Paglabas ng kuwarto ngayon, si Sabrina ay pumasok sa elevator, kung saan siya ay gumuho habang pababa.

Hindi tumitigil ang luhang dumadaloy sa mukha niya.

Si Nigel ang natitirang kakapiranggot na init sa kanyang buhay. Kahit na sa kanyang mga ligaw na pag-iisip, hindi akalain ni Sabrina na ganyan ang magiging pagtrato sa kanya ni Nigel. Nang dumaan siya sa isang basurahan, itinapon ni Sabrina ang hiringgilya ng dugo ng manok na hawak niya ngayon nang hindi tumitigil, na may parehong ekspresyon sa mukha.

Nakaramdam siya ng labis na pagduwal sa oras na lumabas siya ng club, at sa gayon ay nagsuka sa isang palumpong ng bulaklak na nakatago sa isang liblib na sulok.

Habang nililinis niya ang kanyang sarili, nang walang kahulugan, may narinig niya may kausap.

Tumingin si Sabrina sa direksyon ng taong narinig niya, at natagpuan ang isang lalaki na nakasuot ng itim na damit na nakabalot sa mga anino, may kausap sa telepono. ‘Direktor Horst, sigurado ka ba na ang Conor boy ay nasa silid s