'Ikaw ang unang sumagot sa iyong mga lolo at lola! Ayaw na nila sa'yo! Desidido na silang itapon ka! Makakasal ako sa iyong ama nang walang anumang alinlangan kapag na-itapon na kita! Pasensya na, tusong kutsing bata! Simula ngayon, wala ka nang ama na si Sebastian! Wala kang ibang pagpipilian kundi maging isang taong walang tirahan o ligaw na kaluluwa! Ang iyong ama, sa hindi malayong hinaharap, ay magiging ama ng aking anak. Haha!' Iniisip ni Maysun ang magagandang bagay habang nagmamaneho ng walang direksyon.

Tulad ng kanyang sinabi, iniikot niya lang si Aino sa lahat ng kalsada at eskinita. Si Aino, sa kabilang banda, ay minsang-minsan ay sumisilip para tignan ang ganito at ganyan. Ang nagpatindi pa sa kanyang pagkagulat ay si Aino, ang tusong kutsing bata, ay talagang nagturo sa kanya ng daan at pinapasadya siyang magmaneho. At higit pa rito, papunta sila sa isang lugar na lalong nagiging liblib, at lalong lumalayo mula sa lungsod. Sa huli, dumating sila sa isang lugar na sobrang