Sa sala, nakayakap lang si Layla kay Mike at nagreklamo, “Hindi nagpakita si Elliot Foster. Ang tagal naming naghintay…. Nalaman lang namin na hindi na siya dadating nung tumawag si Mommy… Naghanap tuloy si Mommy ng ibang lugar na kakainan namin.”Mahigpit na niyakap ni Mike si Layla habang tinatapik ang likod nito at sinabi, “Huwag ka ng malungkot. Kasalanan niya ang lahat ng ito! Huwag na tayo kumain kasama siya ulit!”Umiyak ulit si Layla habang sinasabi, “Oo! Kailanman ay ayaw ko ng kumain kasama siya ulit! Huwag na tayong kakain na kasama siya ulit!”“Tama yan! HUwag ka na umiyak, sweetie! Kapag nakita ng MOmmy mo kung gaano ka kalungkot, sasakit ang puso niya.” Kinomfort ni Mile si Layla habang tahimik na sinusumpa si Elliot!Ang ibang mga bata ay nagsasaya ngayong Children’s Day, pero ang kanilang mga sweet babies ay malungkot na nakaupo sa bahay.Ang g*gong yun!Siguro ay iniisip ni Elliot na hindi niya lang ito sinipot ng isang beses, pero wala siyang ideya kung gaano na
Pagkatapos makinig kay Mike, tumalikod si Elliot at umalis. Nang hinarurot ni Elliot ang sasakyan, sa wakas ay nalabas din ni Mike ang mabigat na hininga. Nakarating si Shea sa bahay nina Avery sa sumunod na umaga kasama si Mrs. Scarlet. Nasa kalagitnaan ng almusal ang mga bata nang nakita nilang pumasok si Shea. Kumurap ang mga mata nila, pero wala silang sinabi, o umalis palabas ng dining room. Ngumiti si Mike kay Shea at nagtanong, "Bakit ka naparito ng ganito kaaga?"Akala niya ay si Elliot ang dumating!"Pumunta po ako para humingi ng tawad kay Avery, Layla at Hayden," malinaw na sabi ni Shea, determinado ang boses. "Mali po 'yon ng kapatid ko at ako na mahuli kagabi.""Hindi mo na kailangang humingi ng tawad, Shea. Ang dapat humingi ng tawad ay ang kapatid mo." sabi ni Mike habang naglalakad hawak ang isang baso ng gatas sa kamay niya. "Pupunta po si Big Brother para humingi ng tawad mamaya," sabi ni Shea habang nagiging mapusyaw ang pisngi niya. "HIndi na po ako ma
Lumabas si Shea at Layla sa sala papunta sa front door ng villa. Bumaling si Elliot sa kanila, tapos ay nilapitan sa malalaking hakbang. "Kailangan nang pumunta ni Layla sa eskuwelahan ngayon, Shea. Ihahatid na kita sa bahay," sabi niya nang makarating siya sa harap ni Shea. Tumango si Shea, tapos ay mahinang sinabi, "Humingi na ako ng tawad kay Layla, Big Brother. Ikaw din dapat."Bumaba ang tingin ni Layla, pero ang mga labi niya ay nakausli ng kaibig-ibig na nguso. Umupo si Elliot, tapos ay tinitigan ang mukha ni Layla na hawig ni Avery at malumanay na sabi, "Pasensya ka na, Layla. Hindi lang ako nahuli ako kagabi, pinalungkot din kita. Gusto kong ipaliwanag ang lahat sa mommy mo."Sa puntong ito, tanong niya, "Alam mo ba kung saan pumunta ang mommy mo?"Nang tinanong ni Elliot ang bodyguard tungkol sa kinaroroonan ni Avery kanina, nanatili lang nakatikom ang bibig niya at tumanggi na sabihin ito. Habang malapit na tinitingnan ni Layla ang mukha ni Elliot, nawala paunti
Sinubukan ni Mike itago ang tuwa niya habang sabi, "Kasunduan na 'to!""Sige," sagot ni Elliot. "Ang mga kliyente namin sa oras na ito ay ang Border Security Force. Ayon sa tirahan, mag-isang nananatili si Avery," sabi ni Mike habang naglabas ng isang kakaibang tawa. "Sinabi ko na sa'yo na hindi ka makakapunta 'ron. Hindi ka nila papapasukin sa base nila."Nangngalaiti ang mga ngipin ni Elliot, tapos ay binaba niya ang tawag. Ang Ziraconia City ang border ng lugar. Aabutin siya ng apat na oras na biyahe para lang makapunta 'ron. Hindi niya alam kung anong oras ang flight ni Avery sa umagang 'yon, pero sigurado na hindi pa siya nakakarating sa Zirconia. Kahit na lumapag na ang eroplano na sinasakyan niya, kakalapag lang nito. Nasa isang kakaibang lugar si Avery na hindi naman delikado, kaya hindi nag-aalala si Elliot. Hindi na siya makapaghintay na makabalik si Avery sa business trip niya para ipaliwanag ang mga bagay sa kanya. Kung basta basta lang siyang magpapakita sa
