Sa dining table kinaumagahan, parehong nandoon sina Elliot at Avery pero wala ni isa sakanila ang nagsasalita. Eggs and toast para kay Avery, cereal naman para kay Elliot. “Salamat pala sa pagkuha mo sa phone ko kagabi,” sabi ni Avery, na siyang bumasag ng katahimikan. “Sorry sa ginawa ng mommy ko,” Sagot ni Elliot. Sa wakas, nasabi niya na ang matagal ng bumabagabag sakanya. Hindi inaasahan ni Avery na maririnig niya ang mga salitang sinabi ni Elliot kaya napayuko siya at sumagot ng may halong kilig at hiya, “Hindi naman ikaw ang sumampal sa akin, bakit ikaw ang nagsosorry?” “Wala naman talaga siyang karapatan na sampalin ka,” Huminto ng halos tatlong segundo si Elliot bago siya nag’aalangang nagpatuloy, “Kung may gagalaw ng mukha ko, talagang-”Pero bago pa man matapos si Elliot sa sinasabi nito nang biglang itinaas ni Avery ang kamay niya para himasin ang pisngi nito. Kagaya ng inaasahan, sobrang kinis ng kutis nito..Nanlaki ang mga mata ni Elliot sa sobrang
Kung nabanggit lang ni Ben kung kailan siya makakarating sa bahay, hindi sana napadapd si Avery sa kanyang sasakyan. "Mr. Schaffer, alam kong lahat kayo ay gustong makuha ang magandang panig ni Elliot-" nagsimulang sabihin ni Avery. "Anong ibig mong sabihin? Hindi ka pa ba nakakatanggap ng mga regalo sa mga kaibigan mo?" Singit ni Ben nang may ngiti. "Lagi niya tayong binibigyan ng kung ano sa mga kaarawan natin." "Kaya, hindi mo siya binibigyan ng mga regalo dahil sinabi niya sa'yo na hindi? Nagpapakita na hindi mo siya nakikita bilang kaibigan pero isang boss," sambit ni Avery. "Hindi ko maisip na dadalhin mo ako sa ganito. Kung tatanggapin ko ang mga regalo mo sa ngalan niya, parehas lang bilang ako na tumatanggap ng regalo mula sa kanya. Kung iyon ang kaso, hindi ko malugod na pagsabihan siya kung gagalitin niya ako sa hinaharap."Naguguluhan si Ben. Malugod na pagsabihan siya?Paano ba tinatrato ni Avery si Elliot araw araw?Nagsimulang manghinala si Ben na ang kanyang
Nagambala si Avery hanggang may lumitaw sa kanyang ulo. "May kinalaman ba si Elliot sa kung anong nangyari kay Cole Foster?" tanong niya.Natameme si Ben. "Bakit? Sa tingin mo mayroon? Hindi ba na si Cole Foster mismo ang nagpahamak sa sarili niyang sugal? Anong kinalaman ni Elliot doon?"Humigop si Avery mula sa tubig at sinabi, "Siya ang nagplano 'non. Sinabi niya rin siya akin na lumuhod ako at magmakaawa."Naubusan ng salita si Ben.Kinuha niya ang sariling baso ng tubig at uminom, sinabi niya, "Ano bang ginagawa niyong dalawa? Bakit lagi na nag-aaway ang mga nasa relasyon katulad niyong dalawa... Mukha tuloy na sinasadya niyo. Nahahanap niyo ba ang kaligayahan sa away niyo?!"Natural na tumanggi si Avery na aminin iyon. "Wala akong kakaibang libangan. Siya lang ang palaging napapansin ako." "Natampok mo! Paniguradong ganoon din ang nararamdaman niya!""Kaya paniguradong 'di kami magbabati," sinabi ni Avery, sumimsim ulit sa kanyang tubig. "Ang hindi pagsang-ayon ay
Sigurado si Avery na hindi nila binili ang kwintas noong umagang iyon. Paanong nangyaring nandito ito sa harapan niya ngayon?Lumabas siya sa kanyang kwarto at nakita si Elliot pababa ng hagdanan, Sinubukan niyang ikalma ang kaba sa loob niya at tinanong, "Anong mayroon sa kwintas?"Sa labas mukhang wala lang iyon para sa kanya pero taliwas ang sinasabi ng kanyang sarili. Sigurado siya na sinabi ni Ben ang tungkol dito. Kaunting nahirapan ang ekspresyon ni Elliot habang sumagot siya, "Binili ni Ben."Matapos ang ilang saglit, dagdag niya, "Tiningnan ko ang presyo, at sobrang mura nito. Walang may gusto rito kaya binalik ko na lang sa'yo."Pinagtagpi-tagpi ni Avery ang mga salita sa kanyang utak at sinusubukang alamin kung paano ibabalik ang kwintas sa kanya pero naging blangko ang utak niya. Binigay niya ito sa kanya dahil mura at walang gustong tumanggap dito, Ang galing!Sa kasong iyon ay tatanggapin niya ito!"Sabay na tayong kumain," tawag sa kanya ni Elliot. Gu
