Habang iniisip ‘yun ni Avery, lalo lang bumibilis ang tibok ng puso niya.

‘Hindi kaya… naiinlove na talaga sa akin si Elliot?’

‘Kasi kung hindi… bakit naman siya magsasayang ng oras para sa isang kagaya ko?’

Hindi maipaliwanag ni Avery kung anong nararamdaman niya, nanlalamig ang kanyang mga kamay at halos lalabas na ang puso niya mula sakanyang dibdib sa sobrang bilis ng tibok nito.

Napahawak siya sakanyang tyan.

Mahigit tatlong buwan na siyang buntis…binabantayan niya maigi ang kanyang diet kaya hanggang ngayon ay wala pa ring baby bump na makita sakanya.

Sa tantya niya, maitatago niya pa rin siguro ang kanyang tiyan kahit pa sa ika-lima o ika-anim na buwan niya basta maluluwag na damit lang ang isusuot niya.

‘Ano kayang mangyayari sa kabuwanan ko?’

‘Syempre kahit na gaano ako kapayat, imposibleng maitatago ko ang tiyan ko at walang makapansin dito kahit isang tao lang bago ako manganak.’

‘At kung sa mansyon pa rin ni Elliot ako nakatira sa mga oras na ‘yun, siguradong