Tanghali sa Zirconia habang dahan-dahang pumapasok ang bulletproof car sa base ng Border Control Force. Umupo si Avery sa sasakyan at kuryusong tumingin sa tanawin sa labas ng bintana. Walang kahit anong colossal skyscaper dito. Malayo sila mula sa pagmamadali at abala ng syudad. Ang mga bagay na nandito lang ay ang pinakamalinis na kagandahan ng kalikasan at mga sundalo na pinagtatanggol ang bansa. "Miss Tate, malayo tayo mula sa syudad dito. Medyo hindi maayos ang kondisyon ng kapaligiran, kaya baka mahirapan ang oras mo sa susunod na mga araw." sabi ng direktor ng logistics department, si Sean Tennant."Huwag kang mag-alala. Karangalan ng kompanya natin na pinili mo ang mga produkto namin."Tumawa si Sean at sabi, "Kinumpara namin ang ilang mga drones na nilalabas ng mga lokal na kompanya at ng mga produkto ng kompanya mo ang lumabas na pinakamainam sa dulo. Ang deputy director namin, si Mr. Lowe, pinilit niya na gamitin namin ang mga drones mo!"Nakaramdam ng kaunting hi
4:10 p.m. pa lang ngayon!Kumuha ba si Elliot ng eroplano o isang jet papunta rito?Habang nag-iisip siya ng kung ano ano at nanatiling tulala, isang malakas na boses ang umalingawngaw sa kabilang banda ng pinto. "Nandito ako para pagdalhan ka ng ilang mga prutas, Miss Tate."Nagpakawala ng isang malalim na hininga si Avery sa ginhawa, tapos ay mabilis niyang binuksan ang pinto. "Sinabihan ako ni Mr. Tennant na alagaan ka pagkatapos niyang marinig na buntis ka, Miss Tate."Hawak ng sundalo ang isang bag ng prutas sa kanyang kaliwang kamay at isang bag ng mga snack sa kabilang kanang kamay, nakasilay ang mainit na ngiti sa kanyang mukha sa buong pagkakataon. Habang nahawakan si Avery sa kanyang paggalaw, hindi niya mapigilang bumuntonghininga. Kung gano'n, maingay din pala ang lalaking 'to!Nahinuha na niya na ang balita ng kanyang pagbubuntis ay kumalat na sa buong base na sa ngayon. "Huwag kang mag-atubili sabihin kung may kailangan ka, Miss Tate. Susubukan namin ang la
Self-explanatory ang minefield. Mayroong mga landmine na nakabaon sa kakahuyang iyon. Kapag may isang na-aksidenteng natapakan ang isa, sasabog sila nang pira-piraso. Kaya, ang mga salita ni Sean ay may dobleng kahulugan: kaya ba niyang pumasok sa madilim na kakahuyan para hanapin siya, at handang mamatay para sa kanya. Tumingin si Elliot sa madilim na kagubatan. Nagawa na niya ang kanyang desisyon ng ilang segundo. Pumasok siya sa kagubatan. ...Nangangati si Avery habang naghihintay sa bahay ni Sean. Sinabi ni Sean na tutulungan niyang suriin si Elliot. Kalahating oras na ang lumipas. "Bakit hindi pa sila tapos?" isip niya. Hindi niya alam kung anong ginagawa ni Sean. Mayroong kakaibang hinahon si Elliot. "Baka nagkaroon ng initan sa kanilang dalawa?" isip niya. Tumitig si Emily kay Aver. Napansin niya na madiing nakakunot ang mga kilay ni Avery nang nag-aalala ng buong aras na nandito siya. "Huwag kang mag-alala, Miss Tate, laging ginagawa 'yan ni Sean nang may rason.
Bigla, nakita niya ang isang sinag ng ilaw. Nang nakita niya ang ilaw, ang masikip na dibdib niya ay agad nawala. "Avery!" mas malakas na sigaw ni Elliot sa kanyang pangalan nang sinigaw ni Avery ang pangalan niya. Nang marinig ang kanyang pamilyar na boses, naramdaman ni Avery na 'tila uminit ang ilong at mga mata niya. "Avery, huwag kang gumalaw! Nasa mindfield ka!" Nakita ni Elliot ang ilaw mula sa phone ni Avery. Pinaalala niya kay Avery ang katotohanan na nasa panganib sila pagkatapos niyang siguraduhin na siya 'yon.Nagsimulang umiyak si Avery. Kung totoong minefield ito, hahayaan ba siya ni Sean na mapanganib ang sarili niya? Naiwan niya ba ang utak niya sa bahay 'nong araw na 'yon? Tsaka, kung talaga minefield ito, hindi na sana siya pumasok 'nong simula pa lang!Kung tama ang pagkaka-alala niya, matalinong lalaki si Elliot, pero bakit siya umaasta na tanga sa pagkakataong ito?"Wala tayo sa minefield!" nabasag ang boses ni Avery. "Pumunta ka rito dali!"Nang narini