"Mahahanap mo ba sa iyong puso na patawarin ako sa oras na ito? Nangangako ako na mamahalin kita nang maayos. Tratuhin ko ang bata sa iyong tiyan na tulad ng aking sarili. Mangyaring, bibigyan mo ba ako ng isa pang pagkakataon, Sabrina? ”

Bahagyang umiling si Sabrina habang tumugon, "Mr Conor, hindi kita mahal. Hindi ako magbibigay ng pangalawang pagkakataon sa isang tao na hindi man lang ako tratuhin tulad ng isang tao. Tama ... Dumating ka sa magandang panahon talaga. Pupunta na lamang ako upang hanapin ka. "

Habang sinabi niya iyon, bumalik si Sabrina sa kanyang silid upang kumuha ng isang lumang sobre, na mayroong pangalan ni Nigel dito.

Nararamdaman ni Nigel na ang mga salita ay nasusulat nang walang pasubali, nang walang puwang sa pagkakamali o pag-aalangan. Sa pagtingin sa kanyang sariling pangalan sa sobre, ang tanging naiisip ni Nigel ay ang paninindigan ni Sabrina.

Kung ang sulat-kamay ng isang tao ay talagang sumasalamin sa kanilang mga damdamin, ito ay katibayan na toto