Umupo si Elliot sa labas ng ICU.

Hindi nagtagal, tumabi sakanya si Mike.

“Sige na, umuwi ka na muna para makapag pahinga ka.” Sabi ni Elliot.

“Sanay akong mag puyat, at kahit naman umuwi ako, hindi rin ako makaktulog.” Sumandal si Mike sa upuan at nag scroll ng kanyang phone. “Naghahanap din ako ng mga pwedeng mag donate sa Bridgedale… Sa tingin ko naman hindi naman ganito dapat ka imposibleng makahanap tayo kahit pa gaano ka rare ang blood type ni Robert. Sa tingin mo, bakit kaya walang nag dodonate sa atin? Kulang pa ba ang inooffer nating pera?”

“Hindi naman kasi lahat alam ang blood type nila, at wala rin silang ideya kung gaano na tayo kadesperado ngayon. Mas malaki pa ang mundo kaysa sa inaakala natin. Maraming mga tao na nakatira sa mga lugar na walang kuryente at tubig. Baka nga hindi pa nila alam kung ano ang internet eh.”

Tinignang ni Mike si Elliot para basahin ang mood nito. “Sabagay. Mukhang alam ko na kung bakit maraming babaeng naiinlove sayo. Bukod sa mayaman ka