Tumango si Jun at sinabi, "Siya nga! Nakilala ko siya sa ibang bansa. Mas matanda siya ng walang taon sa akin. Magkapit bahay kami nang nasa kolehiyo siya. Sinusundan ko siya noon palagi.""Kinikita mo pa rin kahit na mataas ang agwat ng edad niyo?" tanong ni Tammy."Oo! Sa kanya ako pumupunta kapag napapahamak ako," sagot ni Jun. Bumaling si Tammy sa kanyang mukha at tinukso, "Anong klaseng pahamak ang posibleng mangyari sa isang batang lalaki na gaya mo?""Gusto kong magsimula ng sariling negosyo pero tutol ang pamilya ko rito. May matagumpay silang karera. Kahit ang tatay ko ay hinahangaan siya kaya kailangan kong tulungan siyang pilitin ito."Agad na nasabik si Tammy."Anong pangalan niya? Sigurado akong narinig ko na siya noon kung isa siyang matagumpay na negosyante.""Malamang ay narinig mo na ang pangalan niya," sinabi ni Jun habang sumisimsim sa kanyang tubig. "Si Elliot Foster."Nanlaki ang mga mata ni Tammy sa pagtataka. Binitawan niya ang kamay ni Jun at sumigaw,
Si Tammy ay mapusok na nagpadala ng senyales sa mga mata ni Avery ngunit ang iniisip lamang ni Avery ay ang relasyon ni Elliot at Jun."Miss Tate, ang dahilan kung bakit hindi ko sinabi sa iyo na kilala ko si Elliot dahil ayokong makaramdam ka ng pagkabalisa," nagsimulng ipaliwanag ni Jun ang kanyang sarili nang may ngiti. "Hindi talaga kayo nagkakasundo bago ito mangyari. Hindi ko gustong itago ito mula sa iyo... Gusto ko talagang ibigay ang kompanya ng iyong ama."Ginalaw ni Tammy ang kanyang telepono sa lamesa at nagpadala ng mensahe kay Avery. Tammy: [Huwag kang makinig sa kanya, Avery! Si Elliot Foster ang bumili ng Tate Industries! Si Elliot Foster!]Sumulyap si Avery sa kanyang telepono na nasa lamesa at binuksan ang mensahe. Binasa niya ito at malamig na tumitig kay Jun. "Sinabihan mo ba si Elliot tungkol sa pagiging interesado sa kompanya ko?" tanong niya. Ang mainit na ngiti niya ay nanatali sa kanyang mukhang habang sinabi, "Oo. Nagtanong ako ng kanyang opinyon at s
Kung mababalik niya lang ang oras, hindi babaguhin ni Ellior ang isang bagay. Hindi siya perpekto. Ang hitsura ni Avery sa kanyang buhay ay kung ano ang nagpasya sa kanya na subukang mag-husga, suriin, at iwasto ang kanyang sariling pag-uugali.Kung hindi ito para sa kanilang patuloy na pakikipaglaban at hindi pagkakaunawaan, ang kanyang damdamin para sa kanya ay hindi ito malalim na nakaugat sa kanyang puso.Naabutan ni Tammy si Avery sa labas ng restaurant at hinawakan ang braso niya."Hindi ako makapaniwala na kasal ka kay Elliot Foster, Avery! Ito ay napakalaking balita!" Bulalas ni Tammy habang ang kanyang ulo ay kumalas mula sa kaguluhan ng mga kaganapan sa gabi.Si Avery, sa kabilang banda, ay naramdaman na mayroong isang bukol na natigil sa kanyang lalamunan."Nakita mo ito sa iyong sarili. Naguguluhan lang siya sa akin.""Sinabi ni Jun na gusto lang niyang tulungan ka ngunit napahiya din tungkol dito," sabi ni Tammy.Hindi niya inakala na ang mga bagay ay hindi maga
"Gusto ko talagang ibalik ang oras, Ma," bulong ni Avery. Wala akong pakialam kung mahirap tayo.""Kahit na anong mangyari, hindi solusyon ang paglalayas," sinabi ni Laura habang nakaupo sa tabi ng kanyang anak. "Kung gusto mong hawakan ang kompanya ng papa mo, bitawan mo na ito. Hindi palaging mgiging oportunidad na gumawa ng pera pero hindi mo dapat kalimutan ang iyong pag-aaral."Sumulyap si Avery sa kanyang ina at dahan-dahang hinaplos ang kulubot sa kanyang mukha, at sinabi, "Hindi ako maglalayas. Pagod lang ako.""Magpahinga kung napapagod. Kumain ka na ba ng hapunan?"Umiling si Avery."Hayaan mong ipaghain kita," sinabi ni Laura tapos ay naglakad siya patungo sa kusina. Alas otso ng gabi, pumunta si Avery sa kanyang kwarto para magpahinta habang tinatapon naman ni Laura ang basura. Nagsimula nang umulan, Hindi ito mabigat, ngunit ito ay isang palaging pag-agos.Hindi maabala si Laura na lumakad pabalik sa itaas upang kumuha ng payong, kaya't pinaputukan niya ang ula
