Tanghali sa Zirconia habang dahan-dahang pumapasok ang bulletproof car sa base ng Border Control Force. Umupo si Avery sa sasakyan at kuryusong tumingin sa tanawin sa labas ng bintana. Walang kahit anong colossal skyscaper dito. Malayo sila mula sa pagmamadali at abala ng syudad. Ang mga bagay na nandito lang ay ang pinakamalinis na kagandahan ng kalikasan at mga sundalo na pinagtatanggol ang bansa. "Miss Tate, malayo tayo mula sa syudad dito. Medyo hindi maayos ang kondisyon ng kapaligiran, kaya baka mahirapan ang oras mo sa susunod na mga araw." sabi ng direktor ng logistics department, si Sean Tennant."Huwag kang mag-alala. Karangalan ng kompanya natin na pinili mo ang mga produkto namin."Tumawa si Sean at sabi, "Kinumpara namin ang ilang mga drones na nilalabas ng mga lokal na kompanya at ng mga produkto ng kompanya mo ang lumabas na pinakamainam sa dulo. Ang deputy director namin, si Mr. Lowe, pinilit niya na gamitin namin ang mga drones mo!"Nakaramdam ng kaunting hi
4:10 p.m. pa lang ngayon!Kumuha ba si Elliot ng eroplano o isang jet papunta rito?Habang nag-iisip siya ng kung ano ano at nanatiling tulala, isang malakas na boses ang umalingawngaw sa kabilang banda ng pinto. "Nandito ako para pagdalhan ka ng ilang mga prutas, Miss Tate."Nagpakawala ng isang malalim na hininga si Avery sa ginhawa, tapos ay mabilis niyang binuksan ang pinto. "Sinabihan ako ni Mr. Tennant na alagaan ka pagkatapos niyang marinig na buntis ka, Miss Tate."Hawak ng sundalo ang isang bag ng prutas sa kanyang kaliwang kamay at isang bag ng mga snack sa kabilang kanang kamay, nakasilay ang mainit na ngiti sa kanyang mukha sa buong pagkakataon. Habang nahawakan si Avery sa kanyang paggalaw, hindi niya mapigilang bumuntonghininga. Kung gano'n, maingay din pala ang lalaking 'to!Nahinuha na niya na ang balita ng kanyang pagbubuntis ay kumalat na sa buong base na sa ngayon. "Huwag kang mag-atubili sabihin kung may kailangan ka, Miss Tate. Susubukan namin ang la
Self-explanatory ang minefield. Mayroong mga landmine na nakabaon sa kakahuyang iyon. Kapag may isang na-aksidenteng natapakan ang isa, sasabog sila nang pira-piraso. Kaya, ang mga salita ni Sean ay may dobleng kahulugan: kaya ba niyang pumasok sa madilim na kakahuyan para hanapin siya, at handang mamatay para sa kanya. Tumingin si Elliot sa madilim na kagubatan. Nagawa na niya ang kanyang desisyon ng ilang segundo. Pumasok siya sa kagubatan. ...Nangangati si Avery habang naghihintay sa bahay ni Sean. Sinabi ni Sean na tutulungan niyang suriin si Elliot. Kalahating oras na ang lumipas. "Bakit hindi pa sila tapos?" isip niya. Hindi niya alam kung anong ginagawa ni Sean. Mayroong kakaibang hinahon si Elliot. "Baka nagkaroon ng initan sa kanilang dalawa?" isip niya. Tumitig si Emily kay Aver. Napansin niya na madiing nakakunot ang mga kilay ni Avery nang nag-aalala ng buong aras na nandito siya. "Huwag kang mag-alala, Miss Tate, laging ginagawa 'yan ni Sean nang may rason.
