Nakatitig si Gloria sa nakikitang nasa harapan niya.

Nagmistulang mag-ama ang matanda at ang dalagang nasa harapan niya, base sa kanilang chemistry.

Kahit ilang dekada ng hindi siya nakikita, nakilala siya ni Gloria sa isang sulyap. Ang mga taon ay hindi nag-iwan ng maraming marka sa mga tampok ni Jennie. Tunay na pinagpala ng langit si Jennie. Mukha pa rin siyang marangal gaya ng dati, namumuhay na parang prinsesa.

At ang kanyang sarili? Madilim at mapanglaw mula ulo hanggang paa; dahil nag-aalala siya sa kaligayahan ng kanyang anak, umalis siya sa kanyang tahanan ng hindi man lang nagsusuklay ng buhok. Sa sandaling iyon, nakatayo sa harap ng isang marangal at matikas na babae, tunay na nadama ni Gloria na hindi pagiging sapat at hindi karapat-dapat.

Napakasayang ngumiti ang matandang naka-wheelchair ngayon lang.

"Nakabalik na ang mga kamag-anak mo?" tanong ni Gloria na paos ang boses.

Old Master Shaw: “…”

Nakita niya ang sarili niyang anak. Sobrang haggard niya at sobrang lung