ng isang nasusunog na fireplace.

Nasanay na siya sa pamumuhay na nag-iisa, nang walang kahit na mga maid sa kanyang bahay.

Sa katunayan, napakahusay niya para lamang umarkila ng ilang mga propesyonal na maid na narito ngayon para kina Sabrina at Aino.

Ngunit kahit si Sebastian, na nabuhay sa kanyang sarili sa loob ng dalawampung taon, ay pinahahalagahan ang mainit na pakiramdam ng isang maayos na tahanan.

Naglakad siya mula sa pag-aaral patungo sa silid-kainan nang hindi gumagawa ng tunog, at natagpuan ang tatlo sa kanila na nagtipon sa paligid ng telepono ni Kingston, na tumatawa sa mga pangit na larawan ni Selene.

Ang unang napansin ni Sebastian ay si Kingston, na tumigil