Bigla, nakita niya ang isang sinag ng ilaw. Nang nakita niya ang ilaw, ang masikip na dibdib niya ay agad nawala. "Avery!" mas malakas na sigaw ni Elliot sa kanyang pangalan nang sinigaw ni Avery ang pangalan niya. Nang marinig ang kanyang pamilyar na boses, naramdaman ni Avery na 'tila uminit ang ilong at mga mata niya. "Avery, huwag kang gumalaw! Nasa mindfield ka!" Nakita ni Elliot ang ilaw mula sa phone ni Avery. Pinaalala niya kay Avery ang katotohanan na nasa panganib sila pagkatapos niyang siguraduhin na siya 'yon.Nagsimulang umiyak si Avery. Kung totoong minefield ito, hahayaan ba siya ni Sean na mapanganib ang sarili niya? Naiwan niya ba ang utak niya sa bahay 'nong araw na 'yon? Tsaka, kung talaga minefield ito, hindi na sana siya pumasok 'nong simula pa lang!Kung tama ang pagkaka-alala niya, matalinong lalaki si Elliot, pero bakit siya umaasta na tanga sa pagkakataong ito?"Wala tayo sa minefield!" nabasag ang boses ni Avery. "Pumunta ka rito dali!"Nang narini
Nang makita kung gaano kawasak si Avery, hinawakan ng mahigpit ni Elliot ang kamay niya at nilagay sa kanyang puso. "Avery, hindi sa gano'n." Tumingin si Elliot sa mga mata niya at sinabi, "Pumayag lang ako na pasakayin siya dahil ginamot niya si Shea.""Ginamot ni Zoe si Shea?" naririnig lang ni Avery ang sarkastikong tawa niya mula sa kanyang puso. Mula sa paningin ni Elliot, si Zoe ang tagapagligtas ni Shea. Kung hindi, hindi niya bibigyan si Zoe ng tatlong daaang milyong dolar.Nahirapan si Avery at kumalas sa hawak ni Elliot. "Dahil pinagaling ni Zoe si Shea, bakit mo siya hiniwalayan?" malamig na tanong ni Avery. "Dahil sa'yo." sabi ni Elliot nang hindi nag-iisip. Tumigil ng bahagya ang puso ni Avery. Parang tumalon siya sa kung ano. "Sinabi ba talaga ni Elliot na nakipag hiwalay siya kay Zoe dahil sa akin?" isip niya. "Kahit na hindi pa talaga sobrang gumaling si Shea, sobrang maayos na ako sa sitwasyon niya," sabi ni Elliot, pinapaliwanag ang kanyang sarili. "Hind
"Nakita ko na siya." Pinulot ni Avery ang kanyang phone at agad binago ang usapan. "Nasaan sina Hayden at Layla?"Mukhang malungkot si Mike. Bumuntonghininga siya. "HIndi mo sila makakausap ngayong gabi. Umiyak si Hayden ngayon."Sa washroom, malinaw na narinig ni Elliot ang sinabi ni Mike. "Bakit umiiyak si Hayden?" isip niya. Lumabas si Elliot sa washroom. Tumingin siya kay Avery nang nandidilim ang mga mata. Walang oras si Avery para harapin siya sa pagkakataong iyon. Mas napatigil siya kaysa kay Elliot. Bihira lang kay Hayden na magpakita ng mga emosyon. Sobrang kalmado siya at minsan lang umakto na parang bata. "Anong nangayari sa kanya? May umapi ba sa kanya sa eskuwela? Hinanap mo na ba ang guro niya?" mabilis na sabi ni Avery. Gusto niyang umuwi at pagaanin ang loob ng anak niya. "Nagkaroon sila ng pop quiz ngayon. May nakataas sa marka niya. Hindi niya 'yon matanggap." Nagkibit balikat si Mike. "Hindi niya matanggap na may taong mas matalino pa sa kanya."Nakahing
Kalmadong hinugasan ni Elliot ang mga paa ni Elliot at dahan dahan itong pinunasan ng tissue para matuyo. Sinamantala na niya ang oras niya. Namumula si Avery. Sinubukan niyang bawiin pabalik ang mga paa niya ng ilang beses, pero pinigilan siya ni Elliot gawin 'yon. Ang kiliti sa mga paa niya ay sumisilay sa bawat haplos ng mga kamay ni Elliot na naglalakbay sa kanyang puso. "Huwag mo nang itapon 'yan!" desperado si Avery na bumalik sa pagkakataong iyon. Kinuha ni Elliot ang palanggana at pumunta sa washroom para itapon ang maduming tubig. Nang bumalik siya kay Avery, nakita niya na mukha siyang malungkot at balisa. "Na-cancel ba ang flight?" Hula niya. "Hmm." Binaba ni Avery ang phone niya, nalulugmok. "May mga prutas at snack diyan sa bag, kuha ka lang."Kahit na gutom si Elliot, nawala ang gutom niya nang nakita niya si Avery sa ganoong estado. Hawak ni Avery ang isang takure, sinusubukan na magpakulo ng tubig. Kinuha ni Elliot ang takure at sinabi, "Dali at humiga ka
Medyo mabigat para kay Avery ang usapan kaya bigla niyang binago ang topic para kahit papaano ay gumaan. “Pwede mo ba akong hugasan ng apple? Thank you.”Agad-agad namang nag hugas si Elliot ng apple at ibinigay ito kay Avery.”“Kumain ka rin,” Nahihiyang sabi ni Avery. "Hmm."Sobrang lakas ng ulan sa labas pero hindi makabasag pinggan ang katahimikan sa loob.Pagkatapos maubos ni Avery ang apple, humiga na siya sa kama. Iniisip niya kung papayagan niya ba si Elliot na tumabi sakanya o hindi. Dahil sa ulan, sobrang lamig ng panahon at kung hahayaan niya itong matulog sa lamesa, nag aalala siya na baka magkasakit ito. Pero… sobrang nagaalangan talaga siyang payagan itong tumabi sakanya! Hindi nagtagal, lumabas si Elliot galing sa CR pagkatapos niyang mag shower. Tinanong niya si Avery kung papatayin niya na ba ang mga ilaw at pumayag naman ito kaya pinatay niya. Nakikiramdam si Avery kung tatabi sakanya si Elliot, pero dumiretso ito sa lamesa… Mukhang plano nitong matulog do