Nakatulog siya nang ilang oras, at habang natutulog siya ng medyo matagal na panahon, patuloy siyang nanaginip. Sa kanyang panaginip, kitang- kita niya na si Jane ay nakorner ng isang grupo ng mga tao at napilitang umakyat sa gilid ng isang bangin. Lumingon si Jane para tumingin sa bangin, bago ngumiti ng mapait sa mga taong sumusunod sa kanya at sinabing, "Ang tagal kong hinintay ang araw na ito. Napakaganda ng panahon ngayon kaya tamang- tama lang para tumalon ako. itong bangin! Ngunit makinig ka sa akin, Alex Poole! Ang isang bagay na pinaka- pinagsisisihan kong ginawa ay ang makilala ka at nananabik sa proteksyon na ibinigay mo sa akin. Dapat alam ko kung paano gumagana ang kapalaran. Dapat kong malaman na ang proteksyon na Ibinigay mo sa akin ay matatapos lamang ang isang bagay na labis akong nasaktan. Mas gugustuhin ko pang makulong habang buhay, o kaya'y mabugbog hanggang mamatay, kaysa makilala kita. kahit na hindi ako magalit sa pagiging insulto o bugbugin; at gayon pa man, Al