"May kakayahan kang tumanggi," sinabi ni Elliot. "Kainin mo na lang ang pagkain mo!" sinabi ni Avery. "Kahit na magdesisyon siyang magtrabaho kay Charlie Tierny, hindi ibig sabihin na mahuhulog siya sa kanya. Anong sa tingin mo ang ibibigay niyang motibo? Mukha bang madali lang akong kuhain para sa iyo?"Nanahimik si Elliot. Bumalik si Avery sa kanyang kwarto pagkatapos ng hapunan, binubuksan ang mensahe ni Charlie at tiningnan ang nilalaman nito. Ang alon ng hindi komportable ay bumalot sa kanyang pagkatapos itong mabasa. Hindi niya alam ang bagay tungkol sa pagpapatakbo ng kompanya, pero naiintindihan niya nang mabuti ang panukala ni Charlie. Kung pupunta sila sa direksyon kung saan niya gusto, ang Tate Industries ay malamang na babalik mula sa kamatayan. Kung hindi lang dahil sa katotohanang kapatid ni Charlie si Chelsea Tierney, agad siyang papayag na makipagtrabaho sa kanya. Pinatay ni Avery ang kanyang laptop at nahiga sa kama. Kinuha niya ang kanyang telepono at
Tumango si Jun at sinabi, "Siya nga! Nakilala ko siya sa ibang bansa. Mas matanda siya ng walang taon sa akin. Magkapit bahay kami nang nasa kolehiyo siya. Sinusundan ko siya noon palagi.""Kinikita mo pa rin kahit na mataas ang agwat ng edad niyo?" tanong ni Tammy."Oo! Sa kanya ako pumupunta kapag napapahamak ako," sagot ni Jun. Bumaling si Tammy sa kanyang mukha at tinukso, "Anong klaseng pahamak ang posibleng mangyari sa isang batang lalaki na gaya mo?""Gusto kong magsimula ng sariling negosyo pero tutol ang pamilya ko rito. May matagumpay silang karera. Kahit ang tatay ko ay hinahangaan siya kaya kailangan kong tulungan siyang pilitin ito."Agad na nasabik si Tammy."Anong pangalan niya? Sigurado akong narinig ko na siya noon kung isa siyang matagumpay na negosyante.""Malamang ay narinig mo na ang pangalan niya," sinabi ni Jun habang sumisimsim sa kanyang tubig. "Si Elliot Foster."Nanlaki ang mga mata ni Tammy sa pagtataka. Binitawan niya ang kamay ni Jun at sumigaw,
Si Tammy ay mapusok na nagpadala ng senyales sa mga mata ni Avery ngunit ang iniisip lamang ni Avery ay ang relasyon ni Elliot at Jun."Miss Tate, ang dahilan kung bakit hindi ko sinabi sa iyo na kilala ko si Elliot dahil ayokong makaramdam ka ng pagkabalisa," nagsimulng ipaliwanag ni Jun ang kanyang sarili nang may ngiti. "Hindi talaga kayo nagkakasundo bago ito mangyari. Hindi ko gustong itago ito mula sa iyo... Gusto ko talagang ibigay ang kompanya ng iyong ama."Ginalaw ni Tammy ang kanyang telepono sa lamesa at nagpadala ng mensahe kay Avery. Tammy: [Huwag kang makinig sa kanya, Avery! Si Elliot Foster ang bumili ng Tate Industries! Si Elliot Foster!]Sumulyap si Avery sa kanyang telepono na nasa lamesa at binuksan ang mensahe. Binasa niya ito at malamig na tumitig kay Jun. "Sinabihan mo ba si Elliot tungkol sa pagiging interesado sa kompanya ko?" tanong niya. Ang mainit na ngiti niya ay nanatali sa kanyang mukhang habang sinabi, "Oo. Nagtanong ako ng kanyang opinyon at s
Kung mababalik niya lang ang oras, hindi babaguhin ni Ellior ang isang bagay. Hindi siya perpekto. Ang hitsura ni Avery sa kanyang buhay ay kung ano ang nagpasya sa kanya na subukang mag-husga, suriin, at iwasto ang kanyang sariling pag-uugali.Kung hindi ito para sa kanilang patuloy na pakikipaglaban at hindi pagkakaunawaan, ang kanyang damdamin para sa kanya ay hindi ito malalim na nakaugat sa kanyang puso.Naabutan ni Tammy si Avery sa labas ng restaurant at hinawakan ang braso niya."Hindi ako makapaniwala na kasal ka kay Elliot Foster, Avery! Ito ay napakalaking balita!" Bulalas ni Tammy habang ang kanyang ulo ay kumalas mula sa kaguluhan ng mga kaganapan sa gabi.Si Avery, sa kabilang banda, ay naramdaman na mayroong isang bukol na natigil sa kanyang lalamunan."Nakita mo ito sa iyong sarili. Naguguluhan lang siya sa akin.""Sinabi ni Jun na gusto lang niyang tulungan ka ngunit napahiya din tungkol dito," sabi ni Tammy.Hindi niya inakala na ang mga bagay ay hindi maga