Gusto niyang tumayo pero ang buong katawan niya ay nanghihina. Napansin ito ni Selene, ngumiti siya at sinabing, “Hoy Sabrina, sa huli ako pa rin ang ampon mong kapatid. Tumira ka sa bahay namin ng walong taon, pinakain at binihisan ka ng mga magulang ko na parang tunay nilang anak. Tinuring din kitang parang totoo kong kapatid. Ngayon ay nagsasabi ako nang totoo, sa tingin mo nagbibiro ako? Kasal ko ngayon, sa tingin mo nagbibiro ako?”

Hindi nakapagsalita si Sabrina, alam niya na hindi nakikipagbiruan si Selene sakanya.

Hindi kayang tanggapin ni Sabrina ang katotohanan sa sarili niya.

Kinuha ni Selene ang telepono galing sa bag niya, pinakita niya ang recording kay Sabrina, “Tingnan mo ‘to.”

Sumunod naman ang mga mata ni Sabrina at bigla itong nanlaki.

Ang recording na ito ay noong nakaraan pang tatlong buwan sa mountainside manor kung saan siya pumunta. Ang manor ay isang luma at basura kaya naman napansin agad ito ni Sabrina. Ang camera ay mabagal na nag zoom in, pumasok ito sa