Si Jane ay sumiksik sa yakap ni Noah at sinabi habang umiiyak, "Oo, Noah. Tayo ay nakatadhana talaga. Ang pangalan mong Noah, ang ibig sabihin ay 'magpahinga', at ang pangalan kong Jane, ay dinadala ang kahulugan na 'ang Diyos ay mapagbiyaya'. Ganito tayo nakatadhana. Hindi na tayo aalis dito. Magtatago nalang tayo at magpapahinga dito. Ang Diyos ay magiging mapagbiyaya sa atin. Kung tayo ay magtagumpay na maiwasan ito, magiging matagumpay tayo!"

Habang sinasabi niya yun, silang tatlo ay pumasok na ulit sa kweba.

Sa loob ng makipot na kweba, silang tatlo ay nakasandal sa isa't isa at nagpalipas ng isa pang gabi.

Si Jane ay dalawang araw nang hindi kumakain.

Siya ay sobrang gutom na ang mga labi ay tuyot na at natanggal na ang balat nito. Siya ay nahihilo na din. Ang nanay ni Noah ay nakahiga nang hindi gumagalaw sa isang tumpok ng damo nang nakapikit ang mata.

Si Noah ay natakot na baka may masamang mangyari sa kanyang ina, kaya maya't maya niya itong tinatawag, "Ma..."

Ang nanay