"Mahal kong asawa, pakinggan mo ako. Hindi mo kailangang mag-alala. Kahit magiging baboy ka pa at wala ka nang tinatawag na beywang sa hinaharap, mahal pa rin kita. Ang pinakamahalaga sa buhay kong ito ay yakapin ang isang babae na wala nang malinaw na beywang habang namimili."

Nawala ang boses ni Ruth. Sa totoo lang, sobrang tuwa siya, pero hindi siya makuntento sa kanyang pamumukha na hilig magpaka-kampante ngayon. Sa pangunahin, ito ay dahil siya ay napipighati. Naglaan siya ng apatnapung minuto sa pagsasampay ng mga paa ng kanyang magiging biyenan noong gabi bago. Kung alam niya noong gabi na iyon na buntis siya, kahit pa malaon-lao na ang mga sinabi ng kanyang magiging biyenan, hindi siya magiging ganun kababa ang loob!

Nang isipin niya ito sa oras na iyon, kung gaano kalaking kawalan iyon para sa kanya! Ang dinadala na ni Ruth ang anak ng pamilya Poole, ngunit ang kanyang pag-iral ay hindi pa rin tulad ng reyna ina ng pamilya Poole? Kaya't habang mas nag-iisip siya nito, mas na