Matapos ayusin ang lahat sa kagawaran ng mapagkukunan ng tao, ipinadala ng tagapamahala si Sabrina sa departamento ng disenyo ng arkitektura. Pagdating niya roon, nakita niyang muli ang dalawang babae na nagtsismisan.

Ngumiti sa kanya ang dalawang babae.

Mahinahong tumango si Sabrina sa kanila.

Pagkatapos, ang director ng departamento ay nagtalaga ng isang desk kay Sabrina. Pagkaupo pa lang niya, biglang may dumating na ibang babae na tumatakbo sa opisina. Malakas na tinanong niya ‘Sabrina, sino si Sabrina?’

Nang marinig ang kanyang pangalan, tumayo kaagad si Sabrina at tumingin sa babaeng tumatawag sa kanya. ‘Hello, ako yun. Mayroon ka bang para sa akin?’

Hindi naman niya nakilala ang babae. Mukhang hindi siya mula sa departamento ng mapagkukunan ng tao, tulad ni Sabrina na naroroon lamang. Kaya paano siya nakilala ng babaeng ito, at bakit niya siya hinahanap?

Nagsimula nang maghinala si Sabrina.

Siya ay palaging mahinahon na tao, at bihirang mag-welga sa mga pakikipag-usap sa