"Tita Jane, namiss kita, pati na rin ang kapatid ko," sambit ni Aino, ang tinig ay tila napaka-hina, hanggang sa kahit papaano'y naramdaman ni Jane ang kirot sa kanyang puso. Inilagay niya ang sanggol sa kanyang mga bisig sa kuna, at buong pagmamahal na niyakap si Aino. "Mabait na bata, Aino. Halika na at tingnan kita. Alam kong napagdaanan mo ang maraming paghihirap nitong mga nakaraang araw. Alam kong namimiss mo ang iyong ina. Halika na, anak."

Biglang bumuhos ang mga luha ni Aino. "Tita Jane, wala na akong ina."

Lumundag siya sa mga braso ni Jane, at biglang tumulo ang mga luha ni Jane. "Wag kang umiyak, anak. Ang iyong ina ay isang matapang na tao. Hindi siya basta-basta magpapatalo. May mas matibay siyang kakayahan na mabuhay kaysa sa karaniwang tao. At higit sa lahat, siya ay malakas. Maniwala ka sa akin."

Tumango si Aino. "Opo, naniniwala din ako sa aking ina, Tita Jane."

"Huwag ka nang umiyak, anak ko. Hayaan mong punasan ko ang iyong mga luha." Nang lumingon si Jane upang