"Paano naman ako?" sinabi ni Avery habang nilalagay ang baso ng tsaa sa kusina tapos ay bumalik siya sa kanyang silid. "Hindi niya ako nirespeto, hindi kahit isang araw.""Magkaiba ang mundo niyong dalawa. Naiintindihan ko kung ganoon siya makaasta sa'yo," sinabu ni Laura. "Kalimutan mo na ang nakaraan. Ituon mo lang ang pansin mo ngayon at kung ano siya sa pagdating ng panahon..."Tinaas ni Avery ang kanyang kilay, nalilito, at tinanong, "Bakit mo siya pinagtatanggol? Sa tingin mo ba na magiging mabuti ang puso niya para hayaan ang bata sa sinapupunan ko?"Nanahimik si Laura. "Alam kong may mga rason siya para hindi gustong magka-anak," sinabi niya pagkatapos ng maikling saglit. "Sa tingin ko na ang katotohanan na handa siyang lunukin ang pagmamalaki niya at pumunta rito para humingi ng tawad sa'yo ay senyales na may pakialam siya sa'yo."Tinakban ni Avery ang kanyang mga tainga gamit ang kanyang mga kamay at sinabi, "Matutulog na ako. Masakit ang ulo ko."Ang makita ang kanyan
Ang reyalidad ay tumama rin kay Jun."Ano na ngayon? Hihingi ba ng tawad si Elliot?""Titingnan ko pagkatapos ng trabaho," ani Chad. "Kailangan ko bang tawagin ang nobya ko para kitain si Avery?""Sino ang nobya mo?"Umubo si Jun at sinabi, "Matalik na kaibigan ni Avery... Siya ang nagbunyag ng lahat kay Avery. Totoong hindi ko talaga siya gusto, nakipaghiwalay ako sa kanya kagabi!"Bumuntonghininga si Chad at sinabi, "Magaling kang pumili ng nobya!""Naloko ako. Paano ko malalaman na matalino sila?""Mukhang kailangan naming tumahimik sa harap mo simula ngayon. Hindi ka na isa sa amin.""Tatayo naman ako sa sarili kong mga paa!" mapait na sabi ni Jun. "Para sa kapakanan ni Elliot!"...Nang gabing iyon, dumating sina Ben at Chad sa mansyon ng Foster upang makita si Elliot."Umuwi si Master Elliot bandang alas-singko ng umaga ... Sinabi ng kanyang bantay na nagpalipas siya ng gabi sa ulan sa labas ng bahay ng ina ni Madam Avery. Pinamamahalaang lamang nila siyang makauwi p
Basa ang mukha ni Avery. Kahit na maligamgam ang tubig, malamig pa rin sa kanyang pakiramdam. "Chelsea! Anong ginagawa mo!" Agad na tumayo si Charlie, hinihila ang braso ni Chelsea at hinatak siya sa tabi. "Charlie! Huwag mo akong pigilan! Tuturuan ko siya ng leksyon ngayong gabi!" Pula ang mga mata ni Chelsea at ang kanyang matinis na boses ay kumalat sa buong pribadong silid. Pinitik siya ni Charlie, "Nahihibang ka na ba?!" Hindi pa nasigawan ng ganoon si Chelsea sa publiko ni Charlie at kumulo ang dugo niya sa galit. Tinulak niya ang kamay ni Charlie, sinusubukan na sugurin ulit si Avery. Splash!Ang baso ng juice ay bumuhos sa kanyang mukha. Hinampas ni Avery ang walang laman na baso sa lamesa at tiningnan niya ang miserableng mukha ni Chelsea, at sinabi, "Kung gusto mong tuksuhin ako, alamin mo muna kung kaya mo."Agad na nahulog sa katahimikan ang paligid at ang mga mata ng lahat ay napunta kina Avery at Chelsea. Nasabuyan lang naman si Avery ng isang baso ng mali
Malamang ay sobrang lamig para kay Elliot na tumayo buong magdamag sa malamig na gabi ng tag-lamig. Huminto ang sasakyan sa paradahan ng isang hotel. Bumukas ang pintuan at lumabas mula sa sasakyan sina Jun at Tammy. Gayunpaman, isang sasakyan ang huminto muli sa kanilang pareho nang nakalabas na sila ng sasakyan. Ito ay si Ben. "Ben," bati ni Jun. Nagtanong si Ben, "Anong ginagawa mo rito?"Sinagot siya ni Jun, "Hinatid ko ang nobya ko rito para hanapin si Avery..."Habang nag-uusap ang dalawa, tumungo si Tammy kay Avery at niyakap ito. "Nandito rin ako para sa kanya." Inaninag ni Ben si Avery sa hindi kalayuan, "Bakit hindi mo pa ako iwan dito? Mas magandang iwan siya sa bahay ni Elliot."Sumagot si Jun. "Kung hindi lang dahil sa nobya mo ay hindi sila hahantong parehas sa ganito."Namula si Jun sa kahihiyan. "Maagang na-isapubliko ang nobya ko sa kasinungalingan-"Pinutol siya ni Ben, "Kalimutan mo na. Hindi na mahalagang pag-usapan iyan ngayon. Mauna na ako."Tumang