Matibay ang paniniwala ng mga pulis dito.

Gayunpaman, walang ebidensya na sumusuporta sa katotohanan na si Sabrina at ang lalaking naka-itim ay kasabwat. Kahit na matapos tanungin ang lahat ng naroroon sa lobby ng hotel, walang makapagbigay ng sagot.

Sandaling nauutal naman ang ilang babae saka umiling. Gusto nilang sabihin na naramdaman nilang na-frame si Sabrina, ngunit sa huli, wala silang lakas ng loob na gawin iyon. Dahil ngayon, walang tiyak, at sa isang maling salita, maaari silang maging pampublikong kaaway na nila. Mas maganda kung itikom na lang nila ang kanilang mga bibig.

Nang walang anumang ebidensiya, maaari lamang ipadala ng pulisya ang kalahating patay na si Steve sa ospital at pagkatapos ay habulin ang lalaking naka-itim.

Para naman kay Sabrina, natural, hindi nila siya hinuli.

Nang makitang nakatayo roon ang kanyang anak na walang pinsala, napaluha si Gloria sa kaligayahan. "Sabbie, ngayon lang ako nag-alala."

Umiling si Sabrina. "Ayos lang ako, Ma."

“Mabuti?”