Hindi binenta ang maliit na bahay. Kasama ang tug, bumukas ang gate at naglakad sa loob si Gloria. Puno ang bahay ng amoy lumot.

Luma ang bahay at hindi naayos. Iilang tubig ang bumuo kahit saan mula sa tumutulong tubo, at kahit ganoon, pwede pa rin itong tirhan.

Pagkatapos magdesisyon na tumira rito, kumuha siya ng ilang guhit ng kanyang mommy sa wooden crates at binenta ang mga ito sa art gallery.

Kumita lang siya ng maliit na halaga ng pera, pero sapat pa rin ito para sa kanilang dalawa na manirahan ng ilang buwan.

Bilang lang araw na magiging masaya sila.

Isang tanghali, pauwi sa bahay mula sa palengke, tinulak ni Gloria ang stroller ng anak niya pero tumigil nang makita ang bisita sa maliit na bakuran sa labas. Mula sila sa Shaw family.

Pinalitan nila ang mga kandado at kinandado ang bahay. Tapos, nagtapon sila ng pang-araw araw na gamit sa bahay. Bago umalis, sabi pa nila, "Nitong mga aaw, puno ng iba't ibang tao ang mundo! Kahit maliit, ang bibigay na bahay na ganito