"Lilitong-lito si Maysun na nahulog sa kanal. Sa puntong iyon, pakiramdam niya ay isang hibla na lang ang layo niya sa kamatayan. Walang laman ang kanyang isipan. Pagkatapos ng ilang segundo, naalala niya na may martilyo siya sa kotse. Agad siyang kumuha ng martilyo at binasag ang salamin ng bintana. Pagkabasag ng salamin, isang masangsang na amoy ang dumiretso sa loob ng kotse. Sa katunayan, hindi naman kalaliman ang kanal, hanggang bewang lamang ng tao. Ngunit sapat na iyon para mabasa ang makina ng kotse ni Maysun.

Ang masangsang na tubig na may halo ng tae ng tao ay bumaha sa loob ng kotse mula sa basag na bintana at nabasa si Maysun ng buo. Gusto niyang umakyat palabas ng bintana para tumakas, ngunit pagkatapos ng ilang pagkakaabala, nabasa ang kanyang mukha ng maduming tubig. Hindi lamang iyon, nang kalahati na ang kanyang katawan sa labas ng bintana, bigla niyang naisip ang isang bagay. Saan siya pupunta? Hindi niya pwedeng talunan ang masangsang na kanal ng patalikod, diba? Bu