Si Sebastian ang lalaki noong gabi na ‘yon.

Tumingin si Sabrina sa langit at tumatawa na parang tanga, “Buhay pa ang tatay ng anak ko? At si Sebastian ‘yon? Lord, paano mo nalamang gusto ko siya? Tinutulungan mo ba ko? Magkakaroon na ba ng tatay ang anak ko sa hinaharap at hindi itatakwil katulad nang nangyari sa tatay niya? Tatanggapin naman kami ni Sebastian, hindi ba?”

Tumingala siya at tumakbo, tumatawa siya at umiiyak habang kinakausap niya ang sarili niya. Ang lahat nang tao ay tinuturo siya pagkadaan niya.

“Tingnan mo, siya ‘yon, ang babae na gustong sumipsip sa mayaman na pamilya. Nakita niyo naman, pinaglalaruan niya ang dalawang lalaki. Sa tingin ko nabura na lahat ng videos.”

“Nagawa niyang makuha ang dalawang mayaman na lalaki nang isahan lang. Bakit siya nagtitiis sa pagiging mahirap?”

“Sa tingin mo ba sapat na sumispsip lang siya? Sa tingin mo ba bulag ang dalawang lalaki na mayaman na ‘yon? Ang pamilya nila ay mayaman. Hindi naman siguro sila tanga!”

“Siya ang nang